
Operation Petticoat (1959)
mijn stem
3,12
(94)
94 stemmen
Verenigde Staten
Komedie / Oorlog
124 minuten
geregisseerd door Blake Edwards
met Cary Grant, Tony Curtis en Joan O'Brien
De eerste kapitein van de Sea Tiger moet nu de onderzeeër als schroot dumpen. Hij denkt terug aan de Tweede Wereldoorlog. Voor zijn eerste tocht werd zijn boot gebombardeerd, hij overtuigt zijn superieuren het niet op te geven, maar hij kan geen spullen krijgen en een admiraalshulpje zonder enige ervaring wordt aan zijn team toegevoegd. Dat blijkt echter een oplichter die in staat is om spullen te regelen. Hij wordt hoofd bevoorrading.
Links
IMDb (7,3 / 11572)Erg matig, Grant en Curtis zijn geen goed koppel en dat is waardoor deze film de plank misslaat naar mijn mening.
Humor is ver te zoeken. 2.5*
Humor is ver te zoeken. 2.5*

Dick2008
Erg leuke film. Daarna ook de serie op tv gezien was ook leuk. Maar de vervolgserie was knudde dankzij de niet grappige acteurs.
Met Floris eens, weinig tot geen humor en het verhaaltje is ook niet interessant.
2.5*
@ Bart; bij bol.com kun je hem wel krijgen. Ook bij Amazon hebben ze hem wel.
2.5*
@ Bart; bij bol.com kun je hem wel krijgen. Ook bij Amazon hebben ze hem wel.

Dick2008
Dick2008 schreef:
Erg leuke film. Daarna ook de serie op tv gezien was ook leuk. Maar de vervolgserie was knudde dankzij de niet grappige acteurs.
Erg leuke film. Daarna ook de serie op tv gezien was ook leuk. Maar de vervolgserie was knudde dankzij de niet grappige acteurs.
Ach misschien dat ik hem vroeger erg leuk vond. Tand des tijds heeft er toch flink aan zitten knagen. Dat was bij The Pink Panther-films van Blake Edwards ook al het geval.
Natuurlijk wel leuk om Cary Grant en Tony Curtis te zien, al zijn het toch heel herkenbare rollen uit andere films.
Onlangs nog Destination Tokyo (1943) gezien waarin Cary Grant ook onderzeebootkapitein is. Eigenlijk is hij nu toch veel te oud voor zo'n rol en dat geldt voor veel andere acteurs ook.
Visueel zit de film goed in elkaar. De vele visuele grappen echter zijn soms leuk, maar vaak niet meer. Film duurt eigenlijk ook veel te lang en vooral de voorbereiding om het schip weer zeewaardig te maken is traag. Zodra de vrouwen aan boord komen kent de film zijn goede momenten, zoals met dat varken bijvoorbeeld. Veel herkenbare komische zaken aan boord van het schip, alsof ik de film gisteren voor het laatst heb gezien maar nu opeens niet meer zo goed werken. 3.0
Carry Grant en Tony Curtis als tegenpolen in een Blake Edwards komedie, zonder pretentie en met al te verwachten situaties en gags.
Persoonlijk vind ik dit wel een zeer goede film
onverwachte humor
Curtis als playboy tegenover de serieuzere Gary grant komt goed uit de hoek, de meisjes zorgen voor een vele humoristische momenten . Je moet maar op het idee komen een onderzeeer roos te schilderen . Gary Grant zoals altijd zeer goed in dit soort films
deze film verveelt geen moment . De scene van het varken is topklasse
een 4
onverwachte humor
Curtis als playboy tegenover de serieuzere Gary grant komt goed uit de hoek, de meisjes zorgen voor een vele humoristische momenten . Je moet maar op het idee komen een onderzeeer roos te schilderen . Gary Grant zoals altijd zeer goed in dit soort films
deze film verveelt geen moment . De scene van het varken is topklasse
een 4
Bart Simpson schreef:
Weet iemand waar deze te koop is?
Weet iemand waar deze te koop is?
Vanaf 1 juli op Blu-ray, maar prijs is schandalig hoog voor wat er geboden wordt: review.
Leuke film, een klassieker van regisseur Blake Edwards ('Pink Panther'), waarvan later ook een serie is gemaakt dat bijzonder veel succes kende.
Ondanks dat de film al meer dan 55 jaar oud is, nog altijd wel een film die de moeite loont om eens te bekijken.
Met een prima cast ook, die zorgt voor de dolkomische situaties aan boord van de onderzeeër.
Heb er veel plezier aan beleefd.
Ondanks dat de film al meer dan 55 jaar oud is, nog altijd wel een film die de moeite loont om eens te bekijken.
Met een prima cast ook, die zorgt voor de dolkomische situaties aan boord van de onderzeeër.
Heb er veel plezier aan beleefd.
Excuse me, sir, is this normal, or should I be nervous again?
Een film met Tony Curtis en Cary Grant, dat kan niets anders dan de moeite waard zijn. Toch was Operation Petticoat een film die al geruime tijd op mij lag te wachten en daar is eigenlijk een erg simpele reden voor: ik ben niet zo'n fan van films in dit genre. Obligatoir al wel eens een paar meegenomen (vooral als het een film is met een regisseur/acteur/actrice die ik graag aan het werk zie) maar op zich sprak me dit dus niet meteen aan. Ik had echter nog wel eens zin in een ouderwetse Hollywoodfilm en hier dus maar voor gaan zitten.
Lange tijd leek het erop uit te draaien dat Operation Petticoat wel eens de uitzondering op de regel zou kunnen worden. Een humoristisch getinte film waarbij een Lieutenant Commander tegen wil en dank wordt opgescheept met een hulpje van een admiraal die een heuse con-artist blijkt te zijn. De ene gekke toestand na de andere stapelt zich op (onder andere een roos geverfde duikboot en het stelen van een stuk muur, een scène die zomaar uit M*A*S*H zou kunnen komen) en het is best genieten van de wisselwerking tussen Sherman en Holden. Het probleem is echter dat de film naarmate hij vordert meer en meer begint te slepen. Toegegeven, de zet met het aan boord brengen van een aantal vrouwelijke officieren was nog een goed idee maar dan nog eens hetzelfde kunstje, deze keer met zwangere vrouwen, uithalen? Dat was wat overkill. Het is dan ook jammer dat regisseur Blake Edwards hier niet wat meer in geknipt heeft en dit compacter heeft gemaakt.
Cary Grant heeft lange tijd getwijfeld of hij eigenlijk niet te oud was voor dit soort rollen en ik moet hem eigenlijk gelijk geven: hij is effectief te oud. Dan mag je hem in het begin van de film nog grijze haren geven zodat hij er in de flashbackscènes (wat eigenlijk praktisch de gehele film is) er terug wat jonger uitziet, maar het is maar een kleine plakker op een nogal grote wond. Verder weinig op Grant aan te merken trouwens. Blijft één van de beste acteurs uit zijn periode en met Tony Curtis heb je een erg leuke tegenspeler. Curtis doet hier weer zijn vertrouwde ding en doet dat goed. De film steunt dan ook vooral op deze tandem, maar ook qua bijrollen weinig op aan te merken. De crew van de Sea Tiger hangt kameraadschappelijk aan elkaar (alleen beetje jammer dat sommigen - zoals Prophet - gewoon ineens uit de film lijken te verdwijnen) en nog een vermakelijk stelletje vrouwen om genoeg wisselwerking te bieden tussen al dat mannelijk geweld.
Ben er nog niet goed uit of ik Blake Edwards nu een goede regisseur vind. Breakfast at Tiffany's blijft een klassieker, Operation Petticoat is al wat minder en met die Pink Panther saga kan ik tot nu toe bijzonder weinig. Wil nog wel eens wat meer van de man gaan zien, maar denk dat ik me toch eerder op het oeuvre van Grant en/of Curtis ga toespitsen.
2.5*
Een film met Tony Curtis en Cary Grant, dat kan niets anders dan de moeite waard zijn. Toch was Operation Petticoat een film die al geruime tijd op mij lag te wachten en daar is eigenlijk een erg simpele reden voor: ik ben niet zo'n fan van films in dit genre. Obligatoir al wel eens een paar meegenomen (vooral als het een film is met een regisseur/acteur/actrice die ik graag aan het werk zie) maar op zich sprak me dit dus niet meteen aan. Ik had echter nog wel eens zin in een ouderwetse Hollywoodfilm en hier dus maar voor gaan zitten.
Lange tijd leek het erop uit te draaien dat Operation Petticoat wel eens de uitzondering op de regel zou kunnen worden. Een humoristisch getinte film waarbij een Lieutenant Commander tegen wil en dank wordt opgescheept met een hulpje van een admiraal die een heuse con-artist blijkt te zijn. De ene gekke toestand na de andere stapelt zich op (onder andere een roos geverfde duikboot en het stelen van een stuk muur, een scène die zomaar uit M*A*S*H zou kunnen komen) en het is best genieten van de wisselwerking tussen Sherman en Holden. Het probleem is echter dat de film naarmate hij vordert meer en meer begint te slepen. Toegegeven, de zet met het aan boord brengen van een aantal vrouwelijke officieren was nog een goed idee maar dan nog eens hetzelfde kunstje, deze keer met zwangere vrouwen, uithalen? Dat was wat overkill. Het is dan ook jammer dat regisseur Blake Edwards hier niet wat meer in geknipt heeft en dit compacter heeft gemaakt.
Cary Grant heeft lange tijd getwijfeld of hij eigenlijk niet te oud was voor dit soort rollen en ik moet hem eigenlijk gelijk geven: hij is effectief te oud. Dan mag je hem in het begin van de film nog grijze haren geven zodat hij er in de flashbackscènes (wat eigenlijk praktisch de gehele film is) er terug wat jonger uitziet, maar het is maar een kleine plakker op een nogal grote wond. Verder weinig op Grant aan te merken trouwens. Blijft één van de beste acteurs uit zijn periode en met Tony Curtis heb je een erg leuke tegenspeler. Curtis doet hier weer zijn vertrouwde ding en doet dat goed. De film steunt dan ook vooral op deze tandem, maar ook qua bijrollen weinig op aan te merken. De crew van de Sea Tiger hangt kameraadschappelijk aan elkaar (alleen beetje jammer dat sommigen - zoals Prophet - gewoon ineens uit de film lijken te verdwijnen) en nog een vermakelijk stelletje vrouwen om genoeg wisselwerking te bieden tussen al dat mannelijk geweld.
Ben er nog niet goed uit of ik Blake Edwards nu een goede regisseur vind. Breakfast at Tiffany's blijft een klassieker, Operation Petticoat is al wat minder en met die Pink Panther saga kan ik tot nu toe bijzonder weinig. Wil nog wel eens wat meer van de man gaan zien, maar denk dat ik me toch eerder op het oeuvre van Grant en/of Curtis ga toespitsen.
2.5*
Ik vond dit wel een vermakelijke film al was mijn indruk vooraf mmer in de verwachting van een soort klucht .
Maar het was toch wel wat serieuzer dan dat , de humor was ok maar niet geweldig maar het verhaal was zeker goed te pruimen .
Maar het was toch wel wat serieuzer dan dat , de humor was ok maar niet geweldig maar het verhaal was zeker goed te pruimen .
* denotes required fields.
* denotes required fields.