Omen IV: The Awakening (1991)

niet een slecht vervolg maar ook weer niet zo geweldig.maar heb me prima vermaakt.een leuke film.

Tien jaar na The Final Conflict werd speciaal voor het tv-publiek nog een vierde deel van The Omen geproduceerd. Dat vierde deel is een overbodig deel dat niet meer doet dan dat het domweg bepaalde elementen uit de voorgaande delen verzamelt en die zonder enige creatieve bewerking herhaalt. Het enige opmerkelijke verschil is waarschijnlijk dat de antagonist deze keer niet van mannelijke origine is, maar wordt vertolkt door een meisje.

Geproduceerd als tv-film. Dat is te zien aan de speciale effecten en het bloedgehalte. Beide zijn aangepast aan de strengere fatsoensnormen waar een tv-film aan dient te voldoen. Dat betekent amper enige brute actie van betekenis. Dat betekent amper een druppeltje bloed. Dat betekent dat dit overbodige deel een bijzonder braaf deel is.

Spanning is er nauwelijks. Wel wordt gepoogd om met behulp van slow motion de actiescènes heftiger te doen lijken. Ik neem tenminste aan dat de bedoeling van een vertragend beeld is om spanning op te wekken. Het werkt niet. Ook in de slow motion blijft de actie verstoken van spanning.

De duistere koormuziek uit het eerste deel wordt ook weer te voorschijn gehaald. Op zich prima muziek die de spanning kan doen oplopen indien toegepast op de juiste momenten. In deze film gaat dat niet op. Het “Ave Satani” klinkt dan wel onheilspellend maar wordt amper ondersteunend ingezet om de spanning te verhogen. In plaats daarvan klinkt het op hele onlogische momenten.

Omen IV: The Awakening is een brave, een gebrekkige en een overbodige film.

Het vierde deel die min of meer een beetje in de vergetelheid is geraakt en zeker niet zonder geldige reden. Regisseursduo Jorge Montesi en Dominique Othenin-Girard maken er vooral een popcornfilm van, met minder uitleg en meer horror. Alhoewel de film er voor mij persoonlijk vermakelijker mee wordt, is het natuurlijk wel zo dat het op inhoudelijk vlak een stuk slapper is dan de voorgaande delen. Het acteerwerk is daarnaast erg pover, waardoor geen van de personages echt uit de verf komen. Het nieuwe kind daarentegen doet het wel aardig en heeft vooral meer te doen. Het zorgt al bij al voor een totaal andere sfeerzetting die geregeld best rommelig uitpakt, maar niettemin aardig wegkijkt en tussendoor wat lekker lompe moordscenes kent. Van subtiele spanningsopbouw of geslaagde sfeer echter allesbehalve sprake.

Totaal overbodige film.