Shining Through (1992)

Een vrij saaie film die eigenlijk maar wat doelloos voortkabbelt.

Het verhaal gaat vooral over het personage van Melanie Griffith, die zich af en toe schuldig maakt aan overacting. Douglas ' personage heeft meer een ondersteunende rol.

Hij speelt ingetogen, maar (zoals altijd ) wel goed. Ik vraag me af waar voor hem de uitdaging lag in deze film. Zeker als je ziet dat hij datzelfde jaar ( 1992 ) Basic Instinct draait.

Al bij al een erg matige film.

Opvallend lage score voor deze prima film. Ik was geboeid.

Ik vond dit een mooi oorlogsdrama. De film begint wat saai maar dan na een half uurtje wordt het echt interessant vanaf het moment dat ze de Duitse grens passeren : echt indrukwekkend al die lelijke rode vlaggen met aken-kruizen, het leek wel een science-fiction film, ongelooflijk.

Ik vond het een goede film.

vergeten om voor te stemmen, Maar een bijzonder zwakke film. Zwak verhaal een tenenkrommed slechte douglas.

Grappig dat Siskel en Ebert het einde van van de film volledig afkraken en uit wraak het plot verraden, bij hun jaarlijkse lijst van slechtste film.

Ik heb er een tijdje naar moeten zoeken om deze film op DVD te vinden, maar uiteindelijk is het me toch gelukt.

IK had ooit een stuk van deze film gezien, vele jaren geleden al, en heb nooit meer de kans gehad om hem terug te zien, en dus ook niet volledig. Toen ik het fragment zag was ik onder de indruk van de acteerkwaliteit van Melanie Griffith en wou ik deze film dus perse zien.

En ze heeft me zeker niet teleurgesteld, Melanie Griffith (ondertussen al enkele jaren mevrouw Banderas), dit is een van haar beste, zoniet de beste, acteerprestaties ooit.

En dat de film zich afspeelt tijdens W.O. II is mooi meegenomen, want het is toch mijn favoriete filmonderwerp.

Normaal ben ik niet zo te vinden voor een lovestory in een oorlogsprent, maar de prestatie van Griffith in deze film maakt alles goed.

Het scenario is ook niet slecht, al zitten er hier en daar toch wat ongeloofwaardige situaties.

Maar ik kan deze prent bijzonder warm aanbevelen, het is spannend en goed gebracht, ook met een puike Michael Douglas en Liam Neeson.

Wel een beetje spijtig dat men tegenwoordig zo weinig hoort van Melanie Griffith, op filmgebied dan.

Positief: prachtige decors, vooral van het oude berlijn. Goed sfeervol spel; Deuglas en Griffith hebben samen een zekere chemie.

Slecht: het verhaal, wat ik vrij zwak en daardoor ongeloofwaardig vond.

Maar erger is nog dat men in 1992 dus nog steeds films maakte met engelssprekende duitsers. Een zin van Griffith, waarin ze zei dat engels en duits 2 totaal verschillende talen waren, dat een duitser nu eenmaal op een heel andere manier duits spreekt dan een anglosaks engels, werd maar weer eens pijnlijk duidelijk in deze film. Helemaal als in een en dezelfde scene een duitser engels spreekt maar vervolgens een horde nazisoldaten binnenstormt die allemaal perfect duits tegen elkaar schreeuwen. Zoiets is volstrekt inkomsekwent en maakt de film belachelijk, en dat kost de film wat mij betreft een vol punt.

2

min punt is de dat ze soms wel engels gebruiken en vervolgens ineens weer engels praten ook door dezelfde personen.

verder mooie film!

Buiten de overacting van Melanie Griffith en het wat geforceerd einde is het best een boeiende film en helemaal niet zo slecht als de score hier doet blijken.

Het verhaal heeft iets weg van een stripboek, zeker in het tweede, zwakkere deel. Het hangt van onwaarschijnlijkheden aan elkaar, soms op het belachelijke af. Slordig ook dat de make-up van Melanie Griffith zelfs in de meest beroerde omstandigheden perfect in orde blijft, alsof ze zo van de cover van een modeblad is gestapt. Wat dat betreft is ze het evenbeeld van haar moeder Tippi Hedren, die er ook altijd perfect uitzag wat er ook gebeurde.

Daarnaast is Griffith als actrice helaas niet sterk genoeg om zo'n film te kunnen dragen.

Aan de andere kant kent het verhaal een heel aardig begin en later ook een aantal spannende momenten. En ook het camerawerk is best goed. Al met al: net geen onvoldoende.

Ik had een redelijk spannende oorlogsfilm verwacht (mede door acteurs als Michael Douglas en Liam Neeson), maar viel regelrecht in kitsch van de bovenste plank. Het had zo van Danielle Steel kunnen komen. Melanie Griffith is echt vreselijk slecht, maar dat vond ik geen verrassing, die stem van alleen al!
Maar goed, er zitten wat tenenkrommende momenten in, zoals Melanie die in een zwaar beveiligde kamer wil inbreken en de sleutel voor de deur gewoon op de rand boven de deur vindt en dat geschiet bij de Zwitserse grens .
Nu vindt ik kitsch op zijn tijd wel leuk, dus heb ik hem wel helemaal afgekeken. Het is vooral romantisch drama dat zich toevallig in de oorlog afspeelt, als je met dat in gedachten kijkt is hij op zich goed te doen.

Dit is zeker geen sterk oorlogsdrama. Niet dat er geen goed gefilmde scènes in zitten, maar het verhaal bevat ook wel wat onwaarschijnlijkheden, een niet zo handige en logische opbouw en momenten die niet "'au sérieux" te nemen zijn, dat ge moeilijk van een overtuigend en geloofwaardig gebeuren kunt spreken.

Teleurstelling. Was meer mee te doen, zeker met die cast.

Eigenlijk vond ik het mooie "I'll be seeing you" in regelrecht ballroom-style in het begin van de film nog één van de meest genietbare momenten.

Laat op tv, dacht, die pik ik maar even mee. En daar heb ik geen spijt van. Zat toch dik twee uur gevangen in dit romantische oorlogsdrama, dat hier nogal wisselend wordt beoordeeld. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. De keus is simpel. je laat je of meeslepen met het verhaal, of je komt niet over de zwakke punten van deze film heen en dan komt het niet meer goed.

Vooropgesteld, je valt voor Melanie Griffith met haar lijzige stemmetje, of je vindt haar verschrikkelijk. Of ze voor de rol van half Joodse/Ierse New-Yorkse avontuurzoeker die in Berlijn gaat spioneren nou juist gecast is laat ik in het midden. Maar ze speelt wel de rol van haar leven en wordt uitgerust met fantastische oneliners. De chemie met Michael Douglas is geweldig en Douglas in nu eenmaal Douglas, die zakt nooit door het ijs.

Het eerste deel van de film is geheel gewijd aan de opbloeiende liefde tussen Griffith en Douglas en vormt daardoor wel een beetje en stijlbreuk met de rest. Pas als Melanie in Berlijn in de keuken van een patser er een potje van maakt komt de film echt op gang en wordt het ook spannend. Dat Berlijn uit de oorlogsjaren is zeer realistisch in beeld gebracht. De massaoptochten van de nazies, uniformen, interieurs, straten, stations, auto's (op één Citroën na, in Berlijn, dat kan natuurlijk niet) alles is top en niets valt uit de toon. Er is ook nog een interessante twist, die het spannend houdt, al kun je een vraagteken zetten bij hoe geloofwaardig die is. Zo zitten er wel meer ongeloofwaardigheden in en een opsomming daarvan gaat te lang duren. En over het slot, ach, laten we maar zeggen dat dat niet het sterkste onderdeel van de film is, al heb ik erger gezien.

O ja, toch leuk om John Gielgut nog even te zien in een (te) kleine rol, van een niet erg sympathiek personage. Maar dat rekenen we hem niet aan.

Tja...vanavond op tv...laattttt. Wil het opnemen. de reacties hier maken mij wel nieuwsgierig. Kan mij niet voorstellen dat Douglas slecht speelt, zoals hier nogal beweert wordt. Moviegluurders toch bedankt. Nu opnemen ,morgen in de middag kijken....( want het regent morgen weer eens...lol)

Hebt gij nog interesse in lege video cassettes?

??

Film gezien....een half jaar later. Wat een teleurstelling. Wat een kitsch ( zoals hierboven beschreven'). Het deel in Amerika , is nog te pruimen,maar dan gaat het snel bergafwaarts...Het tweede deel in Duitsland is een ramp.. Gehannes met Engels en Duitse taal, ( deed me denken aan die komische Engelse oorlogserie...hoe heet ie ook alweer... "Hallo, Hallo??)..Griffith die onvertstaanbaar Duits spreekt,stortregen terwijl de zon schijnt en er belachelijk veel mensen in de regen lopen, een Disneylandsfeer van het Duitsland in de Tweede Wereldoorlog....De enige die sfeer weet te brengen is Gielgud ,maar die zie je slechts drie minuten...Flop van de eerste orde.En Griffith speelt het zogenaamde slimme, domme blondje en heeft teveel films van Marilyn Monroe gezien....

En waarom for God sake Liam Neeson???.... En Douglas....? .......Op de automatische piloot.

Dit noodlottige en tragische oorlogsdrama, dat moest doen herinneren aan Casablanca, kon daar niet aan tippen; de ingebouwde liefdesverhouding bijvoorbeeld werd ongeloofwaardig gepresenteerd. Michael Douglas speelde houterig en Melanie Griffith, in de rol van de half Joods, half Ierse vrouw, acteerde overdreven.

Wat een saaie, lange film terwijl er wel goede acteurs aan mee doen. Maar die komen allemaal niet tot recht in hun rol.

Is en blijft een zeer mooie film, met een uitstekende Melanie Griffith en een nog jonge Liam Neeson.

En uiteraard ook Michael Douglas die de pannen van het dak speelt.