Silver Bullet (1985)

Halloween is uit '78.

... en bevat totaal geen FOUTE synthesizereffectjes.

Ja, er werden zulke slechte films gemaakt als Terminator, Bladerunner, Aliens, Robocop, Predator en noem ze maar op. En nu? Remakes.

Waar die belachelijke jaren 80 haat vandaan komt, ik weet het niet. De Popidols generatie is blijkbaar beter.

Silver Bullet vindt ik een matige film.

Op zich is het een spannend gegeven dat er bij volle maan steeds mensen worden vermoord door een weerwolf. Maar echt spannend word de film op een paar momenten na niet echt.

Spannendste moment is dat die gehandicapte jongen op de weg achterna word gezeten door de man die de weerwolf is. Ook het eind als oom, neef en nicht zitten te wachten op de wolf is wel een spannend stuk. We krijgen nog een redelijk goed gevecht met de wolf. Het gevecht is wel iets te snel afgelopen. De weerwolf gaat te makkelijk dood.

Naast deze momenten heeft de film ( op misschien een paar kleine momentjes na ) eigenlijk geen spanning. De scenes met die oom waren soms nog wel leuk, maar dit had ik na een tijdje ook wel gezien. De film duurde maar ongeveer anderhalf uur maar ik vond het toch nog een behoorlijke zit.

Het acteerwerk in deze film vond ik niet al te best. Alleen de gehandicapte jongen acteerde wel aardig, maar verder rest wist niemand van de cast mij te overtuigen.

De weerwolf hadden ze van mij wel wat enger mogen maken. Ik vond de special effects dan ook niet zo overtuigend. Verder heeft deze film een ook niet zo geweldige soundtrack. Ik vond de muziek vooral storend in plaats van dat het nu voor meer spanning zorgde.

Al met al vindt ik Silver Bullet niet echt een geweldige film.

1,5 ster voor deze film.

Een goede en soms best wel een spannende film met o.a. Gary Busey. De weerwolf zag er ook goed uit.

King-verfilmingen zijn, op enkele uitzonderingen na, flauwe B-films. Dat is met Silver Bullet niet anders. Daar kunnen Haim en Busey helaas weinig aan veranderen. Voor de betere weerwolf-film verwijs ik liefst naar An American Werewolf in London (ook al is dat niet meteen een hoogvlieger), Ginger Snaps of Dog Soldiers. Maar eerlijk gezegd zijn dit allemaal zeer middelmatige horrorfilms en heeft dit subgenre (mij althans) weinig te bieden.

In mijn jeugdjaren vond ik dit een heel spannende film, nu is het vooral nostalgie en het gevoel van de jaren 80. Daarnaast ziet de film er ook goed uit, zoals bv de transformatie van mens naar weerwolf, het einde had voor mij wat langer en spannender mogen zijn. aan het einde proberen ze het nog even om je te laten schrikken aka het Carrie effect!

Is weer zo een typische jaren 80 film die vooral hoge waarderingen lijkt te scoren bij de mensen die er met nostalgie naar terugkijken. Met uitzondering van kijkers als baspls lijkt het vooral een film voor de mensen die kind/tiener waren in deze periode. Ik vind het thema weerwolven en vampiers best wel boeiend omdat ze toch horen tot eeuwenoude legendes en generaties lang mensen schrik hebben aangejaagd. Op het witte doek wil het voor mij niet zo goed lukken met deze creaties (er zijn uitzonderingen zoals Let the Right one in en Fright Night) . De film heeft daarvoor een iets te hoog familiefilm gehalte. De momenten als de weerwolf in actie komt zijn niet bijzonder spannend en ik vond deze er ook niet zo bijzonder goed uitzien. American Werewolf is zeker beter op vlak van transformaties maar ook dat vond ik net als hier maar een slap verhaaltje. Het sterkste punt is vooral dat de film niet verveelt en dan de scènes waarin zuslief op onderzoek uitgaat, daar kon ik de spanning wel voelen. De rest bleef allemaal vrij voorspelbaar. Sterkste weerwolf-films blijven voor mij alsnog The Wolf Man en The Company of Wolves.

wel een leuke stephen king verfilming.niet de beste maar zeker ook niet slecht.kon me prima vermaken met de film.

Snap niet echt wat de bedoeling is van je reactie op een bericht dat al van een maand 10 geleden is en nu honderden films later ik al niets meer van weet. Denk niet dat ik ergens beweer dat er iets verkeerd is aan guilty pleasure. Nu goed als dat gegrommel je heeft opgelucht, fijn zo.

Prima vermaakt met deze King-verfilming. De titel, de poster en de korte omschrijving doen al vermoeden waar deze film over gaat: weerwolven. We zien veel van de gebruikelijke King-elementen terugkomen: een verhaal vanuit kinderperspectief, een dreiging waar veel mensen niet in geloven, een setting in iets wat verdacht veel op New England lijkt en natuurlijk (niet uniek King-achtig) een showdown met de dreiging in kwestie. Het is weliswaar hele luchtige familievriendelijke jaren 80 horror, maar alsnog leuk gedaan. Gary Busey speelt een fijne rol als oom Red die niet zoveel op heeft met de burgerlijke familie en de onderzoekende kinderen soms assisteert, en over het algemeen is dit gewoon solide gedaan. Het sleept niet al te lang voort, de weerwolven zien er prima uit, en hoewel ik mijn horror toch liever wat donkerder en grimmiger zie is dit prima popcorn-griezelvoer.

Misschien een iets minder angstaanjagende maar toch een griezelig geestige verfilming van de snelschrijvende horrormeester Stephen King. De humor is boosaardig, want de personen waarmee zo lustig de spot gedreven wordt, zijn de bewoners van een doordeweeks stadje van wie de gemoedsrust verstoord wordt door de gruwelijke moorden van een maniak. Alhans dat denken ze tenminste, want ze zijn wel heel traag van begrip. De manier waarop ze de geheimzinnige moordenaar willen te grazen nemen, levert een paar staaltjes van bloederige zwarte humor op. Gelukkig is er een kreupele teenager die beseft dat de daden afkomstig zijn van bovennatuurlijke krachten. Hij moet enkel de bewijzen verzamelen dat de moorden door een weerwolf worden gepleegd.

"Silver Bullet" is een onderhoudende griezelfilm met geslaagde anti-sociale humor en verzorgde speciale effecten. Vlotte regie van de voor mij onbekende Daniel Attias. Vermakelijk voor fans van weerwolffilms.

Typische jaren '80 horror. Niet mijn ding.

Overdreven, traag van begrip zijnde dorpelingen, zoals er wel meer films uit de 80s zo zijn.

Bijna 30 jaar nadat deze film is uitgekomen pas bekeken.

Ja het is echt 80 er jaren horror.

mede door mijn voorliefde van Stephen King verfilmingen vindt ik ook deze film zeer geslaagd.

ook rekening houdend met de tijd van toen, is de metamorfose van de weerwolf mooi in beeld gebracht.

beetje als de film " An American werewolf in London" uit 1981.

niet voor iedereen waarschijnlijk, maar vooral de Stephen King fans aan te bevelen.

Op herhaling en.....het viel niet tegen. Persoonlijk vind ik dit een aardige vertolking (als fan) van het boek, geschreven door Stephen King. Enthousiasme is zeker aanwezig bij het acterende deel van de film en ook regie enzovoort, is prima gedaan. Helaas zie je bij King geschreven boeken in de film vaak niet de spanning terug die je als lezer hebt ervaren en dat is dan ook voor veel fans een teleurstelling! Maar zoals gezegd, dit boek is gelukkig goed verfilmd en de spanning komt ook in de film goed tot uiting.

De verandering van mens naar weerwolf en terug is ook goed (voor die tijd) gedaan en in beeld gebracht, vooral aan het einde van de film en het verhaal.

Inmiddels hebben we deze film in de loop van de jaren meerdere malen gezien en gisteravond was het wederom genieten. Een ruime 7!

Silver bullet is heerlijk en zeer vermakelijke horrorfilm. Er zit eigenlijk van alles in om er van te houden en voor wat ze laten zien met de daarbij behorende mogelijkheden uit die tijd, meer dan prima. Deze op een novelle van Stephen King gebaseerde film was voor mij dan ook zeer geslaagd. Dat vond ik als kind al en eigenlijk dus nu nog steeds.

Een bewerking van een kort verhaal van Stephen King Cycle of the Werewolf getiteld.

Degelijk, goed opgebouwd verhaal met prima vertolkingen. Het is weliswaar allemaal wat voorspelbaar en het einde is simpel, maar zeker een genietbare horrorprent om eens te zien. 7/10

Silver bullet is er ook eentje uit mijn jeugdjaren die ik ontelbare keren zag. Zoals welbekend naar een scenario van meesterauteur Stephen King. Ik herinner me nog dat ik destijds grote schrik had van de weerwolf. Eigenlijk was het quasi onverantwoord als achtjarige om hiernaar te kijken. Vandaag de dag is het allemaal wat minder schrikwekkend, hoewel Daniel Attias er een best aangename prent van gemaakt heeft, zonder echt top te zijn.

De transformatie naar een weerwolf ziet er nog steeds vrij goed uit. Alleen acteert hij nogal vrij houterig, maar voor de rest best knap gedaan. De dreiging is steeds aanwezig en hangt boven het onfortuinlijke stadje. Al neemt deze spanning wellicht af wanneer je het kind zijn ontgroeid bent waarschijnlijk. Vandaag is het bij momenten zelfs komisch. Dreigend zijn wel de achtervolgingen van de jongen en de scène in de schuur.

Fijn om nog eens terug gezien te hebben en zeker één van de geslaagde King-verfilmingen.

Een herziening van (nog steeds) een hele leuke film. Een verhaal zonder veel franje dat (à la Spielberg) vanuit het perspectief van een beginnende tiener wordt verteld. In deze film ligt het perspectief bij de jonge gehandicapte Corey Haim. Door zijn ogen beziet de film de opschudding die een weerwolf in een kleine gemeenschap veroorzaakt.

Het verhaal ligt met zijn setting in een ons-kent-ons-stadje op een bedje van behaaglijkheid. Zelfs als de horror toeslaat, verdwijnt dat vreemde behaaglijke sfeertje nooit helemaal. De momenten van suspense en horror lijden er gelukkig niet onder. Ik moet eerlijk zeggen dat ik die momenten na vele jaren nog steeds behoorlijk spannend vond.

Het is zo’n film die een beetje als een eng sprookje aanvoelt. Dat wordt vooral veroorzaakt doordat het vertelperspectief bij Haim ligt. Zijn wereld is een avontuurlijke wereld waarin kattenkwaad, strips, zusje pesten en dergelijke centraal staan. Toch levert die verteltrant geen onschuldige en kindvriendelijke film op. De horror is wel degelijk volwassen. Neem alleen al de transformaties van de weerwolf. Die zijn met behulp van prachtige speciale effecten angstaanjagend genoeg. Toegegeven, met een hele kritische blik, zie je het beperkte budget er soms wel een beetje aan af en oogt het soms wat kunstmatig, maar met een nostalgische inborst kijk je daar gemakkelijk en graag overheen.

De film mengt horrorelementen met die van een whodunnit. De vraag wie de weerwolf is, houdt de jonge Haim erg bezig. De acties die hij onderneemt om de wolf te ontmaskeren leiden tot benauwende momenten van suspense en spanning. De film deed me op die momenten erg denken aan Summer of 84 (2018), hoewel die film natuurlijk van een veel latere datum is.

Leuke rol van Gary Busey als goedaardige maar drankzuchtige oom, die tegen zijn wil betrokken wordt bij het oplossen van het weerwolf mysterie. Zijn aanwezigheid zorgt voor wat leven in de brouwerij en bewerkstelligt een dramatisch en een voorzichtig komisch laagje. Busey zet zijn personage wel wat vet aangezet neer, maar dat kon ik goed hebben.

Bekeken met een zwak voor horror uit de jaren 80 en een nostalgisch gemoed is de film zeer genietbaar. Als je de film puur met een zakelijke hedendaagse blik bekijkt, zal hij waarschijnlijk tegenvallen.

Voor een bovengemiddelde waardering is een ruime dosis aan nostalgische gevoelens nodig. Nou, die bezat ik dus.

Guilty as charged .

Pfoee.. Gisteren gekeken. Op 1 dag na precies tien jaar later. Verder weinig aanvullingen en grappig dat ik bepaalde zaken die ik in de spoiler tags heb vermeld nog precies op dezelfde manier heb ervaren tijdens het kijken van de film. Het lijkt wel alsof rep_robert in mijn gedachten kan kijken..... Oh..... Wacht.....

Verder nog steeds geinig voor de setting en de knullige jaren 80 vibe. Corey Haim lijkt gemaakt om een kneusje te spelen. Sentiment kleeft inderdaad aan de film, maar het is verder niks memorabels.

Super leuke film. Heerlijk sfeertje, fijne effecten en een leuke mix van humor en ''spanning''. Die weerwolf (heerlijke transformaties trouwens) en scheurmonster 'Silver Bullet' zorgen voor méér dan genoeg vermaak in deze nostalgische en sprookjesachtige rit van Stephen King.

Na een boek van Stephen King, de minste boek van King na mijn mening.

De films is redelijk maar niet meer dan dat, de weerwolf in niet goed gemaakt ( zeker niet na het zien van American Werewolf in London )

Aardig filmpje met een leuk verhaal. Geen topper, want de weerwolf heeft de tand des tijds niet helemaal overleefd.

Begin jaren 80 was er weinig zo populair als de weerwolf-film. Neem alleen al 1981 met American Werewolf in London, The Howling én Wolfen. Wat dat betreft kan Silver Bullet voelen als mosterd na de maaltijd. Het is Stephen Kings poging om iets met de weerwolven te doen, nadat hij in Salem’s Lot al vampieren had behandeld. Baanbrekend is zijn verhaal en de bijbehorende film Silver Bullet geen moment, maar een erg vermakelijke horrorfilm kwam er wel uit voort.

De film is vrij traditioneel in zijn vertelling; klein plaatsje wordt geterroriseerd door een moordenaar die zijn slachtoffers aan stukken scheurt. Corey Haim speelt een erg aardige hoofdrol, samen met zus Megan Follows (die om wat onduidelijke redenen ook de verteller is van het verhaal) en oom Gary Busey. Die laatste is memorabel omdat het Gary Busey is; de man doet zijn ding, volledig Gary-Busey-stijl. Het stadje kent verder een geinige figuren, waaronder natuurlijk de nodige rednecks, een sheriff en een priester. Die laatste, gespeeld door Everett McGill, is ook memorabel om meerdere redenen; niet in de laatste plaats omdat het Everett McGill is. Erg fijne rol. Maar de meest hilarische rol is toch wel die oude kogel-maker, die een zilveren kogel maakt. 'How about a wuhrwolf?'

3,5 sterren.