Juror #2 (2024)

Helaas een teleurstellende film van Clint Eastwood. Van enige spanning is na een kwartiertje al geen sprake meer, want dan wordt de enige grote plotwending al uit de doeken gedaan. Verder kabbelt de film maar een beetje voort, zonder ergens echt interessant te worden. Veel oppervlakkige en oninteressante personages. Het personage van J.K. Simmons had potentie, maar verdwijnt al redelijk snel uit beeld. Best bijzonder dat acteurs als Simmons en Kiefer Sutherland er met hun (bij)rollen nogal bekaaid vanaf komen. In dit genre - rechtbankdrama's - kan ik genoeg betere films bedenken, waardoor dit nog wat meer ondermaats aanvoelt.

Oerdegelijke film van Eastwood weer. Blij dat hij na misser Cry Macho nu weer een vrij behoorlijke film aflevert. Hoewel de personages onder de jury soms best wel typetjes zijn verrast de film met zijn kritiek op zaken die het rechtssysteem in Amerika nogal krom maken, zoals de politieke ambities van verkiesbare functionarissen, ongeïnteresseerde of bevooroordeelde juryleden en het ongelijke speelveld tussen overwerkte pro deo advocaten en aanklagers.

En nog verrassender dan dit is dat er geen dramatische bekentenis van Justin volgt op het einde. Zoals eigenlijk iedere Eastwood-film kijkt ook deze weer vlot weg, en met de domme momenten valt het op het wat onzinnige uitgangspunt na relatief ook nog wel mee.

Uitstekende film over een man met een vrouw in verwachting die met tegenzin aan jurydienst begint. Dit rechtbankdrama heeft natuurlijk veel weg van 12 Angry Men, maar wel met een flinke draai met een boeiend dilemma voor het hoofdpersonage. Het zit allemaal goed in elkaar en een goeie cast. Zal dit de laatste film van levende legende Clint Eastwood zijn? Waarschijnlijk wel, maar hopelijk niet. Het is in ieder geval verre van een slechte, laatste film.

Misschien een beetje teveel toevalligheden, maar ik vond Collette en Hoult ijzersterk. Verder vond ik het een zeer goede film. Ik ga hier wel niet schrijven waar hij over gaat, want dat staat hierboven al!

Intelligent in elkaar gestoken juridische thriller die de wankele definitie van het woord gerechtigheid in vraag stelt, en ook de te vaak voorkomende bevooroordeelde meningen (van de jury) op de korrel neemt. Dat gebeurt door middel van een vrij eenvoudige case; enig verschil is dat één van de juryleden betrokken is zonder dat iemand hier van afweet, en manipulatief inspeelt op de besluitvorming. Vond het zelfs een redelijk spannende film door de onvoorspelbaarheid van de keuzes die Justin Kemp zal maken. Zal hij zijn geweten laten spreken of zal hij zijn eigen hachje willen redden? Voortreffelijk gespeeld door Hoult, en ik durf wel zeggen dat dit één van de betere gerechtsdrama's is van de laatste jaren. Eastwood doet het toch maar weer.

Ga er maar aan staan, op je 94ste.

Clint doet het maar eventjes, en het is nog een echte film ook - veel beter dan het wat matte Cry Macho van alweer 3 jaar geleden, waarvan we toen allemaal dachten dat het zijn laatste film wel zou zijn. En deze keer zonder dat er iets van een ouwe-mannen-gezapigheid sfeer overheerst, zoals dat bij teveel andere oude filmmakers zo’n rol speelt. Misschien ook beter als hij zelf niet meer meespeelt in zijn eigen films, hoe fijn dat aan de andere kant ook is.

Evengoed, het is ook wel weer echt een Clint-film - het gaat van begin tot eind gewoon echt om het verhaal, en om je daarmee aan het denken te zetten. Hoult past daar prima in met zijn ambigue karakter dat enerzijds invoelbaar, maar anderzijds verwerpelijk is - net als de man, vrouw of mens die je elke ochtend in de spiegel ziet, en dat maakt het verhaal des te sterker en invoelbaarder. En tegenover hem een even ambigue en menselijke Collette, die daar fraai tegenspel aan geeft - en des te sterker omdat ze ook niet altijd een positieve of frisse superheld is, maar gewoon een echt mens. Leuke bijrolletjes voor Simmons en Sutherland, aan de andere kant vond ik Deutsch en Messina wat flauwtjes overkomen - kennelijk was de verf even op. Bijzondere vermelding wellicht voor Clint’s bloedeigen dochter Francesca.

Verder is het allemaal - natuurlijk - erg degelijk, en ook erg weinig dapper; in de cinematografie, in de vertelstijl, in de soundtrack zijn allemaal weinig verrassingen te vinden. Ook dat is echt wel een beetje eigen aan Eastwood. Een goede film heeft dat helemaal niet nodig, je zou je hem haast zelf horen zeggen. En wellicht ook gewoon terecht - ik wil maar vermijden om zulke braakwoorden als ‘vaste waarde’ te gaan gebruiken, maar het is wel precies dit soort continuiteit in een interessant en origineel verhaal wat de films van Eastwood elke keer weer tot een succes maken. Misschien niet tot de film van het jaar, maar zeker wel een die je over een paar weken, een paar jaar nog in je hoofd hebt.

En daar komt 95% van de productie van Hollywood lang niet bij in de buurt. Ik hoop maar dat er voor Clint nog een, twee, of liefst nog tientallen films op stapel staan. Want hij kan dat toch als geen ander, blijkt elke keer weer.

Degelijke rechtbankfilm van een alweer 94 jaar oude Clint Eastwood. Daarvoor natuurlijk petje af, maar Juror #2 heeft wel zijn mindere kanten. Zo hangt het verhaal soms met toevalligheden aan elkaar en is het gros van de personages gemaakt van karton. Verder kijkt het lekker weg - maar er zat simpelweg meer in.

3,0 * Schuldig aan imperfecties

Zeer degelijke film: prima acteerwerk en een verhaal dat boeit. Maar verder echt te rechtlijnig, weinig verrassingen en allemaal al eens eerder gezien. 3*

Prima film, met een goed verhaal...

Kijkt lekker weg, en er sluimert de hele film een bepaalde spanning rond..

3.5 ***

Clint doet op zijn oude dag nog maar eens juridische moraliteit op basisschoolniveau.

Bepaald geen hoogvlieger, laat staan Dostojevski.

Eastwood kan het nog steeds!

Heerlijk vermaakt met Juror #2.
Pakkend verhaal, sterk geacteerd.
Enige minpuntje is het toch wat afgeraffelde einde:
Na het bezoek van de juryleden aan de locaties word verder niet meer in beeld gebracht hoe de andere juryleden (het was 6 vs 6) toch ineens weer van mening veranderd zijn aangezien er uiteindelijk een unaniem oordeel voor schuldig uit komt rollen.
Toch een kleine misser. De keuze van Justin is wel wat dubieus, die heeft een manier voor zichzelf gevonden om met zijn keuze te leven al blijkt uit de laatste scene dat zijn plan niet uitpakt zoals gehoopt.

Dikke voldoende. 3,5*

Geen geweldige film, in dit genre veel betere gezien. En ook Eastwood heeft een stuk betere films gemaakt. En waarom een topacteur(Simmons) en Sutherland(bekende naam) casten en ze amper speeltijd geven. Verder geeft de film wel maar weer aan wat een waardeloos systeem jury rechtspraak is.