The Cider House Rules (1999)

Goede acteerprestaties en een prettig verteltempo, maar inhoudelijk is deze film regelmatig tenenkrommend; nogal eenzijdige, nare pro-abortus propaganda (op een paar momentjes na). Film kent een aantal zeer dubieuze scènes. Brrrr!

Overgewaardeerd. Kon me nog geen minuut boeien. Zo af en toe wat onverwachte wendingen maar dat was het dan ook. Voor de rest bleef hij langdradig en saai.

Beter als ik gedacht had. Alhoewel je van films met Michael Caine en Charlize Theron toch wel iets meer mag verwachten als de doorsnee pulp.

Echt heerlijk om rustig een avondje naar te kijken.

Goed acteerwerk, geen over de top Amerikaans gedoe deze keer, prachtig en geloofwaardig verfilmd.

Kortom: een aanrader en deze film zijn Oscar meer dan verdiend!

Nee, Kelly Martens, voor rampenfilms en andere Amerikaanse troep hoef je hier niet naar te kijken.

Vorige week het boek gelezen en nu de film erachteraan. Ik vond het prachtig. Het boek geeft heel veel achtergrondinformatie, waardoor ik extra van de film kon genieten. Michael Caine had nog wel meer in beeld mogen zijn, zijn personage was erg sterk. Jammer van Tobey Maguire, hij was geen bedachtzame, gesloten en slimme Homer die in het boek wordt weergegeven, maar eerder een beetje een huilebalk. Maar al met al een meeslepend en mooi verhaal, rustig en sfeervol.

De verwachtingen lagen vrij hoog bij deze The cider house rules. Al vrij veel over gehoord, maar nog nooit gezien. Jammer genoeg werden deze verwachtingen niet in zijn geheel ingelost. In eerste instantie kan ik wel zeggen dat ik eens blij was geen kommer-en-kwelverhaal te moeten aanschouwen over een sadistisch weeshuis waarbij mishandeling en pedofilie welig tieren. Op dat vlak was de film een verademing.

We zien een sterke rol van Michael Caine als arts die een weeshuis runt, maar tegelijk (ongewenste) bevallingen en abortussen uitvoert. De kinderen zijn heilig voor het instituut en deze levensloop is leuk om te volgen. Het is ook steeds aangenaam om films in andere films te zien. Ditmaal viel de beurt aan King Kong (1933). De verwondering in de ogen van de kinderen is aandoenlijk, ongeacht hoeveel keren ze de film al zagen.

Naargelang het soort rol dat Tobey Maguire speelt valt het te bezien of hij me "bevalt" of niet. Maguire is niet zomaar voor eender welke rol: zowel karakteristiek als qua acteren loopt het niet altijd even vlot. Ook nu weer miste zijn personage bezieling en betrokkenheid. Dan scoorde hij bvb beter in Spider-Man. De wereld is meer dan alleen maar het weeshuis moest Homer gedacht hebben en hij trekt er op uit. Vanaf dan vervalt de film in oninteressante subplots met appels, een incestaffaire en een clichématig liefdesverhaaltje zoals we dat ook kennen uit Pearl Harbor (2001) .

Ik zou Lasse Hallström niet meteen mijn favoriete regisseur noemen, maar toch is er sprake van een zekere geruststelling wanneer ik zie dat hij de regie op zich genomen heeft. De man maakt doorgaans prettige films. Daarnaast pronkt The Cider House Rules met een behoorlijke cast en ook ik had er positieve verhalen over gehoord.

Ik herken me wel in wat Fisico hierboven schrijft. Het was een aangename verrassing dat de film niet overdreven sentimenteel was, want daar vreesde ik wel een beetje voor. Het is eigenlijk een tamelijk rustig drama. Iets té rustig soms, want vanaf het moment dat Homer het baantje als appelplukker neemt krijgt de kijker een reeks sub-plotjes voorgeschoteld die niet bijster interessant zijn. De situatie met Rose, de opbloeiende liefde tussen Homer en Candy, de afzwakkende dr. Larch... Het maakt allemaal maar weinig impact. Desondanks wil de film niet uitgesproken saai worden. Tobey Maguire is wellicht wat houterig, maar dat past prima bij deze rol. Tevens wordt hij goed bijgestaan door Charlize Theron, Delroy Lindo, Paul Rudd en Michael Caine. Ook het einde is achteraf gezien toch wel hoe ik het had willen zien. De film liet me daardoor achter met een verzadigd gevoel.

The Cider House Rules brengt in feite niets nieuws onder de zon en daardoor is het naar mijn mening ook geen film die je absoluut gezien moet hebben. Daar staat wel een kalm en dus aangename speelfilm tegenover. Hallström weet, zoals ik onderhand van hem gewend ben, het verhaal weer keurig in beeld te brengen.

3*

Film die 20 jaar lang aan mij voorbij gegaan is, en nu dan gezien vanwege de behoorlijke reacties en vele Oscarnominaties, zeven maar liefst waarvan twee verzilverd. Maar wat er nu zo bijzonder is aan deze film is mij niet duidelijk geworden.

Aardig is het begin nog in het weeshuis, een aparte wereld met bijzondere beschermheer, en een weesje waar men vanwege uiteenlopende redenen niet vanaf komt. Het doet in de beginfase een beetje aan The Curieus Case Of Benjamin Button denken, een buitenbeentje beperkt door de omgeving, niet bepaald wereldwijs die toch besluit de vleugels uit te willen slaan en dit aan de hand van Candy en Wally besluit te doen met de nodige dingen in het verschiet. Een coming of age in de maak denk ik dan...

Vervolgens verzand het verhaal rond Homer in een mij nietszeggende episode op de appelplantage waar weinig meer gebeurt dan een plichtmatige liefdesaffaire met Candy. Vooral het laatste is trouble in the making. Het zal uiteindelijk gaan om de krachttoer van Dr. Larch om Homer over te halen terug te komen naar de plek waar hij nodig is, die zijn thuis is, die hij als geen ander begrijpt en waar wellicht zijn roeping ligt, toch lijkt Homer niet over te halen te zijn. Het zal gaan om de moeite die hij heeft met de abortuspleging, en het feit dat dit hem toch wel een beetje opgedrongen wordt, en de poos weg zal zijn eigen twijfel zijn richting de duidelijke 'roeping'. Groot probleem wat mij betreft is dat Homer geen moment aanspreekt als karakter, er weinig gebeurt en het geheel zich vooral tempoloos vertrekt.

Nee, ondanks dat er wellicht een gelaagde boodschap in zit dat een mens moet rijpen, ergens aan toe moet zijn/naar toe moet groeien en zijn roeping of lot niet ontloopt, is The Cider House Rules een drama dat mij totaal voorbij gaat en zijn Oscarwaardering niet laat zien, zeg maar gerust een zoutloos drama zonder pinch. Deze komt er niet snel weer in.

Prachtige film, niks meer over te zeggen. Ga kijken.

Mij te sloom en te braaf. Mooie cast, goed acteerwerk, maar goh, die Homer… zo plichtsgetrouw! Get a life! Verder allemaal heel degelijk.

Een van de mooiste films, ook de muziek is schitterend.

Hallström is toch wel de koning van de zoetsappige film blijkt opnieuw. The Cider House Rules gaat over de levenservaringen van Homer Wells, zelf een weeskind in een weeshuis, die door de dokter (Michael Caine) ingewijd wordt in de verloskunde. In tegenstelling tot vele weeshuizen in andere films, is dit een plaats van liefde en zorgzaamheid. Homer, die meer van de wereld wil zien, volgt een militair en zijn vriendin (die naar het weeshuis kwamen voor een illegale abortus) naar hun stadje en werkt er als appelplukker.

Opnieuw schaamteloos sentimentele film die momenten van hoge voorspelbaarheid kent (romance tussen Homer en Candy)... De toon leent er zich niet echt toe om hier thema's als incest en clandestiene abortussen in te verwerken. Die worden trouwens naief en onhandig naar het scherm vertaald waardoor dit geen film is die ernstig genomen kan worden. Maar ik was wel onder de indruk van het sterke acteerwerk, en meeslepend en emotioneel is deze film zeker waardoor hij met het grootste gemak is uit te zitten.