Vampire's Kiss (1988)

Gebakken lucht.

Eén goede welgemikte scène met overacting kan wonderen doen. Hier is Cage de hele film door de spast aan het uithangen en dat wordt ontzettend belachelijk en irritant. Gevolg : niet één keer moeten lachen.

Hoewel ik de acteur best waardeer vond ik hem in die periode niet uit te staan (bvb Raising Arizona) en begrijp ik niet wat hij met die smoeltrekkerij wilde bereiken. Komt dan nog : wat moet je nu van een vage film als deze maken? Is hij nu een vampier of niet? En wat is het verband tussen zijn waanideeën en die werkneemster die hij voortdurend pest? Don't know, don"t care! De film was een totale flop indertijd en het is begrijpelijk waarom.

Cage's magnum opus. Een ondergewaardeerde cult parel. 4,5*

Een heerlijke Cage film die ik veel eerder had moeten zien! Ik ben geen echte Cage fan maar ik zie hem altijd wel graag in films.

Cage acteert in deze film erg overdreven, je houdt ervan of je haat het. Regisseur Martin Koolhoven zei ooit eens dat hij in deze film acteert net zoals ze in de stomme film van de jaren 20 deden, met hele overdreven gezichten. Daar ben ik het wel mee eens. In zijn privéleven is Cage ook gek op stomme films en zo kijkt hij ook een keer naar Nosferatu in deze film.

De film is erg apart maar ik hou er echt heel erg van! Het gaat over een man wie denkt dat hij een vampier is en zich echt heel erg vreemd gaat gedragen wat echt geniale scenes oplevert! Ik heb echt in tijden niet meer zo gelachen om een film. Af en toe zelfs een beetje Alex van Warmerdam achtig.

Leuk.

Een mooie cast aan het einde van de jaren-80 - Jennifer Beals, toen wellicht op de top van haar bekendheid na Flashdance en het clipje van Michael Sembello, een vroege rol van Nicholas Cage, en Maria Conchita Alonso. Cage gaat volledig uit zijn dak, daar kan je dan over vallen maar het past wel prima voor de rol die hij hier te spelen heeft. Dat het verhaal niet al te geloofwaardig is, tsja, ga dan vampierenfilms kijken. Beter om over dat soort gemier heen te stappen, want de film is een heerlijk stukje nostalgie van een andere tijd in de filmwereld - zowel de tijd dat de film gemaakt werd als het origineel waar Cage zijn waanzin door laat voeden. En hij slaagt er daadwerkelijk in om Max Schreck te benaderen met zijn mimiek en rollende ogen - beter dan welke andere vampier dan ook, geloof ik zo even. Toch niet mis.