
Metoroporisu (2001)
Alternatieve titels: Metropolis | Osamu Tezuka's Metropolis | Osamu Tezuka no Metoroporisu | メトロポリス
Japan
Animatie / Sciencefiction
108 minuten
geregisseerd door Rintaro
met de stemmen van Yuka Imoto, Kei Kobayashi en Kouki Okada
Kenichi en zijn oom onderzoeken een illegaal experiment in de megastad Metropolis. Beiden ontdekken dat het gaat om een supermens genaamd Tima die over de wereld moet heersen onder het beheer van Duke Red. Maar de 'zoon' van Duke Red is daar fel op tegen en probeert alles om het hele plan te saboteren.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=aen2v31UjqA
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,2 / 20139)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)koop op iTunes voor € 9,99De achtergronden waren dan weer vaak spectaculair realistisch en de finale is zwaar genoeg om dit boven een gewone kinderfilm uit te tillen, maar de thematiek wordt zo simplistisch behandeld dat het niveau toch daar blijft steken (wat op zich geen probleem is, maar het vraagt wel een andere kijkinstelling). Hoewel de film ook als kinderfilm te weinig humor of magie uitdraagt eigenlijk.
Op zich zeker geen slechte film, maar zijn ambitie wordt nergens duidelijk en daardoor is het heel moeilijk om hem te plaatsen of te beoordelen. Een 3.5 * is andermaal op zijn plaats, en ik ben heel benieuwd naar Tezuka's manga hiervan, waarschijnlijk gaat die me veel beter bevallen.

Verder is de animatie ook niet echt standaard anime te noemen, want in tegenstelling tot de realistische personages in andere films zoals bv Akira, Ghost in the Shell en Spriggan zijn ze hier erg simpel en kinderlijk geanimeerd, wat een vervreemdend effect met zich meebrengt.
Het enige jammere is dat de film tegen het einde ietwat ontspoort, en dit is met name te wijten aan de invloed van Otomo. Het einde lijkt namelijk als twee druppels water op die van zijn meesterwerk Akira.
Ik zeg het trouwens niet vaak bij anime, maar de Engelse dub past beter bij de beelden dan de originele Japanse. Aan te raden dus om deze eerst in het Engels te bekijken, want de stemmen zijn goed gekozen en passen bij de personages. Iets wat vaak niet het geval is bij gedubde anime-films. 4*
Het absolute kippenvelmoment is als de toren instort en 'I can't stop loving you' start. Prachtig gedaan!
Het absolute kippenvelmoment is als de toren instort en 'I can't stop loving you' start. Prachtig gedaan!
Jep, ijzingwekkend pijnlijk...

Dit is trouwens een anime, geen manga. Manga is namelijk een ander woord voor comic/strip.

De techniek en industriële aspecten zijn wél lekker Otomo en de jazz-soundtrack heel aangenaam, maar de geluidseffecten daarentegen écht niet naar otomo-standaarden (geluidloze brand, stille stoommachines ed...), veel gemiste kansen.
niet mijn Anime film dus.
*1

Geen wonder dat het allemaal wat uitgekauwd aanvoelt. Ik wilde Metropolis heel goed vinden, maar ik had steeds het gevoel het allemaal al eens gezien te hebben, in een betere uitvoering. Hier krijgen we vooral de meest platte behandeling van een verhaal over robots versus mensen en het voelt ironisch genoeg aan als een oud stripboek. Ook de soms wat kinderlijke toon doet daar aan denken, maar die toon vloekt soms met het serieuze karakter van enkele scènes, zoals de uitroeiing van de rebellen en de apocalyptische climax. Scènes als die doen niet bepaald denken aan kinderfilms. Maar zelfs na die narigheid is er ruimte voor een vrolijke eindscène met dansende robots.
Deze dualiteit zien we zelfs terug in de animatie, waarbij het contrast tussen simpele, kinderlijke animatie en design van de personages enorm vloekt met het realisme en detail van de omgevingen. Ze hadden het één of het ander moeten kiezen, maar dit is vaak lelijk. Ik keek mijn ogen uit bij het design van de stad (zelfs al is het niet de meest origineel ogende setting voor een science-fiction film), maar het werkt niet helemaal als de personages uit een kinderstrip lijken te komen. Ik snap dat het uiterlijk van de karakters een eerbetoon is aan Tezuka, maar dan had de achtergrond daar ook op aangepast moeten worden. Wellicht wilden ze dat niet doen omdat dit te ouderwets zou lijken.
Niettemin is het lang niet allemaal negatief. Ik vond de soundtrack bijvoorbeeld echt geweldig. Het gebruik van oude jazz is verrassend, maar werkt geweldig. Het gebruik van I Can't Stop Loving You is zelfs puur goud. En de film kan ook een gevoel voor spektakel niet ontzegd worden. Ondanks dat het allemaal wat te simpel aanvoelt sleept het wel mee en kijkt het fijn weg. Het onderscheidt zich alleen niet echt buiten het uiterlijk van de personages om.
3*
....hetgeen wat mij het meeste stoorde was de enorm trage en wat sukkelige animatie van de karakters, wat een vreemd loom effect geeft tijdens het kijken. Ook de vormgeving was af en toe echt te lelijk - vooral de 3D-animatie - ik had het idee een film uit 1995 te kijken.
de jazz muziek wat er bij zit geweldig
en de regisseur lied effe zien hoe je een stad moet verwoesten
kijk dat was nog eens beest