The Vanishing (1993)

Goede thriller , komt wel wat traag op gang , jammer dat sandra bullock er maar heel even ieen rol in heeft want dat is net mijn lievelingsactrice ... goede acteerprestaties en tof verhaal, blijft spannend ... * 3,5

Voor mij is spoorloos beter dan The Vanishing. En dat ligt gewoon aan het einde. Het einde van spoorloos maakt meer indruk. Dat vergeet je niet zo snel in tegenstelling tot The Vanishing's happy end. Voor de rest een prima filmpje om eens gezien te hebben, maar niks speciaal.

The Vanishing,

Goede keuze wat Bridges betreft, Hij speelt zijn rol laconiek en cynisch en daarmee sterk. Sutherland en Travis doen het prima, ook mochten we Bullock nog even aanschouwen.

Bridges zoekt grenzen, zelf zover dat hij zich bezighoud met het plannen van een ontvoering. Deze ontvoering wordt minutieus voorbereid en hij gebruikt zelfs zijn dochter (zonder besef dat zij een studieobject is) voor oefening. De methodiek wordt naderhand gewijzigd en verfijnd in een werkwijze die ook Ted Bundy gebruikte. De ontvoering is een feit.

Sutherland lukt het maar niet om Bullock uit het hoofd te krijgen, Hij moet en zal weten wat er gebeurd is voordat hij rust zal vinden. Dit zal leiden tot een ontmoeting tussen Sutherland en Bridges die uitmond in een benarde situatie voor Sutherland.

De film wordt door de muziek gedragen en vooral de gelaatsuitingen van Bridges zijn geweldig. Hij zet de rol neer als een werkelijke psychopaat, niet opvallend maar altijd berekend en loerend op de juiste kans.

Chapeau,

3* (6.5 op een schaal van 10)

Viel niet tegen, goede rol van Bridges.

prima filmpje, redelijk voorspelbaar maar voor een film van 20 jr oud vind ik hem goed te pruimen

Echt weer typisch op zijn amerikaans the good guy wins style. Het was nogal een beetje een standard thrillertje. Wat Spoorloos juist zo bizonder en grimmig maakte, is in The Vanishing eigenlijk kapot gegaan. Zonde..

Opgenomen en net gekeken. Slap aftrek van het origineel. De mysterieuze sfeer van Spoorloos is volkomen afwezig. Part 1 ging nog wel maar part 2 heb iksnel doorgezapt. Onvoldoende en teleurstellend. Absoluut geen enkele spanning.

Ook deze versie net gekeken op RTL 7, vind het origineel wel wat beter maar deze mag er ook wezen. Altijd weer een genot om Jeff Bridges op de buis te zien.

Leuke film.

ik vond jeff bridges goed acteren.

film begon leuk een was soms spannend.

Ik ben benieuwd naar de Nederlandse versie.

Boek niet gelezen( veel over gehoord) beide films gezien.

De Nederlandse onlangs,deze toen hij uitkwam.

Erg goed,fijn ook om onbevooroordeeld te zien( lastig ook).

Doet niet onder het origineel,vind ik achteraf.met name door het fijne spel van bridges.

En het einde,,,tja.

Redelijk goed thriller deze remake van de Nederlandse film 'Spoorloos'.

Goed verhaal en een prima cast, goed voor anderhalf uur spannende cinema.

Spannende triller, goed opgebouwd naar het einde toe. Jeff Bridges speelt zijn rol als gestoorde moordenaar erg goed.

Een aardige thriller/drama.

De cast en acteerwerk was prima, vooral Jeff Bridges zet een geinige rol neer.

Maar qua verhaal was het vrij standaard en had ik gehoopt een leuke plottwist op het eind maar die kwam helaas niet. Verder miste ook wel een beetje de spanning want dat was bijna niet aanwezig.

Niet heel bijzonder maar gewoon leuk vermaak.

3,0*

Het boek ken ik, een film had ik echter nog nooit gezien tot vanmorgen.

Prima thriller, uiteindelijk. De eerste helft van de film vond ik echt te traag, en vond daarin zowel Kieferland als Bridges allesbehalve overtuigend. Gelukkig vond ik Travis dan weer wel erg goed, en Bullock speelt in die korte tijd weer erg leuk.

Vanaf de ontmoeting tussen Barney en Jeff komt de film los en de film eindigt met een spannende climax. Vond vanaf toen Bridges ook vrij aardig, mede doordat zijn karakter eindelijk wat opgehelderd wordt nadat hij zijn motieven uitlegt.

Vind de sfeer in films rond die tijd, 1993, altijd wel wat hebben. Ook The Vanishing heeft dat wel. De soundtrack is een beetje de makkelijke weg.

De Nederlandse variant krijgt zeker een kans.

Om eerlijk te zijn vond ik het origineel "Spoorloos" iets beter en levendiger. Speelt zich af aan een drukke Franse tolweg, ook bij een benzinestation en kwam "natuurlijker" op mij over.

Maar ook deze remake is een fijne film om te zien en het verhaal is vrijwel synchroon aan Spoorloos. En dat vind ik dan weer jammer, had de regisseur niet een paar leuke plots kunnen bedenken, zodat The Vanishing toch iets origineels meedroeg?

Heerlijk boek ga de film maar eens kijken

Recent het boek herlezen en Spoorloos herkeken. Eergisteren me voor het eerst gewaagd aan deze Amerikaanse versie van Het Gouden Ei.

Het is een aardige film, zeker als je 'm op zichzelf ziet, maar dat is praktisch onmogelijk wanneer je bekend bent met boek en Nederlandse film. Mijn drie grootste kritiekpunten zijn als volgt: ten eerste dat er in deze remake met geen woord gerept wordt over een gouden ei of een droom daarover. En dat ei is nogal cruciaal in het oorspronkelijke verhaal. Veel elementen uit het verhaal hangen namelijk samen met de nachtmerrie (de tunnel, het tankstation, uitzichtloos lijden, niet weten waar je aan toe bent, de kisten), want de droom is een nachtmerrie. Haal je dat ei eruit, dan haal je een hele laag uit het verhaal.

De tweede laag die eruit wordt gesloopt is de totale controle die Raymond Lemorne in het origineel heeft, continu, in iedere situatie, en die het karakter van Jeff Bridges niet heeft of slechts sporadisch. Zonder die controle en die bijna maniakele methodische benadering van alles blijft er van het karakter van Bridges niet meer over dan een vervelende weirdo. Ja, met een zieke geest, dat wel, maar lang niet zo beangstigend als in Spoorloos of in het boek (waar ie zelfs nog een stapje verder gaat).

De derde laag die uit het verhaal verwijderd wordt is de obsessie van het karakter van Sutherland. Deze is namelijk helemaal niet zo obsessief. Ja, de verdwijning van Diane houdt 'm bezig, maar het lijkt hem niet volledig in beslag te nemen, hij heeft anderen nodig om Diane weer terug in het verhaal te brengen (de uitgever, de nieuwe vriendin met die achterlijke pruik op, Bridges). In het boek en in Spoorloos is het karakter Rex zo volledig in beslag genomen door de verdwijning van Saskia dat je 'm bijna door elkaar wil schudden; "Gozer, het is jaren geleden, laat het gáán!". Het gaat in The Vanishing zelfs zo ver dat Bridges op Sutherland in staat te praten om erachter te komen wat er met Diane is gebeurd: "Neem gewoon de koffie, je wil het toch weten?, je hebt niks te verliezen joh, toe nou!" - weg controle, weg obsessie.

Als je alle 'diepere' lagen eruit haalt, of de meest interessante thema's, blijft er niet meer over dan een simpel thrillertje waar een kat-en-muis-spel centraal staat.