
Memphis Belle (1990)
Verenigd Koninkrijk / Japan / Verenigde Staten
Drama / Oorlog
107 minuten
geregisseerd door Michael Caton-Jones
met Eric Stoltz, John Lithgow en Sean Astin
Tweede Wereldoorlog, 1943. De 'Memphis Belle', een Amerikaanse B-17 bommenwerper, wordt door een jonge tien-koppige bemanning van de '8th Airforce' gevlogen bij gevaarlijke bombardementen boven Europa. Er hoeft nog maar één bombardement plaats te vinden voor de crew naar huis mag. Tijdens de briefing voor hun 25ste en laatste vlucht op 17 mei 1943 ontdekken ze dat het doel voor het bombardement Bremen is, een hevig verdedigde stad, wat vele Geallieerde slachtoffers zal kosten.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=kOqvmbFvez0
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,9 / 26764)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 7,99 / huur € 2,99Google Play: € 8,99 / huur € 2,99Via Netflix ben ik een paar interessante oorlogsdocumentaires op het spoor gekomen. In het kielzog van het Amerikaanse leger zijn er tijdens WO2 filmcrews met het leger meegegaan die verschillende oorlogshandelingen hebben belicht. Vaak waren deze films/documentaires in kleur zoals Midway Island en Tarawa. Ze waren bedoeld om het Amerikaanse bioscoop publiek te informeren en enthousiast te houden voor de war effort.
Ook was er een filmcrew aanwezig op 1 van de Britse vliegvelden en heeft een film gemaakt waarin het o.a. het vliegtuig de Memphis Belle centraal stond. Het feit dat een crew 25 sorties had ondernomen (en nog steeds leefde) was natuurlijk bijzonder. Voor de crew betekende dit het einde van de diensttijd en ze werden in de US ingezet als helden en promotievoorwerp voor de Oorlogsindustrie.
De documentaire in 1944 is echt bijzonder en een kijk tip. Destijds had de filmcrew op verschillende plaatsten in het vliegtuig camera’s opgehangen zodat in de lucht en tijdens het landen (voor die tijd) spectaculaire beelden vertoond konden worden. Je ziet vliegtuigen (in het echie) neerstorten waarbij maar een gedeelte van de crew in staat is op met parachute uit het vliegtuig te springen. Er zijn tijdens het maken van die documentaire dan ook verschillende cameramensen overleden doordat het vliegtuig waarin ze zaten neer werd gehaald.
Geïnspireerd door de film uit 1944 is uiteindelijk Memphis Belle geschoten. Wat traag in de opbouw van de film. Echter eenmaal in de lucht krijg je toch een goede indruk hoe het er in een vliegtuig aan toegaan moest zijn. Jonge crews die in krappe en koude vliegtuigen hun ding moesten doen en maar moesten hopen te blijven leven door alertheid en een flinke dosis geluk.
Al met al onderhoudende oorlogsfilm met redelijke acteerprestaties.
Altijd boeiend film over de luchtoorlog boven Europa, en dan in het bijzonder de bombardementsvluchten op Duitsland in dit geval. Een aardig toch soms wat braaf verhaal wordt gecreëerd rond de bemanning, het sterke van de film is wat mij betreft het gedetailleerde beeld van de vluchten, toestellen en omstandigheden.
Een aardig groepje van behoorlijk uiteenlopende karakters wordt gevormd als de 'crew' van het toestel, de Memphis Belle bestond, het behalen van de 25 vluchten ook, de getoonde karakters in de film zijn echter fictief, bovendien is er nooit op Bremen gevlogen. Desondanks is de chemie van de erg jonge groep aardig en redelijk geloofwaardig, minder geloofwaardig echter de uitgelatenheid van sommigen de dag van de missie. Het oude materiaal is gewoon prachtig te zien in de vorm van de B-17, de P-51's zijn ook leuk te zien. De voorbereiding valt verder op als uiteraard nauwgezet, het wachten, de stress, het er heen rijden en je geestelijk voorbereiden. Net als in het geval van Midway met de toestellen die vaak op maximale actieradius ingezet werden, is het in dit geval ook maar de vraag of je het gaat redden en hoe. In eerste instantie lijkt de aanvlieg en het bombardement wel erg gemakkelijk, iets dat in het tweede deel ruimschoots goed gemaakt wordt.
Na take off ontstaat een kenmerkend en goed beeld dat ook beschreven wordt door Stephen Ambrose, auteur van Band of Brothers, die ook een boek schreef over de bombardementsvluchten. Een treffend beeld in die zin wordt daar beschreven en hier uitgebeeld van vliegende oncomfortabele koekblikken, monotone saaiheid op de aanvlieg en veel tijd om te piekeren, de dood of de gladiolen boven het doel met FLAK en natuurlijk het altijd aanwezige gevaar van een eskader jachtvliegtuigen. To hell and back, en dan te bedenken dat de Amerikanen overdag vlogen en de Engelsen 's nachts. Een voordeel hadden de Amerikanen wel aan hun toestel, ze hadden een buikkoepel. Iets dat de meeste Britse toestellen niet had en daardoor extra kwetsbaar van onderen. Ontbering, stress, temperaturen rond het nulpunt, falende techniek, lange uren, soms erg lang onderweg en met een aangeschoten toestel een nog lastigere terugweg.
Het oude materiaal wordt prima gebruikt, de modellen zien er nog redelijk uit, prima gewerkt verschillende malen met die spanning op de grond van personeel die met hoop en vrees ziet hoe ze vertrekken en wie er weer terugkomen, een erg ontnuchterend tussenstukje met de brieven, wellicht een beetje teveel op het sentiment toch geeft wel een idee van de offers die daar ook plaats vonden. De cast doet het aardig. Modine als de uber saaie gezagvoerder die op het einde wat los komt, Donovan als de charismatisch opschepper, Zane in een voor hem erg 'betrouwbare' en degelijke rol, Sean Astin die we natuurlijk van de LOTR reeks kennen, de bekende zanger Connick Jr, en de vermakelijke heethoofd Giuntoli die we kennen van de Shawshank. Is er dan helemaal niets mis met de film? Jawel, dat toestel dat in het begin ontploft is kolder. Waar ontploft dat ding van? Ik neem aan dat alle brandstof in zoverre op is na de vlucht en niet geloste bommen moeten volgens protocol voor de landing verwijdert worden, daarnaast neigt de toon van de film in combinatie met de muziek een beetje naar feel good heroisme dat je wel weet dat het goed gaat komen, daarnaast zijn de mannen nog redelijk braaf op wat gekibbel na.
Desondanks een meer dan prima oorlogsdrama over de luchtoorlog, tevens een van de weinige en blijft het wachten op Spielberg en Hanks met hun project The Mighty Eight, in tussentijd blijft dit het beste dat er is qua luchtoorlog.
niet geloste bommen moeten volgens protocol voor de landing verwijdert worden
Als dat kan, tenminste - er spelen dan wel dingen mee als een minimale hoogte. Anders kan je jezelf opblazen. Ik heb in verschillende boeken gelezen dat dat nogal eens niet lukte en er dus met bom en al geland moest worden.
Maar ik ben met je eens dat de ontploffing niet overtuigt.
Dan het tweede deel, veel spannender vanzelf. Met een paar, ahem, 'heroische' en spannende momenten, en dat wordt wel zo sterk gebracht dat je bijna even vergeet dat het een Hollywood-productie is en daarmee het einde een gegeven. En ook hier wel weer wat ongeloofwaardige details in het verloop overigens, maar ook dat mag vergeven worden. Erger wellicht dat het scherpe randje net iets teveel ontbreekt. Zo'n lolletje was het niet - en wellicht moeten we er ook even aan denken dat het dat op de grond zeker ook niet was. Er is nogal wat plat gegooid - en niet dat ik nou vind dat de Duitsers of Japanners daar medelijden bij verdienden, ze waren er zelf mee begonnen tenslotte. Maar dat maakt het gebeurde er niet anders om.
Als dat kan, tenminste - er spelen dan wel dingen mee als een minimale hoogte. Anders kan je jezelf opblazen. Ik heb in verschillende boeken gelezen dat dat nogal eens niet lukte en er dus met bom en al geland moest worden.
Maar ik ben met je eens dat de ontploffing niet overtuigt.
Ergens half tussen propagandafilm en realistisch verslag, en daarbij is op zich wel vrij aardig de balans gevonden. Maar er wordt wel een redelijke verzameling cliches opgestapeld. Nou zijn cliches altijd wel gebaseerd op de werkelijkheid vanzelf, maar toch - heel spannend wordt het er dan ook weer niet van. Het begint allemaal wat braaf tussen de lijntjes met de makkers die geintroduceerd worden en allemaal prettig met elkaar samen door een deur kunnen. De propagandaman die een pijnlijke (en nogal ongeloofwaardige) misser maakt. En dan kunnen we los. Niet meteen vanzelf, eerst wachten.
Dan het tweede deel, veel spannender vanzelf. Met een paar, ahem, 'heroische' en spannende momenten, en dat wordt wel zo sterk gebracht dat je bijna even vergeet dat het een Hollywood-productie is en daarmee het einde een gegeven. En ook hier wel weer wat ongeloofwaardige details in het verloop overigens, maar ook dat mag vergeven worden. Erger wellicht dat het scherpe randje net iets teveel ontbreekt. Zo'n lolletje was het niet - en wellicht moeten we er ook even aan denken dat het dat op de grond zeker ook niet was. Er is nogal wat plat gegooid - en niet dat ik nou vind dat de Duitsers of Japanners daar medelijden bij verdienden, ze waren er zelf mee begonnen tenslotte. Maar dat maakt het gebeurde er niet anders om.
Ik heb trouwens het boek liggen en ben benieuwd wat er nu eigenlijk klopt behalve het feit van de geslaagde 25ste vlucht. De personages moeten allen redelijk uit de duim gezogen zijn.
Wat de terreurbombardementen betreft op steden, iets waar de Duitsers.inderdaad mee begonnen zijn, wist je dat dit begon door een vergissing? De Duitsers willen een stuk industrie/haven plat leggen. Standaard oorlog tactiek maar de leider vergiste zich en bombardeerde een woonwijk.
Film 3.0 met de punt naar boven
Beeld 3.5/4,0 blu ray
Geluid 3.5
Extra's 4.0 o.a. docu!
Ik heb trouwens het boek liggen en ben benieuwd wat er nu eigenlijk klopt behalve het feit van de geslaagde 25ste vlucht. De personages moeten allen redelijk uit de duim gezogen zijn.
Wat de terreurbombardementen betreft op steden, iets waar de Duitsers.inderdaad mee begonnen zijn, wist je dat dit begon door een vergissing? De Duitsers willen een stuk industrie/haven plat leggen. Standaard oorlog tactiek maar de leider vergiste zich en bombardeerde een woonwijk.
TJa daar weten wij Nijmegenaren alles van, al blijf ik erbij dat wij niet gebombardeerd zijn door een vergissing. Mijn vader zag ze overvliegen op een kraakheldere zonnige dag. Kleef in Duitsland had geen rivier Nijmegen de grote Waal met kronkel. De theorie was dat ze achterna gezeten werden door de Duitsers en hun bommen kwijt moesten. De andere theorie was dat ze te weinig kerosine hadden en ballast moesten lossen. Een vergissing geloof ik nog steeds niet.
TJa daar weten wij Nijmegenaren alles van, al blijf ik erbij dat wij niet gebombardeerd zijn door een vergissing. Mijn vader zag ze overvliegen op een kraakheldere zonnige dag. Kleef in Duitsland had geen rivier Nijmegen de grote Waal met kronkel. De theorie was dat ze achterna gezeten werden door de Duitsers en hun bommen kwijt moesten. De andere theorie was dat ze te weinig kerosine hadden en ballast moesten lossen. Een vergissing geloof ik nog steeds niet.
Bombardement op Nijmegen - Wikipedia - nl.m.wikipedia.org
Schrijnend maar illustratief, dat men niet eens wist dat Nijmegen een Duitse of Nederlandse stad was, dus wellicht ook niet echt de moeite nam om precisie in acht te nemen. Hoe precies kom men uberhaubt in die tijd bombarderen, in formatie en vanaf die hoogte? Alsof je probeert de borduren met een bezemsteel.