
Bohemian Rhapsody (2018)
Verenigd Koninkrijk / Verenigde Staten
Biografie / Muziek
134 minuten
geregisseerd door Bryan Singer
met Rami Malek, Gwilym Lee en Lucy Boynton
'Bohemian Rhapsody' volgt het verhaal van de Britse band Queen met leadzanger Freddie Mercury. De band, die in 1970 wordt opgericht, weet al snel door te breken met diverse hits als 'We Will Rock You' en 'Radio Ga Ga'. De band weet door de jaren heen een legendarische status te vergaren met als hoogtepunt het Live Aid benefietconcert in 1985.
- vanaf woensdag 27 februari te koop op dvd en blu-ray
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=Q0dVrCK7GoM
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.

'Bohemian Rhapsody' in Nederlandse Box Office Top 3 aller tijden | Filmtotaal filmnieuws
Nu hoeft Bryan Singer nooit meer te werken...




Dat gevaar bleek niet onredelijk. Malek speelt een waanzinnige rol als Mercury en mag wat mij betreft de Oscar in ontvangst nemen. Maar deze film lijdt aan een veelgehoorde klacht, wat blijft het toch onzettend aan het oppervlakkige. Mercury komt op mij zelfs over als een ietwat vervelende man, mede doordat geen enkele van zijn motieven en drijfveren wordt uitgelicht. Verder met bijbehorende cliché scenes op het moment dat zijn vader hem toch accepteerd.
Naast het feit dat de muziek vab Queen me niet licht schrijft Mercury in de film Bohemian Rhapsody. Hier komt het grootste manco van de film weer tot uiting: waar in hemelsnaam komen die vage teksten vandaan? Wat dat betreft had Mike Myers toch gelijk, met een aanklacht tegen de film, in de film zelf!
Maargoed, van de tranen kwam dus niks terecht. Het Live-Aid concert maakt qua looks nog veel goed, maar heel bijzonder was het allemaal niet. Bohemian Rhapsody zal vooral worden onthouden vanwege Malek.

Leuk om die oude nummers weer te horen, het verhaal was wel een beetje aan de saaie kant maar dat is w.s. bewust zo gedaan. Al die rommel, achterklap, uitspattingen e.d. daar gaat deze film niet over en terecht want wat heb je daaraan. Het gaat om de band, de muziek waar heel veel mensen jarenlang plezier aan hebben beleefd. En nu nog want want na deze film ga ik al die nummers weer beluisteren, deze keer niet meer op cassette of lp natuurlijk, maar gewoon zoals het nu word beluisterd
Over May trouwens, spitting image! Ik heb de acteur nog niet opgezocht maar ik stoorde me geen moment aan het feit dat hij het níet was, wat ik dus trouwens wel bij de overige drie leden van Q had.
De film, en dan neem ik de verhaallijn en personages even weg, kon ik vergelijken met Ray. Het is een ouder verhaal, gestopt in een modern jasje met betere beelden en betere muziek (technisch gezien dan hé!) Zo ken ik queen niet, en zo ken ik bovendien Ray Charles ook niet. Ik ken ze van de oude concertbeelden, van muziekvideo's op youtube, afgespeeld door mijn crack-computer-boxjes.
Tegelijkertijd word ik bijna meegezogen (net als bij Ray, Walk the Line en iedere andere film over een pop-legende) in de tijd van toen, in het geweld, de muziek, de mensen, het leven als rockster (oké, of popster..)
De acteurs waren stuk voor stuk sterk in hun performance, en het kón ook niet anders. Ze hebben iets te bewijzen gehad, zeg! Het enige minpuntje voor mij is dat ik helaas niet Freddie terug zag in Rami Malek, men had het over zijn ultieme rol, de döppelganger en iedereen die Malek zag, zag Mercury.. Maar ik niet. Ik zag Rami Malek die tot in het uiterste van zijn tenen probeerde om voor één dag Freddie Mercury te mogen zijn. Dit lukte bijna., Sorry Rami.
Ik begon vanaf het eerste moment in de film het verhaal te vergelijken met de (tip!) docu 'Days of our lives', Maar dat had geen baat, het was geromantiseerd as f#ck en zo oppervlakkig als een grasveld, maar het verhaal klopte.
Ze hadden het verhaal nog wel even mogen doortrekken, in de documentaire kreeg ik ten slotte een uitgemergelde, doodzieke man te zien die in zijn laatste adem, met een fles Vodka achter zijn kiezen, een hel van een lekker nummer zong.... These are the days of our lives, when I look and I find, I still love you.
// Deze film krijgt van mij 3,5 ster.. het was goed zo en nu kunnen we de hele Hype weer achter ons laten. de anderhalve punt minder is te danken aan de over-geromantiseerde disney bull die ik moest slikken en aan Rami, sorry man. //
En na lang wachten (de film duurt ruim 2.00 uur) mochten we eindelijk genieten van dit fantastisch afscheid in een film die het net niet helemaal was:
The show must go on! Inside my heart is breaking.. I'll face it with a grin... On with the show!
Mwoh, Ik vond Waylon net te zwak bij stem vandaag, miste de kracht van Mercury die zo belangrijk is.
Tja, Waylon heeft geen vier-octaven stem hè. Maar niemand doet hem dit na. Met afstand de beste zanger van NL.