Yesterday (2019)

Heerlijke film die natuurlijk gedragen wordt door al de nummers van the Beatles. Alhoewel alle: ik miste wel imagine, maar goed....

Verder wordt de film gedragen door het fantastische acteren van Himesh Patel en de oogverblindende Lily James.

Fijne film.

Eigenlijk is dit een prima film. De frustratie zit bij mij alleen erg hoog, omdat er veel meer in had gezeten als de schrijvers hun best hadden gedaan. Nu eindigd de film als een standaard romkom. Dood zonde.

Heerlijke feel good movie.

Verwacht geen hoogstandje en neem het vooral niet te serieus. Het is een knopoog naar de muziekindustrie, met de humor op zijn Engels.

Een heerlijke film. Een film met een warm hart. En ik vond het uitgangsgegeven dat niemand in de film ooit de songs van de Beatles kende erg goed maar vooral erg leuk bedacht. Uiteindelijk is de film een fraaie mix van feelgood en romcom. Op zijn tijd heel grappig, vaak lief en soms ook ontroerend. Dat de fantastische muziek hieraan bijdraagt moge duidelijk zijn maar het spel van Himesh Patel en Lily James zorgen hier ook voor. Het zal niet over de hele linie origineel zijn(alsof we dat altijd maar willen--nee hoor) maar warm is het wel met mooie muziek, mooie scenes, enkele prachtige scenes en goede cinematografie. Heeeerlijk genieten.

Fans eisen miljoenen compensatie: actrice wel in trailer, maar niet in film | RTL Nieuws - rtlnieuws.nl

(maar stiekem zou ik het grappig vinden als de aanklagers winnen)

Moderne verwerking van een voorspelbare, simpele film. De muziek van The Beatles is natuurlijk prima, maar ontbreken door povere vertolkingen aan extra punch...

Jack is een muzikant die het maar niet lukt om door te breken. Op een dag wordt hij wakker in een wereld waar niemand ooit van de Beatles heeft gehoord. Ik las het plot en zag wie verantwoordelijk was voor het draaiboek en was niet meteen gegrepen. De scenarist heet Richard Curtis. Hij is vooral verantwoordelijk voor films met een mager verhaal waarin alles draait om amoureuze verwikkelingen. Films als Notting Hill of Bridget Jones's Diary. Romantische komedies. Films die op zich soms leuk wegkijken maar niet veel indruk achterlaten. Van die films die op de reservelijst staan voor als je het even niet meer weet.

Yesterday stond al een tijdje op de lijst. En toen het moment kwam dat ik het even niet meer wist, zat ik zomaar opeens naar de film te kijken. En dat beviel eigenlijk wel. De film heeft een romantisch laagje en kijkt lekker weg. De uitgangssituatie zorgt voor wat hilariteit als blijkt dat alledaagse elementen in de wereld zijn verdwenen en Jack niet wordt begrepen als hij het over die alledaagse dingen heeft. De spraakverwarring is grappig.

Met spraakverwarring alleen vul je geen twee uur film. En met het heruitvinden van de muziek van de Beatles ook niet. En zo geraakt de uitgangssituatie steeds meer op de achtergrond en vervalt de film in een film over twee mensen die voor elkaar zijn bestemd en vertelt van de hobbelige weg die leidt nar de erkenning van die bestemming. En zo gebeurt er verder weinig meer dat niet in elke romantische komedie wordt getoond.

Desondanks kijkt het wel lekker weg. Het verhaaltje kabbelt aangenaam voort en wordt ondersteund met veel muziek van de Beatles natuurlijk. Met twee leuke hoofdrollen voor Lilly James en Himesh Patel. Ook met een beetje satire op de showbizz in de vorm van de op geld beluste manager Kate McKinnon die meer karikatuur dan mens is. En met Joel Fry als de roadie die heel betrouwbaar altijd wel iets fout doet. En zo is Yesterday een film met een leuk uitgangspunt die uitmondt in een feelgood die niets oorspronkelijks brengt maar wel aangenaam aanvoelt.

Redelijke film, had veel meer in gezeten.

Met dit geweldige idee zo'n script/acteurs erop loslaten... zonde.

Best oké.

Geschreven door Richard Curtis en dan weet je wel wat te verwachten, namelijk een luchtig romcommetje. Daar is in se niets mis mee en als het dan ook opgesmukt wordt door Danny Boyle valt er nog minder op aan te merken. Van The Beatles hoef je eigenlijk geeneens fan te zijn, al helpt het wel om nummers te herkennen. Men pikt er natuurlijk wel de bekendere uit, maar ik heb The Beatles nooit meer dan een dertien-in-een-dozijnpopgroepje gevonden dus maar goed ook.

Toegegeven, behalve dat de film er goed uitziet en vlot wegkijkt, zijn die liedjes best leuk gebruikt. Het past allemaal wel bij de feelgood-vibe die de film wil uitstralen en als ode voor de groep mag het er ook wel zijn. Hoofdrolspeler Himesh Patel mist wel wat charisma, de immer ontwapenende Lily James maakt dat m.i. weer goed. Uiteindelijk draait het niet alleen om The Beatles; de kern moet toch die romance zijn en die kan er wel mee door.

Dus al bij al tof filmpje. Niet al te hoogstaand en niet het beste wat Boyle ooit uit z'n mouw geschud heeft, maar wat mij betreft prima als tussendoor.

3

Leuk tussendoortje. De film had met name mijn aandacht vanwege de samenwerking tussen schrijver Richard Curtis en regisseur Danny Boyle, omdat ik eerder werk van beide heren wel heb kunnen waarderen. Het concept van Yesterday is leuk gevonden; de uitwerking vond ik bij vlagen wat minder. Het is zeker niet slecht en het kijkt allemaal prima weg, maar ik had misschien stiekem op iets meer gehoopt. Wat precies? Geen idee. Het kabbelt nu een beetje voort en wist niet altijd mijn volledige aandacht vast te houden. De humor is gelukkig wel vrij droog, de climax is mooi en daarnaast doen Himesh Patel en Lily James het ook naar behoren. Opvallend en onverwacht bijrolletje ook van Robert Carlyle. Lang beklijven doet het allemaal niet, maar als tussendoortje volstaat het.

3*

Ik had hoge verwachting van deze film, vooral omdat het plot me zo aansprak. Maar hoge verwachtingen zijn altijd gevaarlijk en mede door het slechte acteerwerk van met name de hoofdrolspeler raakte ik er niet in. Vond de film echt tergend slecht om eerlijk te zijn en verbaas me dan ook over de hoge ratings en goede commentaren. Grappig hoe dat soms werkt xD

Leuke film met de geweldige muziek van de Beatles die niemand schijnt te kennen. Leuk gegeven voor een film.

Leuke zanger met zijn schattige vriendin. Zou het wat tussen hen worden?? 8/10

Leuke feeling good movie met heerlijke Beatles muziek.

Net voldoende. Nét.
Met eerst de ergerlijke dingen: een vrachtwagen vol clichés die worden aangesleept met subtiliteit die héél ver zoek is. Zoals telefoons die echt héééééél de tijd overgaan op het moment dat er iets cruciaals of emotioneels gezegd moet worden. Niks verrassends wat die plot-liefdesontwikkeling betreft, zodat het ook nooit echt geloofwaardig wordt. Je krijgt gewoon niet de kans om ontroerd te worden. Nergens voelde ik mee. Die gehaaide manager van Ed Sheeran moest natuurlijk een kreng zijn van hier tot in Tokio en arme Gavin's hart werd live gebroken, maar ach, even goede vrienden en kijk! er staat al back-up klaar… om maar te zeggen: niks mis met een onbeschaamde feelgood-movie, maar van luie scenaristen feel ik mij niet zo good.
Zo, het is eruit.
Het wat-als thema was anders best wel interessant: wat is er mis met een leventje in de anonimiteit in het wat suffige Suffolk? Of nog interessanter: hangt succes niet aan een heel zijden draadje? Waren The Beatles niet een soort Perfect Storm (het viertal, hun talent, George Martin, de manager, Brian Epstein, etc.)? Stel dat dit écht zou gebeuren: zou het dan daadwerkelijk opgemerkt worden omdat het bronmateriaal nu eenmaal té goed is om niet opgemerkt te worden? Da's nog maar de vraag. En daar werd véél te weinig mee gedaan (naar mijn onbescheiden mening, uiteraard).
Verder niet echt vervelend om uit te kijken. De grappen zijn niet supergrappig, maar hoeft niet per se, 'I AM Ed Sheeran', beste grap was nog dat Oasis blijkbaar ook verdwenen was, samen met de Beatles. Maar de absolute winner was uiteraard het songmateriaal van de Beatles. Ik ben niet eens fan, maar hier, in een andere versie blijven de songs keihard overeind, super propaganda zelfs. Mooi, mooi. Prachtige muziek, matige film, net oké.

mmm… nu ben ik wel érg benieuwd naar die andere twaalf.

Leuk origineel gegeven, maar verder een opvallend standaard en braaf Brits formulewerkje.

Grappig dat niet alleen de Beatles maar ook andere zaken ineens niet meer in de wereld lijken te bestaan (zoals Coca Cola)

Ik ben geen echte Beatles fan maar de manier waarop de nummers hier worden gebracht is wel leuk.

Jammer dat uiteindelijk het romcomgebeuren de boventoon gaat voeren, waardoor de film het laatste half uur nogal inzakt en aan originaliteit moet inboeten.

Wat een verschrikkelijk mens is die manager uit de VS trouwens.

Best een heerlijke film. Waar ik soms ook eens over zo een thema nadenk stel je voor dat er zoiets zou gebeuren. Kijkt zeer vlot weg en vond ik best origineel overkomen. Was ook heel erg benieuwd naar het einde toe.

Leuk, lief en grappig volgens beproefd Richard Curtis-recept, en met een aparte en slimme insteek. Genoeg vaart en humor om de film gedurende de hele speelduur onderhoudend te maken, zéker voor een Curtis- en rom-com-liefhebber als ik, maar na afloop komen toch de bezwaren: Himesh Patel en Lliy James zijn sympathieke performers maar hebben niet zo gek veel chemistry samen, en allebei worden ze overvleugeld door de bijrollen van Ed Sheeran, Kate McKinnon (hilarisch) en Robert Carlyle (niet herkend). En omdat het einde ook wel wat beter had gekund (is er nou niemand die zich afvraagt wie Jack bedoelt met die vier namen?) komt mijn uiteindelijke score een dag later toch net iets lager uit dan tijdens de kijkbeurt zelf.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Ladiesnight

Afgelopen juni ging ik samen met mijn moeder – voor het eerst – naar de Ladiesnight van Pathé. Dit was allereerst een supertoffe ervaring. Wij zijn de ladiesnight bij de bioscoop in Drachten gewend, maar ik vond deze bij Pathé veel leuker. De stands waren leuker, er was een wedstrijdje en je kon een hele leuke foto laten maken die bij de sfeer van de film paste. Ook zat popcorn en een drankje inbegrepen bij het kaartje. Tot slot was er nog een superleuke quiz over The Beatles en de acteurs in de film, en bleek dat ik toch meer kennis van The Beatles heb, dan ik had verwacht!

Yesterday

Yesterday draait om Jack Malik (Himesh Patel). Een man die worstelt om door te breken als artiest. Maar dan, op een avond is er een soort stroomstoring en vallen alle lichten uit. Jack wordt aangereden en komt in het ziekenhuis terecht. Gek genoeg lijkt het, wanneer hij ontwaakt, alsof niemand meer The Beatles kent! Zijn vrienden zijn ontroert wanneer hij een cover van The Beatles speelt en hij wordt steeds beroemder met hun nummers. Het zou natuurlijk geen romantische komedie zijn zonder romantiek. Insert: Ellie (Lily James), zijn zelf toegewezen manager, die al jaren heimelijk verliefd op Jack is. Kate McKinnon vond ik als Amerikaanse manager trouwens een vreselijke keuze voor deze film. Ze paste er met haar overdreven acteerwerk zó niet bij! Erg jammer.

Origineel

Het idee voor Yesterday vind ik ontzettend origineel, en het is ook wat mij aantrok deze film te gaan zien. Dit benoemde ik toevallig ook in Bioscoopfilms waar ik naar uitkijk #5. Waar ik echt nieuwsgierig naar was, is naar hoe er in hemelsnaam een einde aan deze film gebreid zou kunnen worden. Zouden ze in één klap opeens wél weer weten wie The Beatles zijn? Of gaat het een hele andere kant op? Een echt antwoord op het “waarom” zal je bij deze film niet krijgen. Het draait bij Yesterday vooral om andere zaken, dan om het uitzoeken waarom het is gebeurd.

Verrassend hilarisch

Yesterday is verrassend hilarisch. Want, zo blijkt, The Beatles is niet het enige dat van de wereld is verdwenen. Vooral de reactie van Jack – op de reacties van anderen én op de zoekresultaten in Google – is geweldig en zó herkenbaar, haha. Ik heb zo ontzettend hard moeten lachen door deze toevoegingen. Ook de toevoeging van Ed Sheeran zorgt voor humor in de film. Meestal houd ik er niet zo van wanneer mensen zichzelf spelen in een film – speel dan gewoon een personage, denk ik dan. Maar dit keer paste het wel heel goed. Dit komt denk ik ook doordat bekende merken en namen een groot onderdeel vormen van deze film, en zijn rol hierin hierdoor heel goed past. Vooral de reactie van Ed Sheeran wanneer Jack en Ed een wedstrijd songwriting doen, is fantastisch!

Conclusie

Yesterday is alles behalve een geloofwaardige film, daarvoor moet je deze film absoluut niet gaan zien. Je moet realiteit loslaten en gewoon genieten. Er zal niet ingegaan worden op het “waarom” achter de verdwijning van The Beatles, en andere populaire merken en popcultuur. Het is een kwestie van gewoon lekker genieten van alle gekke situaties waarin Jack terecht komt, en van de mooie muziek. Onbewust blijk ik ook veel meer nummers van The Beatles te kennen, dan ik op voorhand dacht. Het is geen film die je perse in de bioscoop moet hebben gezien. Maar het is zeker een leuke film om eens thuis op te zetten. En voor de echte The Beatles fans: ja, er is een soort van cameo (maar ook weer niet echt, want het hij is wel gespeeld door acteur Robert Carlyle)! Neemt niet weg dat het een hele bijzondere scène is.

De humor was toch wel beter dan je zou verwachten bij dit soort romcoms, toch zeker af en toe luider moeten lachen dan gedacht.

Leuke cast, leuk concept. Niet teveel poespas rond de opzet en dat hoefde ook niet, dat was ook de essentie van de film niet.

Af en toe wel wat cliche's en luiheid te bespeuren in het script, maar daar tegenover stonden er ook wel wat aangename creatieve momentjes.

Enkel het absolute slot was misschien iets te haastig. Er was nochtans ruimte om er 10 minuutjes bij te doen.

Another Earth of toch gewoon het Butterfly-effect? Maakt allemaal niet uit, als Jack via de 76 jarige John Lennon het licht ziet dan draait alles uiteindelijk weer om het al oude liedje. Afijn, gewoon een hartstikke leuke film en daar hoort uiteraard een happy end bij.

Een aardig filmpje. Het geboden uitgangspunt is leuk bedacht, maar de makers weten dit gegeven helaas niet ten volle te benutten. Wat overblijft is een film met een handvol leuke momenten, maar die naarmate het vordert toch weer verzandt in de zoveelste standaard romantische komedie.

Een krappe 3 Sterren.