• 13.094 nieuwsartikelen
  • 169.712 films
  • 11.134 series
  • 31.885 seizoenen
  • 630.531 acteurs
  • 196.373 gebruikers
  • 9.180.356 stemmen
Avatar
 
banner banner

Love, Simon (2018)

Drama / Komedie | 110 minuten
3,41 389 stemmen

Genre: Drama / Komedie

Speelduur: 110 minuten

Oorsprong: Verenigde Staten

Geregisseerd door: Greg Berlanti

Met onder meer: Nick Robinson, Katherine Langford en Josh Duhamel

IMDb beoordeling: 7,5 (129.761)

Gesproken taal: Engels

Releasedatum: 14 juni 2018

Plot Love, Simon

"He's done keeping his story straight."

Iedereen verdient een geweldig liefdesverhaal. Maar voor de 17-jarige Simon Spier is het een beetje ingewikkelder. Hij staat op het punt om zijn familie en vrienden te vertellen dat hij homoseksueel is. Wanneer een e-mail die hij naar een jongen gestuurd heeft (die hij nooit ontmoet heeft) in de verkeerde handen valt, komt hij in een moeilijke situatie terecht als hij gechanteerd wordt door de klasgenoot.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Social Media

Volledige cast

Acteurs en actrices

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van BlueJudaskiss

BlueJudaskiss (moderator films)

  • 11681 berichten
  • 5071 stemmen

Anton_W schreef:

Ik kromp in elkaar bij het kijken van deze film, zo happy, begrijpende vrienden, sympathieke school etc. ONREALISTISCH, mijn homo-tienerjaren waren het compleet tegenovergestelde, een horrorverhaal Van in de kast zitten, met de verkeerde personen die er achter kwamen.

Wat enorm jammer dat het voor jou op deze manier is verlopen Maar denk je niet dat een film als Love Simon kan bijdragen aan een positief beeld dat mensen hebben van homoseksualiteit? Wat voor mij Love Simon zo fijn maakte was dat 'het homo-zijn' nu niet perse de oorzaak van het conflict in het verhaal was - het was er gewoon. Dat gedoe met die briefjes had ook een hetero kunnen overkomen.


avatar van Fisico

Fisico (moderator films)

  • 9765 berichten
  • 5308 stemmen

Erg aangename feel good high school movie. Al veel van gehoord en telkens uitgesteld. Het vele goeds werd toch bevestigd. Vooral de aanpak en opbouw was prima waarbij homoseksualiteit centraal staat. Aan de hand van een soort eliminatieronde ben je net als Simon op zoek naar die ene onbekende ware Jacob.

De film is ook vrij grappig met een aantal vreemde situaties en omstandigheden. De chantage en de gevolgen ervan zijn haast niet te overzien als het uit de hand loopt. Gezien het luchtige karakter weinig negatieve berichten over homoseksualiteit. Jammer genoeg strookt dit niet echt met de realiteit.

Verder prima vertolkingen. Mooi en aangenaam tempo. Naast de homoseksualiteit en uit de kast komen ook aandacht voor de typische tienerliefdes zonder melig over te komen. Mooi!


avatar van vinejo

vinejo

  • 108 berichten
  • 102 stemmen

Zwak begin, leek wel een tienerserie, dan wordt het beter, mede door enkele goede vertolkingen, maar naar het einde toe wordt het bijna cartoonesk. Jammer, gemiste kans vind ik.


avatar van Vidi well

Vidi well

  • 519 berichten
  • 657 stemmen

Een sympathieke coming of age / coming out film, die keurig de regels van verhaalstructuur volgt. Hierdoor verlopen de gebeurtenissen bijzonder voorspelbaar, maar ach, dat maakt bij dit genre niet zo veel uit. Ik twijfelde even toen mijn vriendin deze film opzette (heb niet zo veel met deze tienerfilms), maar ik kon goed meeleven met de personages, hoewel het allemaal wel erg zonnig en luchtig wordt gehouden.

Ook zijn bepaalde personages (vooral de docenten) wel erg karikaturaal neergezet. Het lijkt alsof Simon en zijn vrienden de enige normale mensen zijn, wat dan wel weer goed getroffen is, want de gemiddelde puber wereld is bijzonder vreemd in hun eigen ogen.

3*


avatar van Film Pegasus

Film Pegasus (moderator films)

  • 30768 berichten
  • 5337 stemmen

Ik kan me best voorstellen dat deze film voor homo's een belangrijke film is. De film ontkracht de gewoonlijke clichés in films, en laat zien dat het ook voor homo's met een begripvolle vriendenkring en familie toch nog moeilijk kan zijn om uit te kast te komen.

Een heerlijke cast trouwens. Nick Robinson is geen grote naam, maar draagt de film zonder probleem. Katherine Langford (13 Reasons Why) en Alexandra Shipp (X-Men en Shaft) vielen ook meteen op. Ze zijn perfect op elkaar ingespeeld. Maar vooral het verhaal staat recht overeind en heeft boeiende dialogen. Het resultaat is niet zomaar een 'homo-film', maar wel een ontroerende romantische tienercomedy. En dan nog één van de betere. Een aangename verrassing!


avatar van Esteban

Esteban

  • 3602 berichten
  • 1823 stemmen

Wie 'Love, Simon' kon smaken, zal waarschijnlijk ook de 'Love, Victor' serie kunnen waarderen. Ik vreesde een flauwe herhaling, maar dat is het alles behalve.


avatar van Ebenezer Scrooge

Ebenezer Scrooge

  • 2091 berichten
  • 3061 stemmen

In Love, Simon worden twee type homo's tegenover elkaar gezet: de wat introverte heteroseksueel ogende Simon versus de extraverte verwijfde Ethan. Alsof er tussen die twee uitersten niets bestaat. Simon is het lekkere hapje, de mooiboy, Ethan hebben ze een wat nerdy look aangemeten inclusief fout kapsel, alsof een vrouwelijke homo per definitie lelijk is. De één zit nog in de kast, de ander is er allang en breed uit.

Heel onwaarschijnlijk dat je met zulke ruimdenkende vrienden niet gewoon jezelf kunt of durft te zijn. Uit de kast komen is voor iedere homo lastig uiteraard, zelfs als je uit een warm gezin komt en ruimdenkende vrienden hebt, alleen wordt de ruimdenkendheid hier zó modderdik aangezet dat het gewoon ongeloofwaardig wordt. Ergens halverwege verschijnen Simon en zijn vriendin op een gekostumeerd feestje als John Lennon en Yoko Ono, een andere vriend moet Barack Obama voorstellen. Gelukkig spelen ze nog net niet dat vreselijke 'Imagine' af, misschien nog wel erger dan 'We are the World'.

Imagine there's no people...

Dat zo'n blije, typische Hollywoodfilm als deze (die kasten van huizen, een schande is 't..) belangrijk zou zijn voor de LHBTI-community is mijns inziens echt onzin. Deze film is net zo belangrijk voor homo's als Titanic voor arme mensen. Máár, wordt er dan gezegd, het is van belang dat mensen zich kunnen identificeren. Toen Tofik Dibi van Groen Links nog niet zo heel lang geleden uit de kast kwam stipte hij dat in ieder interview wel weer aan, dat hij zich in zijn jeugd met niemand kon identificeren: "De enige homo's die ik op tv zag waren de flamboyante Elton John en Jos Brink", zo jammerde Bibi. Rolmodellen zijn belangrijk, daar ben ik het volledig mee eens, mensen naar wie je kunt opkijken omdat ze dezelfde taal spreken als jij. Maar een rolmodel hoeft niet ook nog eens van hetzelfde geslacht te zijn, dezelfde huidskleur, geaardheid of hetzelfde kapsel te hebben. Rolmodellen heb je in alle soorten en maten.

Dan is er nog de mysterieuze 'Blue', wat op zich nog een aardig whodunnit-achtig plot oplevert: Wie is 't?/Wie is de homo? (gelukkig voor Simon niet één van die drie lelijke Game of Thrones gasten). Alhoewel aardig, ook weer zo kinderachtig eigenlijk.

Als feelgood vind ik de film overigens wel geslaagd.


Hele goede film, goed acteerwerk en mooi verhaal


avatar van FlyingGustman81

FlyingGustman81

  • 120 berichten
  • 712 stemmen

Ik vond het begin niet doorheen te komen. Wilde eigenlijk gaan stoppen met kijken. Maar ik wilde wel weten hoe het verder zou gaan. En ik moet zeggen uiteindelijk heb ik er zeker geen spijt van gehad. Beetje voorspelbaar hier en daar (maar dat is mijn persoonlijke mening). Al met al is het toch een leuke film. Daarom 3,5 *.


avatar van Brabants

Brabants

  • 2843 berichten
  • 2123 stemmen

Love, Simon is een mierenzoet en zware feel good movie. Weet niet of dit met het thema wat het behandelt allemaal even realistisch is? Vandaar vind ik het een ietwat lastige film om te beoordelen. Hij kijkt als film lekker weg maar mijns inziens zwaar onrealistisch.


avatar van Diederik58

Diederik58

  • 763 berichten
  • 1387 stemmen

Ik heb gemengde gevoelens bij deze film.

Coming out verhaal. Niets bijzonders. Maar het kan mogelijk jongeren helpen om uit de kast te komen. En soms lijkt het oprecht.

Echter het komt nogal geforceerd over en erg braaf allemaal. En Simon gaat, ondanks zijn geheim, nogal koeltjes met de verschillende situaties om.

Het acteren is oké . Typisch Amerikaanse teenage acteren van acteurs die in werkelijkheid wat ouder zijn. Zo iets als, kijk opa eens 'cool' zijn. De adjunct directeur vind ik gemaakt leuk acteren en verder een enorme ongeloofwaardige oetlul.

De film zit goed in elkaar. Suikerzoet doorspekt met het nodige drama. Soms grappig.


avatar van JessicaD

JessicaD

  • 470 berichten
  • 539 stemmen

Love, Simon
Ik ben Jessica, en ik ben hetero. Said no one ever. Waarom is hetero zijn de norm? Dit is één van de thema’s die worden aangekaart in de film Love, Simon. Love, Simon is de verfilming van het boek Simon vs de verwachtingen van de rest van de wereld & zijn liefde voor Blue, geschreven door Becky Albertalli.

Het boek heb ik niet gelezen. Niet omdat ik dat niet wilde – ik wilde het namelijk heel graag – maar omdat er simpelweg niet genoeg tijd is om alle boeken te lezen die ik wil lezen. Op dit moment alleen al zou ik 20 boeken tegelijk willen lezen. Ik heb Simons boek wel in de kast staan, en deze is zelfs gesigneerd. Alleen al omdat Becky Albertalli zo geweldig is, zou je het boek willen lezen. Maar ik besloot, in het kader van ‘tijd tekort’, de film te kijken. En mensen, ik ga jullie nu vertellen waarom je deze film écht moet zien.

Een voorbeeld
Love, Simon is een voorbeeld. Het boek leverde al veel positieve reacties op in het kader van diversiteit. Maar met de film bereikt het verhaal een nog groter publiek. En dit verhaal verdient dat publiek. Dit verhaal dient door iedereen gelezen en/of gezien te worden. Love, Simon brengt het onderwerp homoseksualiteit op een prachtige en luchtige manier in beeld. Ik heb gelachen om de grappige situaties en gekke mensen. Ik heb gehuild tijdens zielige en tijdens mooie momenten. Love, Simon is een romantische komedie die weet in te spelen op je gevoelens. Een film die je op momenten heel warm van binnen laat voelen. Op andere momenten hult in plaatsvervangende schaamte. Je op nog weer andere momenten de personages een knuffel wil laten geven. En in zijn algeheel een goed gevoel geeft. En ik kan mij zo inbeelden dat het ook voor mensen een eye-opener zou kunnen zijn.

Herkenbaar en nodig
Voor mij was Love, Simon ook herkenbaar. Het verhaal is natuurlijk niet één op één toepasbaar, het is een uniek verhaal. Maar mijn broertje heeft ook het proces doorgemaakt waarin hij ontdekte dat hij op jongens valt. Hij heeft op een gegeven moment vriendinnen in vertrouwen genomen, en het later aan mij en onze ouders verteld. In de film krijg je hier ook een stukje van mee.

Love, Simon is een verhaal dat menigeen zal doen nadenken, maar vooral ook vertelt dat het oké is. Waarom is hetero de norm? Waarom moeten alleen homoseksuelen uit de spreekwoordelijke kast komen? En waarom moeten ze het gevoel hebben dat het iets is om geheim te houden. Love, Simon draagt uit dat je niet anders bent als je homoseksueel bent. Iedereen verdient een meeslepend liefdesverhaal. Dit maakt Love, Simon des te meer een film om van te houden.

Op alle fronten fantastisch
Naast dat Love, Simon een goed onderwerp bevat, is het script – die het boek natuurlijk als basis heeft – fantastisch geschreven. De geheime identiteit van Blue, de mysterieuze persoon waar Simon mee mailt die ook homoseksueel is, maakt de film nóg leuker. Want: wie is Blue? De gehele film door bleven mijn moeder en ik speculeren. Ik dacht na dertig minuten in de film, 100% zeker te weten wie Blue was.

Ik dacht dat het niet voor de hand zou liggen, en er mogelijk nog een extra twist aan vast zou zitten. Maar ik had het fout. Klik deze spoiler alleen open als je wilt weten wie ik dacht dat Blue was, en waarom: Ik dacht dat het Leah was. Het leek mij een interessante twist, omdat alles in de film zo duidelijk richting jongens wees, maar ook meisjes kunnen homoseksueel zijn. En het leek mij mogelijk dat onderdeel van het verhaal zou zijn dat twee beste vrienden voor elkaar geheim hielden dat ze homoseksueel zijn.. Ook de acteurs zijn perfect gecast. Met name hoofdrolspeler Nick Robinson zet een fantastische Simon neer. En de verwijzingen naar popcultuur en dergelijke leveren ook leuke situaties op.

Conclusie
Ik vind Love, Simon zo’n prachtige film, dat ik amper in woorden kan uitdrukken waarom je deze film moet zien. Ik heb gelachen, ik heb tranen met tuiten gehuild, en nu wil ik iedereen vragen om Love, Simon te gaan kijken – als je dat nog niet hebt gedaan. Homoseksualiteit blijft een onderwerp waar nog steeds verschillend naar gekeken wordt, terwijl het in mijn ogen gewoon normaal is, en zou moeten zijn voor iedereen.

Love, Simon lijkt mij ook een film die echt gekeken moet worden door diegenen die nog niet uit de kast zijn gekomen. Want de film vertelt je op een prachtige en luchtige manier dat het oké is, en dat je er mag zijn. Het boek ga ik zeker alsnog lezen, en de film zal ik ongetwijfeld nog wel eens een keer kijken. Als je een film wilt kijken met een mooi en sterk verhaal, kijk dan absoluut Love, Simon. Ik hou van deze film. Meer dan ik kan uitdrukken in woorden.