Hoje Eu Quero Voltar Sozinho (2014)

Een van mijn favoriete liedjes ooit in een trailer. Dat is altijd een test, als het lied me raakt zoals anders moet ik de film gaan zien, als ik me erger aan het gebruik van het liedje dan moet ik de film vermijden. Hoewel ik geen meesterwerk verwacht valt deze film wel in de eerste categorie.

Een productie met een ontegenzeggelijke aantrekkingskracht. De natuurlijk overkomende, pure, warme, lieve en aandoenlijke film over een blinde jongen die probeert om meer los te komen van zijn bezorgde ouders (vooral door zijn moeder voelt hij zich onderdrukt) en verliefd wordt op een andere jongen uit zijn klas (de eerste grote liefde: ingewikkeld omdat je bijvoorbeeld geen oogcontact kunt maken). Het coming-of-age verhaal was simpel, maar behalve effectief daarnaast ontroerend, teder, invoelend en innemend. De jonge cast speelde naturel en uiterst geloofwaardig (ik dacht bijvoorbeeld dat Ghilherme Lobo echt blind was).

O ja, een prachtige slotscène tijdens de aftiteling.

Mooie film over liefde onbegrepen gevoelens en echte vriendschap al denk ik dat er in het echt minder lief en begrip vol wordt mee omgegaan.

Niets meer toe te voegen aan bovenstaande meningen! Gewoon geweldig! Van mij 5 sterren

een oprechte film; zonder meer boeiend; warm en innemend; enkel misschien iets te lievig; maar dat is spijkers op laag water zoeken

Lief en leuk

De meeste homofilms eindigen voor de hoofdrolspeler(s) in kommer en kwel, maar gelukkig is er hier weer één die van dat negatieve patroon afwijkt en een positief einde toont. Top dus. Ik heb met veel plezier gekeken en daarom gun ik deze film 5 sterren.

Tegelijkertijd vraag ik me af hoe het toch kom dat zoveel regisseurs ervan houden om homo's in hun films het liefste in ellende storten, terwijl zo'n film als deze juist een heel prettig gevoel bij je achterlaat nadat je de film hebt gezien.

Heerlijke geslaagde coming of age met een uniek sfeertje. Het is altijd maar even afwachten met dit soort high school drama's die vaak erg afgezaagd zijn en vol met clichés zitten. De gehele cast speelt uitstekend en met het hart. De gay en blindheid thema's zijn goed gedoseerd waardoor het niet geforceerd wordt opgedrongen maar iets toevoegt aan het geheel. Hier en daar komt niet alles even realistisch over, maar dat zie ik bij een film die met zoveel liefde gemaakt is makkelijk door de vingers. Een van de betere gay-themed films die ik heb gezien.

3.75*

Dat was inderdaad het eerste wat ik me afvroeg, echt ongelooflijk goed gespeeld dus!

In deze film komt de muziek van Belle & Sebastian opvallend naar voren; passendere muziek had men zich niet kunnen wensen: lief, klein, hier en daar een sprankeltje maar nergens echt opwindend.

Ik zal wel gelijk zeggen, de film viel me een klein beetje tegen. Ik had meer verwacht, vooral dat het harder op mij zou inkomen. Dat niet, maar het is verder wel een fijn filmpje geworden. Behoorlijk gespeeld, door iedereen eigenlijk wel, en vooral de blinde jongen doet zijn mimiek erg sterk. Verder is de muziek aardig, de fotografie meestentijds wat kleurloos (ook figuurlijk) met hier en daar een aantal mooi langere shots en het verhaal kabbelt rustig voort op een goede manier. Jammer is wel dat de meeste mensen zo uitvergroot zijn, al is het niet helemaal ongeloofwaardig, maar ik had graag iets meer nuance gezien. Al denk ik niet dat het aan de acteurs ligt maar vooral aan het script waar ze het maar mee moeten doen. 3,5*

p.s. Zelfs met een beperkte kennis van het Spaans kan ik zie dat de originele (Portugese) titel heel iets anders betekent dan The Way He Looks. Waarom toch altijd een eigen titel verzinnen?

Ben niet zo gek op films waarin homoseksualiteit een grote rol speelt. Maar deze film vond ik daarin een uitzondering. De film stroomt over van liefde en is heel aangenaam om naar te kijken. Lieve film. Is wel wat sprookjesachtig, in de zin dat de realiteit ver te zoeken is. Maar waarom niet wegdromen in een film?

Onafgezien van het wel bijzonder verhaal van een blinde jongen die bovendien nog zijn echte seksuele geaardheid ontdekt en de emotie en tederheid die er mogelijks wordt losgemaakt, is het m.i. geen topfilm. Daarvoor moddert de film te veel aan en zijn er te veel scènes die een copie zijn van een voorgaande.

Een pluim alleszins voor het uitbeelden van een blinde door hoofdrolspeler Gilherme Lobo.

Met veel gevoel gemaakte coming-of-age film over een blinde tiener, die zich wil ontworstelen aan zijn al te bezorgde moeder en vrijwel tegelijkertijd met de komst van een nieuwe klasgenoot aarzelend zijn eigen seksualiteit ontdekt. Regisseur Ribeiro slaagt erin het gelaagde verhaal overtuigend over te brengen. Dat is mede te danken aan het voortreffelijke acteerwerk van de drie hoofdrolspelers, van wie ik met name Ghilherme Lobo wil noemen. Een mooie film, die een breed publiek verdient. De slotscène waarin Leo en Gabriel, vergezeld van hun beider vriendin Gi, hand in hand hun verblufte klasgenoten trotseren is een juweeltje.

Een mooie en gevoelige film die op geen enkel moment meelijwekkend of pathetisch wordt. De film is eigenlijk een aaneenschakeling van kleine maar veelzeggende momentjes over opgroeien, liefde en verlangen. Het feit dat het hoofdpersonage blind is of homo is eigenlijk maar bijzaak. Hierdoor vermijdt de film al te belerend te zijn en is de film universeel en herkenbaar. Bijvoorbeeld: de scène waarin Leo in de douche zijn eerste kus oefent is prachtig en ontroerend. Je voelt zijn verlangen naar liefde, aanraking en eveneens een beetje zijn eenzaamheid. Praktisch alle scènes met zijn ouders en grootmoeder waren briljant in hun eenvoud en toonden precies het soort bezorgdheid dat ouders wel eens hebben voor hun kinderen en hoe het kind hierop reageert. Ook het spel tussen Leo, Gabriel en Gi was top.

Enkel een half strafpuntje omdat ik het spijtig vond dat de film niet iets langer duurde.

Helemaal met jou eens. Vaak zit er zoveel negativiteit in films met een homo thema. Als er plezier gemaakt wordt is het vaak in combinatie met seks, drugs of uitgaan. Terwijl er zoveel meer is.

We vonden dit een erg mooie en goede film. Eindelijk weer eens een wat positiever verhaal met gay thema. De jeugd speelde erg goed. De film was soms ook erg grappig. Vooral de jaloerse meid was leuk gespeeld. Deze film zou goed op scholen gedraaid kunnen worden.

Heel wat homofilms gaan over de zware worsteling om een plekje te vinden in de maatschappij. Hoewel dit voor veel homo's de pijnlijke realiteit is heeft de regisseur van deze film besloten - gelukkig - om deze film luchtig en positief te houden. Hierdoor zien we een prille liefde ontstaan tussen twee jonge jongens; Leonardo en Gabriel.

De dramatische homofilms zijn niet minder mooi of minder goed, maar deze film is wel een frisse wind die verademend werkt binnen het genre van homofilms. Want de 'luchtige' homofilms zijn vaak ook direct 'komische' films vol van stereotyperingen die van homo's (onbedoeld) een karikatuur maken.

Ik heb erg genoten van deze film en ben blij dat het een Braziliaanse film is. De kleine Braziliaanse film is in mijn optiek erg goed en mag meer aandacht krijgen.

5 sterren

Enige tijd geleden heb ik maar het Wikipedia-artikel geschreven voor deze film. Hoje Eu Quero Voltar Sozinho

2.5 ster.

Prima film maar kon me toch niet echt verassen. Eigenlijk weet je na 20 minuten de clou al.

Verder zoals eerder werd gezegd een beetje sprookjesachtig

Romantische en hele lieve coming-of-age dramafilm uit Brazilië over de coming out van een blinde jongen. Muziek: de film wordt begeleid door gevoelige viool- en pianomuziek. Cinematografie in huis, op school, buiten op straat en op schoolkamp, vaak in bedekte kleuren. De hoofdrolspeler Ghilherme Lobo speelt zijn rol als de blinde jongen Leonardo onwijs goed, het lijkt alsof hij echt blind is! De andere rollen worden ook realistisch en naturel gespeeld. De eerste douchescene is aandoenlijk, maar benadrukt ook de eenzaamheid die de blinde Leo ervaart...... Leo's moeder is overbeschermend, maar zijn vader behandelt hem gelukkig meer als normale jongen. Er ontstaat een pure vriendschap tussen Leo en zijn nieuwe klasgenoot Gabriel. Zijn schoolvriendin Giovana wordt daardoor jaloers. Uitspraak op het feest: iedereen wil de baas over mij spelen en niemand laat mij iemand kussen..... Gestaag verandert de vriendschap in een ontluikende eerste liefde, die heel aandoenlijk, teder en lief is om te zien! Uiteindelijk komt alles goed. Wat fijn dat deze film eens goed afloopt, want er zijn genoeg andere slecht aflopende films.... Leuke onverwachte scѐne tijdens de aftiteling. Een hele mooie waardige film!

Gisteren nog eens herbekeken op Outtv, toch een heel mooie, tedere film uit Brazilie, over de groeiende liefde tussen twee tieners, waarvan er 1 blind is. Prachtig vertolkt door de twee jonge acteurs! Mooie soundtrack ook, kortweg een aanrader voor wie van het genre houdt.