Thirteen (2003)

Ik heb deze ooit gezien maar kan me er weinig van herinneren...tijd voor een herziening.

Vond het maar een oppervlakkige en clichématige film.

Heb me dan ook bijna gans de tijd geërgerd aan verschillende zaken. Dat camerawerk kwam te rommelig en knullig over. Je kan het dan nog zo mooi verwoorden door te zeggen dat het overeenkomstig is met het leven van de personages; ik vond er echt geen zak aan, de meerwaarde ervan is echt ver weg.

Over het realisme van de film: ik ken een paar mensen die je hier in grote lijnen wel mee zal kunnen vergelijken, dus dat zit denk ik wel goed. Het probleem is echter dat ik enkel stereotypen zie rondlopen in de film.

Het zal je kind maar wezen.

Het verhaal is wel een beetje dolgedraaid, en de hip-snelle (ehh nouja dat leek het twaalf jaar geleden) manier van filmen irriteert hier en daar wat. Zal wel.

Wat ik wel de moeite waard vond was de paar scenes die vragen om acteerwerk. Dat komt er best uit, Holly Hunter kan dat best wel, en Evan Rachel Wood ook. En leuk om Deborah Unger in een klein rolletje langs te zien komen.

Verder weinig nieuws onder de zon eigenlijk.

Even voor de goede orde: ga vandaag niet op deze film zitten wachten, want hij is NIET op tv. Ik wilde hem al opnemen, maar het is de tv-serie Thirteen die op BBC2 wordt uitgezonden.

Ik was zelf 13 toen ik deze film heb gezien en het heeft destijds een enorme indruk op mij achtergelaten. Om die reden zou ik het ook niet aanraden aan jongeren onder de 16. Ook al is de boodschap duidelijk en dient de film meer om af te schrikken en waarschuwen voor de gevaren van groepsdruk, drugs enzovoort... Toch kunnen een aantal scènes en dialogen verkeerd geïnterpreteerd worden door een jong, beïnvloedbaar publiek. Vaak komt het ook iets te 'entertainend' over...

De openingsscène is krachtig met de luide rockmuziek en de jonge meisjes die elkaar beginnen slaan omdat ze niets meer voelen door de drugs die ze gebruiken. Het camerawerk is vrij chaotisch maar wel hip, past erbij. Er wordt goed geacteerd, soms een beetje erover maar dat stoorde mij dan weer niet omdat ik het kon plaatsen bij dat puberale... Pubers kunnen nu eenmaal erg irriterend zijn Ik vond wel dat Reed hier minder moeite mee leek te hebben dan Wood. Ergens ook logisch als je weet dat ze heeft meegeschreven aan het verhaal en de film grotendeels is gebaseerd op haar eigen ervaringen. Moet een heftige periode geweest zijn voor haar, gelukkig is ze er goed vanaf gekomen Wood vond ik dan weer erg overtuigend in de scènes waarin ze zichzelf sneed.

In het tweede deel en naar het einde van de film wordt alles veel duisterder. Het is niet meer zo onschuldig en leuk zoals in het begin. Er zijn meer oncomfortabele scènes, pijnlijke of gênante situaties. Ook het einde is bijzonder confronterend. Enerzijds is het hoopgevend maar aan de andere kant weet je dat er nog veel werk aan de winkel is, ook al zijn de 2 meiden uit mekaar gerukt. In de scène waarin Tracy met haar moeder op bed ligt, zie je wat voor diepe sporen het heeft achtergelaten bij haar en dat ze niet vanzelf uit die zelfdestructieve cirkel zal geraken. Toch niet zo'n aangenaam gevoel dat je hieraan overhoudt.

De film blijft actueel, zo is automutilatie en middelenmisbruik (niet alleen de harddrugs maar ook softdrugs en pijnstillers) een terugkerend probleem waaraan meer aandacht zou mogen geschonken worden.

Verdient een plaatsje in mijn top 10

Thirteen is een coming-up-age drama over de pubertijd. Het gaat over het opgroeien in een keiharde wereld. Het verhaal is me alleen wat minder bijgebleven, maar de acteerprestaties waren dan wel heel goed. Een typische niks-aan-de-hand-film: je kan hem kijken, maar als je hem mist is het niet heel erg.

Toen ik de cover zag kreeg ik een "Clueless gone radical" idee, maar wat een sterke film.

Het actwerk is prima en vermakelijk. Vooral door Reed, op wie de film is semi-gebasseerd. Hoewel ik geen groot fan ben van Holly Hunter kon ik haar rol waarderen. Ook leuk om Jeremy Sisto, een acteur die ik erg ondergewaardeerd vind, in deze film te zien. Jammer van z'n ietwat kleine rol.

4*

Donkere, schokkende en confronterende coming-of-age dramafilm over valkuilen van adolescenten. Werkelijk alles komt voorbij: drank, drugs, pillen, roken, seks, tattoos, piercings, mishandeling, automutilatie....... zeg maar alles wat God verboden heeft. Krachtige boodschap van de film zou een waarschuwing kunnen zijn, maar omdat het er zo dik bovenop lag, vond ik het teveel. Dat ging mij op een gegeven moment irriteren. Acteerwerk van de jonge cast is goed te noemen. Inderdaad worden de scenes gaandeweg onaangenaam, pijnlijk en genant. Ik vond de film niet prettig om te kijken ondanks dat het wel realiteit is in bepaalde sociale kringen en lagen van de bevolking. Ik hoop alleen dat mijn dochters nooit met deze vorm van realiteit te maken krijgen........

Destijds als tiener gezien, weet dat ik deze wel vet vond en zeker Evan Rachel Wood, was toen al lekker stuk. Film opzich is zelfs redelijk donker en gaat de confrontatie aan met taboes en growing teenagers. Ook sterk gebracht zodat het niet nep overkolt, mr eerder confronterend. Zelf nu staat ie nog zeer sterk.

Dit is de debuutfilm van Hardwicke, bekend als regisseur van Twilight. Ik heb Thirteen vroeger vaak zien liggen in de winkel en maar omdat ik uiteindelijk niet tot de doelgroep behoor heb ik em ook nooit bekeken. Nu met de vrouwelijke regisseurs filmchallenge wil ik best wel eens wat anders proberen dus ook eens een tienerdrama.

Laat ik eerst met het goede nieuws beginnen: acteerwerk vooral dan van de twee tienermeiden is erg goed en zowat alle valkuilen waarin kwetsbare tieners kunnen trappen worden behandeld. De film gaat bij momenten best ver.

MInder is dan het tempo van de film vooral de snelheid waarop Tracy van voorbeeldige studente plots de populaire wil zijn gaat veel te snel. Het is allemaal erg fragementarisch bijna zoals een documentaire waarbij je als kijker wordt gewaarschuwd doe dit en dat niet. Hierdoor blijft het op vlak van karakterontwikkeling en op de relaties onderling vrij oppervlakkig. Dingen veranderen gewoon van de ene dag op de andere. Het einde is afgeraffeld en flauwtjes. De film raakte de problematiek aan, maar komt nooit tot een treffend besluit.

“Hit me. I'm serious, I can't feel anything, hit me! Again, do it harder! I can't feel anything, this is so awesome!”

Thirteen is een film die, toe ik hem jaren geleden zag, een ongelooflijke impact had. Het is een herkenbaar verhaal, hoewel niet iedereen natuurlijk zo ver gaat als Tracy qua recalcitrant gedrag, drugs, foute vrienden/vriendinnen etc. Wood en Reed zijn fantastisch, en ook Holly Hunter als moeder van een rebelse tiener (met zelf ook de nodige problemen) is erg sterk. Thirteen is misschien niet heel origineel, maar de uitvoering is perfect. Vooral de manier waarop de vriendschap tussen Evie en Tracy eindigt zal voor veel tieners herkenbaar zijn.

Op één of andere manier ergeren wichten als Tracy me altijd enorm en heb ik moeite empathie voor ze te hebben als ze uiteindelijk in de shit komen te zitten. Wie zijn billetjes brandt moet op de blaren zitten!

Moeder blijft ook wel erg veel van haar dochter pikken (ik had Tracy allang naar haar vader geschopt!). Al ergerend zitten kijken dus, maar gelukkig gebeurt er genoeg en zijn de acteerperfomances dik okay.



Helemaal mee eens.

iemand enig idee, waar je deze film kunt kijken met Nederlandse ondertiteling? al een geruime tijd op zoek naar de film met ondertiteling. liefst wil ik hem als download en niet als dvd

Net gezien op Disney plus . Echt een heerlijke family movie .

Sterke film met vooral uitmuntende acteerprestaties. Ik herken veel - niet alles - maar veel uit mijn eigen jeugd. Verkeerde vrienden, drugs, op jonge leeftijd roken en drinken, automutilatie, soortgelijke kansloze gezinssituatie, mijn puberaal gedrag, punten die van super goed naar barslecht gaan. Been there, done that. Het is cliché en voorspelbaar, maar dat is het vaak ook. Bij mij was het een reactie op pestgedrag en me niet goed voelen en vooral erbij willen horen, en dat is het min of meer hier ook. Het camerawerk is wat slordig maar draagt bij aan de sfeer. Ik heb een zwak voor dit soort films. Ze zijn me op het lijf geschreven. Veel kan je dus niet verkeerd doen.

Goed geregisseerd maar het wist me niet te raken. Wel leuk om de 00's-jongerencultuur zo terug te zien. 3,5*