Hardcore (1979)

Eens, dat houdt deze film dan ook overeind. Want verder viel hij me behoorlijk tegen. Interessant uitgangspunt, maar eigenlijk is alleen het middenstuk echt goed. Tegen het einde zakt het behoorlijk in elkaar. Bij vlagen goede sfeer, maar een erg wisselvallig script waarin sterke scenes worden afgewisseld met zwakke. Vooaraf behoorlijke verwachtingen, achteraf een onbevredigend gevoel.

Buitengewoon goede hoofdrol, dat wel.

2.5*

George's gelovige.

IJzervreter George C. Scott weet de aandacht vast te houden. Ondanks dat hij nogal miscast rondloopt in dit misdaaddrama, is het juist hij die het verschil maakt. Niet als Nederlandse gelovige maar wel als wanhopige vader op zoek naar zijn dochter in de seksindustrie. Het verhaal is zwak en de uitwerking gemiddeld, maar dankzij de hoofdrolspeler blijft de kijker bij de les.

Redelijk.

Goeie film waarin een vader op zoek gaat naar zijn dochter als deze vermist wordt. De film neemt je mee in de onderwereld van de porno- en seksindustrie. De donkere en enigszins deprimerende toon passen hier dan ook goed bij. Hier en daar zakt het soms wat in, maar de momenten tussen de vader en het meisje die hij betaald zijn wel goed geschreven. George C. Scott stelt zeker niet teleur in de hoofdrol.

De dochter van een Nederlands-Gereformeerde Amerikaan verdwijnt spoorloos. Een privé-detective wordt ingeschakeld. Als zijn dochter wordt aangetroffen in een porno-film is de conservatief genoodzaakt om haar te zoeken in het porno-circuit van LA.

Grand Rapids, Michigan is een plek waar de Nederlandse invloed in Amerika nog goed te merken is. De populatie bestaat grotendeels uit van oorsprong Nederlandse en Duitse immigranten. Vandaar dat de personages ook Van Dorn, De Fries, De Jong en dergelijken heten. Als Nederlander zijnde doet de uitspraak wel haast pijn aan je oren en waarom die Amerikanen de spatie tussen het tussenvoegsel en de achternaam weglaten is me ook een raadsel. Paul Schrader is zelf ook een volgeling van de Dutch Reformed Church.

George C. Scott speelt een sterke rol. We hebben allemaal al wel eens de beroemde "Turn it off!"-scene gezien, maar verder doet Scott het ook niet onaardig. Met name de scenes tussen Jake en Niki, waar de conservatieve wereld van Jake botst met de 'vrijheid blijheid'-wereld van Los Angeles, waren leuk gedaan.

Toch miste ik veel dingen in het verhaal. Het plot is vrij simpel en de uitvoering vrij degelijk. Hoe een streng opgevoed meisje dat naar een religieus jongerenkamp gaat zich binnen enkele maanden ontpopt tot een porno-actrice wordt uit de film niet duidelijk. Ook is het einde vrij apart. Eerst wil ze niet terug, omdat Jake zo streng zou zijn en ze nu vrienden heeft en dan gaat ze toch met hem mee terug. Schrader wilde eigenlijk eindigen met dat Kristen verongelukt was en helemaal niet in LA is geweest, waarna Jake naar huis gaat.

Hardcore is een typische New Hollywood film die doet denken aan het vroege werk van o.a. Martin Scorsese. Geen wonder want regisseur Paul Schrader is immers de scriptschrijver van o.a. Taxi Driver. De opnames zien er prima uit, het über-realisme van de jaren '70, maar voelt daardoor ook een beetje sfeerloos aan. De muziek bestaat naast oer-Amerikaanse countrymuziek ook uit elektronische muziek van Jack Nitzsche, die mij een beetje aan het werk van o.a. Tangerine Dream deed denken.

Vaak wordt gezegd dat 8MM met Nicolas Cage een remake is van Hardcore, maar hoewel er wel overeenkomsten zijn (privédetective zoekt meisje uit pornofilm, 'modelburger' in de onderwereld, held wreekt zich op 'porno-tuig') is het toch echt een totaal ander verhaal. Hardcore gaat namelijk over een vader die zijn dochter zoekt en 8MM gaat meer over Snuff-films. Verder bevat 8MM ook veel meer schokkende factoren, waar in Hardcore pornografie en prostitutie op zichzelf al schokkend genoeg zijn.

Al met al prima film van Schrader, maar de uitwerking had beter gekund en op enkele momenten van Scott's acteerwerk na is niet echt bijzonder.

Intrigerend verhaal dat aan het eind iets te snel afgeraffeld wordt en in het begin ook iets te weinig vertelt. Zo kwam ik er pas zo'n beetje aan het einde achter dat zakenman Van Dorn gescheiden is en de dochter enigst kind.

De afdaling in de steeds groezeligere wereld wordt boeiend gebracht en op de spannendere momenten goed met een creepy soundtrack ondersteund. Deprimerend is het ook want je ziet al snel, achter de facade van de vrolijke vrije sekscultuur, dat al die meiden uitgebuit worden. George C Scott speelt erg goed. Aan het eind had ik graag meer geweten over wat men van plan was met de dochter (en waarom ze zich geliefd voelt door een stel schurken), want dan zitten we inmiddels in de erg duistere snuff movie wereld en het is vreemd dat met dat potentieel dramatische gegeven niets wordt gedaan. De problemen in het gezin Van Dorn zelf blijven ook onderbelicht net als de toch wel grote rol van drugs.

Niettemin een prima film en in sommige opzichten een voorloper van 8mm, maar ondanks wat blote borsten hier en schaamhaar daar veel minder op sensatie gericht en luchtiger van toon. Het is zeker geen Taxi Driver maar de moeite waard.

Paul Schrader blijft een enigma voor mij. Langs de ene kant vind ik zijn films erg lomp, banaal, voorspelbaar, maar toch fascineren deze 'mislukkingen'. In Hardcore lijkt hij wederom een cinefiel correcte hommage te willen maken, met personages die rondwalen als Bresson-zombies, opnieuw een afdaling in een stedelijke hel à la Taxi Driver en natuurlijk The Searchers, een obligate verwijzing voor de flinkste leerling van de filmklas. Al deze punten falen grandioos: Schrader is veel te onbehouwen om de feilloze composities van Bresson te evenaren en mist diens jansenistische strengheid, aangezien hij niet kan weerstaan aan melodramatische bochten en allerlei broodje aap sensatie ("ken je die van de calvinist die een pornobioscoop binnenstapt?"). Helemaal erg zijn de bonding momentjes met die hoer waar snel alle morele dillemma's en generatieconflicten even worden afgewerkt, met de gezapige vlotheid van een Woody Allen komedie (deed me echt aan Mighty Aphrodite denken). Eigenlijk is het een klucht van een film, schmierend, grotesk 'after school special' niveau. Maar is dat zo erg? Die scène waar het hoofdpersonage door de muren van een pornoset dondert, dat is toch grandioze cinema? Bresson filmt met een fluwelen handschoen, Schrader eerder met een boksijzer. Dat kenmerkt ook de enggeestigheid van de film: nergens had ik het gevoel naar een interessant, waarachtig tijdsdocument te kijken, de rosse buurt van California is heel klinisch, steriel en zelfs anachronistisch in beeld gebracht. De dialogen lijken geschreven door een enorme square, beetje niveau de vader van Full House, die denkt dat hij wel door heeft hoe die jongelui spreken. Misschien is deze verwrongen kijk wel intentioneel, alsof we meegesleurd worden in de paranoïa van het hoofdpersonage, een Nixoniaanse driftkikker ("those damned hippies!") Dat zou ook de absurditeit van de ontknoping verklaren: ach, het arme kind wou gewoon wat aandacht, daarom werd ze een pornoster en zou ze zich voor de camera laten mollen door een kalende, 40-jarige latino. De Franse criticus Louis Delluc zei dat het filmisch universum de facto een soort droomwereld is, in dat geval kunnen we Hardcore met vlag en wimpel geslaagd noemen. Alleen vind ik dat een erg dwaze uitspraak van Delluc en behoud ik toch mijn reservaties. Maar iedereen die de film een meesterwerk noemt heeft waarschijnlijk wel gelijk.

Vermakelijk.

Geen hoogstandje, maar gelukkig net een tandje beter dan de gemiddelde film. Dat heeft hier vooral te maken met de sfeer. Schrader kiest voor een wat frissere, modernere aanpak in Hardcore, wat de film absoluut ten goede komt.

Scott is ook een verrassend sterke hoofdrol. Ik kende hem eigenlijk simpelweg niet zo goed. Blijkbaar speelde hij mee in Dr. Strangelove maar dat kan ik me oprecht totaal niet meer herinneren. Maar hier is hij memorabel genoeg voor mij om zijn naam op z'n minst te onthouden.

Maar Scott is daarbij wel zowat de enige die indruk maakt. Boyle is als detective nog wel te doen, maar voor de rest is er weinig bijzonders. Duidelijk goedkope acteurs en actrices die niet voor al te veel hebben meegespeeld lijkt mij zo.

Film staat in het algemeen heel degelijk overeind. Het verhaal is interessant en gedurfd. Je zal het niet zo vaak meer tegenkomen, een film over pornografie en uiteindelijk zelfs snuff. Echter is het wel zo dat het vooral op de pornografie ingaat, en de echt gedurfde onderwerpen toch wel voorzichtig links laat liggen.

Dat is wel jammer, want die stukken zijn juist wat deze film nog enigszins uitdagend maakt. Uiteindelijk is het verhaal dan ook gewoon 'Vader zoekt dochter' in een interessante wereld. Dat maakt de film wel boeiend genoeg, en bovendien is de regie ook niet verkeerd.

Hier en daar een lekker gekke soundtrack, leuke kleurtjes en eventjes een spannende scene. Voor de rest is het ook wel net iets te slordig. Andere hebben het al aangegeven, maar het einde is inderdaad echt een afknapper. Net wat te haastig aangepakt.

Bovendien is het eeuwig zonde dat de film nooit echt volledig doorpakt. Zodra de echt interessante onderwerpen gaan komen, lijkt de film er niet verder op in te durven gaan. Wel jammer, want de film had waarschijnlijk in die tijd al een redelijk controversiële status te pakken.

Wel een voldoende voor een interessant project, maar het laat toch wel serieus punten liggen.

Viel me in de herziening alleszins mee al heeft Hardcore niet meer de impact die het had als tijdens zijn release in 1979.Daarvoor komt de film in sommige opzichten tegenwoordig toch wat gedateerd over,en dan doel ik met name op de beschrijving van het hele X-rated wereldje.

Wat wel blijft staan is de uitstekende rol van George C. Scott,de sterk neergezette gereformeerde gemeenschap waar de hoofdrolspeler vandaan komt en het voor die tijd best gedurfde scenario van Paul Schrader.Zijn regie vind ik dan weer iets minder sterk.

Het eindresultaat komt qua waardering ergens uit tussen voldoende en goed al denk ik wel dat er gezien het materiaal een iets betere film had ingezeten.

Prima dit! Lekker sfeertje in dat vieze onderwereldje daar in LA. Veel neon, gore hokjes, losgeslagen meiden, geslenter over straten en een zoektocht die je steeds dieper de treurnis in trekt. Had 'm bij nader inzien toch liever laat in de avond gezien met een borrel erbij. Maar heb me ook prima vermaakt met een kop koffie. Scott die als conservatieve, stijve lul langzaam maar zeker loskomt met z'n zonnebril en sleazy shirtje is lekker bezig wat mij betreft. Boyle is alleen om z'n kapsel al geinig om erbij te hebben altijd.

Boeiende dramatische film van een conservatieve vader die op zoek gaat naar zijn verdwenen dochter in L.A. waar hij vol ongeloof en afkeer stuit op de wereld van de seksindustrie, vooral wanneer hij in een spiraal komt van volledige waanzin met betrekking tot porno/snuffmovies. Fantastische rol van George C. Scott, maarook privé-detective (Boyle) weet een overtuigende rol neer te zetten. Opvallende soundtrack die de nare sfeer nog extra in de verf zet. Jammer van de makke uitwerking naar het einde toe waardoor de film net geen 4 sterren krijgt. Beetje te snel en te gemakkelijk afgerateld. 7,5/10

Het moet een nachtmerrie zijn voor elke ouder, je dochter wordt vermist en ze blijkt in de seksindustrie te zijn beland. Dit gegeven wordt door regisseur Paul Schrader op een inktzwarte, hartverscheurende manier in beeld gebracht in zijn Drama film "Hardcore", die min of meer de voorloper is van de film "8MM (1999)" met Nicolas Cage in de hoofdrol. Gesteund door een groezelige setting en een sterke cast, sleurt Paul Schrader je mee in een queeste naar de donkerste uithoeken van de (westerse) maatschappij.

Jake VanDorn (George C. Scott) is een oerconservatieve en gelovige zakenman. Op een dag verdwijnt zijn dochter Kristen (Ilah Davis) tijdens een jeugdbijeenkomst in Californië. Hij geeft privé-detective Andy Mast (Peter Boyle) de opdracht haar terug te vinden en die stuit op een pornofilm waarin ze de hoofdrol speelt. Jake ontslaat uiteindelijk Andy en gaat zelf naar Los Angeles, waar hij de plaatselijke seks- en pornowereld uitkamt op zoek naar zijn dochter.

Ondanks dat "Hardcore" inmiddels al ruim 40 jaar (gemaakt in de tijd dat de Sciencefiction / Fantasy film "Star Wars (1977)" zeer populair was, want diverse verwijzingen ervan zijn in deze film te zien) oud is en er wat oubollig uitziet, is het wel nog steeds een film met een heel menselijk verhaal dat tegelijkertijd ontroerend en schokkend (o.a. wordt er een snuff-film getoond waarin een man en een vrouw vermoordt worden met een mes door de zekere Ratan gespeeld door Marc Alaimo) is en er valt ook relatief viel naaktheid (vooral borsten, zo had Linda Morell best flinke borsten, maar af en toe is ook een behaarde schaamstreek te zien) in te zien en dat o.a. van de mooie Season Hubley (is ook een tijdje getrouwd geweest met Kurt Russell) in de rol van pornoactrice Niki. Met name tijdens een piepshow scène (waarbij ze volledig naakt is en alleen open schoenen met een hoge hak draagt, die ze dan tegen het glas duwt, waardoor Jake haar schaamstreek goed kan zien, die wel niet in beeld getoond wordt) mocht ze er wezen.

Controverse is niet vreemd in Schraders oeuvre, maar er zit altijd een dubbele rand in de schijnbaar simpele typeringen van goed en kwaad. De regisseur speelt met de visie van de maatschappij waarin afgebakende, dubieuze en oppervlakkige waarden en normen centraal staan. In "Hardcore" is dat o.a. de positie van de vrouw. Zo blijkt de zonet genoemde pornoactrice Niki (Jake huurt haar o.a. in om Kristen te vinden) op het eerste gezicht een dom, oppervlakkig meisje te zijn, maar na afloop van de film moet je je mening over dit personage grondig bijstellen. Niki blijkt een sterke, jonge vrouw te zijn die haar weg probeert te vinden in een door mannen gedomineerde maatschappij. De hypocriete manier waarop de wereld de porno-industrie benadert, zet aan het denken. De veroordelende houding ten aanzien van de pornowereld, in een maatschappij die seks als marketingtool gebruikt, is op zijn minst dubieus te noemen. Daar staat het conservatieve gedrag van het hoofdpersonage tegenover dat vrouwen in de seksindustrie als minderwaardig ziet, maar ondertussen zelf in een streng, seksistisch rolpatroon tussen man en vrouw gelooft.

Maar je hoeft het niet met Schraders visie eens te zijn om van "Hardcore" te genieten. De film is boeiend en op bepaalde momenten ook spannend en ook het acteerwerk mocht er wezen. Met name George C. Scott wekt indruk. De gevoelens van onmacht, opgekropte woede, radeloosheid en interne droefheid worden op een prachtige, ingetogen manier vertolkt door hem. En ik moest zelf even lachen toen hij zich voordeed als porno-filmmaker, voorzien van pruik en snor, opzoek naar mannen voor zijn film (zo wijst hij o.a. de imponerende Afro-Amerikaan "Big Dick Blaque" af, die tien keer per dag klaarkomt, zijn penis twee uur achter elkaar stijf kan houden en een penis heeft van 23 cm ) om zodoende de man tegen te komen die het deed met zijn dochter in de pornofilm "Slave of Love", die hij te zien kreeg van privé detective Andy Mast. Want als uiteindelijk die man, te weten Jim Sloan (Will Walker), langskomt voor een rol in de film en Jake hem een foto van Kristen laat zien, zegt hij tegen hem:

"Ik heb werk nodig en ik wil heel graag meespelen. Maar met die bitch ga ik niet meer werken. Mijn pik was zo gaar dat ik twee weken niet heb kunnen lopen."

Jake is dan zo woedend, dat hij hem neerslaat met een schemerlamp en daarna zet hij hem onder de douche en ondervraagt hij hem om informatie over Kristen te krijgen.

Ook is het wel geinig als Jack naar de sympathieke porno-filmmaker Ramada (Leonard Gaines) gaat om zogenaamd te investeren in een pornofilm en hij een bezoekje brengt bij het jonge hoertje Felice (Leslie Ackerman, waarvan ook de borsten te zien zijn) en haar dan vragen stelt over Kristen. Ze zegt dan op een gegeven moment tegen hem:

"Haal je lul te tevoorschijn."

En dit om erachter te komen of Jake misschien voor de politie werkt (want hun lul tevoorschijn halen mogen politiemannen namelijk niet doen, dat zou namelijk uitlokking zijn).

Omdat het spel van Scott zo puur en oprecht overkomt, raak je als kijker al snel betrokken bij dit personage. Als de scherpe, donkere karaktertrekken van deze hoofdpersoon naar boven komen, zijn de acties van de man begrijpelijk, maar desondanks niet te rechtvaardigen. George C. Scott weet een memorabel personage neer te zetten.

Naast George Scott zet ook Peter Boyle een sterke rol neer als een louche privé-detective. Hij houdt er enkele vreemde opsporingstechnieken op na die soms komisch overkomen (zo houdt hij van jonge meisjes en kijkt hij ook graag mee op filmset bij het maken van een pornofilm). Boyle’s personage zorgt voor wat lucht in de toch wel grimmige sfeer van "Hardcore". Season Hubley speelt ook goed en de overige castleden zetten ook mooie vertolkingen neer.

Hoewel de film een happy end heeft, zo vindt Jake Kristen in een seksclub en daar wordt de eerder genoemde Ratan doodgeschoten door privé-detective Andy Mast die weer ingehuurd is door de zwager (Dick Sargent) van Jake, was het ook een beetje een anticlimax en vooral als er tussen Kristen (ze wilde overigens zelf weg bij haar vader, ze is dus niet ontvoerd geworden, en dat omdat hij volgens haar geen reet om haar gaf en zij niet in zijn wereld paste) en Jake het onderstaande gezegd wordt:

Kristen: Ga weg. Alsjeblieft.
Jake: Wil je echt dat ik wegga?
Kristen: Nee.
Jake: Breng me dan naar huis.

Daarna praat Jake nog eventjes met Niki en Andy Mast en is de film na circa 105 minuten afgelopen.

Al met al is "Hardcore" een uitstekende Drama film waarin alles klopt. Het einde van de film komt in eerste instantie over als een anticlimax. Maar na afloop zul je beseffen dat het onverwachte, hoopvolle einde van de film perfect passend is.

Een sterke film waarvan de titel blijkbaar een dubbele betekenis heeft. Het kan even goed slaan op de conservatief religieuze inslag van de gemeenschap waaruit het personage van George C Scott afkomstig is. Al denk ik dat tot 99 % van het publiek toch aan iets anders denkt bij deze titel. De naam en de connotaties hebben verder ook niet geholpen om de film ingang te doen vinden bij een breder publiek. Vergelijk het maar eens met de bekendheid van Taxi Driver. Bevat een aantal gelijkaardige thema’s, ook geschreven door Paul Schrader. Hardcore heeft een prima opbouw en toont in feite de neerdaling van George C Scott in de aardse hel, of vergelijk het met de tocht van Orfeus in de onderwereld, in dit geval op zoek om zijn dochter terug naar boven te brengen. Deze tocht voert hem langs peepshows en bordelen (op locatie) waarin hij kennis maakt met een attitude van uitbuiting, geheimhouding en onderdrukking. Ik vind dat Paul Schrader heel integer omgegaan is met dit gevoelige materiaal. Ondanks het aanwezige potentieel worden de geseksualiseerde vrouwen en mannen op haast klinische wijze in beeld gebracht. Er is wel bloot maar geen moment kreeg ik als kijker het gevoel dat de camera mij ergens in wou verleiden.

Het calvinistische element van de film grijpt terug naar de eigen jeugd van Schrader. Het basisidee van het jonge meisje dat terechtkomt in de seksindustrie was dan weer gebaseerd op media berichtgeving uit die tijd. Mooi dat Schrader erin slaagt die elementen te stroomlijnen tot één geheel. En blijkbaar was The Searchers van John Ford ook nog een inspiratiebron. Achteraf gezien inderdaad wel wat gelijkenissen.