Game of Thrones - Seizoen 1 (2011)Seizoen 2 (2012)Seizoen 3 (2013)Seizoen 4 (2014)Seizoen 5 (2015)Seizoen 6 (2016)Seizoen 7 (2017)Seizoen 8 (2019)Seizoen 6 (2016)

Fantastisch seizoen, na een toch wat minder vijfde seizoen. Ik heb eindelijk het idee dat het verhaal ergens naartoe werkt en dat mijn vragen beantwoord worden. Na jarenlang eindeloos speculeren zijn we nu ver voorbij de boeken en is alles een verrassing. De eerste afleveringen waren niet helemaal goed uitgewerkt, met een aantal afgeraffelde personages en locaties. Het zijn vooral de laatste afleveringen die eruit springen.

De verhalen van Dany en Bran werden eindelijk interessanter, een heerlijke koude oorlog in Kings Landing, maar het waren vooral de Starks die er dit seizoen uit sprongen, met in het bijzonder Jon Snow.

Ik vraag me na de laatste aflevering wel af: gaan we onze Nederlandse acteurs nog terug zien, of is hun verhaal voorbij?

Melisandre sowieso - die moet Arya nog ontmoeten: "I see a darkness in you. And in that darkness, eyes staring back at me. Brown eyes, blue eyes, green eyes ... eyes you'll shut forever. We will meet again." Of ze die ontmoeting zal overleven is een tweede, want ze staat op Arya's lijst. Ik denk dat Melisandre nu op zoek zal gaan naar de andere rode priester, Thoros of Myr. Dat is mogelijk ook hoe ze Arya weer zal ontmoeten.

Daario is waarschijnlijk uitgespeeld.

Animosh Thanks! Jammer dat we Daario dan waarschijnlijk niet meer gaan zien, hoewel dit wel een mooi afgerond einde was voor hem. We gaan het zien!

Het is mij nooit opgevallen dat Melisandre op Arya's lijst staat.

Wowww… Wat een finale! Wat je ook mag vinden van de rest van het seizoen, deze laatste twee afleveringen waren ontegenzeggelijk episch.

Het eerste wat mij opviel: de hoeveelheid namen in de opening titles. Zoals episode 1 alle personages netjes langs ging om hun verhaallijnen weer te openen, episode 10 sluit een heleboel lijntjes af. En hoe!

De eerste scène was meteen al een steengoede. Praktisch geen dialoog, en een verrassende soundtrack: rustige piano, uitmondend in orgel – anders dan anders, maar het werkt fantastisch. Uiteindelijk loopt het, zoals verwacht, gierend uit de hand. En hoe! An sich is het al episch genoeg (de langzaam brandende kaarsjes, de enorme groene wolk), maar de manier waarop is ook mooi symmetrisch met de plannen van de oorspronkelijke Mad King. Al het gedoe in King’s Landing heeft tot een, voor mij althans, vrij onverwachte uitkomst geleid. De Tyrells zijn praktisch van de kaart geveegd, Cersei zit op de troon, en Jaime is er níét blij mee. Erg benieuwd waar dit heen gaat…

De hele ontploffing was, hoe episch ook, niet heel verrassend. Wat me wel volledig de mond snoerde was de dood van Tommen. Die zag ik absoluut niet aankomen. Ook deze scène is weer fantastisch gefilmd, heel basic, zonder dramatische muziek. Daardoor slaat het des te harder in. Nu was ik nooit een fan van Tommen, maar ik heb nu een raar soort bewondering voor de manier waarop hij uit het raam springt. Niks twijfelen, gewoon doen. Iets wat hem tijdens zijn leven nooit gelukt is.

Aan Daenerys ga ik weinig woorden vuil maken. Ik vind het jammer dat Tyrion haar zo toegewijd is. Overigens lijkt het me een bijzonder slecht plan om Daario in Mereen achter te laten. Ik geloof nooit dat dat lang goed gaat.

Ook onverwacht, maar zeker niet ongewenst: Arya doodt Walder Frey. Eindelijk, eindelijk, eindelijk kunnen we The Red Wedding achter ons laten. Hier is er opnieuw een mooie symmetrie te vinden. Niet alleen wordt Walder Frey op dezelfde plek vermoord als ooit Robb en Catelyn, maar de modus operandi is ook gelijk. Roose Bolton werd eerder dit seizoen van dichtbij doodgestoken, zoals hijzelf eerder Robb doodstak. Walder Freys keel wordt nu doorgesneden zoals hij dat eerder bij Catelyn liet doen. Wat kan gerechtigheid soms mooi zijn…

Dan het Noorden, sowieso de focus van dit seizoen. Bran krijgt het langverwachte visioen. Het bevestigt wat we allemaal al wisten, maar ik ben erg blij dat we het te zien kregen. Uitstekend geacteerd, het altijd hartverscheurende Stark-thema op de achtergrond, en dan de overgang naar het heden. Dat heden geeft ons ook een steengoede scène. Als Stark-loyalist maakt dit mij erg gelukkig. THE KING IN THE NORTH! Wat mij betreft had het ook prima The Queen in the North mogen zijn, maar ik wil niet klagen. Ik mag Jon sowieso stukken beter sinds hij uit de dood is opgestaan. Zullen we vanaf nu dan doen dat alle Starks blijven leven?

Lyanna Mormont: wat een held. Serieus, wat een badass held.

Een recensie van het hele seizoen als geheel volgt nog; over deze aflevering alleen al is al zoveel te zeggen. Wat goed gefilmd, wat een uitstekende soundtrack, wat een fantastisch acteerwerk, wat een geslaagde verwijzingen naar eerdere seizoenen en wat een wish fulfilment weer. Wat een fantastische afsluiter van het seizoen.

Ik begrijp het wel. Ze is één van de weinigen die zijn politieke talent en intelligentie erkent, en vergeleken met veel mensen die in Westeros heersen is ze een toonbeeld van compassie. Daarnaast luistert ze naar haar adviseurs, zelfs als ze haar wijzen op haar tekortkomingen. Haar verhaallijn is ook niet mijn favoriete (te eendimensionaal, en ze krijgt te veel in haar schoot geworpen), maar er zijn slechtere leiders, toch?


Anderzijds maak ik me ook zorgen over Arya. Iemand zijn eigen zonen voeren en glimlachen terwijl je zijn keel doorsnijdt wijst niet op een gezonde levenshouding. Ik hoop dat ze zich niet verliest in blinde haat.


Benjen gaat gegarandeerd (nogmaals) dood. Voor de rest duim ik met je mee.

Fijne recensie verder. Nogmaals bedankt voor de uitgebreide recensies iedere week!

De klassieke achtergrondmuziek in de scène in King's Landing in afl. 10 vond ik echt betoverend mooi!

Schitterend hè? Hier een link. Eerst die tragische piano, na vierenhalf minuut die lichtelijk angstaanjagende vocals erbij, en als dan een minuut later het orgel erbij komt weet je, ook al heb je de hele aflevering niet gezien, dat hier iets op grote schaal grandioos misgaat.

Totaal anders dan de soundtrack gewoonlijk klinkt, maar wat werkt het goed!

Wederom zoveel onwaarschijnlijkheden die me irriteren.

Die vent die naar dat widfire gelokt wordt en daar doodgestoken, zodat hij nog kans heeft de de kaarsen uit te blazen? Wat voor nut had dat?

Pycelle die door een kleuter verteld wordt dat hij mee moeten komen omdat de koning hem wil zien? Want dat is normaalgesproken de manier hoe de koning iemand uitnodigt.

Arya die taart maakt van die 2 Frey's? Waarom en hoe in godsnaam.

Varys die kan teleporten.

Cercei die de troon opeist, terwijl ze hoogstens 4 voorstanders heeft. Hoe lang gaat reign duren, een dag? Ze zullen er wel iets op verzinnen, maar echt logisch is het niet.

Ondanks dat een goede aflevering. Een dikke 7, samen met aflevering 9 en de Hodor-aflevering, de enige 3 afleveringen die ik echt goed vond.

Een jaar lang wachten, en voor je het weet zit het seizoen er alweer op. Tijd om de balans op te maken.

Zoals al eerder opgemerkt is vooral het eind van het seizoen sterk. Mijns inziens was er geen enkele aflevering zwak, hoewel er met name in het midden wat afleveringen met zwakke punten zaten. De tegenvallers van dit seizoen:
- Mereen. De meeste scènes zijn een beetje ongemakkelijk, en het talent van Peter Dinklage wordt hier verspild. Gelukkig volgen in de laatste twee episodes toch nog sterke scènes.
- Ik was erg gelukkig met de terugkeer van Blackfish Tully. Hij wordt ijzersterk neergezet en heeft een aantal korte maar mooie scènes. Ik kan het echter niet verkroppen dat hij zo aan zijn eind moest komen.
- De gebeurtenissen in King’s Landing schieten niet echt op. Weliswaar wordt er een heleboel goed gemaakt in de laatste aflevering, maar ik had het echt wel gehad met die High Sparrow.
- De Iron Islands… An sich geen slechte scènes, maar ze vallen in het niet bij de rest van het verhaal. Het is bijna alsof de makers uit schuldgevoel alsnog Euron Greyjoy hebben doen opdagen.

Sterke punten:
- Dit seizoen is de definitieve comeback van de Starks. Na vijf seizoenen is Sansa eindelijk een sterke vrouw, Brans verhaallijn is oprecht interessant, Arya maakt een eind aan haar identiteitscrisis en komt terug naar Westeros. Daarnaast hebben we nog de letterlijke comeback van Benjen, toch nog niet dood, en Jon Snow. Die was weliswaar dood, maar heeft het uiteindelijk toch tot King in the North geschopt. Lang niet slecht voor een familie die uitgestorven leek.
- Ik heb de term al eerder genoemd: wish fulfilment. Dit is voor Game of Thrones-begrippen een behoorlijk happy seizoen. Maar ik geef toe: misschien zal ik Ramsay toch een beetje missen.
- Een epische veldslag in episode 9, zoals we verwachtten. Niet héél schokkend misschien, maar desondanks bloedstollend.
- Een aantal sterke dramatische scènes. Jaime was erg goed in episode 8, Sansa en Jon hebben een uitstekende chemie, en de flashbacks van Bran waren ook sterk. En dan de hold the door-scène…
- Eervolle vermelding voor Lyanna Mormont. Hoeveel koningen hebben hun koningschap te danken aan een 10(?)-jarig meisje?

Meest memorabele scènes:
- Het weerzien te Castle Black. Geen enorme scène, maar toch ontroerend. En, naar het lijkt, het begin van betere tijden voor de Starks.
- De (aanloop naar de) ontploffing van de Sept. Uitzonderlijk goed uitgevoerd, met schitterende muziek.
- De dood van Hodor. Nooit gedacht dat dat me zo zou raken.
- De dood van Ramsay Bolton. Wraak! En de perfecte afronding van een fantastische aflevering.

Wat ik hoop voor seizoen 7:
- Drama tussen Jaime en Cersei. Cerseis heeft al wat haar menselijk maakte verloren; voor Jaime hoop ik juist dat hij, na zijn belevenissen in Riverrun, verder gaat met zijn redemption arc. En dat gaat ongetwijfeld botsen.
- Over botsingen gesproken… Littlefinger keek erg onheilspellend in zijn laatste scène. Er gaat nog wel wat gebeuren tussen hem, Sansa en Jon. Hopelijk blijven Sansa en Jon een eenheid vormen.
- Hopelijk meer flashbacks! Met Rhaegar Targaryen misschien?
- Ik weet niet wat ik hoop voor Arya. Engel der Wrake spelen is goed en aardig, maar omwille van haar geestelijke gezondheid moeten we misschien maar hopen dat ze herenigd wordt met haar familie?

Al met al een prima seizoen. Ik kijk nu al reikhalzend uit naar het volgende. Winter Has Come…

Het is wel duidelijk te merken dat ze naar een eind toe werken, de tijd vloog voorbij in dit seizoen. En hoewel ik blij ben dat ze eindelijk een beetje tempo erin hebben is dit wel weer een erg groot verschil met eerdere seizoenen. Gelukkig worden een aantal saaie verhaallijnen afgerond (eindelijk van die faith zooi af) en krijgen andere steeds minder tijd (Dorne wat toch een grote saaie bende is).

Dan eindelijk vertrekt Daenerys, het zou verdomme eens een keer tijd worden. Ik verwacht nu wel dat ze daar begin volgend seizoen direct mee gaan knallen.

Beste momenten:
- Hold the Door, zo ongelofelijk krachtig moment dat tevens een interessant gegeven geeft over de invloed die Bran heeft als die in de 'flashbacks' zit.
- Jon en Sansa die herenigt worden en dat het hun eindelijk eens meezit.
- Ramsay, wat ga ik die man missen maar wat een heerlijk moment was dat. Die hele battle was trouwens geweldig gefilmd, klein smetje was Littlefinger die wel erg Deus Ex Machina aanvoelde.
- The winds of Winter, of tenminste de eerste 20 minuten. wat een geweldige opbouw en eindelijk maakt Tommen eens een keuze uit zichzelf .
- Sam. Wat een geweldige goedzak is die kerel toch, ben erg benieuwd wat zijn verder aandeel wordt maar de momenten bij zijn ouders en de aankomst van de bibliotheek zijn heerlijk.

Minpunten:
- Blackfish. Een geweldig personage, maar oh zo jammer dat we hem verder niet in actie zien.
- Arya. Leuk de ontwikkeling die ze meemaakt maar het voelde allemaal niet logisch en lekker aan. Eerst is ze een seizoen lang aan het huilen en nu ineens is ze volleerd in alles. Had daar voornamelijk het gevoel dat ze perse haar wraak op Frey wilde bewaren tot het eind en er daarom maar wat filler in stopte met Waif.
- Daenerys. Eigenlijk al vanaf het tweede seizoen mijn minst favoriete verhaallijn en ook dit seizoen begint het weer allemaal wat jammer. Ik kan me er gewoonweg niet voor interesseren. Grootste probleem is echter dat het in de laatste paar afleveringen ineens zo snel gaat, dt terwijl we al 6 seizoenen naar haar trage gekloot aan het kijken zijn. Ook hier voelt het gewoon te gehaast. en dan laat ik het tijdreizen van Varys nog even links liggen.
- Time travel. Varys, Arya en Jamie die erg snel van hot naar her reizen terwijl dit in vorige seizoenen meerdere afleveringen of zelfs een heel seizoen in beslag nam. Wat het dan nog vreemder maakt is dat Brienne weer een traag geval is.
- The Hound. Hoe geweldig ik het personage ook vindt hij voelt hier voornamelijk als filler. Hopelijk gaan ze hem volgend seizoen wel goed gebruiken anders dient dit geen doel.
- Jamie. Hij is qua ontwikkeling echt 'all over the place'. Met Brienne is het allemaal weer 'redemption' maar zodra ze weg is, is het weer 'ik houd van me zus en doe alles voor haar'. Het eind beloofd wel eindelijk verdere ontwikkeling van hem, maar dat is nog maar zien.

Winter is Here en dat werd tijd ook. Meer en meer partijen verdwijnen en de Starks krijgen eindelijk weer wat goeds. Ik ben blij dat ze eindelijk wat sneller door het verhaal gaan, keerpunt is wel dat het contrast tussen de seizoen wat groter wordt. Dat wordt ook geholpen doordat het een hoopvoller seizoen is dan eerdere. In tegenstelling tot eerdere seizoenen is de drang om het volgende seizoen niet echt groot, ook halverwege dit seizoen verdween die drang weer. Tevens zit ik me af te vragen hoe ze dit nu nog over 15 afleveringen gaan verdelen, daar zal helaas wel weer veel filler inzitten.

Maargoed ik heb me weer vermaakt met dit seizoen.
4.0*

Na een wat slap begin eindigt het toch weer geniaal, met de epische battle in episode 9 en de sublieme wraak-aflevering van episode 10.

Meeste punten zijn hier wel genoemd, twee volgens mij nog niet genoemde details die mij wat tegenstaan:

- het vuurspuwen van de draken- het lijken wel vlammenwerpers. Ik vind dat er niet zo mooi uitzien, maar goed misschien ben ik in de minderheid.
- de reus die wordt opgeofferd door hem als stormram te gebruiken. Ramsey was al verslagen, had even een paar uur de tijd genomen om een fatsoenlijke stormram te bouwen, had die reus opgelapt en je had er nog een hoop plezier van gehad. Heeft hiermee dus ook de laatste der reuzen het loodje gelegd? Jammer.

behoorlijk K*# nieuws voor de niet pindakazen fans,,
HBO is niet meer te zien in...

Wow dat zag ik niet aankomen zeg, de aanslag op de Sparrows met dat groene vuur en dat dan nog Koning [spoiler=ep10] Tommen zich naar beneden laat vallen was wel een schok. Btw Aya stark is behoorlijk pittig geworden, kickt serieus ass

Btw, ik vind Khalisee dus wel heel erg tof (buiten dat ze super hot is), vooral omdat het een real badass woman is. En de draken heel cool vind.

Ik had zo mijn twijfels aan het begin van dit seizoen, maar zo halverwege werd het toch weer onvervalst goed. De Hold the door!-scene met de moedige Hodor, het gevecht tussen the Children of the Forest en the White Walkers bij de ingang van de grot, etc... Er is duidelijk meer geld in de serie gestoken: de visuele effecten zien er beter uit en alles oogt epischer dan voorheen. Het kasteel Riverrun bijvoorbeeld, dat ziet er echt oogverblindend mooi uit, als een sprookjeskasteel. Ook de fantastische muziek verdient een pluim. Helaas is er Voor Brienne of Tarth wederom vrij weinig te doen, haar verhaallijn staat al een poos op een laag pitje, maar ze is al die tijd wel mijn favoriete personage gebleven: eerlijk, trouw, onbevreesd, dapper... Met haar in de buurt hoef je nergens bang voor te zijn. Of juist wel, het is maar net aan wiens kant je staat. Ik ben in ieder geval blij dat ze al die seizoenen heeft overleefd. Wie ik wel erg zal gaan missen is de sadistische Ramsay Bolton, wat een geweldige rol van Iwan Rheon. Er zijn ook personages waar ik helemaal niets mee heb. Michiel Huisman als Daario Naharis bijvoorbeeld, maar ook Carice van Houten weet niet het maximale uit haar (toch ijzingwekkende) personage te halen. Een speciale rol voor Max von Sydow. Wat een mooi en omvangrijk oeuvre heeft die man; van het schaakspel in Het Zevende Zegel tot leermeester in Het Spel der Tronen. En daartussen in schitterende films gespeeld als The Exorcist, Pelle Erobreren, Hannah and Her Sisters, Minority Report, Robin Hood, Shutter Island en recent nog Star Wars!

The door, een van de beste afleveringen van Game of Thrones. Heerlijk tragisch, het plot gaat goed vooruit en iemand mag eens een echte held uithangen.

Seizoen 5 was tot nu toe de minste van de serie en het is goed dat de makers zich sterk herpakken met juist nu een van de sterkste seizoenen van de reeks. Het begin is nog rustig, maar zeker de slotafleveringen zijn ronduit intens, grootschalig, episch en pakkend. Ongelofelijk dat je hier naar een tv serie zit te kijken in plaats van een honderden miljoenen kostende film. Petje af. Inhoudelijk was dit seizoen ook minder rommelig dan het voorgaande, maar erg veel heb ik er niet over te melden. Het meeste staat al wel in de berichten in dit topic. Benieuwd naar het zevende seizoen en daarna zal ook ik lang moeten wachten op het slotseizoen.

4*

Oh, wauw. Ik sta er van te kijken hoe mijn waardering voor deze serie veranderd is. De eerste drie seizoenen vond ik wel oké, maar toch vooral best langdradig. Ik had er een hard hoofd in dat ik ooit nog de hype van Game of Thrones zou gaan inzien. En toen kwam ik bij seizoen 4 en kwam daar eindelijk verandering in. Seizoen 5 was dan weliswaar weer een stapje terug, maar slaagde er evengoed in mijn aandacht vast te houden.

Seizoen 6 was voor mij de overtreffende trap. De eerste paar afleveringen zijn nog een beetje op het niveau van seizoen 5: goed, maar soms krijg je de indruk dat er niet bijster veel gebeurt. Dit verandert echter in de tweede helft van het seizoen. De spanningen nemen dan in vrijwel ieder gebied toe (in Winterfell alsook in King's Landing en Meereen) en dit mondt tijdens de laatste twee afleveringen uit in de meest spectaculaire climax die je je als kijker maar kunt wensen. De veldslag in Winterfell en de aanval in Meereen zien er adembenemend uit en zijn haast voelbaar. In King's Landing doet zich ondertussen de ene interessante plotwending na de andere voor, hoewel alles daar dusdanig in beeld gebracht werd dat het niet als een complete verrassing kwam (Tommen's zelfmoord zag ik bijvoorbeeld aankomen op het moment dat hij zijn kroon afzette). En wat mij (zo te lezen niet als enige) opviel: personages als Varys, Jaime en Arya verplaatsen zich bliksemsnel tijdens die laatste afleveringen. Die afleveringen zijn zo sterk dat een dergelijk detail natuurlijk de boel niet helemaal onderuit kan halen, maar het doet wel een beetje af aan de continuïteit. De voorgaande seizoenen leken immers vooral duidelijk te willen maken dat de wereld dusdanig groot is dat je niet zomaar even van A naar B reist.

Erg fijn seizoen. De serie heeft naar mijn mening een duidelijke groei doorgemaakt. Het acteerwerk is altijd al goed geweest geweest, maar de politiek is interessanter geworden, de humor slaat vaker aan en de actiescènes komen (mede door het hogere budget) veel meer tot hun recht. Ook heb ik een zwak voor plottwists zoals die omtrent Hodor. Heel mooi gedaan en wat leefde ik met hem mee toen hij die deur probeerde tegen te houden. Het laatste shot van de tiende aflevering kan zo door voor het einde van een epische blockbuster die je zojuist in de bioscoop hebt gezien. Knap dat deze televisieserie dat heeft weten te bewerkstelligen.

4*

Het zesde seizoen voor de tweede keer gezien en mijn waardering aangepast naar de volle vijf sterren. Er zitten drie afleveringen in dit seizoen die wat mij betreft gewoon het hoogtepunt van de serie vormen. Alles is verrassend, filmisch en episch. Dit niveau heb ik nooit eerder op het kleine scherm mogen aanschouwen. Vooral de grote veldslag dit seizoen is bijna mooier dan welke veldslag in films dan ook. Miguel Sapochnik, de regisseur van de laatste afleveringen, is hier geniaal en ik ben blij dat hij ook voor het slotseizoen teruggekeerd is.

Eén opvallend minpunt dit seizoen: dit is verreweg het minste seizoen voor Tyrion, die normaal fungeert als leukste personage.

Twee gezichten.

Dit seizoen was voor mij echt heel dubbel. Aan de ene kant heb je een paar geweldige episodes (The door, Battle of the Bastards, en deels The winds of Winter) maar aan de andere kan toch ook wel weer veel te veel sparrows en violenmuziek. Ik zie hierboven veel lovende commentaren over de muziek dus ik ben gelukkig in de minderheid. Nochtans haalde het de kracht uit veel scenes en dat is zonde. Doe mij dan maar liever de wat onorthodoxe up-beat track tijdens measter Pycelle z'n dood. Überhaupt zou wat variatie met electronic, rock of geen muziek ( zoals bijvoorbeeld tijdens Tommen z'n jump) wel fijn zijn geweest, maar goed genreclichés.

Verder zoals gezegd ook wel weer heel veel sparrows dit seizoen. En hoewel dat op een hele leuke manier ten einde kwam kon ik gezien mijn irritaties naar deze hele verhaallijn er minder voldoening uit halen dan ik zou willen. Maar goed, die zijn nu weg dus ik hoop dat we met seizoen 7 gewoon weer verder kunnen waar we bij seizoen 4 gebleven waren.

Verder gewoon een goed seizoen overigens. Alles gaat in rap tempo verder, paar mooie gevechten en zelfs de meest doodgewone verhaallijnen zijn interessant (Clegane en Sam). Wel heel voorspelbaar natuurlijk dat zowel Jon als Clegane 'terug' zijn, maar ik vind het prima, ik heb ze er graag bij.

Ook Dany eindelijk naar Westeros en Arya met een mooie wraakactie. Al met al een goed seizoen die voor mij enkel wat punten aftrek krijgt omwille van de sparrows en soms overdreven violenmuziek. Maar nog steeds ruim voldoende.

3.5*

Samen met seizoen 4 is dit mijn favoriete seizoen. De eerste paar afleveringen waren inderdaad misschien wat afgraffeld, maar de laatste 5 afleveringen maken dit seizoen toch wel echt episch. Met name het gevecht tussen Ramsay’s army vs Jon Snow’s army was écht fenomenaal. Ik kreeg de hele tijd kippenvel van die gehele aflevering. Ik ben ontzettend benieuwd hoe seizoen 7 dit gaat voort zetten. De laatste aflevering laat in ieder geval lijken dat s7 fenomenaal moet gaan worden, maar wat ik ervan heb gehoord zou dat niet het geval zijn helaas.

Een bescheiden comeback na het wel heel matige vijfde seizoen. Vooral nadat Dorne halverwege uit beeld raakt zie je de serie zichtbaar opknappen. Het seizoen begint ook aardig met de spanningen op Castle Black. Davos is zo leuk. Kippenvel ook als Brienne weer haar diensten aanbiedt aan Sansa, en zij deze ditmaal accepteert. Ik weet niet of ik het al had gezegd, maar Theon is zo'n interessant en sterk gespeeld personage.Tommen had een interessant personage kunnen worden, maar zijn gebrek aan ruggengraat maakt hem uiteindelijk wat vervelend.

Vond het nog erg ontroerend om wat van de Starks na al die tijd eindelijk herenigd te zien, en om ook wat van hun verleden te zien via die visioenen van Brandon. Zoveel die ook al niet meer in leven zijn op dat moment. Verder is het uiteraard vooral interessant om Jon Snow het tegen op Ramsay te zien opnemen, wat zijn hoogtepunt beleeft in The Battle of the Bastards, een van de meest memorabele momenten van de hele serie.

Puur op basis van logica klopt er natuurlijk helemaal niets van, maar de lelijkheid van oorlog is zelden zo sterk in beeld gebracht in een film of serie. Het beeld van al die opgehoopte doden etc. is haast surrealistisch. Wel een groot gemis dat Ramsay sterft. De dit seizoen geïntroduceerde Euron is sowieso geen goede opvolger. Wat een vreselijk personage. Afschuwelijke kostuums ook. Hij lijkt meer op een mislukte rockster. Om nog maar te zwijgen over zijn maniertjes en de simplistische manier waarop hij voor onheil zorgt.

Essos blijft tamelijk slaapverwekkend. De aflevering The Door kreeg me wel op het puntje van mijn stoel. Erg spannend als Brandon en de rest voor de Night King en zijn leger moeten vluchten, vooral omdat ze al zo snel na het visioen opduiken. En arme Hodor. Misschien een wat sentimenteel moment, maar Hodor is een van de weinige onschuldige personages in de hele serie.

Op zich wel wat goedkoop om na Jon Snow ook The Hound weer in leven te zien. Al ben ik er niet al te rouwig om, want The Hound werd al snel een favoriet van me. Arya's gevecht met The Waif is echt slecht. Als haar plot armor hiervoor nog niet duidelijk was dan was het dat nu wel. Dat valt echt op dit seizoen. Er sterven veel personages, maar de good guys blijft dat veelal bespaard.

Het seizoen eindigt erg spectaculair met Cersei die de Sept of Baelor opblaast, maar ik vond het eigenlijk wel wat over de top allemaal, en bovendien een wat makkelijke oplossing. Al moet gezegd dat dit soort dramatische wendingen altijd al bij Game of Thrones hebben gehoord. Arya's wraak op Walder Frey is een beste twist. Wel wat onzinnig hoe snel ze daar is aangekomen. Een voorbode van de snel reizende personages van de laatste twee seizoenen. 3.5*.