Genre: Drama / Biografie
Speelduur: 106 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten / Canada
Geregisseerd door: Tim Burton
Met onder meer: Amy Adams, Christoph Waltz en Krysten Ritter
IMDb beoordeling: 7,0 (98.813)
Gesproken taal: Italiaans, Engels en Frans
Releasedatum: 5 februari 2015
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Big Eyes
"She created it. He sold it. And everyone bought it."
Het verhaal van de legendarische schilderes Margaret Keane en haar echtgenoot Walter. De beroemde schilderijen waarop kinderen met grote ogen te zien zijn worden bekend door de commercieel ingestelde Walter, die op den duur ook krediet opeist voor het artistieke proces. Zijn verlegen vrouw, de echte artiest, blijft ondertussen stilletjes op de achtergrond.
Externe links
Acteurs en actrices
Margaret Keane
Walter Keane
Dick Nolan
Enrico Banducci
DeeAnn
Ruben
John Canaday
Older Jane
Young Jane
Judge
Video's en trailers
Reviews & comments
voskat
-
- 1023 berichten
- 1087 stemmen
Tim Burtons neiging om alles in een sprookje te veranderen past hier eigenlijk verdomd goed bij. Christoph Waltz is een monster, maar je kan er niet niet om lachen. Amy Adams ook prima bezig als muizig neurootje dat zich de kaas van het brood laat eten door onze Oostenrijkse vriend.
Speciale hulde voor de poster trouwens: geweldig gevonden!
Rosicky
-
- 1436 berichten
- 1709 stemmen
Aardige film, die nergens de indruk wekt echt wat bijzonders te willen doen. Tim Burton is al jaren niet meer in goede doen, en dat verandert niet met Big Eyes. Christoph Waltz is charmant als altijd, maar deze film komt nergens boven de middelmaat uit. Al kijkt het bijzonder gemakkelijk weg, niet in de laatste plaats vanwege het mooie kleurgebruik.
blurp194
-
- 4473 berichten
- 3563 stemmen
Een bizar verhaal, maar wel echt gebeurd.
Niet dat dat nou direct een heel goede film oplevert. Bij wijle langdradig en saai, een behoorlijke spanningsboog ontbreekt. En Amy Adams krijgt er wel de meeste prijzen mee, maar Christoph Waltz maakt het meest indruk met de sleazeball die hij hier neerzet. Wel wat teveel in de lijn van de rollen die hij de afgelopen jaren gespeeld heeft misschien.
De hand van Tim Burton is nauwelijks te herkennen. Ook dat stelt wel wat teleur.
MH040
-
- 318 berichten
- 1003 stemmen
Plus Christoph Waltz! Super fan! Acteren dat die man kan
(...) Ik vond Waltz in Inglourious Bastards erg goed, maar in andere rollen die ik van hem zag (Water for Elephants, Carnage, the Zero Theorem) vond ik ‘m lichtelijk irritant, tegen overacting aanzitten en de film omlaag halen. En in Big Eyes weer een beetje hetzelfde verhaal; hij speelt het allemaal net te. (...)
Amy Adams als het introverte muizige vrouwtje en met dat ik-voel-de-tranen-komen-maar-ik-wil-niet-huilen-gezicht hebben we ook al vaker van d'r gezien. (vond d'r overigens niet slecht spelen).
Verder vond ik de muziek in het begin van de film hinderlijk aanwezig, de grootte van de Big Eyes movement had wat dikker aangezet mogen worden en de rechtbank scene was komisch maar had indrukwekkender gebracht kunnen worden, werd hier wel erg simpel afgedaan. En Margarets dochter kon niet acteren.
Dan het positieve: De film over het algemeen was boeiend en leuk genoeg. Het verhaal is filmwaardig. Ook het tijdsbeeld was mooi neergezet. De humor was leuk. En het visueel kleurrijke stijl van Burton was mooi.
Al met al... 3 - 3,5*. Prima film, geen topper.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Big Eyes (2015) – Schilderij van jou, schilderij van mij…
Wat doe je als vrouw in de jaren vijftig als je man met de eer gaat strijken voor jouw schilderijen? Deze echtelijke uitbuiting verkent Tim Burton in zijn laatste film Big Eyes, die een behoorlijk andere toon aanslaat dan zijn eerdere werk.
Stijlbreuk met gebrek aan balans
Oudgedienden uit de Burton-stal Johnny Depp en Helena Bonham Carter ontbreken hier, maar Danny Elfman verzorgt als vanouds de muziek. Ondanks dat is het echter zeker mogelijk dat je even vergeet dat je naar een Burton zit te kijken: de regisseur die zich vaak van een nogal donkere, gothic stijl bedient, levert met Big Eyes zijn meest lichte en kleurrijke film sinds Big Fish af. Dit had net als bij Big Fish uitstekend kunnen werken, maar Big Eyes wordt geplaagd door een gebrek aan evenwicht. Amy Adams speelt een mooie, ingetogen rol als Margaret (bekroond met een Golden Globe), die helaas nooit helemaal in balans wil komen met de steeds clowneske acterende Christoph Waltz. Hoe goed hij als acteur ook is, de schmierende capriolen passen hier simpelweg niet echt. Waltz is te charmant en charismatisch om vervelend te worden, maar het ondermijnt de verankering in de realiteit die Big Eyes toch wel na lijkt te streven.
james_cameron
-
- 5969 berichten
- 9108 stemmen
Vlak en kleurloos; dat zijn geen termen die je normaalgesproken associëert met regisseur Tim Burton. Helaas zijn ze wel van toepassing op deze flinterdunne film, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van schilderes Margaret Keane. Het verhaal biedt te weinig drama om te kunnen boeien en visueel valt er niet veel te beleven. Amy Adams is onopvallend in de hoofdrol. Christoph Waltz, als haar man Walter Keane, valt daarentegen des te meer op, maar hoofdzakelijk in negatieve zin. Met zijn geschmier en veel te dik aangezette spel keldert hij de hele film vroegtijdig. Al had een andere, meer subtiele akteur het fletse script ook niet kunnen redden, vrees ik.
sean-penn
-
- 159 berichten
- 110 stemmen
Theatraal manier van verhalen vertellen typeert Tim Burton nog steeds.
Al is Big Eyes geen fictie maar berust het op waarheid, de hand van de regisseur is duidelijk zichtbaar. Andere cineasten hadden er wellicht een rechtbank drama van gemaakt. Verhaal leende zich prima daarvoor maar gelukkig doet Burton dat niet. Zijn focus ligt geheel op de twee hoofdrol spelers. Beide hanteren een heel overdreven acteerstijl. Walz is expressief en de wereld is zijn podium, Adams acteert juist heel introvert en ingetogen. Persoonlijk hou ik daar wel van. Nee, laat ik het anders formuleren, Bij deze film werkt die stijl.
Dat dramatisch overdreven spel versterkt de schilderijen van Margaret Keane. De grote ogen weerspiegelen beide zielen, schuldgevoel en hoogmoedswaanzin. De ogen zien hun façade en fraude, net zoals de toeschouwer in de filmtheater. Kitscherig kun je beide het best omschrijven. Kitscherig in de goede zin van het woord.
Toch wel genoten van Big Eyes. Gewoon degelijk vakwerk van een respectabele regisseur met een aparte manier van verhalen vertellen.
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Kitcherige middelmaat, zoals eigenlijk al jaren bij Burton. Waltz doet wat ie altijd doet (en nu op het irritante af) en Adams is eigenlijk het grootste probleem van de film, al kan ze daar zelf niet zo veel aan doen. Het is Burton namelijk totaal niet gelukt invoelbaar te maken waarom ze in hemelsnaam bij Waltz blijft, waardoor je eigenlijk al na een half uur op de obligate eindscène zit te wachten.
2*
Valii
-
- 206 berichten
- 303 stemmen
Het neerzetten van een jaren 60 sfeertje kun je wel aan Burton overlaten. Ook het verhaal is intrigerend. En o ja, stiekem heb ik best wel weer van Waltz genoten; eigenlijk niet zo van Adams, vond haar relatie met Waltz nogal ongeloofwaardig.
Fortune
-
- 4088 berichten
- 2536 stemmen
Aardige film.
Behoorlijk apart verhaal maar wel een die ik meteen geloof. Hoewel er op het einde ook wel behoorlijk grappige momenten inzitten is het personage dat Waltz speelt behoorlijk gestoord en psychopathisch.
De film is aardig in beeld gebracht en je wilt de film ook gewoon uitzitten maar het is zeker geen hoogvlieger of een film die bepaalde momenten heeft die het ook echt geweldig maken. Daarentegen is het verhaal en intrigerend en entertainend genoeg voor de volle 105 minuten. Misschien toch een 3.5* voor het aparte, waargebeurde verhaal.
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4129 stemmen
Plagiaat in het kwadraat
Dat proces voor de rechtbank was hilarisch. Niet voor te stellen dat dit echt gebeurd is. Waltz speelt Walter Keane, een onuitstaanbare lullekop van een vent die zijn vrouw wegcijfert om zijn eigen naam en roem op te krikken. Nu, Margaret was toch ook heel naief om zijn naam zomaar op de schilderijen te zetten maar in het begin geeft Burton daar wel een uitleg aan : it's a man's world die jaren '50.
Voor zware en deprimerende films moet je niet bij Tim Burton zijn : hij geeft de film wel kleur, houdt het allemaal zo gezellig mogelijk en maakt van Keane een gladde praatjesmaker en een kerel die in zijn eigen leugens gelooft. Op bepaalde momenten is de overacting erg overdreven (heb om die reden wel redelijk een hekel aan Waltz) wat de film bijna in de komedie laat vallen. Maar het is vooral een film over een vrouw die voor zichzelf heeft leren opkomen en erkenning heeft gevonden voor haar talent.
Vind dat de film hier hard aangepakt wordt. Burton gooit het over een andere boeg : geen sprookjes en fantasietjes, maar toch nog altijd onmiskenbaar Burton. Ik vond het een leuke frisse film die me niet tegengevallen is.
Gruffalo
-
- 207 berichten
- 603 stemmen
Verwachtte er aan de ene kant veel van (Tim Burton, goede acteurs), maar het verhaal klonk me suf in de oren. Big Eyes? Schilderijen met kinderen? Grandioos werd het dan ook nergens, maar toch een pakkend filmpje met een aardig verhaallijntje. Niet echt geweldig, maar de acteurs en Burton's bijzondere manier van films maken droegen toch bij aan een vermakelijke zit. En ook leuk om even wat te weten te komen over die rare schilderijtjes.
Flat Eric
-
- 6365 berichten
- 1026 stemmen
Het waargebeurde verhaal rondom Keane was mij volstrekt onbekend en mede daardoor is de film voor mij geslaagd.
Bizar dat je daar 10 jaar mee wegkomt.
De 50s en 60s sfeer is prachtig in beeld gebracht en zowel Amy Adams als Christoph Walz waren erg geloofwaardig in hun rol. Ik heb genoten van deze film, ook al is de Big Eyes kunst bagger.
ikkegoemikke
-
- 2872 berichten
- 4250 stemmen
“All these copies... you're like Warhol!
Nah, Warhol’s like me. That fruitfly stole my act! “
Tim Burton is bekend geworden door de surrealistisch aanvoelende film “Edward Scissorhands” en andere rariteitenkabinetten zoals “Beetlejuice” en “Mars Attack!”. Ditmaal begeeft hij zich op het meer realistische pad met deze biografische film “Big Eyes” over het toch wel intrieste leven van Margaret Keane. Deze kunstenares uit de jaren 60 is de verantwoordelijke die ervoor gezorgd heeft dat ontelbare huisgezinnen enkele schilderijen (of copies) in hun woning hadden hangen met daarop een triestig kindje met onwezenlijk grote ogen (en meestal voorzien van een traantje). Op het eerste gezicht was dit gewoon kitscherige “Holly Hobbie”-achtige tienerkunst. Maar de waarheid is verbijsterend en tegelijkertijd briljant. Heel het oeuvre van Margaret Keane werd zogezegd door haar man Walter, die wel vlotte praatjes kon verkopen maar niet zo vlot was met een penseel, gecreëerd. Dat is het verbijsterende aan heel het verhaal. Het briljante is hoe deze praatjesmaker de hele merchandising op poten zette en van deze tienerkamer-portretjes een commercieel succesverhaal maakte. Op marketinggebied was hij een voorloper. Hij creëerde wel een eega zonder identiteit en persoonlijkheid. Een pantoffelheldin, opgesloten in een stoffig zolderkamertje die aan de lopende band deze schilderijtjes afwerkt en ondertekent met de achternaam van haar echtgenoot. Uiteindelijk mag je het toch beschouwen als de meest subtiele kunstroof aller tijden.
Black Math
-
- 5390 berichten
- 1735 stemmen
Meerdere mensen hierboven met de kritiek dat deze film de persoonlijke touch en de eigenzinnigheid van Burton lijkt te missen. Die kritiek snap ik erg goed, al heb ik nu ook weer niet zoveel met Burton dat het me erg stoort. Als de film maar sterk is.
Wat dat betreft valt het niet helemaal mee. Biografische films zijn altijd een beetje tricky omdat er een verhaal verteld moet worden, waardoor er vaak meer aandacht is voor de inhoud dan voor de vormgeving. Visueel was deze film ook niet heel erg bijzonder. Het verhaal kon wel redelijk boeien, maar om te zeggen dat het erg meeslepend was, nee.
Grootste ergenis was Waltz. De rol is al behoorlijk irritant, dit type mensen kan ik moeilijk uitstaan, maar de wijze waarop de rol wordt neergezet is ook toch wel erg overdreven.
Uiteindelijk film die als weinig uniek op me overkomt, noch veel te bieden heeft. 2*.
Leland Palmer
-
- 23740 berichten
- 4699 stemmen
Fijne jaren 50 en 60 sfeertje, mooie locaties, leuk kleurenfiltertje. Prima wegkijken met deze 'Big Eyes'. Waltz is prima hoor, maar dat overacten van hem hebben we al zovaak gezien. De film mist echte hoogtepunten en weet nergens écht indruk te maken. De aanloop naar de rechtzaak toe en de zaak zelf zijn niet zo overtuigend. Hoe denkt Walter dat ooit te kunnen winnen? Gaat nergens over natuurlijk. Vanaf de 1e seconde zie je aankomen dat ze beide moeten gaan schilderen natuurlijk. Redelijk kansloos. De schrijvers van het scenario maken zich er soms ook nogal makkelijk af. Maar ik heb me aardig vermaakt.
Kisje
-
- 970 berichten
- 1187 stemmen
Gisteren had ik een korte omschrijving van de film gelezen en dat sprak me eigenlijk meteen aan. Toen ik zag dat Waltz één van de hoofrollen vertolkt, wist ik dat ik deze film zo snel mogelijk moest zien.
Het begin start op een typische manier... Beiden leren elkaar kennen, worden halsoverkop verliefd en trouwen. Het hoogtepunt in hun relatie is dan al voorbij en wat dan volgt is de ene teleurstelling na de andere. Vooral voor Margaret die ontdekt dat ze getrouwd is met een man die ze eigenlijk niet kent. Iemand die met haar eer gaat lopen en het emotionele aspect achter de grote ogen negeert. Nu, ik ben een grote fan van Waltz, maar als deze bad guy kon hij mij niet bekoren. Het werd op een vrij kinderachtige manier gebracht. Zeker naarmate de film vordert en Margaret de echtscheiding aanvraagt en beide partijen het moeten gaan uitvechten voor de rechtbank. Ik bedoel... Natuurlijk dat je een bewijs zou moeten gaan leveren dmv een schilderij te tonen.
Ik weet niet of de film de algehele gang van zaken weergeeft? Dat in het midden gelaten, de film is ééntje om eens te bekijken, maar daar stopt het dan ook. Ik was meer onder de indruk van Adams die op een ingetogen manier Margaret heeft weten te vertolken.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Ik vond het wel een leuk filmpje. Origineel verhaal, dat ook nog eens waar gebeurd is en waar Burton een eigen komische draai aan weet te geven.
Amy Adams speelt een prima hoofdrol neer en zet een personage neer, waarbij ik me afvroeg hoe ze het zover kon laten komen en waar ik wel een klein beetje medelijden mee had. Waltz zet zijn personage hier en daar iets te overdreven neer, al kon ik het op zich wel hebben.
Het jaren '60 sfeertje is lekker neergezet met frisse heldere kleuren. Ondanks dat het allemaal nooit echt hoogstaand wordt is het vermakelijk om te zien.
3,0*
Macmanus
-
- 13726 berichten
- 3630 stemmen
Aardig.
Gaat niet de Burton zijn die je meteen gaat opnoemen. Toch had ik slechter verwacht om een of andere reden. Dat Burton het nog steeds een wat sprookjes achtige sfeer geeft ondanks het een bio-pic is werkte erg goed. De bio-pic is met stip het saaiste sub genre in Hollywood en met deze aanpak groeit het tenminste nog uit tot een degelijke film.
Er zit wel een probleem in de film en dat is Waltz. We komen maar niet af van deze man in Hollywood. Helaas wanneer hij naast een weergaloze actrice als Amy Adams staat valt het pijnlijk op dat hij maar 1 manier van acteren heeft. Hij brengt 0,0 nuance in zijn karakter. Wellicht stuurde Burton hem een beetje die kant op. Toch ben ik bang dat er niet meer inzit. Het is wel een smetje op een verder geinig filmpje.
3 sterren.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10189 stemmen
Aardige film over een schilderes die trouwt met een man die haar werk als het zijne verkoopt. Een mooi, waargebeurd verhaal dat hier wel nogal voorspelbaar wordt gebracht. De film ziet er goed uit, ook al is dit voor Tim Burton één van zijn minst fantasievolle films. Amy Adams zet een prima rol neer, Christopher Waltz legt het er iets te dik bovenop.
arno74
-
- 8700 berichten
- 3342 stemmen
Onderhoudende en luchtige film die ook nog fijn wegkijkt. Dat Burton deze heeft geregisseerd valt nergens aan af te zien, maar dat wil niet zeggen dat het een slechte film is, al stelt het zijn fans wellicht teleur. Het is een zeer vermakelijke film geworden, alleen echtgenoot Walter wordt nogal over de top neergezet en hoort eigenlijk meer in een komedie thuis, verder heb ik er weinig op aan te merken. 3*
Theunissen
-
- 11414 berichten
- 5338 stemmen
Aardig en kleurrijk schildersdrama, welke gebaseerd is op ware gebeurtenissen en waar ik eerlijk gezegd nooit van heb gehoord en hetzelfde geldt voor de kunstwerken die Margaret Keane heeft gemaakt (ik ben dan ook een beetje een cultuurbarbaar, hoewel ik schilderijen van Salvador Dalí wel mooi vindt).
In deze film draait het om de bescheiden schilderes Margaret Keane (goed gespeeld door de mooie Amy Adams) en haar echtgenoot Walter Keane (goed en overtuigend gespeeld door Christoph Waltz die wederom een leuk en irritant typetje neerzit), waarbij de laatste op een zeer commerciële manier schilderen/posters/kaarten verkoopt waarop kinderen te zien zijn met grote ogen. Margaret Keane maakt ze en Walter Keane verkoopt ze en eist ook alle krediet op voor het artistieke proces (hij ondertekent ze alleen en verkoopt ze dan alsof hij ze heeft gemaakt). Zo wilt hij o.a. erkenning krijgen in de kunstwereld die het echter geen kunst vindt, maar eerder kitsch. Margaret Keane vindt het in eerste instantie niet erg dat haar man haar schilderen verkoopt (wordt namelijk aardig wat geld mee verdient) onder zijn naam en houdt zich ook netjes op de achtergrond. Maar op een gegeven moment begint het op haar geweten te werken en wilt ze zelf erkenning hebben, welke zelfs leidt tot een rechtszaak en daar draait het dan allemaal om in deze film.
Het verhaal is opzicht wel interessant en vermakelijke en ook met de uitvoering van het verhaal zit het wel goed. Dat komt sowieso door de vele kleurrijke beelden (iets waarin regisseur Tim Burton natuurlijk goed in is), fraaie landschappen en omgevingen, decors en de aankleding, maar ook door beide hoofdrolspelers Amy Adams en Christoph Waltz die gewoon goed en leuk acteren. Het is jammer dat Krysten Ritter maar een kleine rol heeft in deze film, want ik vind haar altijd een fraaie verschijning om te zien. Het einde van de film vond ik goed en leuk (was zelfs komisch) en het was ool mooi om na het einde nog een beetje te weten te komen wat er met Margaret Keane en Walter Keane (hield tot zijn dood vol dat hij de schilderijen met de kinderen met de grote ogen heeft gemaakt) is gebeurt.
Hier en daar is de film misschien wat saai en langdradig, maar al met al was dit een aardige en vooral een vermakelijke Drama film om eens gezien te hebben.
Decec
-
- 6629 berichten
- 8339 stemmen
Een redelijk drama/biopic/misdaad/romantiek film...
Goed verhaal...
Redelijk acteerwerk...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
Ouderwetse opname auto...
Dievegge
-
- 3000 berichten
- 7699 stemmen
Margaret Keane heeft wat te verduren gehad. Haar schilderijen waren razend populair, maar ze werden bespuwd door kunstcritici en het auteurschap werd opgeëist door haar echtgenoot. De echte Margaret Keane (°1927) heeft een cameo als vrouw op een bankje, na een kleine twaalf minuten.
Die schilderijen met grote, waterige ogen hebben een kitscherig, sentimenteel kantje, maar ze spreken wel aan. In ogen kun je gevoelens lezen, die hier worden uitvergroot. Amy Adams is ideaal voor deze rol, deels omdat ze zelf wijde ogen heeft. Make-up en camera's zijn soms aangewend om ogen groter te doen lijken, ook bij het dochtertje. Margarets waanvoorstelling in de supermarkt, waarbij iedereen haar aankijkt met Keane-ogen, werkt goed.
Dit is een van de beste rollen van Amy Adams. Ze speelt een individuele kunstenares die weinig van doen heeft met het kunstwereldje. Het is een getalenteerde vrouw die eerst op haar kop laat zitten, maar dan voor zichzelf op leert te komen. Krysten Ritter als de vriendin en de twee actrices die de dochter op verschillende leeftijden spelen, zijn ook oké.
Iets minder geslaagd is de uitwerking van Walter Keane. In het begin komt hij charmant over. Het begint met een klein leugentje en groeit uit tot iets ergers. Dit lijkt aannemelijk, totdat we te weten komen dat z'n Parijse schilderijen ook niet van hem zijn. Hij was dus al een bedreven oplichter, wat in tegenspraak is met hoe z'n personage in het begin neergezet wordt. Op het einde legt Christoph Waltz het er wat te dik op, zoals wanneer hij het huis in brand wil steken. De scène waarin hij een recensent aanvalt met een vork is fictief..
Fans van Tim Burton zijn hier niet enthousiast over, maar het kan wel een ander publiek aanspreken. Kort na het verschijnen van dit atypische werk scheidde de regisseur van z'n vrouw Helena Bonham Carter. Zou het kunnen dat zij...? Ach, nee.
Brabants
-
- 2694 berichten
- 2013 stemmen
Dit biografisch drama was in goede handen met Tim Burton als regisseur en was vooral boeiend, fris en leuk om naar te kijken. Het dromerige karakter van Margaret en het gebruik van kleuren ligt deze regisseur nou eenmaal goed. Ook het vormgeven van een decor wat ruim een halve eeuw oud is komt bijzonder fraai en sfeervol tot uiting. De cast zorgt ook voor uitstekende prestaties met name Christoph Waltz als zijnde de charlatan.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Fijne Burton.
Begrijp de kritiek niet dat zijn hand niet herkenbaar zou zijn in deze film. Het duistere is misschien wat wég, maar da's nooit echt de sterkste kant geweest van Burton. Wel het sprookjesachtige, en dat is hier nog volop aanwezig, ondanks dat het een biopic betreft.
Meteen ook het meest positieve aan de film. Biopics zijn vaak oersaaie films, grijze muisjes met een veel te rigide structuur en véél te serieus gebracht. Daar laat deze film zich niet aan vangen. Burton voelt zich goed in de 60s, schildert alles in felle, mooie kleuren en geeft de film een fanasierijke finish.
Personages zijn larger than life, ondanks dat wordt het verhaal achter de film geen pure kolder. Waltz is leuk, Adams oké (al heeft ze niet al te veel werk). Terence Stamp vond ik nog de meest opvallende figuur. Meestal kleine rolletjes, maar toch vaak een meerwaarde. Muziek van Elfman was een beetje onopvallend, die van Del Rey wat underused, al dragen beiden wel bij tot het sprookjesachtige sfeertje.
Vond het een fijne film. Mooie manier om een apart verhaal te vertellen, mét stempel van de regisseur. Het gebeurt zelden dat je dat kan zeggen over een biopic.
3.5*
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5408 stemmen
Ben het eigenlijk tot op de punt komma eens met onderhond. Ook wel eens leuk
Leuke film. Een echte Burton film toch wel. Vond vooral de toon fijn. Het is behoorlijk fragmentarisch en veel dingen gaan wel erg snel, maar das vaak in een biopic met behoorlijke tijdspanne. Maar het is een kleurrijke Burton film met humor, niet te veel drama en zelfs thrillerelementen. Heb me prima vermaakt.
Donkerwoud
-
- 8026 berichten
- 3576 stemmen
De archetypische filmstijl van Tim Burton zit deze biopic over Margaret Keane wat in de weg. Begrijp me niet verkeerd: het ziet er spic en span uit, en hij tovert de jaren vijftig, jaren zestig op het scherm als een prettige, nostalgische droomwereld. Maar juist voor dit verhaal - over een vrouw die cru geconfronteerd wordt met haar eigen ondergeschikte positie - voelt het allemaal te luchtig en te vrijblijvend. Christoph Waltz is fijn om naar te kijken als de louche zakenman, waar je zowel een biertje mee wil drinken als dat je hem op zijn smoelwerk wil rammen. Amy Adams speelt een fijne, ingetogen rol als de kunstenares. Aardig thema ook: heeft de kunst waarde omdat de timide Margaret het met hart en ziel maakt, of omdat Walter het met zijn charisma aan de man brengt?
K. V.
-
- 4105 berichten
- 3594 stemmen
Deze was op tv en ook eens meegepikt. Een prima verhaal die me eigenlijk wist te boeien van begin tot einde. Ook de cast deed het prima en verder zag de film er prima uit. Ik had geen verwachtingen bij deze film, maar heb me er prima mee vermaakt, vond hem wel het bekijken waard.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4695 stemmen
Big Eyes is naar verluidt een vrij accurate verfilming van het leven en het werk van Margaret Keane en haar slinkse echtgenoot Walter. Ik was niet zozeer bekend met het werk van Keane, althans niet van de hype en impact die het had in de jaren 60. Of je deze schilderijen nu kitscherig, lelijk of mooi vindt, is eigenlijk ondergeschikt aan het verhaal.
Burton, toch vooral bekend om zijn fantasyfilms, brengt hier een mooie creatie van de romantische jaren 60. Hij stopt alles misschien een beetje te veel in een fleurig jasje, want ik kan me best voorstellen dat dit in werkelijkheid voor Margaret een pak minder was. Wegens financiële problemen rolt ze in het gewiekste strategische plan van Walter om in zijn naam verder te schilderen. Walter, een eersteklas oplichter met een enorm ego en uitstraling bezit de kunst om zijn producten aan de man te brengen. Niet alleen de verkoop van producten is zijn handelsmerk, ook de manier waarop hij mensen manipuleert en laat doen wat hij wil (in het bijzonder zijn stiefdochter en Margaret), behoort tot zijn talenten. Het gaat zelfs verder wanneer blijkt dat hij even goed kan schilderen als mezelf met dat verschil dat hij mensen kan overtuigen dat hij het écht kan. Waltz zet hier een charismatische aangename vertolking neer van Walter. Een plezier om bezig te zien. Ook Amy Adams overtuigt me in elke film die ik van haar zie.
Het toon ook nog maar eens aan hoe manipulatief iemand kan zijn wanneer je jezelf dient weg te cijferen ten koste van je eigen leven en toekomst. Margaret wordt zo geketend door haar man dat ze zelfs de opvoeding van haar dochter op het spel zet, dat ze zich laat vernederen op de vernissage, dat ze niet of nauwelijks vrienden heeft en dat ze steeds weer haar eigen geheimpje moet meezeulen en de grootheidswaanzin van haar man moet aanhoren. En toch weet ze dat het dankzij haar man is dat ze zoveel succes heeft. Zonder hem was de marketing van haar schilderijen nooit van de grond gekomen. Interessant om even bij stil te staan. Het enige wat me wat stoort is of we Margaret wel moeten zien als de onderdanige vrouw passend in het heersende filosofie van die tijd?
De rechtbankscène vond ik iets minder. Iets te veel kolder en weinig overtuigend. Voor de rest een erg fijne film, prima, maar niet geweldig. Een dikke 3,5*!
Het laatste nieuws
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
De tien best beoordeelde films van de jarige Vince Vaughn (54)
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
Bekijk ook
Big Fish
Drama / Fantasy, 2003
794 reacties
Kabadayi
Misdaad / Drama, 2007
38 reacties
Vincent
Animatie / Fantasy, 1982
6 reacties
Im Labyrinth des Schweigens
Drama, 2014
65 reacties
The Theory of Everything
Biografie / Romantiek, 2014
185 reacties
Hva Vil Folk Si
Drama, 2017
23 reacties
Gerelateerde tags
man vrouw relatiehawaiiartiestrechtszaakbiografieschilderengebaseerd op een waargebeurd verhaalhonoluluhonolulu, hawaiijehovah's witness jaren 50jaren 60
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.