Het mystery-genre heeft iets dat mensen iedere keer weer naar de film lokt. Het feit dat je een complot wordt voorgeschoteld dat zich naarmate de film vordert, steeds meer begint te ontwarren, maakt dat we geboeid blijven kijken. Hieronder vijf goed beoordeelde mystery-films van de afgelopen tien jaar.
Aangeslagen door de verdwijning van zijn vriendin Belén, vindt Adrián troost in zowel zijn muziek als in de armen van een serveerster, Fabiana (Martina García). Naarmate deze relatie vordert, ontstaan er vragen over de mysterieuze verdwijning van Belén.
Aangeslagen door de verdwijning van zijn vriendin Belén, vindt Adrián troost in zowel zijn muziek als in de armen van een serveerster, Fabiana (Martina García). Naarmate deze relatie vordert, ontstaan er vragen over de mysterieuze verdwijning van Belén.
Damn, geweldige thriller dit. Simpel concept maar heerlijk uitgewerkt. Die soundtrack ook briljant. Goh, veel beter als dit gaat het niet worden. Heb me er erg mee vermaakt. Ik twijfel een beetje tussen 4.5* of gewoon het maximum. Ik vind dat het die 5* verdiend want de film kent een zeer goede suspense en sfeer en ik had het einde ook anders voorspeld. Ergens een plekje geven in mijn top 10 zodat ik de film misschien bij andere mensen op die manier bekend maak. - Alathir
In ‘Het Vijfde Seizoen’ wordt de wereld getroffen door een allesomvattende natuurramp. Na de winter weigert de natuur op gang te komen: de lente blijft uit, insecten verdwijnen, koeien weigeren melk te geven en door het gebrek aan gewassen dreigt er hongersnood. De bevolking van een klein dorpje zoekt een schuldige.
In ‘Het Vijfde Seizoen’ wordt de wereld getroffen door een allesomvattende natuurramp. Na de winter weigert de natuur op gang te komen: de lente blijft uit, insecten verdwijnen, koeien weigeren melk te geven en door het gebrek aan gewassen dreigt er hongersnood. De bevolking van een klein dorpje zoekt een schuldige.
Deze film vanavond herzien en net zoals de films van Tarkovsky waar ik gelijk aan moest denken is dit een film die je meermalen gezien moet hebben om er een juist oordeel over te vellen. Vrolijk wordt je niet van deze apocalyptische film waar de mens terugvalt in het meest primitieve. Zowel God als wetenschap lijken immers te hebben afgedaan. Deze film die het van mij moet hebben van de schitterende cinematografie - de kracht die er van de beelden uitgaat is enorm - heb ik nu bekeken zonder ondertiteling, want dat laatste leidt alleen maar af. Ten slotte heb ik de film al een keer gezien en ik weet dus precies waar het over gaat. Deze film krijgt na herziening van mij de hoogste waardering en mag zich rekenen tot de beste Belgische producties ooit gemaakt. - wibro
De Deense regisseur Mads Brügger en de Zweedse privé-detective Göran Björkdahl proberen de mysterieuze dood van Dag Hammarskjöld op te lossen. Naarmate hun onderzoek dichter tot een einde komt, ontdekken ze een misdaad die veel erger is dan het doden van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties.
De Deense regisseur Mads Brügger en de Zweedse privé-detective Göran Björkdahl proberen de mysterieuze dood van Dag Hammarskjöld op te lossen. Naarmate hun onderzoek dichter tot een einde komt, ontdekken ze een misdaad die veel erger is dan het doden van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties.
Mijn mond viel toch wel open bij dit bizarre verhaal, vol geheimen en intriges. De vertoning is wat eenvoudig, maar tijdens sommige interviews komen er toch verhalen los, waar je vol ongeloof bij achterblijft. In die zin ben ik wel bij dat deze documentaire zag. De vraag is natuurlijk wat de waarheid nu echt is, sommige zaken krijgen een groot vraagteken achter zich aan. - notsub
De journaliste Jennifer woont in New York met haar vriend Martin. Haar moeder Nettie vindt op een dag een verhaal dat haar dochter schreef op dertienjarige leeftijd waarin ze een relatie tussen een jong meisje en een volwassen coach genaamd Bill blootlegt. Nettie beseft dat het verhaal waargebeurd moet zijn en confronteert haar dochter hiermee. Jennifer herinnert zich de details uit het verhaal echter anders. Ze gaat op zoek naar alle betrokkenen uit het verhaal, maar wanneer de dertienjarige Jenny haar pad kruist, komt de schokkende waarheid naar boven.
De journaliste Jennifer woont in New York met haar vriend Martin. Haar moeder Nettie vindt op een dag een verhaal dat haar dochter schreef op dertienjarige leeftijd waarin ze een relatie tussen een jong meisje en een volwassen coach genaamd Bill blootlegt. Nettie beseft dat het verhaal waargebeurd moet zijn en confronteert haar dochter hiermee. Jennifer herinnert zich de details uit het verhaal echter anders. Ze gaat op zoek naar alle betrokkenen uit het verhaal, maar wanneer de dertienjarige Jenny haar pad kruist, komt de schokkende waarheid naar boven.
Prachtige film over een vrouw die van haar moeder een brief ontvangt die ze als 13-jarig meisje heeft geschreven. Een film over een moeilijk onderwerp (seksueel misbruik van kinderen) dat ook nog eens een persoonlijk verhaal is van de regisseuse. Een aantal sterke momenten en er wordt op een mooie manier gespeeld met het heden en verleden en de (onderdrukte/verdraaide) herinneringen. De gehele cast doet het uitstekend. - scorsese
Patrizia Reggiani beraamt in het jaar 1995 het plan om haar voormalige echtgenoot uit de weg te ruimen. Hij is de Italiaanse zakenman Maurizio Gucci en staat aan het hoofd van het gelijknamige modehuis. Hij is tevens de kleinzoon van de befaamde modeontwerper Guccio. Reggiani laat een huurmoordenaar het vuile werk opknappen. Ze zou later opgepakt worden door de politie en in de gevangenis belanden.
Patrizia Reggiani beraamt in het jaar 1995 het plan om haar voormalige echtgenoot uit de weg te ruimen. Hij is de Italiaanse zakenman Maurizio Gucci en staat aan het hoofd van het gelijknamige modehuis. Hij is tevens de kleinzoon van de befaamde modeontwerper Guccio. Reggiani laat een huurmoordenaar het vuile werk opknappen. Ze zou later opgepakt worden door de politie en in de gevangenis belanden.
Klassieker wordt de Europese arthouse niet. En ik hou ervan. De strakke cameravoering van Ozon, dit keer in zwart-wit met een paar mooie overgangen naar kleur, en de stemmige muziek creëren een zeer verzorgd geheel. Heel fraai is het shot van in de treinruit weerspiegelende ruïnes, had langer aangehouden mogen worden. Complimenten ook voor de oude treinen en auto's die te zien zijn. Maar wat Frantz vooral boven de middelmaat doet uitsteken, is het originele verhaal dat gedurende de volle speelduur weet te boeien. In de laatste tien minuten zit alles weer anders dan je dacht, zonder dat het ooit aanvoelt als een plottwist of iets dergelijks. Knap gedaan. Op twee momenten slaat de film de plank mis: de uitingen van vaderlandsliefde in een Duits en Frans café voelen als een verplicht nummer om een statement te maken en detoneren binnen het verhaal. Maar verder weer een prima film van Francois Ozon. - eRCee
Kleinigheidje dat 2011 niet tot de laatste 10 jaar hoort. Belangrijk dat bij Frantz de verkeerde link is geplaatst.En House of Gucci is natuurlijk allesbehalve een mysterie.
Reacties (1)