Afgelopen herfst was de horrorchallenge weer een groot succes, en ook kun je momenteel (tot 7 april) nog genieten van de Black & White filmchallenge op het MovieMeter forum. Maar misschien kijk je liever een Nederlandse film, of vermijd je die juist doorgaans wat angstvallig. In beide gevallen is dit 'dé challenge voor jou', want er valt een hoop moois te ontdekken, ook als je soms denkt van niet.
Wie namelijk het forumtopic over De Nederlandse filmdoorleest, weet dat er wel eens geklaagd wordt dat het lijkt alsof we in Nederland alleen maar romkoms maken. En hoewel het helaas klopt dat Nederlandse speelfilms in het buitenland beduidend minder succes hebben dan speelfilms uit België, Denemarken, Oostenrijk en Zweden, worden er alsnog veel films geproduceerd die absoluut de moeite waard zijn. Een filmchallenge is bij uitstek geschikt om daar wat extra aandacht aan te geven.
Wellicht wil je de hoog scorende film Zomervachtzien op Pathé Thuis, of kijk je liever het Westerbork drama Gemmeker op Videoland. Gewoon in het aanbod van Netflix vind je ook een hele lading, waaronder het hoog beoordeelde Zee van Tijd of Paul Verhoevens Zwartboek. Misschien heb je nog wel een hoop Van Warmerdams (zoals Abel) of Koolhovens in te halen, en lig je daar al tijden wakker van: dit is je kans. Duik je liever in de klassiekers van Haanstra, Ivens of Rademakers, dan is de challenge daar eveneens een goede gelegenheid voor.
Iedereen is welkom
Je vindt de challenge in zijn eigen topic De Nederlandse Filmchallenge, en deze zal de hele maand maart duren. Organisatoren starbright boy enJohn Milton gaan beiden 31 films kijken, maar deelname is zo laagdrempelig mogelijk en iedereen kan zich aansluiten. Er is geen puntensysteem, je mag ook meedoen als je maar een paar films van plan bent om te kijken, en het maakt niet uit of je een speelfilm, docu of korte film kijkt. Als je het leuk vindt om mee te doen, mag je een berichtje in het topic achterlaten, en je kunt ook later nog aansluiten.
Ik heb de meeste Nederlandse klassiekers en het werk van de grote regisseurs wel gezien, anders had ik graag meegedaan. Alhoewel: Joris Ivens... Ik wil in ieder geval de werken van Jos Stelling, Marleen Gorris, Theo van Gogh, Bert Haanstra en natuurlijk Fons Rademakers aanraden.
Ik heb ook al een hoop gezien (zo’n 80 op dvd), maar nog lang niet alles. De NL film is het meest onderschat onder Nederlanders zelf, die vaak helemaal niet zo veel (boeiends)gezien hebben als je er op door vraagt.
Zag onlangs dat op mijn uitpuilende to see stapels, minimaal 20 Nederlandse films stof aan het happen zijn. Zal er in elk geval een aantal bekijken komende maand.
De beentjes van Sint Hillegard is een relatief recente film van eigen bodem die ik zeer kon waarderen.
Ik verwacht dat die zeker gekeken zal worden deze challenge. Typisch zo'n film waarvan mensen denken: "Ja, die lijkt me zowaar de moeite", maar waar het niet bij iedereen van komt.
Alhoewel: Joris Ivens... Ik wil in ieder geval de werken van Jos Stelling, Marleen Gorris, Theo van Gogh, Bert Haanstra en natuurlijk Fons Rademakers aanraden.
Mocht je iets kijken, je bijdragen zijn zeker welkom!
Ik zit een stuk boven de 100 geziene films uit Nederland, maar zal er toch zelden spontaan eentje opleggen. Wat mij betreft een filmland waarvan ik denk "Leuk", maar waarbij er steeds een andere tussen glipt.
Ik heb geen enkel probleem met Nederlandse films. Er zit rommel tussen en er zitten pareltjes tussen. Maar ik ga me er niet toe zetten komende weken speciaal voor deze challenge Nederlandse films te kijken. Wel zal ik graag wat tips ontvangen. Zelf tip ik, voor de mensen die eens wat anders willen zien, één van mijn favoriete films: Het Zwijgen (Film, 2006).
Maar ik kan het goed begrijpen als mensen dit he-le-maal niks vinden.
Ik zit een stuk boven de 100 geziene films uit Nederland, maar zal er toch zelden spontaan eentje opleggen. Wat mij betreft een filmland waarvan ik denk "Leuk", maar waarbij er steeds een andere tussen glipt.
Ik weet niet meer waar ik het laatst gelezen of gehoord heb, maar er schijnen (vergeleken met bijvoorbeeld Scandinavische landen) in verhouding ieder jaar veel Nederlandse films uit te komen. Die pakken, voor zover zij in aanmerking komen, allemaal een stukje van de beschikbare fondsen mee. Resultaat is dan kwantiteit boven kwaliteit. In andere Noord Europese landen zou dat dan net omgedraaid zijn.
Misschien is het een mening hoor. Maar ik vind bijvoorbeeld dat Zweedse films kwalitatief vaak veel beter ogen dan de Nederlandse en daarmee ook meer geschikt zijn voor de markt buiten het land van herkomst.
Ik zal wel weer de oude Flodder videobanden van zolder halen...
Nee, zonder dollen: Dit is niet voor mij weggelegd denk ik. Van de bijna 1000 films die ik gezien heb, zijn de Nederlandse films op twee handen te tellen.
Ik weet niet meer waar ik het laatst gelezen of gehoord heb, maar er schijnen (vergeleken met bijvoorbeeld Scandinavische landen) in verhouding ieder jaar veel Nederlandse films uit te komen. Die pakken, voor zover zij in aanmerking komen, allemaal een stukje van de beschikbare fondsen mee. Resultaat is dan kwantiteit boven kwaliteit. In andere Noord Europese landen zou dat dan net omgedraaid zijn.
Misschien is het een mening hoor. Maar ik vind bijvoorbeeld dat Zweedse films kwalitatief vaak veel beter ogen dan de Nederlandse en daarmee ook meer geschikt zijn voor de markt buiten het land van herkomst.
2/3e van mijn films is niet-Amerikaans en 49% is zelfs Europees. Klopt wel wat je zegt. Hoewel de content op Netflix - mede door Europese regelgeving - ook erg Europees kleurt, heb ik de indruk dat ze daar in het noorden ook wel wat brol produceren. Maar series als Borgen hebben inderdaad de Scandinavische markt opengebroken. En meteen werd een bepaald kwaliteitslabel verwacht.
Hetzelfde in Vlaanderen (en Wallonië) hoor. Met de beperkte culturele middelen wordt er streng toegekeken wie nog subsidies krijgt van het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF). Het gevolg is ook dat er vele onafhankelijke regisseurs zijn die zich op (weliswaar kwalitatieve) arthouse/low budget films storten.
In Vlaanderen worden per jaar gemiddeld acht langspeelfilms gefinancierd. Dat doen ze via een driesporenbeleid: twee kleinere premies mikken uitdrukkelijk op artistieke projecten van vaak jong talent; vier premies zijn er voor een gemiddeld budget (publieks- én arthousefilm) en twee grote premies moeten films met een groter budget helpen, die mikken op publiekspotentieel én internationale uitstraling. Vroeger waren dat er zelfs 12-15 films per jaar ...
Ik weet niet meer waar ik het laatst gelezen of gehoord heb, maar er schijnen (vergeleken met bijvoorbeeld Scandinavische landen) in verhouding ieder jaar veel Nederlandse films uit te komen. Die pakken, voor zover zij in aanmerking komen, allemaal een stukje van de beschikbare fondsen mee. Resultaat is dan kwantiteit boven kwaliteit. In andere Noord Europese landen zou dat dan net omgedraaid zijn.
Misschien is het een mening hoor. Maar ik vind bijvoorbeeld dat Zweedse films kwalitatief vaak veel beter ogen dan de Nederlandse en daarmee ook meer geschikt zijn voor de markt buiten het land van herkomst.
Antonev u heeft groot gelijk, geef mij maar de Deense en Zweedse film, zijn over het algemeen een pak beter dan de Nederlandse, Nederlandse cinema stelt toch niet zoveel voor denk ik. Geef mij dan maar Jagten, Een man die Ove heet, Kraftidioten, De vrouw in de kooi, Kongekabale, Druk, Lykke-Per, en nog zoveel meer. Goed acteren, goed verhaal, zwarte humor en mooi verfilmd, nee ik ga geen Nederlandse films bekijken....
Geen al te grote liefhebbers van de Nederlandse film zo te zien. Daarom is het ook een challenge natuurlijk.
We maken ook absoluut de nodige prut, waardoor de producties waar wel echt moeite in is gestoken nog wel eens ondersneeuwen. Mijn hoop is dat de challenge mensen overhaalt om eens te kijken: wat trekt me nou wel? En is er echt geen Nederlandse film die die hokjes aantikt?
Maar iedereen moet lekker doen waar hij zin (of geen zin) in heeft, uiteraard.
(quote)
We maken ook absoluut de nodige prut, waardoor de producties waar wel echt moeite in is gestoken nog wel eens ondersneeuwen. Mijn hoop is dat de challenge mensen overhaalt om eens te kijken: wat trekt me nou wel? En is er echt geen Nederlandse film die die hokjes aantikt?
Natuurlijk moet iedereen kijken wat hij wil, ik geef mijn mening maar. En u gaat al terug tot 2013, dat zegt misschien al iets? Borgman was inderdaad best goed...maar sorry ik hou meer van Scandinavische films....
De laatste Nederlandse film die ik in de bioscoop zag was De Vliegende Hollander. Bijna 30 jaar geleden. Ik ga zeker de film over Rembrandt van Jos Stelling binnenkort nog bekijken maar doe denk ik niet mee met de challenge of toch wel dan?
Brimstone en riphagen zijn toch de parels. Loft mag er zeer zeker zijn. Tonio heb ik altijd nog eens willen zien. Maar verder is het aanbod mij toch te beperkt. Al vind ik de suggestie om de reeks van flodder nog een keer te bekijken niet eens zo gek nog niet.
Edit.
Spetters (Film, 1980) Mensen die meedoen moeten echt spetters kijken. Opvallend lage waardering voor deze klassieker btw.
Wat mij doorgaans stoort aan Nederlandse films is de manier waarop er Nederlands wordt gesproken. Komt bij mij meestal zo stijf over. Ontbreekt meestal compleet aan joie de vivre.
Dat gezegd hebbende: Ik heb een 'De Lift' van een maat van mij geleend. De uitgelezen gelegenheid om die hoger op de prioriteitenlijst te zetten.
Overigens een uitstekende gelegenheid om de film Opname (1979) uit te proberen. Hij krijgt van alle Nederlandse films de hoogste waardering. De film is hier gratis te bekijken, meermaals getipt door John Milton in één van de draadjes van het forum.
dat kwam door de omschrijving Goed acteren, goed verhaal, zwarte humor. , ik moest meteen aan van Warmerdam denken.
(quote)
Das helemaal prima. Die maken ook mooie films
De Dutch Academy for film organiseerde een filmdebat. Omdat er te weinig bezoekers komen, geen selectie voor belangrijke festivals en grote Internationale prijzen blijven ook uit. Dat was de inzet van het debat! ( filmkrant )
Dit zegt volgens mij meer dan genoeg. Prettig weekend, en nu de koers
Nederland is een zeer matig filmland en wordt letterlijk links en rechts voorbij gestreefd door landen die geweldige films hebben geproduceerd. België ook trouwens. En zowat alle Scandinavische landen.
Zwartboek en de Marathon zijn vermakelijk, maar als dat dé pronkstukken zijn van de Nederlandse cinema, dan is het toch triest gesteld.
Vraag me af of je wel de goede NL films kijkt en niet alleen de Costa’s en zo. Wij krijgen hier voornamelijk de topfilms te zien uit de Scandinavische landen, waardoor het lijkt alsof alles dat zij produceren top is.
En nee. Die twee zijn niet de Nederlandse pronkstukken. Verhoeven zelf heeft al minimaal drie betere NL films gemaakt dan Zwartboek.
Reacties (35)