Darkman (1990)

Zeer mooie en spannende film die geen minuut verveelt en Neeson deed het prima als superheld en de muziek van Elfman was ook weer super al had ik bij sommige soundtracks het gevoel dat ik naar Batman 1989 zat te kijken

zojuist herzien: topper.

Oei...de tijd was voor deze film niet echt vriendelijk! Wat gedateerd ziet dit eruit! Regisseur Sam Raimi wilde graag een stripboek verfilmen maar slaagde er niet in om de rechten van The Shadow of Batman tebemachtigen. Dus besloot hij om daarom zelf maar een superheld te creëren. Hij liet zich daarbij inspireren door de Universal-horrorfilms van de jaren dertig en veertig. (The Invisible Man, Doctor Jekyll en The Phantom of the Opera) Alhoewel Darkman niet echt een pure superheld is geworden, eerder een gekwelde ziel die zijn leven zin wil geven door wraak te nemen. Toch is het voor een origineel personage, concept en film over het algemeen best goed gedaan. Een intrigerend uitgangspunt en een sfeer die behoorlijk duister is, maken het een relatief goede kijk op het superheldengenre. Echter het groene/blauwe scherm word vrij royaal gebruikt maar oogt (voor deze tijd) nogal goedkoop. Soms zijn er melige scènes en de B-bad guys waren nogal veilig (schurken met een groot Home Alone gehalte) Gelukkig is Raimi een horror-regisseur en bezit de film goede make-up van de antiheld en een paar lekkere scenes met gruwelijkheden. Op Liam Neeson als Dr. Peyton Westlake / Darkman was weinig aan te merken maar Frances McDormand (Julie Hastings) is een blamage en zelden zo'n onpersoonlijke en onopvallende love-intrest in een superheldfilm gezien. Ach... de film had gebreken, maar uiteindelijk is nog een best vermakelijke film.

Wat was dat voor een film. Een parodie of zo? En dat Liam Neelson zich daartoe verlaagd, of begin van zijn carrière? Heb het uitgekeken maar vond het echt niks.

Blijft toch een beetje een mislukking. Liam is een miscast en er is ook geen enkele chemie met McDormand. Bad guys zijn ook allerminst bedreigend en ook de special effects zijn bij vlagen tenenkrommend. Enkel de actiescenes zijn bij Riami in goede handen, maar dan hebben we het over de laatste 20 minuten. En wederom is zijn gevoel voor humor bij hem, niet de mijne.

Ook 30 jaar na dato blijft dit een tegenvaller.

2,5

Oh God, what have I become...?!

Het vinden van deze film bij de kringloop was wel weer zo'n 'eureka' momentje. Ja, lekker om deze weer eens tegen te komen, want wat heb ik in het verleden met veel plezier deze film meerdere keren gezien. De vraag is dan alleen of dat anno 2023 nog steeds zo is, dus net als vorige week met Carpenter's The Fog, deze Darkman laat op de avond aangezwengeld met een glas Bourbon in de hand en potverdorie wat heb ik me kostelijk vermaakt.

Van meet af aan is de foute sfeer, geluiden, overdreven actie en schmierende bad guys overduidelijk. Raimi is los en serieus gaat dit nergens worden met deze door hem zelf gecreëerde 'comic' die in tegenstelling tot andere stripfiguren eerst op het grote scherm verscheen alvorens er daadwerkelijk een strip ontwikkelt werd. Iets dat verder niet belangrijk is zou ik zeggen, want het dik aangezette sfeertje is van meet af aan een feestje om naar te kijken.

Het verhaal mag duidelijk zijn rond de jonge wetenschapper en zijn vriendin met betrekking tot bende leider Durant. Het lot van Peyton zoals zoveel gekwelde strip/comic karakters is niet benijdenswaardig. Toch verliest de film in zijn korte speelduur, had van mij langer gemogen, geen enkel moment vaart en is het toch pure vakmanschap dat uitgaat van de recht toe recht aan sfeer en vooral ontzettend vlot is en flow heeft. De film heeft drama, actie, humor en is ontzettend dynamisch en zijn er van die kleine details in shots die erg mooi zijn.

Ondertussen kan in deze film, waar ook wel wat herkenbaarheid omtrent Army of Darkness van uit gaat, ook nog een diepere boodschap gezien worden omtrent verandering, acceptatie en afwijzing. Maar goed laten we daar niet te ver op in gaan want als heerlijke vlotte mix in comic stijl scoort deze Darkman al super en vermaakt werkelijk op heerlijke wijze. Wat mij betreft dus een superfilm met een heerlijke stijl, sfeer en muziek.