• 13.044 nieuwsartikelen
  • 169.503 films
  • 11.117 series
  • 31.820 seizoenen
  • 630.159 acteurs
  • 196.312 gebruikers
  • 9.177.716 stemmen
Avatar
 
banner banner

Die Sehnsucht der Veronika Voss (1982)

Drama | 104 minuten
3,56 153 stemmen

Genre: Drama

Speelduur: 104 minuten

Alternatieve titel: Veronika Voss

Oorsprong: West-Duitsland

Geregisseerd door: Rainer Werner Fassbinder

Met onder meer: Rosel Zech, Hilmar Thate en Cornelia Froboess

IMDb beoordeling: 7,6 (7.983)

Gesproken taal: Engels en Duits

Releasedatum: 13 mei 1982

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Die Sehnsucht der Veronika Voss

Journalist Robert Krohn ontmoet Veronika Voss, een labiele filmster uit vervlogen tijden. Tussen hen ontstaat een merkwaardige relatie, waarbij Robert gedreven wordt door journalistieke interesse en medelijden. Hij ontdekt dat Veronika aan de morfine verslaafd is. Daardoor is zij afhankelijk van ene Dr. Katz, die niet alleen Veronika maar ook andere welgestelde patiënten chanteert...

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Johnny Fox

Johnny Fox

  • 1 berichten
  • 40 stemmen

Ehm... heel lang geleden gezien, enorme indruk op mij gemaakt. Waarom zenden ze niet meer van dit soort films uit op TV? Zit wel in dubio: welke is beter? Veronika Voss of Sunset Blvd? Toffe site dit trouwens, veel beter dan het onpersoonlijke Imdb. Go with the flow!


avatar van Eva

Eva

  • 207 berichten
  • 1016 stemmen

saai


avatar van horrorist

horrorist

  • 36 berichten
  • 365 stemmen

Saai Eva??? Een van de beste Duitse films ooit gemaakt. Voor iedereen die ook 'Sunset Blvd' kan waarderen... Vanavond op ARD


avatar van FisherKing

FisherKing

  • 18696 berichten
  • 0 stemmen

Meesterwerk van Fassbinder!!!

Heeft zijn leven jammer genoeg opgebrand in 15 hele vruchtbare jaren...Beste Duitse regisseur ooit.. Beste Film Ooit is Berlin-Alexanderplatz... maar mag helaas niet toegevoegd worden....Jordi; ik blijf daarom treuren.....


avatar van Queto Yurlunyur

Queto Yurlunyur

  • 4775 berichten
  • 3110 stemmen

In de nacht van woensdag 25 op donderdag 26 mei op de ARD, van 00:35 tot 02:15 uur.


avatar van Zachery Glass

Zachery Glass

  • 575 berichten
  • 584 stemmen

Kurkdroge film, zoals ik ze graag heb

Alweer zien we hier een goedlachse G.I. rondwaren tussen de personages, die géén idee heeft waar het allemaal overdraait. Schoenen poetsen en liedjes neuriën - dan kan hij wél als de beste

Verdorie mooi waren trouwens de lichteffecten in het huis van dr. Katz


avatar van liger

liger

  • 28 berichten
  • 0 stemmen

Fassbinder-programma in het Filmmuseum van 3 november t/m 28 december! vele klassiekers opnieuw in de bioscoop


avatar van jordybeukeboom

jordybeukeboom

  • 6797 berichten
  • 2423 stemmen

Saaie, vreemde en ongeloofwaardige film met maar 1 ijzersterke scène: de wanhopige Robert die uit alle macht de politie probeert te overtuigen van de schuld van dokter Catz.

1,5 ster


avatar van weaselweasel

weaselweasel

  • 268 berichten
  • 372 stemmen

Briljante film!

Acteerwerk is fantastisch.

Maar wat deze film briljant maakt, zijn de beelden. Ieder shot is een kunstwerkje opzich.

Je kunt deze film ieder willekeurig moment op 'pauze' zetten, en je hebt een prachtig schilderij.


avatar van eRCee

eRCee

  • 13389 berichten
  • 1946 stemmen

Dit schijnt toch het tweede deel te zijn uit de BRD-trilogie, Lola (die eerder werd gemaakt) de laatste. Twee panelen in kleur omsluiten dus deze zwart-wit film. Ik zag Die Sehnsucht der Veronika Voss onverhoopt als derde en weg is het effect.

Maar eigenlijk maakt het geen bal uit. Een vrouwelijk hoofdpersonage in het naoorlogse Duitsland, dat is de verbinding tussen deze films. Van de drie vrouwen vind ik Veronika echter het minst overtuigend. Ze is vrijwel alleen slachtoffer en daarbij niet sympathiek. Dat maakte dat het even duurde voor ik werd gegrepen door de film. Ondanks de fraaie zwart-wit fotografie, met perfecte belichting en kadrering.

Het laatste half uur is echter het sterkste. De ongrijpbare personages die Fassbinder kwistig rondstrooit (het oude echtpaar, de Amerikaanse soldaat, de ex-man van Veronika) geven, in combinatie met het onaardse decor van dr. Katz's huis, steeds meer een onwerkelijk sfeertje aan het verhaal. En ook nu slaat de triestheid aan het eind hard toe.

Gewoon weer een sterke film dus. 3,5*


avatar van Olaf K.

Olaf K.

  • 1132 berichten
  • 513 stemmen

Altijd gevaarlijk om te beginnen met iemands beste film, want na het fantastische Die ehe der Maria Braun stelt deze een beetje teleur. Een soort remake van Hollywood Boulevard inderdaad, maar het is duidelijk dat Fassbinder meer voor ogen stond. Sehnsucht behoort tot zijn post-oorlog trilogie over ‘hedendaags’ Duitsland en daar gaat het een beetje fout. Een goede film op zichzelf, maar als psychologische thriller meer geslaagd dan als tijdsbeeldverschaffend, want echt de diepte in gaat het niet en Veronika Voss blijft een beetje een curiosum en komt nergens in de buurt van een allegorisch personage, laat staan van Maria Braun.


avatar van Silvio Dante

Silvio Dante

  • 2943 berichten
  • 2144 stemmen

Ook voor mij was dit een kleine teleurstelling. Nergens wordt de film echt boeiend. 2.5*

Een geluk dat Armin Mueller Stahl meedoet, die zie ik grag bezig.


avatar van Vinokourov

Vinokourov

  • 3143 berichten
  • 2909 stemmen

Tsja, lastig te beoordelen film toch. Fassbinder heeft wel een leuk eigen stijltje, die ik kan waarderen, maar is soms ook gewoonweg slordig. De zwart-wit-filmerij, de belichting, camerawerk is origineel en aangenaam. Montage en acteerwerk waren soms erg wisselvallig. Bij de scene dat Veronika Voss voor de zoveelste keer een take moest opnemen, dacht ik: "Was dat maar ook gebeurd met deze film!" Sommige zinnen werden wel heel raar opgedreund bijvoorbeeld. Het plot zelf was ook aan de rommelige kant en gaat te lang door na een prachtige climax. Neemt niet weg dat het geen slechte film is, er had alleen meer ingezeten denk ik.


avatar van dutchtuga

dutchtuga

  • 16970 berichten
  • 4100 stemmen

Mooi deel uit Fassbinders post-oorlogs drieluik. Voss staat mooi synoniem voor het voor-oorlogse Duitsland, maar wat mij het meeste opviel uit Sehnsucht is de af en toe zeer bizarre, maar mooie belichting. De kliniek van Dr. Katz bijvoorbeeld is zo enorm overbelicht dat het op momenten haast doet denken aan een soort van hemel. Niet voor niets lijkt mij, gezien dit de plek is waar Voss zich het prettigste voelt en waar zij dicht bij de dood staat. Zo bevat Sehnsucht nog een hoop meer mooie plaatjes en dito score, plus een zeer sterke casting, wat dit tot één van de betere Fassbinders maakt.
3,5*


avatar van starbright boy

starbright boy (moderator films)

  • 21848 berichten
  • 4717 stemmen

Mjah, een beetje Sunset Boulevard, een beetje B-thriller uit de jaren '50 maar dan duidelijk van Fassbinder en in die stijl en met deels zo'n plot dan een verhaal proberen te vertellen over Duitsland. Dat laatste lukt voor mij niet echt. Het doet beurtelings wat geforceerd en oppervlakkig aan.

Wat overblijft is het stijltje. Het spelen met de belichting. De mooie tramscene in het begin. En, vooral in het begin en tegen het einde, een bijzondere sfeer.

3.0*


avatar van 93.9

93.9

  • 3124 berichten
  • 4203 stemmen

Wetende dat hij in die tijd ook aan de morfine raakt, maakt deze film niet alleen intrigerend, wrang en bitter maar ook onsterfelijk goed.
Meisterwerk!


avatar van Friac

Friac

  • 1323 berichten
  • 1056 stemmen

Niet de beste Fassbinder die ik gezien heb en in vergelijking met "Sunset Boulevard" (waar de film toch wel veel weg van heeft) moet hij het onderspit delven, maar zeker en vast een mooie film. De belichtingskeuze was bij momenten opmerkelijk. Het was niet altijd mooi, maar het was leuk om de fonkeling van de juwelierszaak en de "hemelse" kwaliteit van het kabinet van Dr. Katz extra in de verf te zetten.

De tragiek is aanwezig, maar snijdt niet diep genoeg. Wel is er weer dat algemeen overheersende zwartgallige toontje dat ik bij andere Fassbinders ook ben tegengekomen en dat ik eerlijk gezegd wel weet te appreciëren bij dit type verhalen. Misschien had ik iets meer verwacht van Die Sehnsucht der Veronika Voss, maar ik voel me zeker niet bekocht.

3,5*


avatar van Flavio

Flavio

  • 4704 berichten
  • 5001 stemmen

Tweede Fassbinder en voorlopig wil het nog niet echt lukken- ik kan er niet al te veel mee. Mooie shots af en toe, al is de grens tussen kunst en kitsch soms vaag, maar de tragische actrice is geen Gloria Swanson (want dit is natuurlijk Sunset Boulevard op zn Duits zoals al eerder opgemerkt) en ik vond de subplots matig uitgewerkt.

Leuk om een keer gezien te hebben, maar ik zie (vooralsnog) de genialiteit niet van RWF.


avatar van Spetie

Spetie

  • 38830 berichten
  • 7032 stemmen

De vergelijking met Sunset Boulevard is hier natuurlijk niet zo moeilijk te maken. Ook hier gaat het verhaal immers over een filmdiva, wiens hoogtijdagen al lang verleden tijd zijn en die inmiddels behoorlijk in de vergetelheid is geraakt. De strijd met Wilder gaat deze Fassbinder niet winnen, maar Fassbinder geeft hier duidelijk zijn eigen schwung aan, door het verhaal ook echt op het naoorlogse Duitsland te richten.

Die Sehnsucht der Veronika Voss is mooi zwart-wit geschoten en kent een hele opvallende belichting. Een beetje teveel van het goede soms, want soms lijkt alles wel te fonkelen, wat dan wat ten koste gaat van het beeld zelf. Het ziet er wel aprt uit, maar wat Fassbinder zijn bedoel er precies mee was, is me niet helemaal duidelijk. Verder is het wel een aardig verhaal. Het acteerwerk is in orde, maar ik werd verder niet zo in het verhaal gezogen, als gehoopt.

Het is verder allemaal prima kijkbaar en de typisch Fassbinder stijl komt hier ook goed naar voren, maar Veronika Voss behoort wat mij betreft niet tot zijn beste werk.

3,0*


avatar van Biosguru

Biosguru

  • 1557 berichten
  • 5096 stemmen

Smerig detail, als ze Veronika alleen achterlaten zonder Morfine en met ruim voldoende slaappillen, Dr. Katz heeft alvast haar sieraden om en geniet daar zichtbaar van


avatar van gauke

gauke

  • 9852 berichten
  • 13069 stemmen

ik zie dat ik weer behoorlijk tegendraads ben want ik vond het een van de zwakkere films van Rainer Fassbinder (de andere delen van de trilogie spraken mij meer aan), die twee maanden na het filmfestival van Berlijn waar deze productie werd bekroond, overleed. De regisseur was bitter en cynisch geworden. Het zwart-wit en het spel met licht en schaduw waren prachtig maar dat kon ik van de fascinatie van de journalist voor de afgeschreven en aan de morfine verslaafde filmactrice niet zeggen. Het troosteloze verhaal met o.a. de ingrediënten eenzaamheid, vervreemding en hopeloosheid kon me niet boeien.


avatar van Malick

Malick

  • 9058 berichten
  • 110 stemmen

Pessimistische film waarin Fassbinder het volk andermaal een spiegel voorhoudt. Maar er is meer. Veel meer. Het is volgens mij ook een film over film. Zo'n scène aan het begin waar Veronika Voss samen met regisseur Fassbinder een film aan het kijken zijn zegt eigenlijk al genoeg over wat nog komen gaat. De daaropvolgende scène met de tram is meteen een ode aan J'Accuse! (1919) van Abel Gance. Vervolgens het Duits expressionisme tot en met de propagandafilms. En zo ontleed Fassbinder beetje bij beetje de (vooroorlogse) Cinema om het niet alleen te verwerpen maar ook om er een ode aan te maken.

KLIK

Zo is de belichting niet voor niets heel kunstmatig in deze film. Veronika Voss kan geen natuurlijk licht meer verdragen en als het haar niet aanstaat dan doet ze het licht uit of gebruikt ze kaarsen zoals bij het etentje. In principe denkt en leeft ze nog in haar (vorige) films en eist ze alleen het beste licht voor haar gezicht / lichaam. Ze is alleen nog maar bezig met uiterlijk vertoon. Wat ook deels komt door het acteren in de propaganda films. Ze is compleet gehersenspoeld.

KLIK

De kliniek staat hier duidelijk voor de corruptie die in alle facetten na de oorlog zijn gebleven. Alle (geestelijke) pijn kan alleen maar bestreden worden door 'medicijnen'. Ze kunnen de confrontatie met zichzelf en het land niet meer aan. Alleen de overgebleven (Duitse) Joden, zoals het oudere echtpaar, gebruiken geen medicijnen. Let ook op de extreem uitgelichte kliniek tegenover het donkere interieur van het oudere echtpaar. Het personage Veronika Voss dat gebaseerd is op de (UFA-)actrice Sybille Schmitz vertoeft in deze werelden. Maar kan in beiden niet leven. Ze lijkt hier ook deels metafoor te staan voor de geschiedenis van de Duitsers. Ze kunnen hun verleden niet onder ogen komen. Ze moeten gedrogeerd worden om te kunnen (over)leven.

KLIK

Nu ik de hele BRD-trilogie gezien heb vallen een aantal terugkerende elementen op. De voetbalwedstrijden die je kunt horen op de radio zitten in elke film verwerkt. En in deze film is de hoofdrol weggelegd voor een (naïeve) sportverslaggever. Verder vertoeft er in elke film een Afrikaans-Amerikaanse soldaat. In deze film heeft die nauwelijks tot geen dialoog maar speelt die wel een belangrijke rol in één van de thema's van de BRD-trilogie. Na de oorlog worden de Duitsers bezet en gecontroleerd door de zwarte medemens en dat terwijl ze tijdens de oorlog bezig waren aan de uitroeiing van de Joden en het creëren van een superieure ras. Oftewel een ironische kwinkslag van Fassbinder.

KLIK

Die Sehnsucht der Veronika Voss is in vele opzichten een samenvoeging van thema's die Fassbinder in zijn gehele BRD-trilogie aanstipt: onderwerping, slaafsheid, suïcidaal gedrag en een gebrek aan identiteit in een wereld van bedrog en schone schijn.

eRCee schreef:

Dit schijnt toch het tweede deel te zijn uit de BRD-trilogie, Lola (die eerder werd gemaakt) de laatste. Twee panelen in kleur omsluiten dus deze zwart-wit film.

Heb je een bron?


avatar van eRCee

eRCee

  • 13389 berichten
  • 1946 stemmen

Volgens mij kwam dat uit de DVD-info. Wikipedia bevestigt het:

The films were shot and released in a slightly different order to their accepted numbering. Maria Braun, released in 1979, is the earliest in terms of both production and the chronology of the plot, beginning in 1945. However it only became part of the trilogy retrospectively, when Fassbinder added the caption "BRD 3" to Lola when it was released in 1981. Veronika Voss, released a year later as Fassbinder's penultimate film before his death, included the caption "BRD 2" and is set in a slightly earlier period than Lola. Fassbinder did not intend the series to stop at a trilogy but his plans to make further films in the same mould were cut short by his death.

KLIK


avatar van Malick

Malick

  • 9058 berichten
  • 110 stemmen

Heb zo'n vermoeden dat de Engelse wikipedia er hier naast zit. Er zijn namelijk ontelbare bronnen die aangeven dat Veronika Voss het afsluitende deel is. Dat wordt ook op de Nederlandse DVD min of meer gezegd door de toenmalige levenspartner van Fassbinder.


avatar van eRCee

eRCee

  • 13389 berichten
  • 1946 stemmen

Criterion is het volgens mij met wikipedia eens, zie ook hier en dit essay.

Het moet overigens vrij gemakkelijk te verifiëren zijn voor iemand met de DVD's, omdat men zegt dat in de openingscredits van Lola de ondertitel 'BRD 3' te zien is.

(Denk dat de logische volgorde, die de release-data volgt, gemakkelijk wordt nagepraat op internet, wat vermoedelijk je talloze bronnen verklaart.)


avatar van Mochizuki Rokuro

Mochizuki Rokuro

  • 18927 berichten
  • 15564 stemmen

Vooropgesteld is natuurlijk het feit dat we spreken over een trilogie, omdat Fassbinders vroege dood meer films over deze periode van Adenauer Duitsland (net na WO II en de rol van vrouwen in deze periode) niet toeliet. Ik heb ergens gelezen over hoeveel films hij eigenlijk had willen maken over deze periode. In elk geval meer dan tien. Zou het even moeten nazoeken.

De release data volgen in elk geval de opname data (Voss: nov/dec 1981 & Lola: apr/mei 1981). Maar Fassbinder werkte ondertussen aan andere scripts - scripts voor de trilogie zijn geschreven (in de 1-2-3 volgorde door anderen trouwens!). De ondertitel moet je - denk ik RWF kennende - ook als Spielerei zien.

Als ik een klein stukje mag quoten van Thomas Elsaesser (Fassbinder's Germany:

Such loops and spirals (Hier wordt gerefereerd aan een eerdere alinea waarin de locatiekeuze in Lola voor opeenvolgende momenten in de liefdesrelatie wordt aangehaald - MR) within each of the films of the BRD trilogy direct attention to the fact thst the three stories are linked to one another by a peculiar temprality.

First of all, they show the tension of an inverted chronolgy (time in which the film are set/time when they were made) typical of Fassbinder's work, Thus, Lola bears the subtitle BRD3 and was shot in APril/May 1981, while Veronika Voss, subtitled BRD 2, was completed eight months later.

While the inversion may be trivial and simply reflect the fact that Veronika Voss is set in the early 1950s when Lola can be dated to the late 1950s, chronologically speaking, the three films do overlap. or rather, they are segued into eachother, like the sections of a telescope.

This telescoping of temporalities might be called subjective time of Freudian time, insofar as it inacts the dialectic of forgetting, remembering, repressing and commemorating. [...] It prompt the thought of whether the decade was for Fassbinder a metaphor for the different cycles of new beginnings or ore a metonomy. [...]

Vervolgens handelt het nog bladzijdes over de trilogie en de vergelijkingen tussen 1950 en 1970 (dé Fassbinder periode). Het boek is nogal taaie wetenschappelijke kost, maar af en toe een stukje gecombineerd met een film wel te doen. Het beste Fassbinder boek dat ik heb / ken is de biografie van Harry Bär: van binnenuit, emotioneel, maar schets wel een beeld van hoe het eraan toe ging en hoe hij werkte. Bär let niet op dit soort 'formaliteiten' hij merkt op dat Berlin Alexanderplatz er ook bij hoort en spreekt van een tetralogie. De formele erkenning die Fassbinder (eindelijk) kreeg met Veronika Voss door het winnen van de Gouden Beer schijnt trouwens wel een emotioneel moment geweest te zijn voor RWF. Daar zat hij erg mee.


avatar van Malick

Malick

  • 9058 berichten
  • 110 stemmen

Aha, de chronologische tijdslijn dus. Begrijpelijk.


avatar van ThomasVV

ThomasVV

  • 1112 berichten
  • 494 stemmen

Knappe film. Wil ik zo vlug mogelijk opnieuw zien.


avatar van Prinz

Prinz

  • 1085 berichten
  • 4221 stemmen

Zeer sterke film, hoeft voor mij niet direct onder te doen voor Sunset Blvd.

Dit is de film waardoor ik écht fan ben geworden van Fassbinder, de sfeer, de muziek, de theatrale dialogen... Eindelijk heb ik de knop kunnen omdraaien, eindelijk weet ik het volledig te waarderen. En nu is er nog zoveel van zijn werk dat ik kan gaan ontdekken. Top!


avatar van Sir Djuke

Sir Djuke

  • 349 berichten
  • 970 stemmen

De Duitse regisseur Rainer Werner Fassbinder werd slechts 37 jaar maar liet een oeuvre na van ruim 40 films, 14 theaterstukken en een TV-serie van 15 uur. De gemiddelde kwaliteit van zijn films ligt bijzonder hoog, maar uitschieters aan de bovenkant zijn beperkt. Een van de betere werken is 'Die Sehnsucht der Veronika Voss', een flamboyant eebetoon aan de film noir en met name 'Sunset Boulevard'. Net als dat meesterwerk van Billy Wilder gaat het verhaal over een voormalig filmster die aan lager wal is geraakt. Het ogenschijnlijke plezier dat de makers hadden tijdens de opnames bleek aan Fassbinder niet echt besteed. Twee maanden na de release zocht hij een zelfverkozen dood middels een methode die ook de titelfiguur gebruikt: een overdosis aan pillen. De aanwijzingen dat Fassbinder op deze manier vaarwel zou zeggen zijn ook te vinden in gelijksoortige eindes in 'Faustrecht der Freiheit' en 'Die Ehe der Maria Braun'. Achteraf is het mooi wonen.


avatar van jono

jono

  • 339 berichten
  • 3991 stemmen

In 1955 ontmoet verslaggever Robert Krohn in München de voormalige filmster Veronika Voss. Veronika maakte carrière in het Derde Rijk, maar na de oorlog raakte ze niet meer aan werk in de Duitse filmindustrie. Er ontstaat een relatie tussen hen beiden. Robert heeft eigenlijk vooral medelijden met Veronika en ontdekt spoedig dat ze een morfineverslaving heeft.

Die Sehnsucht der Veronika Voss is de laatste film van de legendarische Duitse regisseur Rainer Werner Fassbinder, en zijn 37ste (!) film in dertien jaar tijd. Twee maanden na de release overleed hij aan de gevolgen van een cocaïneverslaving, slechts 37 jaar oud. 3*


avatar van Fisico

Fisico (moderator films)

  • 9739 berichten
  • 5298 stemmen

Zoals hier al eerder beschreven heeft deze film sterke gelijkenissen met Sunset Blvd van Billy Wilder. Deze Veronika Voss daarentegen pakte me toch minder dan diens voorganger. Interessant thema wel waarbij eenzaamheid, narcisme en radeloosheid centraal stonden. Tragisch bij momenten, maar sympathie kon ze nauwelijks opwekken.

Technisch prima verzorgde film met de zwart-wit-beelden, de belichting, camerawerk en cinematografie.


avatar van Filmkriebel

Filmkriebel

  • 9453 berichten
  • 4373 stemmen

Ik werd er somber van. Hoe goed ik Angst essen Seele auf vond van Fassbinder, hoe onleuk ik Veronika Voss vond. Niet kwalitatief slecht maar onleuk in de zin van een slecht gevoel bezorgen.

Een vroegere actrice uit de Nazi jaren, Veronika Voss, kan niet omgaan met de vergetelheid waarin ze is beland, is zwaar depressief en wordt gegijzeld door haar psychologe, die haar morfineverslaving onderhoudt. Tussendoor leert ze nog Robert kennen, een journalist die oprechte gevoelens voor haar heeft en haar uit medelijden wil helpen. De zwart-wit regie werkt goed en geeft aan actrice Rosel Zech een aura van Marlene Dietrich, dat mooi past bij een personage die in haar glorieuze verleden leeft waar ze zich niet van kan losmaken. Gelukkig ook Mueller-Stahl die het saaie spel van acteur Thate eventjes doorbreekt. Het einde is absoluut niet om happy van te worden. Fassbinder schetst hier dan ook deels het psychologische trauma van het post-nazi tijdperk... een Duitsland in verval met mensen die uit een roes moeten ontwaken om weer hun leven in eigen handen te leren nemen. Soms wat aan de saaie kant wat acteerwerk betreft en geen film waar ik met veel motivatie aan het bekijken was. Enkele recensies hierboven bieden enkele interessante inzichten.