Oleg loopt tegen de dertig. Hij is een talentvol ambulancebroeder en vliegt dag in dag uit van patiënt naar patiënt. Hij weet dat zijn bezoeken levens kan redden en dat ieder succes de wereld een beetje beter maakt. Dit werk is voor hem het allerbelangrijkste en al het andere is daar aan ondergeschikt: zijn familie, carrière en privéleven. Terwijl Oleg bezig is levens te redden besluit zijn vrouw een scheiding aan te vragen en krijgt hij een chef die alleen geeft om getallen en regels.
Ik kwam er pas op het festival achter dat dit de regisseur is van twee films die ik al zag. Maar hij had al snel een plekje op het programma. Zag er interessant uit, er zijn altijd wel goede Russen in Rotterdam ook en hij had een mooi plekje op de eerste donderdag met weinig concurrentie van andere films op hetzelfde moment.
En dit is met een straatlengte de beste film die ik van Khlebnikov zag. Arrhythmia is vooral een beresterk dertigersdrama. Met een fantastisch script en vooral ook twee weergaloos goede hoofdacteurs. Oleg is een ambulancedokter en is een tijdje samen met verpleegkundige Katya. Oleg is goed in zijn werk, maar drinkt veel te veel en Katya is maatschappellijk aan het klimmen. Katya wil weg bij Oleg. Het knappe is dat je dankzij script en acteurs al binnen hele korte tijd ziet wat Katya in Oleg zag en tegelijk waarom de relatie op springen staat. Het enigszins onaangepaste gedrag van Oleg bij zijn schoonfamilie is tegelijk aantrekkelijk en irritant bijvoorbeeld. Dat eerste heeft oo je 23e misschien de overhand, maar op je 30e kan dat al heel anders voelen. Die geloofwaardigheid en nuance blijven de hele film in beide karakters zitten. Ze zijn eigenlijk gek op elkaar maar hebben erg veel moeite met elkaar te leven. Ontzettend geloofwaardig.
Daarnaast krijgen we nog een scherpe en vaak droogkomische weergave van Olegs werk. Hij probeert mensen te redden maar heeft ondertussen door allerlei hervormingen met bureaucratisch gedoe te maken. Zeer tegen zijn karakter in. Grappig, relevant en het helpt Oleg nog beter te leren kennen. En de film is vaak dynamisch gemonteerd, maar neemt soms ook zinvol de tijd om scenes te laten leven.
IJzersterk, beklijvend drama over een ambulancedokter, die grotendeels vanwege zijn gedrevenheid zowel thuis als op zijn werk geconfronteerd wordt diepe crises. Het geschakeerde scenario, de regie en het eerste klas acteerwerk maken dit tot een “must see” voor dramaliefhebbers. Geloofwaardige, zware kost met een menselijke maat.
Russische films staan vaak voor zware kost en dat geldt ook voor dit drama. Nu zijn dat soort films nu niet direct mijn ding tenzij er ijzersterk geacteerd wordt en wat dat betreft schoot deze film niets te kort. Ook het verhaal was zeer goed en die rompslomp met die scheiding was voor mij zelfs zeer herkenbaar. Niets is zo deprimerend dat als je besluit om te gaan scheiden je toch met elkaar opgescheept zit omdat een van de voormalige partners niet direct andere woonruimte heeft. Ja, ik kan er over mee praten. Mooie vrouw trouwens die Irina Gorbacheva die de rol van Oleg's vrouw Katja met verve vervulde.
Rauw zoals je van een Russisch drama in deze setting mag verwachten, maar zeker niet verstikkend. Sterker nog, Khlebnikov stopt er best wel wat momenten in die toch wat op de lachspieren werken, al is het maar van bevreemding of ongemakkelijkheid. En er zijn best wat zaken om je als kijker kwaad over te maken. Oleg en Katja zijn allebei duidelijk karakters van vlees en bloed, en je begrijpt ze allebei erg goed. Het grootste gedeelte van de tijd, althans. En wanneer je dat toch even niet doet, voel je het toch. Dan weet je dat iets goed geschreven, gespeeld en geregisseerd is.