Love, Simon (2018)

Zeer goede 'coming out' film. Eindelijk een jongen waarmee ik me mee kon identificeren. Een jongen die geen 'roze' draagt, niet 'verwijfd' is, gewone vrienden heeft, uit een 'normaal' gezin komt. Ook dat is GAY! ik vind dat dit soort (cliché) films ook gemaakt moeten worden, want dat is ook realiteit. Vaak zijn gay thema films erg depri en negatief. Ik vind dat de andere kant ook gezien mag worden. Bij mijzelf en veel vrienden om me heen werd er ook niet moeilijk gedaan toen we uit de kast kwamen. Ook heb ik niks met 'roze', 'make-up', 'vrouwen dingen' etc. Ik hou gewoon van bier, sporten, stoere kleding, natuur, voetbal, hardop boeren en scheten laten, etc. Niet dat ik iets tegen mannen heb die wel vrouwelijk zijn. Het is alleen een verademing dat de gay cliché's een keer niet allemaal aanbod komen. Dus voor mij en mijn partner is deze film een dikke 10!!!!

Jammer dat je deze film een gedrocht vond. Mijn review is toch wat positiever. Smaken verschillen natuurlijk.

In z'n genre (de tiener-comingout film) een prima film, alles aangepast aan de moderne tijd met de online media. Wel te positief om reëel te zijn, vooral het einde, maar werkte wél echt als feelgoodmovie voor mij!

Wist niks vooraf van deze film en na tijdje dacht ik 'serieus, anno 2018 nog zoveel gedoe ovrr een coming out' maar de film bleek toch wel heel goed in elkaar te zitten. En erg geloofwaardig gebracht.

Ik was erg nieuwsgierig naar deze film, ik heb zelf nooit eerder een film gezien met iemand in de hoofdrol die homoseksueel is. Ik vond het daarom ook bijzonder om dit te kijken. Ben blij dat zo'n film gemaakt is. Het is erg geloofwaardig in elkaar gezet, over een jongen die worstelt met zijn seksualiteit. Ik vindt het ook erg herkenbaar over hoe hij denkt en voelt. Zelf ben ik nog niet uit de kast gekomen voor mijn familie. Ik ben daar best wel angstig over. Deze film heeft me wel meer vertrouwen gegeven.

Ik vond het een mooie film om naar te kijken. Met goed acteerwerk en een mooi verhaal.

Kijk, missie geslaagd dus. Destijds heeft 'Get Real' (1998) mij geholpen. Zowel met de bewustwording (eerste keer dat ik een normale tiener als homoseksueel in een film zag) als met de aanvaarding en coming-out. Dat volgde allemaal vrij snel op elkaar, maar zou lang zo niet gelopen zijn zonder die film. Ik moest hem echter meer dan twee jaar na de release per ongeluk op Canal Plus ontdekken tijdens het zappen.

'Love, Simon' mag wat mij betreft dus de start zijn van meerdere commerciële genrefilms als deze. Ze zijn (nog steeds) hoognodig en hebben naast entertainmentwaarde ook hun belang.

Succes nog, bas.

Als je mijn kind zou zijn (!) zou het mij totaal niet interesseren of je nu homo was of niet.
IK (!) zou alleen hopen dat jij gelukkig was.
Als een film, tijdschrift of docu je erbij helpen kan, prima.

Ik kan je relatie met je ouders niet inschatten, maar je bent wie je bent, maak er wat moois van!

Sterke coming of age film (een genre dat ik altijd graag zie) die de juiste snaar wel raakt door het prima acteerwerk en het prima uitgewerkte plot. Een tijdje terug heb ik ook al Call me by your name gezien over hetzelfde onderwerp, maar die film was veel afstandelijker en weinig boeiend. Love, Simon is misschien wat aangedikt Amerikaans in setting en situaties, maar dat betekent niet dat het niet oprecht en sympathiek aan weet te voelen. Nick Robinson is voortreffelijk in de hoofdrol, maar ook de vele bijrollen zoals die van zijn ouders en vrienden komen goed over.

Het enige wat me wel verbaast is hoe erg hij met zichzelf worstelt, want zijn hele persoonlijke situatie is eigenlijk juist heel goed. Hij komt uit een fijn gezin dat hem lief heeft, hij heeft veel vrienden die hem accepteren zoals hij is en hij is in zijn gedrag zeker geen buitenbeentje in de maatschappij. In de meeste van dit soort films is juist de eigen situatie zo penibel dat een coming out niet heel gemakkelijk is, voor zover zoiets natuurlijk gemakkelijk kan zijn. Al kan ik er als hetero niet echt over oordelen denk ik. In ieder geval was dit een fijne film, ook met een pakkende soundtrack en met een paar mooie momenten, die wel grotendeels op het einde liggen zoals de dialoog met zijn vader buiten.

3,5*

Erg fijne en leuke film. Coming-of-age is 1 van mijn favoriete film sub-genres en hoewel het geen coming-of-age met Michael Cera is, die dit soort rollen halve wegen de jaren 2000 steevast zou krijgen, acteert Robinson (die ik hiervoor alleen nog maar in de serie Melissa & Joey heb gezien) zeer overtuigend.

Het verhaal is redelijk verfrissend, er zijn weinig COA films met een focus op de LGBTQ+ als hoofdthema die zoals deze film goed worden uitgepakt.

De film is bij vlagen ook prachtig geschoten!

4*

Film die naar mijn mening niet geloofwaardig genoeg is.

Berlanti kiest ervoor zijn film zo kindvriendelijk mogelijk te maken. Een keuze die ik persoonlijk niet erg vind, omdat niet alles voor mij er hard en pijnlijk aan toe hoeft te gaan. Maar maak je film (of boek) dan wel iets realistischer. ik geloof echt niet dat de hele klas je steunt als je op je vriendje in een reuzerat gaat lopen wachten

Acteerwerk vaak wat houterig maar in het algemeen prima. Visueel weinig boeiend materiaal, soms komt de film wel in je gezicht, maar concentreert hier naar mijn mening echt te weinig op waardoor het soms naar een soort tienersprookje neigt.

soms realistisch, maar gewoon niet geloofwaardig genoeg voor een onderwerp zoals uit de kast komen. Jammer.

Lekker wegkijken