Sleeping Beauty (1959)

Van de Disney animaties vind ik deze toch wel één van de mindere. De personages zijn niet echt boeiend en sommige dingen zijn best slecht getekend. Vooral de draak is lachwekkend.

Gewoon weer een goede Disneyfilm, het verhaal is goed, er zitten wat grapjes in en de muziek is prachtig.

Inspiratieloze film: lelijke animatie, zwakke karakters die eerder lijken op een spons dan op iemand met emoties, een verhaal dat niet echt uitnodigend is om je erin te willen verdiepen en vooral heel blij zijn als dit gedaan is.

Samen met Peter Pan zonder twijfel de slechtste Disneyfilm. Geef mij maar Cinderella en Sneeuwwitje als prinsessenfilms.

Sleeping Beauty zou misschien een van de beste Disneyfilms ooit kunnen zijn ware het niet dat de personages heel vergetelijk zijn. Toegegeven , de drie feeën zijn best vermakelijk en zorgen voor leuke taferelen maar aangezien dit het derde deel van de prinsessentrilogie is , mocht Aurora of Doornroosje wat beter uitgediept worden want van de drie (Sneeuwwitje, Assepoester, Doornroosje) is zij toch wel de saaiste. Uiteraard is het verhaal daartoe gemaakt want ze valt in een diepe slaap naar het einde toe maar zelfs de momenten dat je haar ziet doet ze niets interessants. Dit geldt tevens voor de prins. Van alle prinsen zegt hij eindelijk eens wat meer en heeft hij veel meer screentime. Dit wordt echter verknoeid door hem niets meer te laten zeggen bij de eindconfrontatie. Het laatste dat hij zegt is 'Goodbye Father' ergens op minuut 40 en daarna komt hij wel in beeld maar zegt hij geen woord meer.

Voila, dat is er even uit en nu gaan we over naar de positieve punten van de film die het de 4 sterren meer dan waard maken. Laten we eens beginnen met de prachtige muziek. Once Upon A Dream is een regelrechte klassieker en ook de soundtrack , laten we Tsjaikovski daarvoor bedanken, is regelrecht magisch en sprookjesachtig. Want ondanks dat Aurora zelf ontzettend saai is en we haar gewoon zien zingen in het bos doet ze dit wel buitengewoon prachtig. De animatie vond ik in het begin van de film een beetje gedateerd maar verder in de film lijken de achtergrondomgevingen zo uit een schilderij te komen. Kijk maar eens naar het bos of de kasteelmuren ... wow, net echt. De animatie geeft aan Sleeping Beauty die persoonlijke en aparte touch.

Malafide is misschien wel de beste schurk van de tien films die ik nu heb bekeken. Het is een regelrechte upgrade van de heks in Sneeuwwitje : gemeen, over de top en griezelig. Wat zij dan weer interessanter maakt is dat ze veel meer in beeld komt en voor een grandioze finale zorgt. De film is na Cinderella, Alice, Peter Pan en Lady en De Vagebond ook weer lekker donker. Het spinnenwiel moment is enorm spannend en het gevecht in de finale is tot nu toe de meest epische die ik een Disneyfilm heb gezien.

Mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar Snow White maar Sleeping Beauty mag zeker niet onderdoen. Het heeft een prettig en magisch verhaal, een geweldige schurk , prachtige muziek en zeer geslaagde animatie. Jammer van de prins en de prinses... Ze hadden in het middenstuk iets meer met haar mogen doen en de prins mocht zijn mond wel eens open trekken naar het einde toe... Toch een welverdiende 4*

Sleeping Beauty heeft een aantal ijzersterke dingen erin zitten. Voornamelijk de achtergronden zagen er uitzonderlijk mooi uit. Ik weet niet of Disney was geïnspireerd door een zekere artiest of kunststijl, maar de gedetailleerde natuurgebieden & kastelen zijn nog nooit zo mooi getekend. Daarnaast is de muziek sfeervol: eenmaal de film gekeken vond ik het moeilijk Once Upon A Dream uit mijn hoofd te krijgen, maar de muziek weet zich ook op sfeervolle manier aan te sluiten bij de beelden. Er zitten meerdere donkere of sombere momenten in de film waarin niet gesproken word, maar waar de beelden en muziek genoeg vertellen.
Maleficent word weleens gezien als één van de sterkste vijanden uit het Disney universum, en ik kan mij vinden in deze reputatie. Hoewel ze qua verhaal geen diepgang bevat straalt ze pure intimidatie uit. Er hangt een dreigende, onvoorspelbare sfeer ieder moment dat ze in beeld is. Ik zou haar niet tussen mijn persoonlijke favorieten Disney villains zetten, maar ik vond haar zeker sterk uitgewerkt en ik begrijp waar de lovende reacties vandaan kwamen.

Deze positieve elementen waren echter niet genoeg om Sleeping Beauty een positief cijfer te geven. In dat opzicht is deze film een gemiste kans. Het grote struikelpunt ligt bij het verhaal: dit is een verouderd sprookje zonder diepgang of charme, die voor mij niet stand meer hield. De prinses Aurora heeft geen persoonlijkheid buiten knap zijn, kunnen zingen en verliefd zijn, evenals dat de prins geen persoonlijkheid heeft buiten knap zijn, kunnen zingen en kunnen vechten. Hoewel Snow White en Cinderella ook geen diepgaande personages waren besteden die films voldoende tijd om meerdere kanten van de hoofdpersonages te laten zien. In Sleeping Beauty krijg je geen gelegenheid om Aurora te leren kennen waardoor ze vrijwel niets interessants heeft.
De personages die de meeste tijd krijgen zijn de 3 tovenaressen. Dit vond ik echter ook zwakke personages. Ze hadden een aantal verschillende trekjes die ze van elkaar onderscheiden en deze trekjes konden voor onschuldige humormomenten zorgen. Waarom ik ze niet vond werken ligt aan het feit dat ze iets teveel blunders begaan in het verhaal, waardoor ik merkte me meer aan ze te storen dan dat ik meeleefde met de nare gevolgen van hun acties. Ze laten aan het einde van de film zien figuren in steen te kunnen veranderen, wapens tevoorschijn kunnen toveren, toch deden ze niets toen Maleficent aan het begin van de film doodrustig op Aurora afliep om haar te vervloeken. Of wanneer ze nog maar één dag Aurora moeten beschermen besluiten ze, in plaats van één dag te wachten door zich schuil te houden en Aurora te waarschuwen over het belang van onopgemerkt blijven, lukraak allerlei spreuken te doen die hun positie verraden.

Een film die je kijkt voor de sfeervolle beelden en muziek, maar qua verhaal of creatieve personages is dit één van de mindere oudere Disneyfilms.

2,5*

Ik ben van mening veranderd bij een herkijk (in functie van de live-action film Maleficent). Wellicht zorgde de stijlbreuk met de oudere films en de films die nog zouden moeten volgen voor een latere rating, want nu vind ik de animatie wonderschoon en ver zijn tijd vooruit. En dan raak je direct ook beter in het verhaal, wat ik uiteindelijk heel mooi vind. Een prachtige prinses en prins en een fenomenale antagoniste met allen een mooi design. Ik vond het verblijf van de antagoniste echt zeer mooi getekend, en het trok me wel aan. De muziek is ook echt schoon. Het versterkte het gevoel dat de film opwekt. De feeën waren deze keer ook niet irritant. Het is wel wat een clichéverhaal, maar verder met pracht en praal uitgevoerd, en voor mij beter dan Cinderella en Sneeuwwitje.

Aardige Disney verfilming van dit klassieke en zeer bekende sprookje. De animatie is zeer behoorlijk en de film kijkt vlot weg. Dat komt met name door de, op Maleficent en haar handlangers na, nogal luchtige personages. Maleficent is overigens wel het meest interessante personage. Het nummer "Once upon a dream" past goed bij het verhaal en zorgt voor wat extra sfeer.

Sleep Tight, Briar Rose.

Misschien verhalend niet zo goed als veel andere Disney films, de liedjes zijn niet echt memorabel en het mist net dat beetje meer voor die Disney Magic waarmee we zo verwend zijn na films als Snow White, Dumbo, Cinderella en Lady and the Tramp. Toch is Sleeping Beauty een genot om naar te kijken. Wat is dit een kunstwerk. De fantastische animaties zijn al om van te smullen, maar is vooral Eyvind Earle's werk wat hier de show steel. Echt prachtig artwork. De details die in de tekeningen zijn gestopt. Van het vuil op de muren, de gordijnen en tapijten op de muren tot het stro op het dak van het huisje in het bos en voor mij wel het mooiste in de film voor mij, het deken waar Prinses Aurora onder ligt nadat ze in slaap is gevallen. Waar het verhalend misschien wat laat af weten, maakt de animatie meer dan goed. Echt een verbluffend mooi uitziende film. En die details in de achtergronden, komen ook weer naar voren in de animaties. Kijk bijvoorbeeld eens naar hoe de vleugels van de feeën er uit zien.

Daarnaast is er natuurlijk nog de sterke bad guy. Of in dit geval een bad woman. Maleficent is misschien wel de beste en meest enge tot nu toe. in-en inslecht. Precies zoals een evil witch hoort te zijn. Misschien wel de beste evil person in de Disney geschiedenis.

Jammer dat de magie hier een beetje mistte. Maar het kijkt wel lekker weg, is leuk en de film is echt een visueel pareltje.

Het bos is een vaak gezien decor in de met name oudere films van Walt Disney. In tekenfilms als Snow White and The Seven Dwarfs, Bambi, Alice in Wonderland, The Sword in The Stone, The Jungle Book, Robin Hood, The Fox and The Hound en The Black Cauldron neemt het zelfs de gehele film in beslag. Als dendrofiel (liefhebber van bomen) kom ik bij Disney dus ruimschoots aan mijn trekken. Het bos heeft iets mystieks en er hangt altijd wel iets magisch in de lucht. Dat is denk ik ook de voornaamste reden waarom vele sprookjes zich in het bos afspelen; de bomen lijken wel iets verborgen te houden en verbeelden zowel de diepere betekenis in het sprookje als de benarde situatie waarin de protagonist zich doorgaans bevindt.

Ook in Sleeping Beauty uit 1959 spelen vele scènes zich af in een bos. Doornroosje groeit op in een lieftallig huisje diep in het bos waar ze wordt grootgebracht door de drie goede toverfeeën die haar verborgen houden voor de heks Maleficent. Op haar zestiende verjaardag maakt ze een wandeling door het bos en ontmoet ze de prins. Het bos is hier buitengewoon mooi getekend, zelfs de kleding van de prins en de jurk van Doornroosje zijn afgestemd op de groene en bruine tinten van het bos. De achtergronden zien er wellicht nog fraaier uit dan de bewegende figuurtjes zelf. Als ik dan toch enige kritiek mag hebben op Disney dan zijn het wel die zoete, kleffe, oversentimentele liefdesscènes met verschrikkelijke musicalliedjes, hier ingezongen door Joke de Kruijf, waarvan spontaan de gaten in je tanden vallen. Wat me ook opvalt is dat alle personages van die karikaturale hoofden hebben, behalve Doornroosje en de prins, die meer weghebben van echte mensen, maar dat zijn dan weer net Barbie en Ken.

Maar gelukkig maakt Maleficent, The Mistress of All Evil, weer veel goeds. Haar entree in het verhaal is zo lekker dramatisch, als ze onuitgenodigd op het feest verschijnt, waar ze natuurlijk de boel komt verzieken en een vloek uitspreekt over Doornroosje. Aan het einde nog een schitterende scène met Maleficent, als ze plotseling in het haardvuur verschijnt, Doornroosje hypnotiseert en meelokt naar het giftige spinnewiel hoog in de toren. Mooie muziek ook.

Ted Kerkjes schreef:

(quote)

Geweldige scène, inderdaad. Die muziek erbij is ook heel dreigend. Vrijwel alle muziek uit deze film is van Tchaikovsky en komt uit de balletbewerking van dit sprookje. Ik had verwacht dat die dreigende muziek van de trap-scène ook wel bij een heel spannend stuk uit de balletvoorstelling zou horen, maar het is afkomstig uit de derde akte "De bruiloft" en begeleid een dans van de Gelaarse Kat en de Witte Kat. Niets spannends dus.

Maar Tchaikovsky, ik had het kunnen weten... Nee, ik had het moeten weten!

In de tekenfilm van Doornroosje uit 1959, 60 jaar geleden dus en geschapen door Walt Disney, is de hoofdpersoon jammer genoeg maar ongeveer 20 minuten in beeld, ze werd toen opgevoed door drie goede feeën, ze leidde een leven als een huishoudster in een bos, bijna gelijk aan Sneeuwwitje en Assepoester, zij aanbad zelfs een pseudo-prins in de vorm van verklede bosdieren en het was erg vreemd dat Doornroosje zelfs haar ouders (die ze vanaf haar baby-tijd niet meer had gezien) onmiddellijk weer herkende!

Ik had niettemin al eens aangegeven dat ik het oorspronkelijke sprookje van Doornroosje nogal saai vindt daar deze prinses namelijk uit het niets wordt geboren, allerlei zegeningen en een vloek van allerlei feeën krijgt, zij dan opeens supersnel 16 jaar oud wordt, zich aan een spinnenwiel prikt en daarna 100 jaar in slaap valt (Doornroosje verouderd zelfs tijdens haar slaap niet eens) en dan door een vreemde prins wordt wakker gekust met wie ze onbegrijpelijk al meteen trouwt!

Feitelijk gezien is Doornroosje dus geen echt levend sprookje.

Duidelijk de Disney film met de beste soundtrack aangezien de muziek integraal uit Tsjaikovski's gelijknamige ballet komt. Niet mijn favoriete componist overigens, maar het is wel sterke muziek en hoewel de bekende wals een cliché is geworden, blijft het erg mooi en elegant. Volgens mij ook de enige "klassieke" Disneyfilm waar de prins een naam heeft, maar dat kan ik mis hebben.

Ik had het als kind eigenlijk niet zo door, maar de eigenlijke hoofdpersonen van deze film zijn de feeën. Prinses en prins hebben veel minder speeltijd en lijken zelfs hun stem compleet te verliezen in de tweede helft. Ach ja, zo boeiend zijn zij eigenlijk ook niet, dus de focus op de feeën is geen slechte keuze.

Verder is het allemaal erg degelijk, de animatie ziet er gedetailleerd uit, maar wat ik eigenlijk zo leuk vind van eerdere Disney films (met name Snow White), de creatieve integratie van muziek en beeld, blijft hier toch wel wat achterwege.

De muziek maakt heel wat goed, waardoor ik net als Snow White uiteindelijk op 3* uitkom.

“Maleficent doesn't know anything about love, or kindness, or the joy of helping others. You know, sometimes I don't think she's really very happy.”

Aardig. Niet één van de beste Disney klassiekers, maar Sleeping Beauty is vermakelijk en gelukkig ook een zeer korte film. Gezien het verhaal had het ook niet langer hoeven duren. De animatie ziet er weer uitstekend uit, en vooral de manier waarop Maleficent wordt vormgegeven is zeer sterk gedaan. Ze straalt kracht en pure kwaadheid uit, en dat zorgt er voor dat het verhaal ook wat meer indruk maakt. En het gevoel dat er echt gevaar dreigt. Hoewel je ook wel weet dat het met Doornroosje/prinses Aurora en haar prins wel goed komt.

Disney's Sleeping Beauty heb ik als kind nooit gezien, maar het verhaal is natuurlijk erg bekend. Er zijn ontelbaar veel versies waarin de prinses zich prikt aan de naald van een spinnewiel en in diepe slaap beland. Dat de film verder niets om het lijf heeft is eigenlijk een grote tegenvaller.

Buiten dat Aurora bijna geen screentijd heeft en in de tijd die ze krijgt ook nog eens erg weinig zegt maakt haar een doodsaai personage. Dat eeuwige gezang wat elke prinses schijnt te kunnen gaat snel op de zenuwen werken. Prins Philip is al net zo kleurloos dus op zich is het een mooi stel. De drie feeën zorgen voor wat komische afwisseling, maar zijn niet leuk genoeg om de film grotendeels op te draaien. Maleficent is een iconische verschijning, maar ook zij weet de film niet te redden.

De animatie is mooi zoals altijd, redelijk sfeervol wel waardoor de film toch een duistere feeling heeft. Jaren later wordt een soortgelijke setting echter sterk verbeterd in The Black Cauldron. Helaas blijft ook de muziek niet hangen, waardoor deze schone slaapster geen enkel hoogtepunt kent.

Sleeping Beauty (1959) bekoorde mij vroeger nooit zo erg als bijvoorbeeld Assepoester. Ofschoon Walt Disney dit sprookje natuurlijk wel zodanig heeft geschapen dat de hoofdfiguur iets langer in beeld bleef (het oorspronkelijk sprookje was zelfs niet eens een levend sprookje daar Doornroosje of Aurora hierin werd geboren, zegeningen van goede feeën over zich heen kreeg, een vloek van een boze fee, van baby opeens supersnel veranderd in een tiener, zich prikte aan een spinnewiel, daarna 100 jaar in slaap valt en uiteindelijk door een prins wordt gewekt met wie ze dan al meteen gaat trouwen!) kon Sleeping Beauty hierin ook niet echt de boventoon voeren.

Zo werd zij, na de vloek van de boze fee Maleficent, zelfs door de drie goede feeën Flora, Fauna en Mooiweertje, van haar ouders gescheiden en moest ze in een bos gaan wonen waar zij, gelijk aan Sneeuwwitje en Assepoester, moest gaan schoonmaken en evengoed naar een romantische prins hunkerde. Zo speelden de bosdieren eens voor een soort pseudo prins, Philips, die net als de eerdere prinsen, nogal stijf overkwam al was zijn paard Samsom overigens wel erg grappig.

Sleeping Beauty was overigens maar 20 minuten in beeld in deze tekenfilm en dat Maleficent zichzelf nog in een draak omtoverde om de prins te stoppen was ook weer iets te extreem! Toen Sleeping Beauty hierna haar ouders weer terugzag was het zelfs erg vreemd te noemen dat ze elkaar gewoon weer herkenden terwijl ze overigens 16 jaar lang van elkaar gescheiden waren! De twee koningen de de een maakten bovendien ook constant ruzie met elkaar over hoe Philips en Aurora met elkaar zouden trouwen of wat voor soort kleur jurk de laatstgenoemde aan moest hebben!

Er zitten zeker flaws in, maar toch is- en blijft Sleeping Beauty, .a.k.a. 'Doornroosje', een klassieker!

Man hacking his girlfriend's favorite Disney movie might be the best proposal ever - upworthy.com

Ik heb deze vast vroeger wel een keertje gezien, maar kon me er bar weinig van herinneren - behalve dan het algemene welbekende verhaal, en wat ik uit Maleficent heb opgepikt. Niet bepaald een stoere mannenfilm voor op de zaterdagavond, maar soit. Tja, ik heb er nogal gemengde gevoelens over. De film is pijnlijk oubollig op momenten, en ik heb zelden zulke vlakke karakters meegemaakt als Aurora en prins Philip. En zodra ze beginnen te zingen werd het helemaal een kwelling. Daarentegen is de animatie prima, en wat de film maakt is Maleficent - een heerlijke over-the-top kwaadaardige heks en zodra zij in beeld is steelt ze de show. Daar zouden ze eens een film over moeten maken.

Het is een paar jaar gelden dat ik de film heb gezien ben zelf een echte disney fan maar dit blijft wel een mooie film de muziek is goed heb zelf de eerste Nederlandse nasynchronisatie uit 1959 en 2e Nederlandse nasynchronisatie en de dvd op uit 2008 de vhs banden stamt uit 1986 en de 2e uit 1994

Kan me niet heugen dat ik deze film ooit heb gezien. Hoewel het sprookje natuurlijk wel bekend was voor mij. Maar ik heb zelden zo'n mooie blu ray transfer gezien van een film die maar liefst 61 jaar oud is. Geen vuiltje te zien en bovendien met mooie heldere kleuren. Top! Ook het geluid en muziek is prima in orde. Hij is ook prachtig gedetailleerd. Het bos, de huizen de houtnerven. Dikke plussen!

Het sprookje zelf is niet in deze animatie het beste wat Disney heeft gemaakt. Dat komt omdat de karakterrollen soms wat vlak zijn. Daarnaast horen we iets teveel hoog engelen gezang. Vooral in het begin leek alles te moeten beginnen met een lied. Dat vind ik altijd een beetje jammer van het verhaal. De hoofdrolspelers zijn voor mij ook de drie feeën die het geweldig doen. Had daar ook veel meer mee dan de prins en prinses die een veel mindere rol hebben. Het is net al Sneeuwwitje dat de 7 dwergen er grappig en leuk uitkwamen. Pluspunt is wel weer de heks in dit geval Maleficent en de raaf en haar hulpjes. Dat geeft een sprookje vaak veel meer smoel. Voor kinderen misschien soms wat te eng, maar fantastisch gemaakt. In Nederland heet de film geen Schone Slaapster, maar Doornroosje. Hoewel ik die naam wel mooier vind, is de Schone Slaapster wel toepasselijker. Misschien moet ik ook maar eens naar de Jolie versies gaan kijken

Wederom erg degelijk.

En heel sprookjesachtig ook, zowel in sfeer als verhaal. De animatie is bovendien ook weer van hoog niveau. Maar in tegenstelling tot een hele resem andere Disneyfilms heb ik weinig tot geen binding met de personages - nu niet en dik 20 jaar geleden eigenlijk ook niet. Dat is een klein manco in een verder gewoon weer degelijke film, waar ik ook weer van schrok dat dit intussen +60 jaar oud is.

3

Niet een van mijn lievelingsfilms uit de Disney stal. De meeste personages zijn van bordkarton, prinses Aurora komt zelfs in het grootste deel van de film niet voor en heeft vrij weinig te doen behalve mooi en lief zijn en zingen Ze reageert vrij onverschillig op het nieuws dat ze een prinses is, maar is er helemaal kapot van dat ze de jongen die ze 1 keer in het bos ontmoet heeft nooit meer kan en mag zien de prins heeft volgens mij zelfs nog minder teksten te doen en hun liefdesverhaal gaat razendsnel. Nou ja, dat zien we door de vingers omdat het een sprookje is.
De uitzondering zijn de feeën die nog iets van een persoonlijkheid lijken te hebben (al is het nog steeds niet veel) en de heks, die heerlijk over de top slecht is zonder duidelijke motivatie. Ze is gewoon in en in slecht.

Daarentegen zijn de tekeningen en de achtergronden wondermooi. Alsof je naar schilderijen zit te kijken.