The Seven Year Itch (1955)

Opeens wist ik weer waarom ik Billy Wilder 1 van de betere (comedy) regisseurs uit zijn tijd vind, heerlijke sfeer en goede dialogen!

Tom Ewell deed het erg goed in zijn rol maar toen ik las dat Walter Matthau ook een grote kans heeft gemaakt op de rol ging ik mij toch afvragen hoe het met hem was geweest.

Marilyn Monroe was vooral prachtig en gaf toch wel een leuk extraatje aan de film, toch vind ik haar niet zo bijzonder zoals velen dat wel vinden. Het was een leuke actrice maar haar acteerprestaties zijn in mijn optiek althans niet buiten gewoon goed. De manier hoe ze invulling geeft aan deze rol is wel geheel in haar eigen style maar lijkt ook vooral als of ze gedeeltelijk haar zelf speelt.

(Trouwens wel prachtig op de blu-ray versie!)

Heerlijk van genoten, prettige en warme sfeer en een fijn verloop van het verhaal.

4*

Bij-zon-der flauw..... kon er niet veel mee, als komedie werkt het in ieder geval niet.... overigens de eerste film die ik zag met Marilyn Monroe.

Na het succesvolle Sunset Bld en The apartment had ik alvast hoge verwachtingen met The seven year itch. De beroemde jurkscène komt uit deze film, dus dat was ook iets om naar uit te kijken. Ik was eerlijk gezegd niet bekend met het fenomeen van “the seven year itch” waarbij de mythe zegt dat een huwelijk na zeven jaar zijn beste tijd heeft gehad en het dus tijd wordt om eens andere bloemetjes te plukken.

Fijn uitgangspunt dus om te verwerken in een film. De film start wat vreemd met wat beelden van de Manhattan-Indianen, maar het is al gauw duidelijk wat Wilder bedoelt. Tijdens de hoogconjunctuur van de jaren 50 konden middenklassegezinnen het zich permitteren om op vakantie te gaan doordat man goed zijn brood verdiende. Wanneer de kat van huis is, dansen de muizen zegt het spreekwoord. Ook hier bij Richard Sherman die eindelijk het rijk voor zichzelf heeft en kan doen en laten wat hij wil.

Zijn “leven” wordt er complexer op wanneer een bloedmooie voluptueuze vrouw boven hem woont. Hij is meteen gek van haar, maar zijn huwelijksband zorgt voor onmenselijke dilemma’s. De film is best grappig met het gestuntel van Sherman. Ook zijn wilde fantasieën zijn hilarisch wanneer hij zich een womanizer waant die de vrouwen van zich moet afslaan.

Het samenspel tussen Ewell en Monroe is mooi en er is een zekere magie tussen beiden. Monroe is idd onweerstaanbaar al had ik toch net iets meer verwacht van de beroemde jurkscène. Tom Ewell speelt erg naturel en is een plezier om naar te kijken. Monroe evenzeer al is haar acteren minder. Fijn om eens gezien te hebben. Niet genoeg voor een 4,0*, maar een ruime 3,5* verdient deze wel!

Uitstekende film waarin een getrouwde man de zomer alleen thuis doorbrengt en de verschillende verleidingen niet kan weerstaan. Een leuk uitgangspunt voor een romcom dat hier ook een prima tijdsbeeld oplevert. Vermakelijke dialogen en grappige scenes. Uiteraard vooral bekend vanwege de iconische scene met de opwaaiende jurk. Tom Ewell en vooral Marilyn Monroe doen het samen erg leuk hier. Een kleine 4.0 sterren.

Na iets meer dan 2 jaar ben ik het hier nog steeds volkomen mee eens, wat een heerlijke feel-good film is dit toch!! Tom Ewell is duidelijk een acteur waar ik meer van wil zien, hij kleurt zijn personage op een leuke manier in. Een buurvrouw zoals Marilyn Monroe wil ik trouwens ook wel hebben.

4 sterren blijven zeker staan.

Inderdaad een heerlijke feelgood-movie! Tom Ewell is werkelijk fenomenaal in zijn rol als neurotische tegen zichzelf pratende huisvader die na 7 jaar huwelijk klaar is voor een avontuurtje, maar met zijn burgerlijke geweten worstelt. Zijn fantasieën en reflecties zijn gewoon hilarisch! En Marilyn Monroe is het perfecte model voor de wulpse, verleidelijke vrouw maar tegelijk ook onschuldig en de goedheid zelve. Het is moeilijk om te zeggen welke film van Billy Wilder mijn favoriete is, hij heeft een aantal bijna volmaakte films gemaakt waaronder The Fortune Cookie (1966) met een geweldige Walter Matthau (wel een beetje jammer dat die in zwart-wit werd gefilmd) en Some Like It Hot (1959). Maar voor mij is The Seven Year Itch toch wel de leukste film om te bekijken en te herbekijken.

Deze film op het grote doek kunnen zien. Blijft een heerlijke komedie met zowel Billy Wilder als Marilyn Monroe duidelijk in vorm. En de iconische scène met de opwaaiende witte jurk natuurlijk. Al is de film veel meer dan dat. Met sterke dialogen en pittige humor. Geweldige theaterhumor versterkt met Tom Ewell in de hoofdrol die luidop zijn gedachten laat lopen. Het doet wat denken aan de oude Goofy animatie kortfilms. Ewell kreeg voor de originele Broadwayvoorstelling een Tony Award en een Golden Globe voor deze filmversie. De combinatie van leuke dialogen en fysieke humor zit hier zeker goed. Regelmatig moeten lachen en het was al niet de eerste keer dat ik de film zag. Blijft een top komedie.

Derde kijkbeurt en ik geloof zelfs dat ik dit de leukste rol van Marilyn ben gaan vinden! ❤️ Heerlijke sfeer ook en een film waar ik geen genoeg van krijg.

Verhoging met half sterretje.

Ik heb toch al redelijk wat Snickers-reclames gezien, maar deze was mij nog onbekend :

Marilyn Monroe commercial

En is dat Martin Scorsese in het laatste shot?

Haha die had ik ook nog nooit gezien Roger Thornhill maar dat is niet Martin Scorsese maar Eugene Levy (de vader uit American Pie en zowaar nog beter in de serie Schitt's Creek) volgens mij.

Metalfist, is het niet zo dat de regisseur die "It's gonna be amazing" zegt Eugene Levy is, terwijl de man die de lichtspot op het einde vasthoudt en "This thing will never make the cut. Morons!" zegt Martin Scorsese is? (Het zijn in ieder geval twee verschillende –en ook verschillend geklede– mannen.)

Neen, toch 99% zeker dat de "morons" uitspraak van Levy is Roger Thornhill Zie ook:

https://www.washingtonpost.com/news/arts-and-entertainment/wp/2016/02/07/snickers-super-bowl-commercial-stars-a-grouchy-willem-dafoe/ en Watch Willem Dafoe Get His Marilyn Monroe On In New Snickers Ad - PAPER - papermag.com

Je hebt gelijk, Metalfist. Maar ik zag de wenkbrauwen van die cameraman en dacht gelijk: "Scorsese!"

Ik prefereer de latere (meer venijnige) comedy’s van Wilder (samen geschreven met IAL Diamond) maar toch heb ik TSYI graag gezien. Het is braafjes, schooljongens ondeugend maar de situatie humor is kundig en de dialogen fantastisch. Mannen denken maar aan één ding en dat is ... Marilyn Monroe. Ik denk bij mezelf : speelt die nu een karikatuur van haar zelf of is het personage van naïef dom blondje zo perfect door haar neer gezet ? Er is een scene waarin Evans zegt dat hij hij te veel fantasie heeft en zij repliceert ; I have lots of other things but no fantasy. Ik kan niet helpen denken dat Wilder haar imago uitspeelde ten koste van haar. Het is bekend dat de werkverhouding Wilder/Monroe niet al te best was. Maar het is één van die geweldige dialogen die TSYI rijk is. Luchtig maar heerlijk om te zien hoe smalend Wilder tegen het instituut 'huwelijk' aankeek. Maar het zou hem nooit zo goed gelukt zijn zonder de vertolking en/of présence van Monroe.

Leuk om te kijken!

Héél heel leuke komedie. Bekeken als onderdeel van een Monroe box en ik was blij verrast bij het afspelen dat ik Billy Wilder zag verschijnen op de credits. Dat kan meestal niet stuk gaan. Ook hier wordt er een topsfeertje neergezet met de betrokken acteurs en het über geestige scenario. Het verhaal laveert tussen realiteit en verbeelding. Het blijft boeiend ongeacht dat het bijna om een kammerspiel gaat. Als kers op de taart is er dan nog de iconische scene met de opwaaiende jurk van Monroe. En zo kom ik dan uit op een volle score.

Tja, toch wel een tegenvaller. De film is te theatraal, het is precies in een studiocomplex gefilmd. Daarbij werkt het verhaal ook niet echt gezien de ellenlange dialogen en de gebruikte situatie humor. Vrij saai van uitwerking. Na ongeveer 25 minuten heb je bijna alleen het hoofdpersonage Tom Ewell gezien in een monoloog. In zijn beleving wordt in het eerste stuk van de film voortdurend fantasie en realiteit met elkaar afgewisseld. Op zich wel leuk, maar na een tijdje heb je het wel gehad met dit hoofdpersonage. Gelukkig is er The Girl, de buurvrouw die gespeeld wordt door de Monroe. Zij speelt precies hier een karikatuur van Marilyn Monroe. Haar imago van dom, sexy blondje wordt hier ten volle gebruikt waarbij zelfs haar naam Marilyn Monroe even wordt genoemd. We weten ondertussen dat er onder Norma Jeane meer is dan een naïef dom blondje. Zij is hier toch het lichtpuntje van de film ! 5/10

Een heel matige film. Het is dat Marilyn Monroe erin meespeelt, dat maakt het in ieder geval iets beter. Hoewel haar rol van stereotype dom blondje niet interessant is, weet zij de scènes waarin zij meespeelt toch de moeite waard te maken. De oeverloze monologen en het geneuzel van het hoofdpersonage worden daarentegen nergens interessant of grappig. Een ronduit vervelend personage en qua acteerwerk ook niet al te sterk neergezet door Ewell. De iconische scène met de opwaaiende jurk van Monroe is aardig om eens gezien te hebben, maar waarom die nou zo legendarisch is geworden ontgaat mij toch...

mij ook maar kon het toch niet laten om maar weer even te googlen en kwam dit tegen Op hol geslagen mannenfantasie - InDeBioscoop