To All the Boys I've Loved Before (2018)

Naar het gelijknamige boek van Jenny Han.

Vanaf 17 augustus te zien op Netflix.

Eindelijk eens een Netflix Original die boven de middelmaat uitsteekt. Frisse, goed geregisseerde jonge cast doet het prima, het verhaal is leuk uitgewerkt. De film kijkt ook lekker weg en geeft een "feel-good" gevoel.

Sterk binnen het toch lastige genre. Ik dacht even dat die Centineo de zoon van Mark Ruffalo was, twee druppels water, maar nee.

De cast is inderdaad sympathiek en speelt met plezier. Erg fijn sfeertje kent de film ook. Maar ondanks de wat boeiende premisse is dit wel heel standaard uitgewerkt. Uiteindelijk is dit gewoon een romance die het eerst niet is, toch wat wordt, dan uit elkaar valt en aan het eind weer helemaal goed is. Nee, dan had je vanuit die brieven naar de oude geliefden (erg mooie titel trouwens) veel meer kunnen halen. De film kijkt redelijk weg, is af en toe oprecht mooi maar door het voorspelbare verloop niet heel boeiend. 3,0*.

De trailer sprak mij niet echt aan, maar ik wist wel dat dit echt mijn soort film zou zijn. Toch een kans gegevens en geen seconde spijt gehad. Prima opbouwende film met inderdaad een sympathieke cast die veel plezier uitstraalt. Het wordt echter nergens écht geweldig en vernieuwend. Het verhaal is eens wat anders, maar het verloop ervan hebben we allemaal wel eens eerder gezien. Eigenlijk voorspelbaar tot op de minuut dus. Het is niet iets waar ik echt overheen val bij dit soort films, die verwachting heb ik ook altijd van te voren al wel, maar het is wel hetgeen wat een film uniek kan maken. Dat hebben ze hier laten liggen en dat is jammer, want potentie was er genoeg.

Uiteindelijk heb ik mij prima vermaakt met deze film en scoort het gewoon een ruime voldoende, maar ik heb wel het gevoel dat er meer uit te halen viel. Het is vooral zonde dat het nergens echt wist te verrassen.

Gigantisch charmant young adult verfilming die met een simpel plot een geweldig vermakelijke film neerzet. De cast is misschien de beste die YA verfilming in eeuwen hebben gehad en het heeft een van de meest vlotte scripts die ik eeuwen heb gezien bij dit soort films. Aanrader.

Soms wordt een meisjesfilm uit het niets goed gewaardeerd ondanks het bedenkelijkste nivooo. Dat gebeurde bv. ook met de sisterhood of the tralalala, die alsnog terecht vergeten is. Type film over meisjes die enkel op Oprah Winfrey nivo en alleen maar over seks kletsen. Maar wel met kleren aan gaan baden alsof ze in Saoedie Arabie wonen. En nog meer seksfantasietjes zoals de troep uit de doktersromannetjes. Het is wel zo dat de film toegeeft dat de inspiratie daar vandaan kwam.

kijk dan liever naar Fast Times dan deze verschrikking. Die staat tegenwoordig ook op netflix. Nog even een sneer naar de afgrijslijke aankleding van rotkleurtjes, ornamentjes. Creepy patroontjes op rokjes, behangetjes en zusjes.

Lekker hip ook met insta en snapchat. Net als een film uit 2000 met sms en hotmail.

(geschreven door een chagrijnige ouwe zak)

Beste chagrijnige ouwe zak, mikey, hier nog een 'ouwe chagrijnige zak' met twee dochters in deze tijd… Ik vind dit een Fast Times at Ridgemont High maar dan gemaakt in 2018. Zoals D-ark zegt, een 'gigantisch charmant young adult verfilming die met een simpel plot een geweldig vermakelijke film neerzet'.

'Oprecht, grappig, maar af en toe ook serieus. Ontzettend sympathieke personages, die ik, mede dankzij de uitstekende acteerprestaties, meteen ken en geloof.', schreef iemand daar. Dat geldt ook voor deze film; Lana Condor, opgeleid aan de New York Film Academy, weet de onzekerheden en twijfels van haar personage heel goed over te brengen. Een talent.

mikey dat wisten wij toen ook nog niet van Sean Penn, Jennifer Jason Leigh of een Forest Whitaker… In die tijd ook 'slechts' talenten…

Lana Condor - rainemagazine.com

toekomst zal het leren

(edit: leuk stuk zeg :-| yoga en inner glow, nivo zoals die van de film)

Ik moet de film nog kijken hoor, maar als ik dat interview lees krijg ik al jeuk. Tzt zal ik de film nog wel een kans geven na dit soort halleluja-beoordelingen, maar ik verwacht dat ik meer richting mikey ga qua beoordeling. Aldus een andere ouwe zak.

Ik vond het een rommelige film, omdat alles wat rondom het verhaallijn speelde geen toevoeging gaf. Het concept had verder nog weinig te doen met de film. Van de vijf liefdesbrieven kwamen er maar drie mannen in beeld, waarvan maar twee ook echt een rol speelde. Ik vind Lana Condor ook slecht acteren (en ik vind niet snel dat iemand slecht acteert). Vond het ook maar een raar gezicht dat de hoofdrolspeelster afsteekt als volbloed Aziaat tegenover haar halfbloed zussen.

Gekeken met mijn 14-jarige zoon, vond het best vermakelijk (om te zien dat mijn zoon zich amuseerde). Ja, als volwassene zou ik dit natuurlijk nooit bekijken. Ik snap dan ook niet waarom volwassenen deze film bekijken en beoordelen als een volwassenenfilm.

Doorsnee tienerromcom, die op talrijke fronten tekortschiet. Een belabberd verhaal, volgepropt met clichés, en dito acteerprestaties, die het niveau van middelbare schooltoneel amper ontstijgen. Bijzonder matig.

Cliche.

Niet slecht voor een van de andere "netflixproducties". Deze is me in dat rijtje behoorlijk meegevallen na het zien van The Open House is het zelfs een behoorlijke meevaller, maar er is daarnaast toch echt meer nodig om me te overtuigen.

Ja, de acteurs doen het niet belabberd. Geen volle overtuiging, maar de film is soms toch echt te ongeloofwaardig voor een project dat menselijk over moet komen. De jaloerse types zijn weer terug en je kan ook bijna raden hoe dit zal gaan aflopen.

Visueel niet zo boeiend, cameragebruik ook niet boeiend, acteerwerk kan er wel mee door. Voor een gezellige romcom moet je deze film opzetten, ander kan je hem gewoon links laten liggen.

Alsnog een 3 om het simpele feit dat de film geen enkel tenenkrommend moment kent, de hele speelduur blijft boeien en de personages zowaar geloofwaardig zijn tot op zekere hoogte. De cast doet het niet slecht.

Maar vooral in de US zijn hier heel lovende dingen over te lezen en dat begrijp ik dan weer niet. Een hedendaagse John Hughes film? Ver van. Inhoudelijk is dit écht niets meer dan een doorsnee genre-film.

Dat doet ook niemand, denk ik. Niettegenstaande komt dit nog niet eens in de buurt. Althans naar mijn gevoel.

“For someone who has such good grades, you can be so dense sometimes.”

Uitstekende coming of age film. Of To All the Boys I've Loved Before het in zich heeft om een tienerklassieker te worden weet ik niet, maar Netflix heeft zeker zijn niche heeft gevonden. Natuurlijk komt er straks een film als Roma, maar het romcom genre is waar Netflix op dit moment echt floreert.

To All the Boys heeft wat subplotjes en personages die niet goed uitgewerkt zijn, maar het hoofdplot rond Lara is sterk. Vooral de relatie met haar vader en twee zussen is erg sterk uitgewerkt, en het overschaduwd zelfs een beetje de strubbelingen die ze heeft met haar vijf "vriendjes". Lana Condor is geweldig en dit is een soort van break out rol die je maar zelden ziet. Ringwald, Silverstone, Lohan, McAdams en Stone zijn een paar actrices die door dit soort tienerrollen beroemd zijn geworden, en Condor heeft alles in zich om in hun voetsporen treden.

Ik ga niet veel meer zeggen over deze clichématige film...echter 1 ding: wat een mooi Aziatisch engeltje is deze Lana Condor.

Aardige film over een meisje die een aantal liefdesbrieven heeft geschreven, maar niet om te verzenden. Een prima gegeven voor deze highschool-romcom (alhoewel dit slechts een katalysator is voor het hoofd-verhaal). Een film als deze zonder clichés is praktisch niet mogelijk, maar misschien kijkt het daarom ook wel gemakkelijk weg. De personages zijn leuk en hetzelfde geldt voor de cast.

Je houdt er van of je houdt er niet van. Corny film die je gewend bent te kijken op een slaapfeestje/met je vriendinnen. Gewoon niet te veel bij nadenken en niet te veel van verwachten.

Overigens, de film deed me in sommige scenes denken aan,Sierra burgess is a loser (misschien ook omdat er 2 dezelfde acteurs in spelen).Ook een film op het zelfde niveau. Ik zou zeggen, deze is geschikt voor meiden onder de 20. 2,5 sterren verdient hij omdat het erg voorspelbaar was. En omdat ik niet alle liefdesbrieven terug heb gezien, en ook vond ik dat die Josh personage echt niet in het kader paste...Het kwam zo geforceerd over. Meer heb ik er niet over te zeggen

Tran Dong Lan, of zo je wilt, Lana Condor. Wat een rust straalt ze uit, ongelooflijk. Tel daar een klasse bij op die ver, ver boven alles uitsteekt en je hebt iemand die zo naturel speelt dat je vergeet dat ze werkt met een script.

Met gemak stijgt ze op, zoals de achternaam die ze kreeg van haar ouders.

Ik ben wel heel blij dat ik na een, zo gezegde, pauze, toch weer een Netflix abonnement heb genomen. Ik kan Train to Busan gewoon in de originele taal kijken. En ik heb dus de eerste paar films al weer achter m'n kiezen.

Ja, dit is wel heel leuk. Genoeg te zwijmelen en genieten van de lekkere sfeer. Het kan beslist slechter.

Voor de tweede keer deze film bekeken en het blijft een zeer vermakelijk film. Ondanks alle clichés: High school drama, ruzie met vriendje, jaloerse ex-vriendin en ga zo maar door. Door de uitstekende acteerprestatie van Lana Condor zit je gelijk helemaal in de film en kijkt de film lekker weg. De film is niet alleen leuk voor tienermeisjes, maar ook voor jong volwassenen prima te pruimen. Ik kijk dan ook uit naar het tweede deel (20 februari) en het derde deel (nnb)!

mikey schreef:

(quote)

ik vond het een meer dan volwassen film. Met volwassen concepten en dialogen. Kinderen vinden alles mooi. Dat telt niet

~16 jarige hier, kutfilm

Dit romantisch tiener drama is echt iets voor tieners en niet voor iemand als ik die al halverwege richting het bejaardentehuis is. Er word wel aardig geacteerd. Tja, als Lara Jean stelt dat ze een sexfilm heeft gemaakt, maar dat ze nog nooit sex heeft gehad en dat ze iets met porno had, maar ook nog nooit iets met porno had gedaan. Dan gaat er wel iets mis. Maar goed, heb deze film gisteren in de vooravond op Netflix gekeken ivm met uitkomen van deel 2 en die laat ik dus mooi links liggen.

Sympathieke, maar ook wel tikje oninteressante highschool puberdrama over een meisje die haar liefdesbrieven per ongeluk verzonden ziet worden. Ik had hier niet echte grote interesse in, maar nu er toch al drie delen van zijn is het wel eens mijn beurt om te kijken of het de ''hype'' (groot woord, valt wel mee) waard is. Netflix zet sowieso wel in op dit soort films, zie ook de Kissing Booth films waar over een paar maanden een derde film zal verschijnen. Die films vond ik wel vlot, hip en grappig.

Bij All the boys valt dit wel mee. De film kabbelt best lang voort, maar het laatste half uur zet er wat vaart in en maakt wel een goed einde aan dit verhaal. Het is allemaal standaard en bijna alles wat je in dit soort films verwacht kun je wel afvinken. Rivaliteit, bedrag, familie-issues, puberstress etc. Allemaal ook niet al te boeiend uitgewerkt, maar het kijkt wel weg. Het is dankzij de leuk acterende cast dat ik hier een nipte voldoende aan geef. Ze hebben er zichtbaar plezier in, komen geloofwaardig over en zeker de zussenband vond ik wel aardig gedaan. De andere twee delen binnenkort ook maar eens kijken.

Kleine 3*

Bekijk hier mijn volledige beoordeling: Review To all the boys I loved before

Aziatisch-Amerikaans meisje Lara Jean [Lana Condor] heeft nog nooit een vriendje gehad maar heeft voor alle jongens op wie ze ooit verliefd was een geadresseerde liefdesbrief geschreven die ze nooit heeft opgestuurd. Wanneer blijkt dat iemand die brieven heeft laten versturen, komt Lara Jeans leven op de kop te staan. Bijkomende probleem: één van de ontvangers is het vriendje [Noah Cintineo] van haar oudere zus [Janel Parrish]. Net als het gelijknamige boek is dit gericht op pre-puberale tienermeisjes en ondanks het niet onaardige uitgangspunt blijft het dusdanig op de oppervlakte steken dat oudere jongeren (en jongere ouderen) hier niet van onder de indruk zullen zijn.

"LiaKna" op Moviemeter, kijk, hier hebben we iets aan. Een mooie recensie die bevestigd wat wij al vermoeden naar aanleiding van de trailer van deze film. Bedankt voor jouw indrukken, vanavond gaan we deze "Netflix Original" bekijken.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

To all the Boys I’ve Loved Before

Ik weet met 100% zekerheid dat ik afgelopen vrijdag niet de enige was die enthousiast naar Netflix ging om één specifieke film te kijken: To all the Boys I’ve Loved Before. 17 augustus verscheen deze verfilming van het gelijknamige boek eindelijk op Netflix en we keken er massaal naar. Wat wel opvallend was, was dat we de film echt moesten opzoeken door op de loep te klikken en de naam in te vullen. Is het gek dat ik had verwacht dat de film direct als aanrader op het beginscherm zou komen te staan? I think not.

Het was mij zelfs gelukt om mijn vriend te overtuigen deze film samen met mij te kijken. Onder het mom van: dan weet je ongeveer wat ik wel eens lees. Nou was de film niet helemaal zijn ding, maar het was wel leuk dat ik er met iemand over kon praten.

Boek vs film

Gelukkig – voor de makers van de film en deze recensie – is het al een hele tijd geleden dat ik Aan alle jongens van wie ik hield heb gelezen. Namelijk alweer meer dan twee jaar geleden. Waarom is dat goed voor de film en de recensie? Dan vergelijk ik namelijk niet het boek en de film tot in detail. Iets dat ik bijvoorbeeld wel deed bij The Darkest Minds, haha. Er waren zeker wel dingen die zijn opgevallen en die niet klopten – waar is de scène met autopech? en hoezo is Mona Margot opeens degene die veel bakt? – , maar omdat ik niet meer exact wist hoe het verhaal verliep deerde het mij minder.

Leuk geacteerd

De acteurs hebben de personages leuk neergezet. Noah Centineo kende ik al uit de tv-serie The Fosters. Ik was dan ook direct bij de aankondiging enorm blij dat hij Peter zou spelen. Het is een hartstikke leuke en goede acteur, en dat blijkt ook weer in To all the Boys I’ve Loved Before. Aan Lana Condor moest ik even wennen. Dat ligt echter denk ik aan het feit dat ik Lara Jean zag als het meisje op de cover van de boeken, haha. Kitty vond ik wel minder grappig dan in het boek. Ik had veel minder feeling met haar. Ik ben er nog niet helemaal over uit of het aan de actrice lag, of aan hoe de grappen in het boek overkomen versus in real life.

Cameo

Hebben jullie trouwens ook de cameo gezien van Jenny Han? Wauw, wat kwam ze vol in beeld hè! Liefelijk kijkend hoe haar personages tot leven kwamen. Ik vind het echt superleuk wanneer de makers van boekverfilmingen auteurs er ook op deze manier bij betrekken.

Conclusie

To all the Boys I’ve Loved Before is een fijne romcom voor iedereen die van het genre houdt. Het verhaal komt niet helemaal overeen met het boek, maar volgt wel de grote lijnen. Het is een film die voor je gevoel veel korter duurt dan de anderhalf uur dat deze film telt, en is dus heerlijk om even tussendoor te kijken. In tegenstelling tot het boek eindigt de film niet met een cliffhanger, al wordt er met een extra scène wel gehint naar PS I Still Love You. Kom maar op zou ik zeggen, want deel twee vond ik echt een geweldig boek!