• 12.483 nieuwsartikelen
  • 167.180 films
  • 10.817 series
  • 31.090 seizoenen
  • 625.229 acteurs
  • 195.445 gebruikers
  • 9.136.715 stemmen
Avatar
 
banner banner

Lady Macbeth (2016)

Drama | 89 minuten
3,36 261 stemmen

Genre: Drama

Speelduur: 89 minuten

Oorsprong: Verenigd Koninkrijk

Geregisseerd door: William Oldroyd

Met onder meer: Florence Pugh, Christopher Fairbank en Cosmo Jarvis

IMDb beoordeling: 6,8 (28.047)

Gesproken taal: Engels

Releasedatum: 13 april 2017

  • On Demand:

  • iTunes Bekijk via iTunes
  • CineMember Bekijk via CineMember
  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Lady Macbeth

Het Engelse platteland, 1865. Katherine is getrouwd met een veel oudere man. Ze haat haar liefdeloze huwelijk en zijn koude familie. Als ze een affaire krijgt met een jonge arbeider, ontketent dat de kracht in haar om met alle middelen te vechten voor wat ze zelf wil.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Dievegge

Dievegge

  • 3053 berichten
  • 7869 stemmen

Dit is niet gebaseerd op Shakespeare, maar wel op een novelle van Nikolai Leskov over een vrouw met die bijnaam. Door het verhaal te verplaatsen van het Russische platteland naar Noord-Engeland brengen ze de locatie wel dichter bij de echte Lady Macbeth. Een tweede verschil is dat ze geen zelfmoord pleegt op het einde. Dat is een breuk met de negentiende-eeuwse opvatting dat overspel tot de ondergang van de vrouw moet leiden. In plaats daarvan wint ze, al is het meer een pyrrhusoverwinning.

Florence Pugh is een ontdekking. Ze straalt een mengeling uit van kinderlijke onschuld en meedogenloosheid. Met haar kobaltblauwe jurk steekt ze af tegen de bruin-witte achtergrond. Wanneer ze centraal in beeld komt met een symmetrisch decor, heeft ze iets despotisch. Hetzelfde geldt voor haar kat, een devon rex. Ondanks haar misdaden kun je met haar meeleven, aangezien haar omgeving zo bekrompen en victoriaans is en omdat ze als een gebruiksvoorwerp tot dat huwelijk gedwongen was. Schuldbesef toont ze nauwelijks, alleen na het verstikken van haar pleegkindje pinkt ze een traantje weg.

In tegenstelling tot bij veel kostuumdrama's is hier geen overbodige sentimentele muziek gebruikt, waardoor het realistisch overkomt.


avatar van Woland

Woland

  • 4410 berichten
  • 3577 stemmen

Aardig kostuumdrama over de verwording van Katherine - een jonge vrouw die uitgehuwelijkt wordt aan een hork, maar als de beperkingen van buitenaf langzaam verdwijnen blijkt ze zelf een gewetenloze moordenares die zonder scrupules ieder die haar in de weg zit uit de weg ruimt. Maar Lady Macbeth blijft toch een wat onderkoelde, afstandelijke film waarin de boosaardigheid van Katherine, maar ook van haar man en schoonvader, als een gegeven wordt beschouwd, en waar er qua verhaal weinig te halen viel. Florence Pugh speelde wel overtuigend en was zeer geloofwaardig als schattig meisje dat tegelijkertijd een gewetenloze, egoistische moordenares is.


avatar van scorsese

scorsese

  • 12199 berichten
  • 10436 stemmen

Uitstekende film waarin een jonge vrouw wordt uitgehuwelijkt aan een man wiens vader het huis met ijzeren hand regeert. Gestileerd en enigszins afstandelijk in beeld gebracht, wat naadloos aansluit bij het hoofdpersonage. En dit personage is boeiend neergezet (niet in de laatste plaats vanwege de sterke rol van Florence Pugh).


avatar van bobbee

bobbee

  • 132 berichten
  • 45 stemmen

Prima film, strak geregisseerd en koud en afstandelijk in beeld gebracht. Dat we zo weinig weten over het meisje is belangrijk. Geen voorgekookte psychologie. We stappen als kijker samen met haar in de vervreemding. Uitgehuwelijkt aan een impotente lafaard en onderdrukt door een kille schoonvader is er maar een weg naar hartstocht, naar het echte leven, die van de stalknecht.

Daar heeft ze alles voor over. Maar dat leven is niet voorbestemd dus verdoemd. De analogie met Macbeth is duidelijk. Alles wat je doet brengt je verder van huis. Een soort van Murphy's law maar dan op zijn Grieks.

Pugh is zeer aantrekkelijk en aanvankelijk leidt zij je mee tot ze over grenzen gaat die even niet te rijmen zijn met dat schuchtere, mooie meisje. Toch zijn alle voortekenen er al (de waterval, de camerastandpunten, de woorden). Wie valt over die metamorfose en zijn eigen moraal als leidraad neemt blijft hangen in die verwarring. En dat is jammer.

Het groteske is onderdeel van het drama, de stijl en de modaliteit van het verhaal. Het oordeel van de kijker oproepen ten opzichte van de waarschijnlijkheid of wenselijkheid van de inhoud van het verhaal is juist wat de film wil doen. Wie in onmenselijke omstandigheden wordt gebracht wordt zelf onmenselijk. In die zin past het perfect in het Macbeth van Shakespeare en pakweg Oedipus. Het laat zien dat wie zijn positie ter discussie stelt aan het kortste end trekt. Dat is lange tijd zo geweest. Voor vrouwen, voor mensen uit de lagere klasse, zelfs voor koningen.


avatar van IH88

IH88

  • 9245 berichten
  • 3123 stemmen

“She's a disease!”

Wat een fantastische acteerprestatie van Florence Pugh. Deze (nu nog) onbekende Engelse actrice spat van het scherm als Lady Macbeth, en vanaf het begin zie je dat er meer achter haar, op het eerste gezicht, onderdanige rol van huisvrouw zit.

Ze straalt kracht en een bepaalde sluwheid uit, en ze weet van Katherine ook een assertieve vrouw te maken die haar mannetje staat. Maar het interessantste is de morele teloorgang van Katherine, en bij bepaalde scènes zat ik met open mond naar haar acties te kijken. Uitstekend acteerwerk ook van Naomi Ackie als de werkster Annie. Het laatste shot van Pugh is briljant, en de complete leegte en eenzaamheid laat zien dat haar acties verregaande consequenties heeft.


avatar van Film Pegasus

Film Pegasus (moderator films)

  • 30682 berichten
  • 5290 stemmen

Indrukwekkende film met de prachtige Florence Pugh, maar vooral het kleurenpalet, kostumering en cinematografie tillen de film ver omhoog. Het is geen verfilming van Shakespeare, ondanks de titel doet uitschijnen, maar het verhaal heeft wel iets van de tragedie van de schrijver weg, net als oude Griekse verhalen. Het personage groeit ook duidelijk en zie je gaandeweg het verhaal veranderen vanwege diverse motieven. Dat heeft Pugh geweldig gedaan en hopelijk zien we nog veel van haar.


avatar van Shadowed

Shadowed

  • 9842 berichten
  • 5917 stemmen

Mwa.

Weer een film met een aantal statische shots en weinig muziek om het staande te houden. En wederom werkt het naar mijn mening opnieuw niet. Het voelt allemaal simpel aan en zeker in het begin hebben de random scenes geen meerwaarde, gecombineerd met statische camerashots die ook niets toevoegen.

Alleen gekeken voor Pugh dan, en die doet het dan ook behoorlijk. Maar eigenlijk is de hele cast goed bezig, en ook een beetje de redding van deze film. Vooral dat kleine jongetje Palmer maakt behoorlijke indruk, goed voorbeeld van een perfect gecast kind. Kan Newell in Guernsey nog behoorlijk wat van leren.

Zodra de camera wat in beweging komt, is de film ook wat interessanter en toegankelijker. Maar om door de eerste helft heen te komen was eigenlijk behoorlijk vermoeiend. Ik vond namelijk dat er visueel zo weinig te genieten was, en dan wordt het al snel saai. Daar kan ook Pugh niks tegenin brengen.

Maar zodra de donkere wendingen en ruzies het wat beginnen over te nemen, komt de film wat opgang en wordt wat sfeervoller. De film is dus gewoon een stuk interessanter in de tweede helft, waar net genoeg gebeurd om je geboeid te houden. Jammer dat de eerste helft dan zo afstandelijk en saai is.

Dat is ook een beetje het probleem van de eerste helft, het is zo afstandelijk, waardoor er geen chemie tussen Pugh en Jarvis voelbaar is, terwijl beide het best goed doen. Maar je voelt je dan ook geen moment blij of ellendig voor het stel, dat toch wel zonde is.

Net geen voldoende, als de indrukwekkende Fairbank wat meer mocht mopperen en wat langer in beeld mocht zijn was dit een stuk beter geweest. Hij en Pugh zijn dan de sterren van deze film eigenlijk.


avatar van Movsin

Movsin

  • 7998 berichten
  • 8263 stemmen

Het langspeeldebuut van regisseur William Oldroyd is een voltreffer.

In het begin van de film wordt de destijds traditionele ondergeschiktheid van de vrouw sterk geïllustreerd, de veronachtzaamheid die ze ervaart, haar vernederingen...

In een mooie, sterke filmstijl brengt de regisseur echter een vervolg dat omwille van de uitbeelding van het hoofdpersonage op vele vlakken verbazing oproept.

Het moet gezegd dat actrice Florence Pugh een uitzonderlijke geslaagde act neerzet van een keiharde -sommige scenes komen bepaald onbehaaglijk over - , erotiek uitstralende vrouw. Film houdt je hierbij wel degelijk in de ban. Verrassend goed en wat gedurfd.


avatar van Capablanca

Capablanca

  • 1094 berichten
  • 1506 stemmen

Mooie transformatie van slachtoffer naar dader.


avatar van Fransman

Fransman

  • 2849 berichten
  • 2161 stemmen

Prachtig van sfeer en over de gehele linie wordt er sterk geacteerd. Met als 'ster' Florence Pugh, die hier een glansrol speelt. Maar toch kreeg deze film me niet op het puntje van m'n stoel. Dat kwam vooral door de afstandelijkheid van de beelden. Ook de vrijscènes hadden voor mij wat explicieter gemogen, om het contrast te benadrukken tussen de kille atmosfeer van het huwelijk en wat lust vermag te doen tussen twee mensen. Toch een ruime voldoende.


avatar van BlueJudaskiss

BlueJudaskiss (moderator films)

  • 11632 berichten
  • 5009 stemmen

Florence Pugh had ik vagelijk gezien in Midsommar en The Commuter - allebei films waar ik geen fan was, dus dat ze zo'n sterke actrice zou blijken had ik even niet zien aankomen. Fantastisch! Haar hele lichaamstaal, de blik in haar ogen: het zijn allemaal kleine gebaren die soms een interne lachstuip veroorzaakten want wat kan ze een heerlijk kreng spelen! Top, echt top.

Het fijne vond ik ook dat ik een tijd lang geen idee had waar ik aan toe zou zijn met Lady MacBeth. Heel lang zat ik nog te denken aan een soort dystopie á la The Handmaid's Tale maar ik kon nergens de vinger goed opleggen. Dat het uiteindelijke wraakverhaaltje me nogal tegenviel neem ik dan graag voor lief omdat ik zó geboeid was door wat er in beeld kwam. Perfecte, uitgekiende kadrering ook, met prachtige soundscapes op de achtergrond.

Enorm leuke verrassing. Ik snap dat dit niet iedereens smaak is, maar ik werd hier dolgelukkig van.

4,0*


avatar van jerry r

jerry r

  • 519 berichten
  • 302 stemmen

Dacht eerst ook dat het om de Lady Macbeth van Shakespeare ging.

Een verrassende film

Florence Pugh is schitterend om naar te kijken


avatar van stefan dias

stefan dias

  • 2372 berichten
  • 1365 stemmen

Prachtige plaatjes, zeker de landschappen, maar helemaal overtuigd werd ik niet.
Vrouw des huizes blijkt al snel geen teer doetje te zijn, met een koppige fierheid die haar de kracht geeft niet ten onder te gaan aan het trieste lot dat haar te beurt valt.
Dan komt er een rare ontmoeting waar alleen maar 'dierlijke aantrekkingskracht' speelt.
Maar dat zinderen kon ik niet echt voelen… op een of andere manier bleef de relatie tussen de twee toch iets kouds hebben. Raar ook dat ze er werkelijk alles voor over heeft om haar man bij haar te houden… en dan koud haar kar keert als die breekt. Ik zou het nog begrepen hebben als ze daar ook gebroken zou zijn, want daar valt haar droomwereld normaal gezien toch gewoon in duigen… Of laat ik het zo zeggen: dan zou ik nog ergens begrip voor haar daden kunnen hebben, nog ergens kunnen meevoelen. Nu blijkt ze toch maar een gekkin uiteindelijk. Jammer.

De schoonvader speelde wel echt schitterend… hoe weerzinwekkend kun je zijn. Mooi shot ook, in zijn rechtopstaande doodskist. En Cosmo Jarvis was een openbaring: wat een beest.


avatar van Creative-lady

Creative-lady

  • 721 berichten
  • 602 stemmen

De film zelf is een mooie film. Maar het einde vond ik toch niet goed .
Anna wordt beschuldigd door Katherine van moord en ... wat ging er gebeuren als zij en sebastian daar door het bos werden gevoerd?

Zo dom dat de echte moordenares onschuldig bleef en ... een gelukkig leven ging krijgen? Terwijl dat ze twee moorden gepleegd heeft


avatar van david bohm

david bohm

  • 2980 berichten
  • 3286 stemmen

Indrukwekkende prestatie van Florence Pugh die me ook was opgevallen in Midsommar. Met haar rustige lichaamstaal en algehele uitstraling geeft ze de Lady iets gedistingeeerds. De beeldcomposities zijn steeds fraai en het verhaal weliswaar vrij dunnetjes en zonder veel uitdieping blijft boeien. Vooral de protagoniste zorgt voor een aangename kijkervaring, hoewel aangenaam, haar meedogenloze gedrag is ook verontrustend en geeft de kijker een ongemakkelijk gevoel.


avatar van Theunissen

Theunissen

  • 11638 berichten
  • 5409 stemmen

"Lady Macbeth" (het is van origine een Russisch verhaal naar het boek van Nikolai Leskov) is het beeldschone speelfilmdebuut van William Oldroyd en is o.a. te zien op "Film 1", waarop ik hem ook gezien heb.

Het verhaal speelt zich af op het Engelse platteland, midden negentiende eeuw, en draait om Katherine (Florence Pugh), die gevangen zit in een kil huwelijk met de veel oudere Alexander Lester (Paul Hilton) en ze moet gehoorzamen aan haar schoonfamilie, waaronder vader Boris (Christopher Fairbank). Als haar man en schoonvader beiden voor lange tijd op reis zijn voor zaken wordt ze verliefd op de arbeider Sebastian (Cosmo Jarvis). Dit maakt in haar een kracht los die ervoor zorgt dat ze zich niet meer de wet laat voorschrijven door haar man en schoonvader.

Het verhaal zit goed in elkaar en weet van de eerste tot de laatste minuut te boeien. De chronologie klopt en de wijze van filmen laat goed de saaiheid en leegheid van het leven van Katherine zien. Ze is zeker een interessant personage, maar niet per se een sympathiek personage. Ze zit vast in haar korset, haar haar strak gevlochten, gekaderd in een bijna rigide opstelling. Ze kan geen kant op en Je voelt bijna haar wanhoop en verveling. Dit maakt ook dat je bijna haar daden, waarvan haar affaire met Sebastian nog de minst erge is, vergoelijkt.

Terwijl je aan de andere kant met afschuw aanziet wat ze in haar blinde liefde doet met degenen die haar geluk in de weg staan. De koele en als gewetenloos overkomende wijze waarop ze dit doet en de mensen om haar heen hierin weet mee te slepen zorgt voor kippenvel. Het verhaal zorgt hierin voor een goede opbouw waarin Katherine steeds een stap verder over haar grens gaat. Het verhaal stopt vrij abrupt en maakt nieuwsgierig naar hoe het Katherine de rest van haar leven zal vergaan.

Katherine wordt gespeeld door Florence Pugh (waarvan ook wat naaktheid te zien is, zo moet ze een keer poedelnaakt in de kamer staan met haar gezicht naar de muur toe, terwijl haar oudere man Alexander Lester zichzelf bevredigt omdat hij niet in staat is om met haar te vrijen) die deze rol met een angstaanjagende geloofwaardigheid neerzet.

Ze heeft een goede chemie met haar tegenspeler Cosmo Jarvis die Sebastian speelt. Deze komt in eerste instantie als zeer wereldwijs over wat Katherine ook vooral aantrekkelijk in hem lijkt te vinden. Hoe verder de film vordert, hoe meer blijkt dat Katherine de wereldwijze is en Sebastian nog veel te leren heeft. Cosmo Jarvis zet deze rol op een zeer geloofwaardige wijze neer wat zeker bijdraagt aan het totaalplaatje van deze film.

Verder kan zeker actrice Naomi Ackie niet vergeten genoemd te worden. Zij speelt Anna, het donkere kamermeisje van Katherine, die alles stiekem in de gaten houdt (o.a. glurend door een sleutelgat) terwijl ze de terugkeer van haar meester afwacht. Haar reactie op alles wat zich afspeelt in het huis zorgt voor een goede gewetensvolle tegenhanger van het gewetenloze gedrag van Katherine.

De omgeving waarin de film zich afspeelt is prachtig. Zowel het mooie oude landhuis als de prachtige ruwe natuur zorgt voor een mooi en passend decor bij dit verhaal en verder mogen ook de decors, kleurgebruik, kostuums en het cameragebruik er wezen. Al met al is "Lady Macbeth" een fraaie Drama film, waarbij je steeds verder wordt meegezogen in het venijnige en egocentrische gedrag van Katherine, die als slachtoffer over lijken moet gaan om haar leven te kunnen leiden, maar de grens daarbij wel overschrijdt.


avatar van james_cameron

james_cameron

  • 6339 berichten
  • 9334 stemmen

Misleidende titel aangezien dit helemaal niets met de bard te maken heeft. Florence Pugh is uitstekend als een uitgehuwde vrouw in het Engeland van1865 die over lijken gaat om te bemachtigen waar zij naar verlangt. Economisch in elkaar gezet en vertolkt; de film heeft duidelijk geen groot budget tot beschikking maar regisseur William Oldroyd weet slim om te gaan met de beperkte lokaties en visueel ziet alles er bijzonder fraai uit. Een genadeloos grimmige kijkervaring, maar niet zonder humor en mededogen.


avatar van Kronos

Kronos

  • 972 berichten
  • 1368 stemmen

Zo misleidend is de titel niet want de film is gebasseerd op de novelle Lady Macbeth of Mtsensk (staat trouwens op de poster te lezen) en die titel verwijst naar het personage Lady Macbeth van Shakespeare.


avatar van Fisico

Fisico (moderator films)

  • 9419 berichten
  • 5133 stemmen

Een film waarbij ik een ander plot in gedachten had, niet in het minst door Shakespeare. We volgen een eenzame Catherine. Welvarend, maar hoegenaamd niet gelukkig. Ze wordt genegeerd door haar man en schoonvader en zelfs bij momenten gekleineerd. Ze mist warmte, liefde en aanhankelijkheid. Ze verveelt zich ook, want wat moet je hele dagen doen als je overal wordt buitengehouden.

Het kostuumdrama krijgt echter een macaber kantje wanneer blijkt dat Catherine niet het onnozele en neerbuigende wicht is voor wie iedereen haar aanziet. Een meer dan uitstekende Pugh die de rol van Catherine met verve neerzet. Koel en beredeneerd.

Dacht ze dat haar broodje gebakken was toen echtgenoot en schoonvader uit de weg werden geruimd, komt daar één of andere akte een stokje voor steken. Wroeging en meedogenloosheid komen om de hoek leunen. Ik blijf het merkwaardig vinden dat de toy boy het niet haalt. Alsof het verhaal van Sebastian niet gestaafd kan worden? Of het andere personeel niet kan getuigen hoe het eraan toeging op het landhuis ... Maar dat de rijken steeds een streepje voor hebben op de armen, dat is zeker waar.


avatar van notsub

notsub

  • 1377 berichten
  • 1362 stemmen

Ik ging de film in met als referentie de film Corsage (2022), maar de gelijkenissen hielden halverwege duidelijk op. Beide films handelen over een vrouw in een geforceerd slecht huwelijk, die vecht voor haar vrijheid. Katherine in Lady Macbeth gaat hierbij duidelijk grenzen over en blijft daar rustig bij. Ik kon dat laatste stuk zien aankomen, maar echt sterk vond ik het niet. Het deed teveel afbreuk aan de geloofwaardigheid. Het eerste deel van de film is dan wel sterker, maar Lady Macbeth verliest daarna veel aan kracht.


avatar van T.O.

T.O.

  • 2295 berichten
  • 2578 stemmen

Vrij originele film waarbij de rustige 19e eeuwse context contrasteert met het choquerende en nare gedrag van vrijwel alle personages.

Florence Pugh is geknipt voor deze rol.


avatar van Sergio Leone

Sergio Leone

  • 4181 berichten
  • 2860 stemmen

Goed.

Florence Pugh is ijzersterk als op het eerste gezicht breekbaar hoofdpersonage. Het is de vroegste van haar rollen die ik tot dusver zag, maar de maturiteit waarmee ze acteert is indrukwekkend. Ze past ook perfect in de verder erg kil geregisseerde film. Daar waar kostuumdrama's vaak rijk aan details en overvloed zijn, is deze film kil aangekleed en in beeld gebracht. De film oogt triestig, vol grijsgrauwe kleurtinten. Het voornamelijk statische camerawerk is daar ook niet vreemd aan.

Het past bij hetgeen men wil vertellen. Het bronmateriaal ken ik niet, maar de film laat verder weinig aan de verbeelding over. Kil en afstandelijk, maar net daardoor sterk in sfeer. Ik was er alleszins in mee, maar ik kan me best voorstellen dat, als de sfeer je niet weet te grijpen, dit een trage en té afstandelijke zit kan zijn.

3,5


avatar van Fortune

Fortune

  • 4123 berichten
  • 2594 stemmen

Nadat ik Eileen (2023) heb gezien van dezelfde regisseur kwam ik deze film tegen. Die films hebben allebei veel overeenkomsten. Beide films hebben het over een soort 'schone schijn,' ophouden, dat je een rol speelt maar achter de muren, achter die schone schijn is het anders, een eenzaam leven, een oneerlijk leven. En in beide films willen de vrouwen uit dat oneerlijke leven en gaan heel ver omdat te bereiken. Te ver eigenlijk. Veel te ver waardoor het interessant wordt omdat het vrouwen zijn maar ook omdat het zo realistisch overkomt. De vrouw neemt wraak maar is geen held en handelt zelfzuchtig, uit eigen belang voor een beter leven. En daar komen moralistische dilemma's aan te pas die je als kijker ziet maar je weet niet hoe de hoofdpersoon erover denkt.