The Wife (2017)

The wife miste ik destijds in de bioscoop en bij de DVD-release had ik niet zo hoge verwachtingen. Toch wou ik hem een degelijke kans geven al was het maar omwille van Poulidor Glenn Close. Ook hier schittert Glenn Close in de rol van Joan Castleman, de echtgenote van Nobelprijswinnaar Literatuur Joe Castleman. Ik kreeg moeilijk zicht op haar mysterieuze personage waarbij ze wam en koud tegelijk blies. Wat wilde ze nu eigenlijk bereiken of aantonen? Hoe zag ze zichzelf binnen haar relatie en hoe wilde ze die in standhouden? Ze maakte een ingrijpende keuze die haar toekomstige rol enorm heeft beïnvloed, maar echt vrede kon ze er niet mee nemen.

Dat maakt The wife tot een boeiende film waarbij onderhuidse spanningen geregeld de kop opsteken. Het zorgt eveneens voor fijne scherpe dialogen en ook de acteerprestaties op zich droegen daar toe bij. Want ook Jonathan Pryce deed het uitstekend als flamboyante charismatische partner. De flashback naar het verleden waren aangenaam en zinvol. Het doorbrak het patroon ook wat. De stukken met Christian Slater vond ik minder interessant en minder zinvol al zijn ze wel noodzakelijk voor het geheel.

Zoals ik hierboven al las ook voor mij een film die zal blijven hangen. Geen wereldtopper, maar o zo fijn gebracht. Ook de wereld van de Nobelprijswinnaars is eens een andere en bovendien interessante setting.

Ik heb me hiermee gemaakt alleen richting het eind is het wat te snel.

Ik voeg me bij IH88. Fijne film dit, net geen 4*

Het verhaal is een beetje vergelijkbaar met de vorige film die ik zag, Collete.
Maar ik vond de eerste beter dan deze, ondanks de goede vertolkingen van de hoofdcast.
Deze prent was me iets te saai.