Handia (2017)

Hoewel de prijs voor beste film en beste regie naar The Bookshop (2017) van Isabel Coixet ging, is deze film toch ook wel de grote winnaar bij de Goya-uitreiking geweest, met liefst 10 prijzen. Na 80 Egunean (2010) en de Spaanse oscar-inzending Loreak (2014) te hebben gemaakt krijgen deze regisseurs in ieder geval in Spanje steeds meer erkenning.

Goed geacteerd door the gentle giant Eneko Sagardoy die in werkelijk maar 1,84 lang is..??

Na Loreak (2014) mijn tweede film in de nog steeds erg vreemd klinkende Baskische taal. Zoals veel films uit Spanje van de laatste jaren ziet deze productie er prachtig verzorgd uit. Jammer van de slechts 15 stemmen hier, want de film is gewoon op Netflix te bekijken!

Overigens een film in een rustig beschouwend tempo dat niet voor iedereen zal bevallen. Mij wel. Ik zat me steeds af te vragen of Joaquin nu ècht een reus is (hieronder lees ik van niet) en - indien niet- hoe men dit dan zo knap overtuigend heeft weten te doen overkomen? Wellicht met oude trucjes zoals in At Zijí Duchové (1979)?

Ik ga die '80 Egunean' toch ook maar eens proberen op te snorren, want dit regisseursduo bevalt me wel!

Wij hebben Handia (Giant) vanavond op Netflix gezien en hebben genoten van deze sfeervolle en goed geacteerde film. Mooie locaties, voortreffelijk camerawerk en verzorgde aankleding. Deze film verdient zeker de aandacht van de geroutineerde filmkijker. Een 3.5

Sfeervolle film, mooie beelden. Speelt van 1838 tot 1861 in Spanje en Frankrijk. Tijdsbeeld wordt zorgvuldig en reatistisch weergegeven. Uitgangspunt is de historie van een Baskische man met reuzengroei uit Alzo. De film maakt er een verhaal van twee broers van.

Tempo is heel rustig. Enerzijds mooi, maar anderszijds zit er geen duidelijke ontwikkelingslijn of samenhang in. Een hoop losse scenes achter elkaar. Veel stilte en blikken tussen de twee broers, hun woorden zijn sumier. Die blikken moeten dan veel zeggen, maar ik heb persoonlijk liever wat concretere dramatische inhoud. De film bestaat uit vier chapters, de eerste drie boeiden me nog wel maar het vierde vond ik weinig meer aan. Het ging als een nachtkaars uit, kun je zeggen. En hij is zo treurig, deze geschiedenis. Ik was er al met al niet zo blij mee.

Volgens de geschiedenis waren de botten van de man met reuzengroei verdwenen uit zijn graf in Alzo, in deze film ook, maar in 2020 zijn ze aldaar alsnog wel gevonden.