Frequency (2000)

Zal ik het hier ook maar bij laten? Ook wij vonden het een aardige film die het waard is om vermeld te worden.

Jammer dat het op een gegeven moment een beetje een actiefilm wordt, maar behalve dat was het een uitstekend filmpje om naar te kijken. Uiteraard niet geloofwaardig, de echte sciencefiction is ver te zoeken, maar het verhaal is wel degelijk ijzersterk verteld.

Na het zien van The Caller, een film met een soortgelijk scenario, ben ik deze film op het spoor gekomen. Persoonlijk vind ik The Caller wat sterker maar ook deze film is goed. Een leuk en interessant verhaal en er wordt ook redelijk gespeeld, een tikkie te braaf misschien maar verder wel goed. Een oud filmpje, dat is ook aan alles te merken, maar toch leuk om eens gezien te hebben.

Spelen met tijd. Na films als Interstellar, Donnie Darko en onlangs Arrival te hebben gezien, moet een werkje als Frequency echt verrassen in de aanpak om op dat vlak nog indruk te maken. Dat gebeurt in ieder geval niet.

Al vlug blijkt dat fluïde tijd hier meer een middeltje is om het plot voort te drijven dan een centraal thema. Ergens scheelt dat wel, want dan hoef je de uitwerking ervan wat minder serieus te nemen, en is geloofwaardigheid voor de film an sich een minder belangrijk issue. Maar een film als deze vereist dan vervolgens nog wel wat originaliteit buíten het tijdsaspect. En daaraan heeft Frequency een schrijnend gebrek.

Het scenario is degelijk, maar ontzettend braafjes. Spanning ontbreekt, en ook de cast lijkt alles op de automatische piloot te doen. De band tussen vader en zoon Sullivan (Quaid en Caviezel) moest de hoofdmoot van de film vormen, maar juist de scènes tussen die twee behoorden tot de meest slaapverwekkende sequenties. Buiten Quaid en Caviezel valt verder niemand op. Het is leuk Elizabeth Mitchell weer eens te zien, maar om daarmee te zeggen dat ze een meerwaarde had voor het verhaal...

Goed, de weinig overtuigende cast daargelaten vond ik Frequency een filmpje dat over het geheel genomen nog wel redelijk in elkaar stak. De editing was op orde, de redelijke pacing maakt dat een en ander nooit echt gaat slepen. Ik ging er met lage verwachtingen in, dus dat scheelt.

2.5*

Ik ben weer wat wijzer geworden met betrekking tot m'n favoriete tv-serie Lost trouwens, het kan natuurlijk geen toeval zijn dat Elizabeth Mitchell hier in een film over tijd en veranderd verleden speelt dat een character genaamd Jack Shepard herbergt...

Frequency is een degelijke film, geen meesterwerk, maar wel een film met een zeer interessant concept. Uiteraard is de Butterfly-theory reeds toegepast in diverse films. De film bracht goed naar voor dat elke kleine wijziging de gehele toekomst kan wijzigen en bepalen.

De film is eigenlijk een detective- of politiefilm waar de zoektocht naar een seriemoordenaar erg moeizaam verloopt. Op zich een goed uitgangspunt, al is de uitwerking zeer pover en stelt het allemaal niet te veel voor. Het verhaal is mager en flinterdun. Veel gaten en slordig afgewerkt. Desalniettemin brengt het concept de film naar een aanvaardbaar niveau. Normaal gezien was de seriemoordenaar overleden in het ziekenhuis mocht Frank Sullivan de brand zelf ook niet overleefd hebben. Zo beseffen vader en zoon welk gevaarlijke spelletje ze aangaan: alles heeft een invloed op elkaar. Het idee dat de radiogolven gestuurd worden door het noorderlicht vond ik wat simpel. Ook het happy end dat John Sullivan opnieuw baseball speelt, is nogal melodramatisch en kitscherig.

Ook qua acteerprestaties ben ik niet omver geblazen, weinig overtuigend. De verwachtingen lagen laag, dus het viel allemaal nogal mee met deze prent. Een nipte 3,5* al was het maar voor het uitstekende concept! Jammer dat John vergat de juiste lottonummers mee te geven ...

Deze film heeft alles!! Super!!

Prima film is deze misdaad-SF-thriller.

Met een prima cast die het stuk voor stuk goed doen.

Een wat ongewoon misdaadverhaal door het SF gegeven, aan u om te ontdekken hoe het in elkaar zit, maar wel origineel gevonden.

Heb plezier gehad aan deze prent.

For example, it turns out that string theory requires our universe to have 10 or possibly even 11 dimensions.

The strange thing is some physicists are even pursuing the idea that there might be more than one time dimension.

Deze film gaat in op het tweede aspect waarin een zoon contact krijgt met zijn vader in het verleden. Als je hier al afhaakt dan deze film overslaan. Als je het interessant vindt wat er kan gebeuren als je met het verleden sjoemelt dan is deze film een goede uitwerking. En passant wordt het ook nog spannend en wordt er goed geacteerd.

Geen slechte film, wel jammer van het melodramatische begin en einde en de overbodige slow motions. Ik overwoog na een minuut of tien om de film af te zetten, want het leek aanvankelijk allemaal wel erg klef te gaan worden. Ik heb er geen spijt van dat ik heb doorgekeken, want de film herpakt zich behoorlijk. Uiteindelijk een degelijke film met een aardig thema. Of het nou allemaal even goed in elkaar steekt valt te betwijfelen, maar het is wel onderhoudend en vermakelijk genoeg.

Frequency is een thriller die zowel in het heden als het verleden speelt. Rechercheur John Sullivan(James Caviezel) is als jongetje zijn vader Frank(Dennis Quaid) verloren toen hij als brandweerman iemand uit een brandend gebouw probeerde te redden. Op een avond speelt hij met zijn vaders oude HAMradio en omdat er op dat moment een atmosferische storing veroorzaakt door het noorderlicht is krijgt hij contact met zijn vader. Hij waarschuwt hem voor zijn naderende dood. Frank volgt zijn raad op en overleeft de brand maar dit zet een andere reeks onaangename gebeurtenissen in werking.

Frequency koppelt een spannende thriller aan het bovennatuurlijke op een begrijpelijke wijze. Of het logisch is doet wat mij betreft niet ter zake. Voor de film is het logisch dus vind ik het ook prima. Het feit dat veranderingen in het verleden vervelende consequenties kan hebben is leuk gedaan. Het is dan ook jammer dat hij zo blij eindigt. Beetje bitter einde had beter geweest.Toppunt was dat Johns beste vriend miljonair was omdat hij dankzij John de bedenker van zoekmachine Yahoo was. Typisch, Amerikaans, het idee dat geld gelukkig maakt. De grime van de oudere versies van characters was voor die tijd zelfs afschuwelijk slecht. Ze zagen eruit alsof ze uit Madam Tusseaud kwamen met hun plastic koppen. Dat had wel iets beter gekund.

De cast doet het niet verkeerd. Caviezel is altijd prima als iemand die een beetje on the downside of life zit.
Dennis Quaid is prima op zijn plek als brandweerman met zijn Captain Americakop. Shawn Doyle speelt een prima schurk. Verder zijn er aardige bijrollen van Elizabeth Mitchell en Andre Braugher.Noah Emmerichs personage sloeg nergens op. Hij leek enkel toegevoegd voor dat gedoe met Yahoo wat kant noch wal raakte in het plot. Hij had beter door de seriemoordenaar gedood kunnen worden want dat had ook werkelijk wat aan het plot toegevoegd.Frequency is dus een spannende thriller met her en der wat schoonheidsfoutjes.

Even in het verleden kijken en één en ander aanpassen. Tof zeg, maar niet zonder gevaar...

Pure fantasie, natuurlijk, maar het verhaal steekt goed ineen en uiteindelijk zit ge toch maar nieuwsgierig te kijken met de vraag hoe het allemaal zal aflopen waarbij de dubbele struggle, gelijktijdig... maar met 30 jaar verschil, toch wel het hoogtepunt vormt.

Te gek, maar als ontspanning best OK.

Zo heb ik het ook ervaren, een erg onwaarschijnlijke misdaadfilm dan ook nog, waarbij de manier waarop de werkelijkheid verandert door het verleden te veranderen steeds ongeloofwaardiger wordt, en ik het gevoel kreeg dat de film zich in zijn eigen uitgangspunt begon te verslikken.

Een fijne mix van de onbevattelijke paradoxen rondom tijdreizen en de daaruit voortvloeiende plottwists, spanning, en (in het hart van de film) de emotionele lading van de band tussen de vader en de zoon die worden gespeeld door twee sympathieke acteurs. What's not to like? Al meerdere malen gezien, maar verveelt nooit en laat me altijd voldaan achter.

Recent, mn eerste kijkbeurt van deze mysteri-scifi-thriller en deze keek vlotjes weg. Er zat genoeg spanning en twistjes in.