Vijf goede Netflix Original-films die je waarschijnlijk gemist hebt

Netflix heeft inmiddels tientallen Original-films voortgebracht, maar niet iedere titel die de streamingdienst uitbrengt is even goed beoordeeld. De afgelopen tijd lichtten we al regelmatig een 'verborgen pareltje' uit. Deze vijf zijn ook zeker de moeite waard. 

3.18 (295)

To All the Boys I've Loved Before (2018)

Lara Jean Covey schrijft brieven aan al haar voormalige geliefden. De brieven zijn alleen bedoeld voor haar en nooit bedoeld om gelezen te worden door iemand anders. Tot op een dag dat al haar liefdesbrieven verstuurd worden naar haar oude geliefden. Haar leven verandert al snel in een chaos als ze gedwongen is om te gaan met de sociale tegenslag en buiten dat ook de confrontatie moet aangaan met elk van hen.

Geregisseerd door: Susan Johnson
Met onder meer: Lana Condor, Noah Centineo en Janel Parrish

Lara Jean Covey schrijft brieven aan al haar voormalige geliefden. De brieven zijn alleen bedoeld voor haar en nooit bedoeld om gelezen te worden door iemand anders. Tot op een dag dat al haar liefdesbrieven verstuurd worden naar haar oude geliefden. Haar leven verandert al snel in een chaos als ze gedwongen is om te gaan met de sociale tegenslag en buiten dat ook de confrontatie moet aangaan met elk van hen.

Eindelijk eens een Netflix Original die boven de middelmaat uitsteekt. Frisse, goed geregisseerde jonge cast doet het prima, het verhaal is leuk uitgewerkt. De film kijkt ook lekker weg en geeft een "feel-good" gevoel. Sterk binnen het toch lastige genre. Ik dacht even dat die Centineo de zoon van Mark Ruffalo was, twee druppels water, maar nee. - Gish

3.20 (144)

Our Souls at Night (2017)

Addie Moore klopt onverwacht aan bij haar buurman Louis Waters. Haar echtgenoot is, evenals de vrouw van Louis, jaren geleden overleden en ondanks dat ze al decennia lang buren zijn, hebben ze zelden contact gehad. Hun kinderen wonen ver weg en Addie en Louis zijn alleen achtergebleven in hun te grote huizen. Addie probeert een band op te bouwen in een poging om samen nog wat van de rest van hun leven te maken.

Geregisseerd door: Ritesh Batra
Met onder meer: Jane Fonda, Robert Redford en Matthias Schoenaerts

Addie Moore klopt onverwacht aan bij haar buurman Louis Waters. Haar echtgenoot is, evenals de vrouw van Louis, jaren geleden overleden en ondanks dat ze al decennia lang buren zijn, hebben ze zelden contact gehad. Hun kinderen wonen ver weg en Addie en Louis zijn alleen achtergebleven in hun te grote huizen. Addie probeert een band op te bouwen in een poging om samen nog wat van de rest van hun leven te maken.

Goeie film waarin een oude weduwe en weduwnaar besluiten de eenzame nachten samen door te brengen. Tijdens het eerste gedeelte is de film op zijn best. Het plot omtrent haar zoon is wat minder boeiend, maar zorgt wel voor een mooi einde. Het heeft uiteindelijk niet al te veel om het lijf, maar het is een genot om Robert Redford en Jane Fonda hier weer samen aan het werk te zien. - scorsese

3.24 (297)

The Night Comes for Us (2018)

Ito (Joe Taslim), een afperser, keert terug naar zijn lokale misdaadfamilie in Jakarta na een gevaarlijke opdracht in het buitenland. Hij werkte daar enige tijd voor beruchte Zuid-Aziatische bendes. Hij raakt nu verwikkeld in een wereld van verraad en chaos als de Triade een bloedige campagne van territoriale expansie begint.

Geregisseerd door: Timo Tjahjanto
Met onder meer: Joe Taslim, Iko Uwais en Julie Estelle

Ito (Joe Taslim), een afperser, keert terug naar zijn lokale misdaadfamilie in Jakarta na een gevaarlijke opdracht in het buitenland. Hij werkte daar enige tijd voor beruchte Zuid-Aziatische bendes. Hij raakt nu verwikkeld in een wereld van verraad en chaos als de Triade een bloedige campagne van territoriale expansie begint.

Wat mij betreft juist echt oneindig veel beter dan het wat saaiige The Raid. Je zou kunnen zeggen dat de choreografie daar wat sterker was, maar het moordende tempo, de bruutheid en het over the top compromisloze geweld uit deze film liggen mij veel meer dan het wat bravere werk van Evans. Qua editing en soundtrack had het nog wat beter gekund allemaal, maar ik kom alsnog op een kleine 4* uit. - leatherhead

3.31 (83)

Diecisiete (2019)

Héctor is een timide en gereserveerde 17-jarige jongen die in een jeugdgevangenis zit. In het kader van een reïntegratieprogramma heeft hij een therapiehond waarmee hij een zeer sterke band heeft. Wanneer de hond wordt geadopteerd, ontsnapt Héctor uit de gevangenis en trekt samen met zijn broer en oma door Cantabrië op zoek naar zijn hond. Op deze tocht komen de drie weer tot elkaar.

Geregisseerd door: Daniel Sánchez Arévalo
Met onder meer: Biel Montoro, Nacho Sánchez en Lola Cordón

Héctor is een timide en gereserveerde 17-jarige jongen die in een jeugdgevangenis zit. In het kader van een reïntegratieprogramma heeft hij een therapiehond waarmee hij een zeer sterke band heeft. Wanneer de hond wordt geadopteerd, ontsnapt Héctor uit de gevangenis en trekt samen met zijn broer en oma door Cantabrië op zoek naar zijn hond. Op deze tocht komen de drie weer tot elkaar.

Spaans drama. Heeft label roadmovie maar daar ben ik het niet mee eens. Is een puur drama. Ok, mobilhome en reis, maar is niet doel of inhoud van film. Gaat over een ontspoorde jongen die bijna 18 is. Nu dus nog 17 (Diecisiete). Hij gaat op vlucht samen met zijn meerderjarige broer en oma. Rol van oma is miniem, gezien deze een beroerte heeft gehad en niets meer zegt of doet. Tussen de broers is er echter constant gekibbel over alles en nog wat. Soms wat humor, maar deze wordt echt wel miniem gehouden. Film komt over als een realistisch uit het leven gegrepen problematisch verhaal. Heeft niet de intentie om humor of iets anders te brengen. Geen feelgood-movie. Maar is ook niet echt diepgaand of aangrijpend. ‘speelfilm’ is voor mij beste omschrijving. Is wel mooi verhaal. Heb er van genoten maar al beter gezien in zijn genre. Gezien ik er emotioneel niet echt door gepakt was, is deze net geslaagd: 3* - Micky b

3.39 (208)

Private Life (2018)

Een stel komt erachter dat ze onvruchtbaar zijn. Ze proberen hun huwelijk te behouden als ze steeds dieper afdalen in de vreemde wereld van kunstmatige inseminatie en adoptie. Wanneer hun arts inseminatie van derden voorstelt, gaan hun haren rechtovereind staan. Maar wanneer Sadie, een recente voortijdige schoolverlater, opnieuw in hun leven komt, heroverwegen ze hun beslissing.

Geregisseerd door: Tamara Jenkins
Met onder meer: Paul Giamatti, Kathryn Hahn en Kayli Carter

Een stel komt erachter dat ze onvruchtbaar zijn. Ze proberen hun huwelijk te behouden als ze steeds dieper afdalen in de vreemde wereld van kunstmatige inseminatie en adoptie. Wanneer hun arts inseminatie van derden voorstelt, gaan hun haren rechtovereind staan. Maar wanneer Sadie, een recente voortijdige schoolverlater, opnieuw in hun leven komt, heroverwegen ze hun beslissing.

Vooral de doorleefde vertolkingen van Paul Giamatti en Kathryn Hahn maken indruk in deze film die, zeker in de beginfase, een eerder luchtig accentje meekrijgt maar stelselmatig voelt ge, ook als het even grappig uitvalt, het gewicht van de psychologische druk op de hoofdpersonages. Goed filmwerk op dat vlak. Ook de mij onbekende Kayli Carter zit overtuigend in haar rol en de tafelscène op Thanksgiving Day is één van de knap vertolkte en tevens een mooie karakterschets. Zag van Tamara Jenkins voorheen nog maar één film en dat was "The Savages" en ook dat was een goede film met veel aandacht voor menselijke gedragingen in moeilijke omstandigheden. - Movsin