Gentlemen Prefer Blondes (1953)

Verrassend leuke film, dat moet gezegd worden. Vooral het enthousiasme van de cast spat er bij momenten werkelijk vanaf en daarnaast is het letterlijk een erg kleurrijke film, met mooie opvallende, vaak ook felle en heldere kleuren.

Musicals zijn niet altijd mijn ding en Marilyn Monroe is zeker niet mijn favoriete actrice. Want hoewel ze een geweldige verschijning is, is ze niet al te sterk in acteren. In Gentlemen Prefer Blondes komt ze echter prima tot haar recht en weet ze met Jane Russell een erg leuke tandem te vormen.

Het lijkt soms een aaneenschakeling van sketches te vormen, waarbij het verhaal duidelijk een ondergeschikt element lijkt, maar ik werd op een gegeven moment toch wel meegezogen met alle vrolijkheid. Daarnaast zijn de nummers, die hier gezongen wordt over het algemeen best goed, met "Diamonds are a Girl's best Friend" als absolute uitschieter.

Het is niet mijn favoriete genre, maar als de films van deze kwaliteit en vrolijkheid zijn, kijk ik er best met plezier naar.

3,5*

Ik hou niet van musicals (behalve "Soldaat van Oranje" dan, maar dat is niet een "echte" musical), maar ik hou des te meer van Monroe. Jammer dat zij alleen maar werd gecast als dom blondje. Dat doet ze met verve, hoor, daar niet van, maar ik denk dat Marilyn meer in haar mars heeft dan dat. Jammer genoeg heeft ze nooit die kans gehad. In deze film zet ze het perfecte domme blondje neer dat alles gebruikt (kijk naar de oogopslagen!) om bij de heren van alles los te krijgen, wat haar ook lukt. Ik snap dat Marilyn een legende is, ondanks dat ze niet echt in heel veel films haar talenten heeft kunnen laten zien, maar ja... We zien James Dean ook als legende en die heeft maar in drie films geacteerd. Deze film krijgt van mij 3 *.

Heb hier echt van genoten! Heb de Forever Marilyn BluRay boxset gekocht laatst, waar 7 van haar bekendste films inzitten. Wat ben ik toch dol op deze vrouw. Heerlijk. Voor deze box hebben ze de films allemaal digitaal opgepoetst, en ik moet zeggen dat de kleuren werkelijk van het scherm af spatten. Kraakhelder en haarscherp.

Deze film gaat eigenlijk helemaal nergens over, maar is dolkomisch en gewoon heel erg leuk en geestig. Marilyn speelt een oerdom blondje en eigenlijk staat Jane Russell nóg sterker in de film dan Marilyn, als de smartass brunette. Choreografisch is het allemaal heel gelikt, en de liedjes zijn gewoon fantastisch met als absolute favorieten; Diamond Are A Girl's Best Friend en Bye Bye Baby.

Had hier helaas toch meer van verwacht, de muziek scenes vond ik het hoogtepunt en het verhaal vond ik helaas weinig aan.

Marilyn Monroe deed mij helaas ook weinig, ik weet dat er veel fans van haar bestaan en ik weet ook dat andere rollen die ik van haar zag mij beter zijn bevallen maar hier lijkt ze nogal aan overacting te doen? Jane Russell was voor mij duidelijk de beste van de 2 hier en ook de reden dat ik de film nog een beetje de moeite waard vind geworden.

2,5* voor Jane Russell en de muziek scenes.

Hier kan ik helaas niet veel mee. Het plot is wel bijzonder matig en het personage van Monroe met haar Diamonds are a girl's best friend-houding in combinatie met haar onnozelheid weet erg te irriteren. Toegegeven, ze zet de rol overtuigend neer, maar dat maakt het niet minder ergerlijk.

Een verdere ergernis zijn de liedjes. Sowieso niet echt fan van musicals, en zeker als de liedjes ook nog eens niet aanspreken. Ten slotte valt er - niet onverwacht - door de ouderdom van de film visueel weinig te genieten of het moet om de dames gaan. Maar het gehele product kan me dusdanig weinig bekoren dat dat nauwelijks voor enige compensatie kan zorgen. 0,5*.

I love finding new places to wear diamonds

Het valt me toch altijd weer op bij dit soort films dat de teksten en humor nog behoorlijk scherp en leuk kunnen zijn (of ik heb gewoon een oubollige smaak ).

De outfits van de dames zijn ook telkens geweldig. Ik ben normaal niet iemand die daar per se op let, maar in deze film kun je er niet omheen hoe oogverblindend Marilyn Monroe is en hoe ze de show steelt in elke scene.

Verhaaltje zelf stelt natuurlijk niet zoveel voor, vooral de tweede helft wordt wel wat minder leuk. De leuke liedjes zijn dan ook wat minder aanwezig, afgezien van Diamons Are A Girls Best Friend dan natuurlijk.

3,25*

Net weer gekeken, blijft toch een leuke vrolijke tijdloze film. Nu pas zie ik hoe goed Marilyn eigenlijk kon acteren. Ze speelt de domme golddigger echt wel leuk. De zang en dans ook.

Amerikaanse musical die van begin tot eind aanvoelt als goedkope camp. In theorie een zelfbewuste en ironische kijk op mainstream media die slechte smaak doorlopend huldigt. In praktijk een vermoeiende zit boordevol onnozele sketch comedy, futloze tongue-in-cheek humor en verschrikkelijke liedjes die de janboel nog meer verwateren. Monroe speelt een manipulatieve en overdreven debiele gold digger met een intonatie die aanvoelt als een reeks gearticuleerde zuchten. Ze verwerpt enige vorm van persoonlijke verantwoordelijkheid en lult zich een weg door het leven, zonder hiervan nadelige gevolgen te ondervinden. Aan de andere kant van het spectrum treffen we een even onuitstaanbare snol aan wiens motieven zodanig modderig zijn dat je na afloop direct in de douche wil springen. Het publiek wordt uitgenodigd om mee te lachen met het bombastische acteerwerk, maar deze lach der dwazen is niet aan mij besteed. Verder is de choreografie weinig opzienbarend en kunnen we spreken van een verhaaltje dat 'leg day' alreeds meerdere malen heeft overgeslagen. Ik kan af en toe genieten van een portie camp, maar dit draaide uit op een uithoudingsproef die mijn geduld serieus op de proef stelde.

Aardige komedie waarin vooral Monroe schittert als golddiggend leeghoofd. Leuk hoe ze met de nodige zelfspot het domme blondje speelt dat mannen om haar vingers windt. Russell is misschien de betere actrice maar ik vond haar niet echt passen in de rol van verleidelijke brunette, vond haar een beetje ouwelijk- ik had haar ook een stuk ouder ingeschat dan haar 32 lentes. Op voor die tijd redelijk gewaagde scenes en een flinke dosis niet al te subtiele ironie na heeft het verder niet veel om het lijf. De niet al te talrijke liedjes deden me niet zo veel, stoorden verder ook niet. Ik wist niet eens dat het bekende "Diamonds Are a Girls Best Friends" uit deze film komt. Tot de ontmaskering van Malone vond ik het wel grappig, daarna eindigt Gentlemen Prefer Blondes nogal vervelend met een subplot over de gestolen tiara en een wat al te zelfbewuste, pijnlijke Monroe-imitatie bij de rechtbank..

Jane Russell werd minstens tien keer zoveel betaald, maar het is Marilyn die een grote ster werd. Ze was niet de eerste Hollywoodblondine, en natuurlijk was die haarkleur ook al niet, maar ze zette een typetje neer dat vaak geïmiteerd zou worden. De roddelpers sprong op haar privéleven. Louis Paul Boon baseerde het personage Beauty Kitt op haar in De Paradijsvogel, en Madonna imiteerde haar in de videoclip van Material Girl.

Het is een burleske komedie met een bedenkelijke moraal: een meisje moet er aantrekkelijk uitzien om een miljonair aan de haak te slaan. Lorelei is als een ekster die aast op al wat blinkt. Ze beargumenteert het echter goed en brengt het met zoveel charme dat je er gemakkelijk in meegaat. De gezellige dikkerd Charles Coburn speelt een van z'n typische karakterrollen als de sugar daddy. De zesjarige George Winslow heeft een leuke rol als het verwende rijkeluiszoontje. Jane Russell zelf doet het ook goed, met name wanneer ze die blonde pruik opzet om Lorelei te imiteren.

Het muzikale hoogtepunt is Diamonds Are a Girl's Best Friend. Marilyn zingt het met een poeslief stemmetje en sensuele heupbewegingen, getooid in een roze, zijden jurk en nepjuwelen, omringd door starende mannen. In een eerder liedje wordt ze even gedubd door een operastem voor een komisch effect. Jane Russells zangstem is volledig gedubd. Glamoureuze jurken, bont en tiara's waren toen in de mode.

De film heeft een behoorlijke status, maar het is in werkelijkheid een niemendalletje. Entertainment in de puurste vorm - volgens de maatstaven van 1953, dan. Een liedje hier, een kluchtje daar, wat tongue in cheek humor, een niet-relevant kind met volwassenen humor, mooie vrouwen, sullige mannen, nog een liedje met jaren 50 close harmony.

Erg boeiend wordt het nergens, maar echt vervelend ook niet. Hoogstaand wordt het nergens, en als Monroe er niet in gespeeld had was deze film vast al lang en breed vergeten. Monroe doet het overigens niet zo best en reduceert haar rol tot een karikatuur. Russell is een stuk beter te pruimen, dus (ik neem aan dat deze grap al eerder gemaakt is:) this gentleman prefers the brunette.

Why the original costume for Monroe's iconic 'diamonds' scene was ditched - CNN Style

Leuke kleurrijke musical met de mooie Marilyn Monroe en Jane Russell in de hoofdrollen.

Leuke liedjes, mooie mensen.

Het legendarische : "Diamonds are a girls best Friend", gezongen en gedanst door Monroe is geweldig.

De dames maken een cruise en beleven allerlei avonturen.

Tof openingsnummer met een stralende Marilyn Monroe en Jane Russell. Daarna moest ik er toch wat inkomen. De humor kwam me eerst wat flauw over maar gaandeweg steeg dan toch het enthousiasme waardoor ik op een hoge score uitkom. Soms heeft het te maken met een knop die je bij jezelf moet omdraaien. Het verhaal en de personages zijn met zin voor overdrijving uitgewerkt en dat geeft aanleiding tot echt leuke scenes. Grappig en typerend voor dit soort films is de weerkerende innuendo waarmee de Hays code elegant omzeild werd.

Kers op de taart zijn de shownummers met één onvervalste klassieker: “diamonds are my best friend”. Ook deze bevat trouwens een staaltje innuendo wanneer Marilyn Monroe het heeft over de verschillende vormen van diamant maar intussen met haar handen naar de boezem lijkt te gebaren.