Talk to Me (2022)

Een bizarre variant op het aloude geesten oproepen werkt voor een groep tieners als een soort partydrug. Maar wanneer de veel jongere Riley [Joe Bird] na lang aandringen mee mag doen, loopt het spel op gruwelijke wijze uit de hand. Mia [Sophie Wilde], die verantwoordelijk was voor Riley en haar persoonlijke goedkeuring gaf voor zijn deelname aan het spel, ziet maar een mogelijkheid om Riley te redden. Maar daarvoor zet ze haar eigen leven, en mogelijk die van iedereen die haar dierbaar is, op het spel. Originele variant op een bekend gegeven vol verontrustende, schokkende momenten en een overtuigend spelende cast. Een voortreffelijke nagelbijter.

Vond ik nu niet...

Heel de film is sterk in mijn ogen ook al hebben we het mysterie en de zoektocht naar vroeger al erg vaak gezien in andere films, maar daarom is Smile voor mij niet minder. Als ze maar geen vervolg maken over die ex flik waar de film bij eindigd waar ik wel om vrees aangezien ik al wat heb gelezen online....

Met 4 & 5 sterren recensies die vertellen dat een bloedstollende rollercoaster-rit is, dat het dé horror must-see van het jaar is, of dat het een beklemmende gruwelijke horrorfilm is die je bij de keel grijpt, is het duidelijk dat A24-hype machine nog steeds werkt! Nu was deze gelukkig zo erg nog niet! Maar géén van bovenstaande beweringen was echt waar!

In de film heeft een groep tieners interactie met de doden via een gebalsemde hand. Dit wordt gebruikt als vermaak op feestjes, om te lachen en om vrienden op TikTok en Snapchat te posten. De regels zijn simpel; steekt een kaars aan, pak de hand vast, zeg “talk to me,” en een geest laat zich zien. En als ze zeggen: “I let you in,” zijn ze bezeten door die geest. Oh dit mag maar 90 seconden, ​​waarna de hand moet worden losgelaten en de kaars moet worden uitgeblazen! Drie keer raden...hoe het de tieners die knoeien met de krachten van de duisternis in deze film vergaat...!?

Zeker die seancescènes en het sadistische stukje waarin een jongen zichzelf verminkt en waarvan de camera niet weg draait waren effectieve scenes! De korte tijdsduur dat de bezitting mag duren en het gebruik van geluiden buiten het scherm helpen een gespannen goede sfeer van terreur te creëren. Helaas draait het in het grootste gedeelte van het verhaal meer in conventioneel aangrijpend melodrama. Dit is minder succesvol en hierdoor komt de griezeligheid en spanning te vaak op een te laag pitje te staan! Maar ik ben al heel dankbaar dat het bezit zelf niet wordt behandeld als een metafoor voor trauma, zoals in veel dit soort (elevated brr...verhevenheid) horrorfilms.

Eindelijk weer eens een film die mij kon laten schrikken!

Voor ons gebeurde er toch wat te weinig, de dialogen tussendoor waren te langdradig. Dame voor ons in de cinema zat regelmatig op haar gsm te scrollen, ik snapte haar gevoel wel. Juist de openingsscène en het einde waren sterk. We waren misleid door de vergelijking die hier gemaakt wordt met Smile, was toch een heel andere film. Mijn vriend is echte horrorfanaat, dan blijf je wat op je honger zitten.

Leuke film, maar niets bijzonders. Waar ik me vooral aan heb geërgerd is de omslag van de stemming van de moeder. Ze is pissed op Mia na het voorval met haar zoon en even daarna vergeeft ze het Mia weer. Puur en alleen om er in de film voor te zorgen dat Mia bij de jongen kan in het ziekenhuis. Dat is zo slecht geschreven. Jammer.

Er een hype van maken is gelukt, maar er een goede film van maken niet, zoals ze bij Filmtotaal zeggen niets speciaal, en voor mij gewoon de zoveelste vervelende tienerhorror.