The Good Shepherd (2006)

Lastige film die vrij emotieloos over komt. Mat Damon blijft gevoelloos zelfs tegen zijn zoontje. Het gezicht staat op straight. Er kan geen lachje van af. Deze man moet volgens mij heel wat maagbloedingen hebben gehad. Ik vind de film deels mislukt. Qua kleur en geluid komt hij prima over maar het script is allemaal te donker. Wat de script writer is vergeten dat naast je serieuze werk ook een prive leven hebt. Dit wordt wel getoond, maar hij blijft angstvallig hangen in zijn rol. Dat maakt de film gelijk een stuk minder. Het vliegtuigmoment is overigens schokkend, maar subtiel in beeld gebracht. Moest gelijk even denken aan Argentinie.

Ik vind dat juist heel goed gedaan. Het gaat hier om een man die werkelijk niemand kan vertrouwen, uitsluitend zichzelf en dat zen we steeds terug in de film. Hij kan aan niemand hechten om op geen enkel vlak kwetsbaar te zijn, dat is de tol van het werk. Zijn vrouw vertrouwt hij (ten onrechte) niet, zijn vriendin vertrouwde hij, maar zij was niet te vertrouwen. Daar gaat het hier juist om, geen emoties (mogen) hebben.
Zelfs aan het eind, wanneer hij uit wroeging toch nog iets voor zijn zoon doet, weten we niet zeker of de aanstaande vrouw van zijn zoon wel of niet voor niets is gestorven. En zover is hij dus gekomen, totaal gevoelloos laat hij mensen afslachten. En veel keus heeft hij soms niet eens meer. En een prive leven heeft hij dus ook niet meer.

Heel onaantrekkelijke film: donkere beelden, onduidelijke personages en handelingen, onbegrijpelijk verhaal, merkwaardige sprongen in de tijd en bovenal uiterst saai. Een winderige tramhalte in een grijze buitenwijk biedt meer vertier.

Perfecte film die eigenlijk maar één ding fout doet, het script is gewoon niet boeiend genoeg.

Alles klopt, het verhaal, acteerprestaties, cinematografie en regie. Maar het feit blijft dat ook al neemt de film zijn tijd om het fatsoenlijk op te bouwen zowel aan de carrière kant van Edward Wilson en zijn gezin, het nergens echt een band schept. Dit komt door de stoïcijnse Wilson die overigens perfect neergezet is door Damon.

De speelduur van de film is aan de lange kant desalniettemin laat de film nergens echt steken vallen en kijkt hij voor mij gemakkelijk weg. Maar omdat er weinig acties of consequenties echt impact hebben of memorabel zijn(relatief gezien). Is de film dit simpelweg ook niet.

Een onvoldoende kan ik de film daarom niet geven. Maar heb gauw opnieuw kijken zal ik ook niet.

Wat een slaapverwekkende film zeg.. Enorm lange saaie zit. 1,5 ster

Zoals zoveel al aangehaald hier, te lang, te onlogisch en damon ziet er even oud uit als zijn zoon ??

Toch heb ik de film uitgekeken maar had er meer van verwacht als er op de dvd box staat:

"1 van de beste spionagethrillers van deze tijd" NOT

2,5 *

Op de wat ad hoc zijplotjes en de compleet ongeloofwaardige relatie met z'n vrouw na, vond ik dit toch een erg boeiend spionageportret a la Tinker Tailor Soldier Spy. 3,5*

Een satirisch, sarcastisch, ongezouten en boeiend verhaal over het ware gezicht van de CIA. Hoewel de politiek centraal staat is de film zo gemaakt dat ook minder politiek bedreven kijkers kunnen begrijpen waar het over gaat en hoewel het om een ernstige zaak gaat, is er ruimte voor een glimlach. Naast een koude oorlog thriller is deze ambitieuze productie ook een fascinerend karakterdrama met een beetje liefde en hartzeer, dat grotendeels verteld wordt in flashbacks. De centrale vraag die gesteld wordt luidt: hoe lang is het mogelijk om helder te denken als je leven draait om geheimhouding en je hebt leren denken in complotten?

Zeer interessante stukje geschiedenis met een sterke Damon.

Zo, dat zit er eindelijk op. Wat een lange zit. Ik had geluk dat ik op DVD keek want ik denk dat ik een keer of 4 in slaap ben gevallen en dus elke keer een stukkie terug moest om de draad weer op te pikken. Maar dan heb je wel een film waar je dus een hele avond en een groot deel van de nacht over kan doen dus wat dat betreft krijg je wel waar voor je geld.

Met andere woorden langdradig en dat is jammer want het is een goed verhaal en er wordt goed geacteerd maar je moet wel een beetje je koppie erbij houden anders raak je de kluts helemaal kwijt.

Dus het dvdtje kan terug de kast in en zal over een paar weken wel op marktplaats staan want ik denk dat ik de moed niet meer op kan brengen om hem nog eens te bekijken.

Kom niet echt door de film heen. Heel jammer, want het verhaal trekt mij wel aan. Echter, de film is te lang waar moeilijk doorheen te kijken is.

Als de film niet zo langdradig was geweest, was dit best een goede film geweest. Het verhaal is namelijk gewoon goed en ook de cast is sterk, maar hij had best wel wat ingekort mogen zijn. De film rekt zich gewoon teveel uit om echt te kunnen blijven boeien.

Wat deed die zoon] eigenlijk in Congo?

Die overgangen in de tijd waren trouwens ook gruwelijk irritant, op een gegeven moment kreeg je bij een bepaald jaar alleen maar de hele tijd een scene van een minuutje over die foto's in Congo

Heb de film nog eens opnieuw bekeken en het blijft wel een sterke film al duurt hij toch wel iets te lang.
Eens de 2 uur voorbij tracht je wel echt naar het einde, het had volstaan met de 2 uur alleen, iets minder langdradig en het was prima geweest.
Maar over de vertolkingen niets dan lof, zoals ik al eerder zei.

Vond het wel een goede film, vond vooral zijn scheepjeshoppy leuk en vooral het Kinshasa(Leopoldville) aan het einde van de koloniale tijd.

Nogmaals bekeken. Laat een aardig kijkje toe in keuken van de Amerikaanse elite die via Skull & Bones wordt uitgekozen voor het echte werk. Een netwerk van gelijken die elkaar overal op de juiste posities neerzetten om zo de macht te houden.

First Bones, then God. Uitstekende film.

Het idee was goed, maar een andere regisseur had 'm denk ik moeten maken

(Gezien op 31 januari 2014)
Dit is wel een sterke film. Je moet hem aandachtig uitkijken en dan komt hij wel eens langdradig over.
Matt Damon vertolkt een van zijn beste rollen. Dat hij er ongelukkig bijloopt heeft te maken met het niet volgen van zijn hart. Hij wordt geduwd in een richting. Zijn ambitie en zijn gevoelens botsen.
Dat is een drama, want je kunt je leven niet meer 'herdoen'.
De film toont wel hoe geschedenis gemaakt wordt. Wat achter de schermen gebeurt, komt pas in het licht na jaren of ... nooit. Erg Amerikaans.
Twee pluimen voor De Niro.

Bijzonder geslaagde cast voor deze film. Het draait om verraad en vertrouwen. Alles binnen een groep van ons kent ons. Dat vergt een kille en berekenende persoon, een perfect karakter voor Matt Damon. Af en toe laat hij zijn masker vallen en laat hij zien dat hij toch gevoelens heeft.
Dit koele karakter is een contrast met zijn vrouw die wel haar gevoelens toont, zeer goed vertolkt door Angelina Jolie.
Net als hij vroeger opkeek naar zijn vader, kijkt ook zijn eigen zoon op naar hem. Echter in tegenstelling tot hem zelf kiest zijn zoon uiteindelijk voor zijn gevoelens, hetgeen niet past in de herenmaatschappij van de hogere klasse.
Gevoelig drama over de hogere klasse en de spionagewereld.

Op zich een intrigerend verhaal, mooi gespeeld en mooi verfilmd. Maar toch gaat het ietwat mis - waar het op zich knap is hoe emotieloos en afstandelijk Damon zijn rol neerzet, het maakt het ook nogal ontoegankelijk en afstandelijk voor de kijker. Het kostte me dan ook behoorlijk moeite om in het verhaal te blijven. Verder wat schoonheidsfoutjes, waarvan het gebrek aan leeftijdsverschil tussen Damon en Redmayne wel de meest opvallende is.

Mee eens dat Matt Damon, met zijn al melkmuiltje, wel wat extra grimage had gehoeven om 'm wat ouder te doen lijken als we in de beginjaren '60 zijn beland. Voor de mensen die op de hoogte zijn van de verwikkelingen in en rondom Cuba een heerlijke versie van wat is misgegaan met de invasie. Er was door de scenarist nog een geval in geweven waarbij een Rus onder invloed van LSD tijdens een verhoor uit het raam sprong. Is echt gebeurd, maar dan met een CIA-er. En er zat nog een stukje "The Cambridge Three" in waarbij een Britse agent met wie Damon in de oorlog samenwerkte voor het Russische kamp koos. Verdichtsel met een slice reality.... of andersom. De moeite waard. Het heen en weer springen tussen diverse periodes vermoeide geenszins. Voor wie minder onderlegd is in geschiedenis, kan het een lange zit zijn. Fraai eind waarbij de moraal zich ontvouwt, dat je een hoge prijs betaalt voor hoeder denken te kunnen spelen van een hele natie.

Veertien jaar na de fraaie Drama / Misdaad film "A Bronx Tale (1993)" nam acteur en regisseur Robert De Niro opnieuw een regie op zich, waarin hij zelf ook meespeelt. Hij maakte van "The Good Shepherd" een noodzakelijke en actuele film, waarin de vraag wordt gesteld "Hoe lang het mogelijk is helder te denken wanneer het leven draait om geheimhouding en complotdenken".

Als veelbelovende student aan het prestigieuze Yate wordt Edward Wilson (Matt Damon) in 1939 door Sam Murach (Alec Baldwin) benaderd om zijn literatuurprof, die van nazi-sympathieën wordt verdacht, in de gaten te houden. Dit is de opzet naar een levenslange carrière in de spionage.

Met Damon's personage als spil, probeert scenarist Eric Roth ("Munich (2005)") de aanvalsgeschiedenis van de CIA te schetsen. Dat levert ons een sfeervol, uitstekend geacteerd (wat wil je ook met een cast als Matt Damon, Angelina Jolie, Alec Baldwin, Robert De Niro, William Hurt en Joe Pesci samen in één film) drama dat enigszins tekortschiet op het persoonlijke vlak.

Ik heb deze film bewust en aandachtig nog een keer bekeken na lange tijd mede omdat er zoveel kritiek op is. Ik vind het een intrigerende film en laat de negatieve zijde zien van het zijn van een CIA-er op alle fronten. Toffe film om te zien als je beseft waar het daadwerkelijk in deze film om gaat en daarin juist onderscheidend.

Wat ik niet helemaal begreep was het stukje waarin Matt Damon een toneelstuk opvoert verkleed als vrouw en vervolgens in de kleedkamer wordt gevraagd om zich bij Skull & Bones aan te sluiten. Werd hij daardoor verkozen of door zijn goede studie resultaten? Of iets wat ik gemist heb? Dat toneelstuk paste ook helemaal niet bij hem.
Verder is het goed opletten in welk jaar je zit omdat Matt er niet heel veel ouder uitziet en omdat er twee verhalen door elkaar lopen. Misschien dat er teveel hooi op de vork wordt genomen voor een duidelijker verhaal. Er worden vele dingen aangestipt zoals de race tussen Amerika en de Sovjet Unie om de Nazi wetenschappers aan hun kant te krijgen, de CIA operatie in Cuba enzovoorts.
Dat de CIA is uitgegroeid tot een monster is al beschreven in vele boeken en deze quote is dan ook zeer passend:

I've got an oversight meeting.

Can you imagine? They think
they can look into our closet.

As if we'll let them.

Te lang, dat haat ik.

Helemaal mee eens. Gevoelens zouden dodelijk zijn voor zijn werk. En dat werk gaat blijkbaar boven alles.

Ik moest er even inkomen, m.n. de sprongen in de tijd waren niet altijd even duidelijk, zoals meerdere mensen hier al opmerken. Maar daarna heb ik toch geboeid zitten kijken en uiteindelijk vallen de puzzelstukjes in elkaar.

Mooie momenten vond ik de neergang van Micheal Gambon en de scene in de badkamer met het zoontje. Dan toont Damon ook eindelijk de emotie die hij altijd wegstopt, waardoor het extra aangrijpend is.

Een raar aspect van de film vind ik dat er meteen in het begin al wordt gesteld dat de mislukte inval in Cuba door een loslippige spion uit eigen gelederen werd veroorzaakt. Terwijl, als je de geschiedenis naleest, het president Kennedy was die de invasie liet mislukken door op het kritieke moment niet de militaire steun te geven die beloofd was. Dat werd nergens genoemd in de film. Toch een stukje geschiedvervalsing met een naar bijsmaakje.

Helft van de film in slaap gevallen.... Niet mijn ding en erg vaag verhaal.

Grappig ben je.

Ik vind deze film intrigerend en daar houd ik van.

Erg standaard.

Wist zelfs niet dat De Niro ooit wat geregisseerd had, maar na het zien van deze film verbaast het me niet echt dat er daarna niks meer volgde. Het is toch vooral érg basic, erg typisch. Zo'n Hollywood filmpje met diepe zakken, maar waar je je achteraf maar weinig van herinnert.

Voor een thriller is het vooral niet thrilling genoeg. De opbouw is traag, personages zijn nogal grijs en suf en hoewel alles om bedrog en verraad draait, ligt het er ofwel te dik op, ofwel boeit het gewoon niet zo. Dat zijn toch zaken die de regisseur aan te wrijven zijn.

Aan het budget zal het niet gelegen hebben. Een dure cast, lange speelduur en verzorgde sets en props. Maar dat kan je, De Niro zijnde, wel lospeuteren. Als je er dan uiteindelijk zeer weinig mee weet te doen, zeker binnen een genre dat al niet bulkt van de originaliteit of creativiteit, dan baar je gewoon de zoveelste grijze muis.

Echt heel slecht is het dan uiteindelijk ook niet, gewoon alles behalve leuk of memorabel.

2.0*