Avalon (2001)

Stiekem toch wel hoge verwachtingen, maar voor mij een flinke tegenvaller.
De setting is wat verwarrend in het begin. Het is bekend dat je te maken hebt met een 'near future' en het doet ook wat dystopisch aan. De buitenwereld is misschien jaren '70, de computers zijn jaren '80, de in-game beelden jaren '90, de film stamt uit 2001 en dan nog die enorm aanwezige sepia-filter. Bewust of door de (semi-)Poolse makelij? Aan de ene kant tof, aan de andere kant moeilijk je in de film te nestelen.
Dat laatste was sowieso een kunst. De karakters (voor zover sprake, het draait veelal om Ash) zijn afstandelijk en kil. Het tempo is erg traag, met lange, stille shots en soms herhaling. De muziek in de sepia-scenes waren mooi, de opera verschrikkelijk, mede door veel te veel screentime.

Dan het verhaal; wat wordt er ons verteld, waar wil het heen? Het aanhalen van realiteit vs fantasy (in dit geval de game-wereld) is niet nieuw, maar hier lijkt een moralistisch thema aan te hangen. Nu ben ik daar vaak wel allergisch voor, maar hier zou ik er wel in mee kunnen gaan. Ik denk wel dat de film voor (die-hard) gamers interessanter zou kunnen zijn, hoewel zeker niet zo overdreven als het Amerikaanse level van het uit 2009 stammende Gamer, dat eenzelfde thema behandeld.
Of... snap ik het niet? Een kaart die ik niet graag speel, maar het is een film waar je meerdere theorieën op los kan laten. Er begint door te sijpelen dat de sepia-scenes ook VR zouden kunnen zijn, zeker na de verdwijning van de hond, die in Class Real weer tevoorschijn kwam. En waar daarna 'Class Real' de realiteit zou moeten zijn, bleek met het verdwijnen van Murphy (inclusief tenenkrommende sterfscene) dat ook dit de game was. Kortom: alles wat wij als kijker gezien hebben was in-game. Mwah, niet geweldig, vind ik dan.

Erg originele film uit een tijd waarin dit concept nog erg vernieuwend was. Natuurlijk had je Tron al, maar zijn er nog andere films waarin je in een computerspel stapt die ouder zijn? De waardering is niet zoals ik gehoopt had. Normaliter zijn de films van Mamoru Oshii liefde op het eerste gezicht, maar ik vermoed dat die vlag vooral opgaat voor zijn animatiefilms. Desondanks heb ik genoeg elementen gezien die ik erg kan waarderen en vestig nu mijn hoop op herzieningen.

De sepiakleuren zijn mooi, maar het ligt me er iets te dik op. Verder valt het op dat de digitale effecten erg ouderwets zijn. Toch stoor ik me er minder aan als je door het dat dergelijke CGI in een digitale wereld uitstekend te verantwoorden zijn. Sterker nog, ik weet het juist wel te waarderen. Het verhaal is in elk geval niet bijster ingewikkeld, al deed het me wel denken aan Tarkovsky's Stalker. Ik zoek voorlopig nog even waarom het niet pakt: het langzame tempo? Het doel van het verhaal? Nogmaals, ik kijk uit naar de herziening. Het liefst met een gelijkgestemde, want dit is een film die uitnodigt om mentaal over te sparren.

Mooi, wil hem best nog eens zien, aangezien dat al heel lang geleden is

Schreef ik onlangs bij de herziening van de S/F films "2001: A Space Odyssey" en "Blade Runner (1982)" dat de S/F films bij mij in een vrije val waren geraakt dit gezien de forse daling in waardering van de twee genoemde films; dit geldt zeker niet voor Avalon die bij mij na herziening nog kaarsrecht overeind staat. Blijft op audiovisueel vlak nog steeds een fenomenale film. Heb ook maar eens de documentaire "The making of.." bekeken, die staat op de special edition van de DVD van deze film. Wat ik tot nu toe niet in de gaten had was dat de hoofdrolspeler van Ash, de Poolse actrice Malgorzata Foremniak in werkelijkheid blond was en dat zij in Avalon een zwarte pruik op had. Stond haar bovendien wel goed, dat moet gezegd worden. Het verhaal werd na het zien van deze docu mij trouwens ook helemaal duidelijk, hoewel het voor mijn waardering van deze film niet veel uitmaakt. Ik zie deze film als een puur audiovisueel kunstwerk waarvan de productie niet bepaald eenvoudig was. In de docu "The making of...", die het bekijken ook meer dan waard is liet de regisseur dat immers duidelijk zien.

Waardering: onveranderd 5.0*

Ik moet echt eens werk maken van die herziening!

Die lofuitingen van wibro zijn waarschijnlijk nog meer van toepassing op 2001 en BR.

De fatalistisch-filosofische laag van Avalon wisselt in ijltempo met windows 95 achtige actiescenes, beiden werken waarempel goed bij momenten. Oshii maakt met goedkope computereffecten bijna iets meesterlijks. Zijn potentieel zou later verzilverd worden met de Ghost in the Shell reeks.

Avalon

Sterke film weer van Oshii. Avalon barst van de sfeer, en audiovisueel is dit echt een pareltje. De sfeer (zeker in het begin) is lekker donker en naargeestig, en het is geen wonder dat de mensheid zich verliest in virtual reality. Dat is uiteindelijk ook de keuze waar Ash voor komt te staan. Wil ik de schijn ophouden en leven in een droomwereld? Of aanvaard ik de grauwe realiteit? Oshii laat veel aan de interpretatie van de kijker over en zorgt vooral voor een sfeervolle en enerverende filmbelevenis. Foremniak doet het goed, de klassieke muziek en score zijn sterk gekozen, en de cinematografie en settings zorgen ervoor dat je gelijk wordt gegrepen door deze wereld.

Vooral doen. Na 15 jaar geleden een afschuwelijke ervaring, nu het compleet tegenovergestelde.

Het gekke is dat de film vooral op het esthetische vlak gevoelsmatig heel dicht aanschuurt tegen bepaalde films van onder meer Kieslowski, die ik toen ook al mooi vond, De muze Irène Jacob of Binoche doen niet onder voor wat Oshii met Malgorzata Foremniak doet. De eenzaamheid is zeer treffend. Wonderbaarlijke, maar ook slimme keuze om sepiakleuren te gebruiken; veelal ogen bepaalde effecten totaal niet verouderd. De muziek van Kenji Kawai is nog altijd even briljant, al blijf k het een nadeel vinden dat de tekst van sopraan Towarnicka ondertiteld is.

Gemengde gevoelens bij deze film; kan moeilijk anders gezien de zeer uiteenlopende beoordelingen. Visueel is het sfeervol en zit het allemaal prima in elkaar en de muziek is mooi en heel speciaal. Alleen heb ik wat moeite met de verhaalstructuur. De eerste 10 minuten zijn vrij spectaculair en ik verwachtte mij eigenlijk aan een film genre Starship Troopers maar het is zeker geen actiefilm, dat mag wel duidelijk zijn. Na de eerste 10-15 minuten kabbelt de film echter eindeloos verder aan een zeer traag tempo, een traagheid die nog versterkt wordt door de grauwe kleuren en de slow motions. Niettemin blijf je volgen omdat de acteurs sterk presteren en je verwacht dat het verhaal goed zal losbreken naar het einde toe. Maar dat gebeurt nu net niet. Dus ik bleef een beetje op mijn honger zitten en de ontknoping wordt dan nog eens in een paar minuutjes afgehandeld. Ik kan begrijpen dat sommige mensen deze film afbreken en anderzijds kan ik ook begrijpen dat sommigen dit de max vinden en hier van alles achter zoeken. Van mij krijgt ie 3,5 sterren.

Zozo, je eerste stem onder de 3* en dan meteen een 0,5*? Hoe dat zo?

Vast gaan kijken naar aanleiding van mijn lage stem bij Joker.

Die 0.5* hakt er wel in moet ik zeggen, mijn identiteit davert op z'n grondvesten en ik ga mijn smaak en filmkennis even lang en nauwkeurig onder de loupe nemen, in de hoop dat ik hier uitkom als een beter mens. De argumentatie is zo sterk dat er gewoon niks anders opzit.

Alweer verwijderd?

Ok, nu ben ik heel benieuwd wat er oorspronkelijk stond

Wel meteen een mooie herinnering om eens te vragen of iemand hier weet van een deftige regio-2 Bluray release?

Weet dat we van je blijven houden Onderhond. ?

Iemand een idee waar deze te krijgen is? Ik snuffel er al lang naar maar ik kan geen betrouwbare site vinden om een DVDtje te scoren met een redelijke prijs.

lekkere film met een heerlijke soundtrack. De muziek geeft de film een bepaalde mystiek dat ontzettend goed werkt. De film begint te voelen als een Odyssee. Ze is op reis naar de dood waarvan we niet weten of het verlossing zal betekenen.

Het toepassen van digital F/x is nog niet verouderd, maar de actie-scenes jammer genoeg wel.

Daarnaast is het Jammer dat het de diepere vragen laat liggen. Aan het eind van de film weet je nog steeds niet wat nu precies de aantrekkingskracht van virtual reality games is, en je weet ook nog niet wat nu precies virtual reality ons leert over de werkelijkheid als zodanig.

Alle mannen zijn standaard macho’s die je eerder in een Clint Eastwood film verwacht. Godzijdank is de hoofdrolspeelster een vrouw.

Na 50 minuten uitgezet, werkelijk super saai. Ik snap niet zo goed wat men hier aan vindt.

Er staan 52 berichten aangeduid als mening. Lijkt mij een goeie plek om te starten

Ik ben die film gaan kijken door die meningen

Gaaf.

Avalon mocht de gelukkige zijn om de 3000ste stem vanuit mijn kant te krijgen, en ik ben blij dat Avalon de uiteindelijke keuze was want deze film was absoluut de moeite (en het wachten) waard. Ooit eens een keer de DVD van binnengehaald, maar toen ging de DVD-speler kapot en moest een kijkbeurt worden uitgesteld. Onlangs weer weten te bemachtigen.

Ondanks dat regisseur Oshii geen onbekende naam binnen het vak is had ik tot op de dag van vandaag nog nooit een film van hem gezien. De invloeden en trademarks die hij vanuit zijn andere films in deze films heeft gezet heb ik dan ook niet herkend. Niet dat ik dat erg vond, want ondanks dat ik die niet kon ontdekken was Avalon op een hoop vlakken geweldig te noemen en een streling voor het oog.

De visuele stijl houdt in ieder geval tot op de dag van vandaag stand. Avalon wordt door Oshii erg mooi ingekleurd en enkele beelden zien er zeldzaam stijlvol uit. Met alleen een mooie visuele look kom je er alleen niet echt, en dat lijkt Oshii zich ook goed te beseffen, want ook op een aantal andere vlakken weet hij volmondig raak te schieten, zoals de invulling van personages.

Elk personage kent een aparte en unieke uitstraling en dat is ten alle tijden voordelig. Foremniak doet het als Ash erg goed, en ook Biskupski doet het sterk. Knap om te zien hoe Oshii de toon van een scene soms zo makkelijk en effectief om kan laten slaan. Hij slaagt erin sympathie uit de meest vervelende personages te krijgen. Zo kreeg ik bijvoorbeeld erg veel medelijden met Świderski nadat hij zich als een zak hooi gedroeg in dat restaurant tegenover Ash en toen alleen werd achtergelaten. Knap.

Ook de werelden binnen de game zien er interessant uit en de stijl blijft verbazen en verwonderen. Apart om te zien dat er eigenlijk maar minimale actie in deze film zit, Oshii weet de aandacht uit allerlei andere factoren te krijgen. Bij vlagen kent de film te veel overacting en de finale vond ik niet erg geslaagd, verder vond ik dit een heerlijke film om naar te kijken en een aangename ontdekking die ook nog eens nummer 3000 mag vormen binnen mijn stemmenlijst. Prettige ontdekking.

Geen rating omdat ik geen liefhebber ben van (in mijn optiek) serieus bedoelde gekunstelde films. Door de commentaren en scores hier toch door nieuwsgierigheid even meegepakt.

Een onvermijdelijk link (met soms letterlijk gekopieerde scenes) naar Matrix maakt 't voor mij een zichzelf te serieus nemende doch gedoemd te mislukken kopie die nergens beter kan worden dan 't voorbeeld.

Sommige scenes vind ik qua decor en acteerwerk te goedkoop voor wat men wil bereiken.