Memphis Belle (1990)

WOII films doen het over het algemeen goed. Mooi om even de vriendschap van de heren te schetsen en het leven op de basis, voordat de daadwerkelijke vlucht gaat beginnen. Actie is ook zeker goed en prima geacteerd.

Goeie film over de bemanning van een bommenwerper die een laatste missie uitvoert boven vijandelijk grondgebied. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal tijdens de tweede wereldoorlog. De eerste helft kent een wat te lange opbouw met clichématige personages. Maar dit wordt goedgemaakt tijdens de tweede helft die bestaat uit de missie en zich zo'n beetje geheel in het vliegtuig afspeelt (en dit ziet er allemaal goed en vrij realistisch uit). Een kleine 3.5 sterren.

Hele mooie spannende film. IK heb heel veel respect voor wat deze mensen tijdens de tweede wereldoorlog hebben gedaan.

Memphis Belle

Via Netflix ben ik een paar interessante oorlogsdocumentaires op het spoor gekomen. In het kielzog van het Amerikaanse leger zijn er tijdens WO2 filmcrews met het leger meegegaan die verschillende oorlogshandelingen hebben belicht. Vaak waren deze films/documentaires in kleur zoals Midway Island en Tarawa. Ze waren bedoeld om het Amerikaanse bioscoop publiek te informeren en enthousiast te houden voor de war effort.

Ook was er een filmcrew aanwezig op 1 van de Britse vliegvelden en heeft een film gemaakt waarin het o.a. het vliegtuig de Memphis Belle centraal stond. Het feit dat een crew 25 sorties had ondernomen (en nog steeds leefde) was natuurlijk bijzonder. Voor de crew betekende dit het einde van de diensttijd en ze werden in de US ingezet als helden en promotievoorwerp voor de Oorlogsindustrie.

De documentaire in 1944 is echt bijzonder en een kijk tip. Destijds had de filmcrew op verschillende plaatsten in het vliegtuig camera’s opgehangen zodat in de lucht en tijdens het landen (voor die tijd) spectaculaire beelden vertoond konden worden. Je ziet vliegtuigen (in het echie) neerstorten waarbij maar een gedeelte van de crew in staat is op met parachute uit het vliegtuig te springen. Er zijn tijdens het maken van die documentaire dan ook verschillende cameramensen overleden doordat het vliegtuig waarin ze zaten neer werd gehaald.

Geïnspireerd door de film uit 1944 is uiteindelijk Memphis Belle geschoten. Wat traag in de opbouw van de film. Echter eenmaal in de lucht krijg je toch een goede indruk hoe het er in een vliegtuig aan toegaan moest zijn. Jonge crews die in krappe en koude vliegtuigen hun ding moesten doen en maar moesten hopen te blijven leven door alertheid en een flinke dosis geluk.

Al met al onderhoudende oorlogsfilm met redelijke acteerprestaties.

You're flak-happy. Just do your job en shut up!

Altijd boeiend film over de luchtoorlog boven Europa, en dan in het bijzonder de bombardementsvluchten op Duitsland in dit geval. Een aardig toch soms wat braaf verhaal wordt gecreëerd rond de bemanning, het sterke van de film is wat mij betreft het gedetailleerde beeld van de vluchten, toestellen en omstandigheden.

Een aardig groepje van behoorlijk uiteenlopende karakters wordt gevormd als de 'crew' van het toestel, de Memphis Belle bestond, het behalen van de 25 vluchten ook, de getoonde karakters in de film zijn echter fictief, bovendien is er nooit op Bremen gevlogen. Desondanks is de chemie van de erg jonge groep aardig en redelijk geloofwaardig, minder geloofwaardig echter de uitgelatenheid van sommigen de dag van de missie. Het oude materiaal is gewoon prachtig te zien in de vorm van de B-17, de P-51's zijn ook leuk te zien. De voorbereiding valt verder op als uiteraard nauwgezet, het wachten, de stress, het er heen rijden en je geestelijk voorbereiden. Net als in het geval van Midway met de toestellen die vaak op maximale actieradius ingezet werden, is het in dit geval ook maar de vraag of je het gaat redden en hoe. In eerste instantie lijkt de aanvlieg en het bombardement wel erg gemakkelijk, iets dat in het tweede deel ruimschoots goed gemaakt wordt.

Na take off ontstaat een kenmerkend en goed beeld dat ook beschreven wordt door Stephen Ambrose, auteur van Band of Brothers, die ook een boek schreef over de bombardementsvluchten. Een treffend beeld in die zin wordt daar beschreven en hier uitgebeeld van vliegende oncomfortabele koekblikken, monotone saaiheid op de aanvlieg en veel tijd om te piekeren, de dood of de gladiolen boven het doel met FLAK en natuurlijk het altijd aanwezige gevaar van een eskader jachtvliegtuigen. To hell and back, en dan te bedenken dat de Amerikanen overdag vlogen en de Engelsen 's nachts. Een voordeel hadden de Amerikanen wel aan hun toestel, ze hadden een buikkoepel. Iets dat de meeste Britse toestellen niet had en daardoor extra kwetsbaar van onderen. Ontbering, stress, temperaturen rond het nulpunt, falende techniek, lange uren, soms erg lang onderweg en met een aangeschoten toestel een nog lastigere terugweg.

Het oude materiaal wordt prima gebruikt, de modellen zien er nog redelijk uit, prima gewerkt verschillende malen met die spanning op de grond van personeel die met hoop en vrees ziet hoe ze vertrekken en wie er weer terugkomen, een erg ontnuchterend tussenstukje met de brieven, wellicht een beetje teveel op het sentiment toch geeft wel een idee van de offers die daar ook plaats vonden. De cast doet het aardig. Modine als de uber saaie gezagvoerder die op het einde wat los komt, Donovan als de charismatisch opschepper, Zane in een voor hem erg 'betrouwbare' en degelijke rol, Sean Astin die we natuurlijk van de LOTR reeks kennen, de bekende zanger Connick Jr, en de vermakelijke heethoofd Giuntoli die we kennen van de Shawshank. Is er dan helemaal niets mis met de film? Jawel, dat toestel dat in het begin ontploft is kolder. Waar ontploft dat ding van? Ik neem aan dat alle brandstof in zoverre op is na de vlucht en niet geloste bommen moeten volgens protocol voor de landing verwijdert worden, daarnaast neigt de toon van de film in combinatie met de muziek een beetje naar feel good heroisme dat je wel weet dat het goed gaat komen, daarnaast zijn de mannen nog redelijk braaf op wat gekibbel na.

Desondanks een meer dan prima oorlogsdrama over de luchtoorlog, tevens een van de weinige en blijft het wachten op Spielberg en Hanks met hun project The Mighty Eight, in tussentijd blijft dit het beste dat er is qua luchtoorlog.

Als dat kan, tenminste - er spelen dan wel dingen mee als een minimale hoogte. Anders kan je jezelf opblazen. Ik heb in verschillende boeken gelezen dat dat nogal eens niet lukte en er dus met bom en al geland moest worden.

Maar ik ben met je eens dat de ontploffing niet overtuigt.

Ergens half tussen propagandafilm en realistisch verslag, en daarbij is op zich wel vrij aardig de balans gevonden. Maar er wordt wel een redelijke verzameling cliches opgestapeld. Nou zijn cliches altijd wel gebaseerd op de werkelijkheid vanzelf, maar toch - heel spannend wordt het er dan ook weer niet van. Het begint allemaal wat braaf tussen de lijntjes met de makkers die geintroduceerd worden en allemaal prettig met elkaar samen door een deur kunnen. De propagandaman die een pijnlijke (en nogal ongeloofwaardige) misser maakt. En dan kunnen we los. Niet meteen vanzelf, eerst wachten.

Dan het tweede deel, veel spannender vanzelf. Met een paar, ahem, 'heroische' en spannende momenten, en dat wordt wel zo sterk gebracht dat je bijna even vergeet dat het een Hollywood-productie is en daarmee het einde een gegeven. En ook hier wel weer wat ongeloofwaardige details in het verloop overigens, maar ook dat mag vergeven worden. Erger wellicht dat het scherpe randje net iets teveel ontbreekt. Zo'n lolletje was het niet - en wellicht moeten we er ook even aan denken dat het dat op de grond zeker ook niet was. Er is nogal wat plat gegooid - en niet dat ik nou vind dat de Duitsers of Japanners daar medelijden bij verdienden, ze waren er zelf mee begonnen tenslotte. Maar dat maakt het gebeurde er niet anders om.

de hoogte kan inderdaad moeilijkheden geven, dat is waar. Dan is een ontsteking eruit draaien nog altijd een optie.

Prima recensie die aardig aansluit op mijne, toch moeten we het tijdsbeeld niet helemaal vergeten en dat de 'zware' en 'rauwe' oorlogsfilm nog niet helemaal in zwang was. In dat licht is het een prima film te noemen.

Ik heb trouwens het boek liggen en ben benieuwd wat er nu eigenlijk klopt behalve het feit van de geslaagde 25ste vlucht. De personages moeten allen redelijk uit de duim gezogen zijn.

Wat de terreurbombardementen betreft op steden, iets waar de Duitsers.inderdaad mee begonnen zijn, wist je dat dit begon door een vergissing? De Duitsers willen een stuk industrie/haven plat leggen. Standaard oorlog tactiek maar de leider vergiste zich en bombardeerde een woonwijk.

Had deze film al lang op mijn verlanglijstje staan maar nog nooit gezien. Helaas wel op de Engelse subs, maar al met al toch redelijk te doen. We kunnen Memphis Belle eigenlijk opdelen in slechts twee lange stukken. Het eerste stuk is zoals zo vaak de basis, met heen hoop bla bla lang leven de lol met nog een belangrijke missie te gaan in dit geval operatie Bremen. Duitsers zien we grappig genoeg niet. Behalve de planes in de lucht. Het beste van deze film is toch het tweede deel wanneer de operatie daadwerkelijk begint. Het ziet er allemaal zeker voor een 30 jaar oude film heel behoorlijk uit. De gevechten in lucht en de daarmee hangende dramatiek zien er goed uit. Wel nogal veramerikaanst, maar goed heb me in dit stuk toch aardig vermaakt. Echt boeien doet deze film mij niet, maar hij is verder wel goed verfilmd. De docu ga ik nog eens rustig bekijken. Het eind vond ik wel grappig met de bobbel als geinigste moment.

Film 3.0 met de punt naar boven
Beeld 3.5/4,0 blu ray
Geluid 3.5
Extra's 4.0 o.a. docu!

TJa daar weten wij Nijmegenaren alles van, al blijf ik erbij dat wij niet gebombardeerd zijn door een vergissing. Mijn vader zag ze overvliegen op een kraakheldere zonnige dag. Kleef in Duitsland had geen rivier Nijmegen de grote Waal met kronkel. De theorie was dat ze achterna gezeten werden door de Duitsers en hun bommen kwijt moesten. De andere theorie was dat ze te weinig kerosine hadden en ballast moesten lossen. Een vergissing geloof ik nog steeds niet.

Bombardement op Nijmegen - Wikipedia - nl.m.wikipedia.org

Schrijnend maar illustratief, dat men niet eens wist dat Nijmegen een Duitse of Nederlandse stad was, dus wellicht ook niet echt de moeite nam om precisie in acht te nemen. Hoe precies kom men uberhaubt in die tijd bombarderen, in formatie en vanaf die hoogte? Alsof je probeert de borduren met een bezemsteel.

Kan zijn dat ze moe waren ofzo. Eind van de oorlog. Speelt misschien allemaal mee. Helaas zullen we het incident van Nijmegen nooit echt weten.