Damien: Omen II (1978)

Hmmm, dat viel me toch vies tegen. The Omen is voor mij ook al lang geleden en moet misschien maar eens in de herkijk, maar Omen II: Damien was heel erg matig. Voornamelijk omdat er helemaal geen overtuigend kwaad in de film zit. Het gaat om Damien in z'n tienerjaren, maar hij komt niet echt dreigend over en hoewel er best wel wat mensen doodgaan zijn de meeste kills eerder lachwekkend dan bedreigend. Eigenlijk alles gebeurt indirect met een beetje telekinese lijkt het, maar zowel de manier waarop als de relevantie voor het plot is bijna elke keer teleurstellend. Tja, het is gewoon een beetje saai, met weinig plot, dreiging of sfeer. Ik hoop maar dat Exorcist 2 beter gaat bevallen.

Een vervolg op een succesvolle film is altijd riskant. Dat geldt met name voor een vervolg op een klassieker of cultfilm. Een vervolg moet een verhaal zinvol voortzetten. Een vervolg moet nieuwe aanzetten in het verhaal brengen en mag tegelijkertijd geen afbreuk doen aan de geest van de eersteling. Moeilijk. Moeilijk. Soms lukt het. Vaak ook niet. In het geval van Damien Thorn die de zoon van de duivel is, lijkt de opgave niet zo moeilijk. Elke nieuwe levensfase van het duivelskind biedt nieuw verhalend potentieel. Bijbelse referenties genoeg en de honger naar macht is bij lange na nog niet gestild.

In deel 2 heeft Damien de puberleeftijd bereikt en bemerkt hij dat hij geen gewone jongen is. Het personage Damien is ouder en interessanter en in staat om het innerlijke conflict tussen Damien de mens en Damien het duivelskind aan te gaan. Een fijne voedingsbodem voor de film, zou je zeggen. Het blijft bij een aanzetje. Duistere krachten verdringen al snel de innerlijke strijd. Uiteraard gaat dat gepaard met catastrofale gevolgen voor de goedwillende mensen die de wereld willen behoeden voor een duivels koninkrijk op aarde. Veel in de film is toch wel deel 1 revisited.

Het voelt nogal veilig. Regisseur Don Taylor houdt erg vast aan de structuur van deel 1. De verhaallijn ontwikkelt zich navenant. Op zich is dat nog te overzien, ware het niet dat Taylor er niet in slaagt om dezelfde intens onheilspellende sfeer, waarmee de voorganger zo heerlijk is doordrenkt, te bereiken. De vele oninteressante aanzetjes en subplotjes die te pas en te onpas opduiken, zijn hierin grote verstoorders. Ze leiden af van het hoofdthema. De film geeft zichzelf daardoor niet de kans om een fijne onheilspellende sfeer te kweken. Teveel horten en stoten voorkomen een beklemmend en verontrustend basisgevoel.

De hoogtepunten in de film zijn de moordpartijen. Erg ok. Buitennissiger en bloediger dan in deel 1. De opmaat naar de kills zijn sfeervol in beeld gebracht. De dreiging die de film als geheel niet heeft, vind je wel terug in de singuliere moordscènes.

Damien: Omen 2 is een aardige film, die interessante aspecten aan de ontwikkeling van het duivelskind voorzichtig aanstipt en vervolgens weer verwaarloost om daardoor niet veel meer dan een kopie van de eerste film te worden.

Flauwtjes.

Ondanks dat ik de klassieker niet erg kon waarderen, en de remake ook niet, wilde ik dit vervolgdeel op de reeks wel een kans geven. Ik had niet zo snel kunnen raden dat dit soort films vervolgen zouden krijgen. Daar lijkt het me toch wat te 'intelligent' voor. Daarin bleek ik ook gelijk te hebben, want deze film doet wat klassieker aan.

Nu dus vooral een thrillerfilm met tussendoor wat demonische invloeden en lompe moorden. Ze hebben de film qua atmosfeer wat teruggeschroefd en qua horror juist wat opgevoerd. Dat zorgt ervoor dat de film voor mij persoonlijk wat beter werkt, omdat ik het eerste deel niet erg kon waarderen. Uiteraard is dat deel qua narratief sterker, maar ik kom een heel stuk makkelijker door deze film heen (Logisch).

Wat de film vooral wat specialer maakt voor me is dat de film ook nog weleens wat wil experimenteren met de camera. Zo is er een sequentie waar deze letterlijk onder het ijs trekt. Ook overige sequenties worden aardig opgebouwd. Andere scenes zijn dan weer compleet ridicuul, zoals de aanval van de vogel. Dat maakt van deze film toch ook weleens een dwaas gebeuren.

Acteerwerk is overigens ook erg dwaas, het verbaasde me regelmatig hoeveel onzin een film wel niet in het geheel kan betrekken. De nogal sullige typetjes die constant om de hoek komen kijken verbonden met kinderen die niet weten wat ze eigenlijk moeten doen maken er regelmatig een dommig en klungelig geheel van. Het wordt vooral vooruit geholpen door middel van wat onbedoeld komische moorden, maar de spanning ontbreekt volledig en dat is een gemis.

Verschrikkelijk 'vervolg' niet het bekijken waard.