Turist (2014)

De man als loser, vrouw als bitch. Het dilemma (man rent weg voor lawine en laat zijn gezin in de steek) mag er zijn, maar de regisseur maakt zich er te gemakkelijk van af. Zoals de zogenaamde redding van de vrouw op de berg. Te simplistisch gebracht. De film is verder aan de trage en saaie kant.
De bus scene aan het eind slaat nergens op. Toch zitten er een paar mooie scenes in zoals de huil scene en het verdriet van het gezin samengebald in een mooi shot.

Onevenwichtige film.
De mooie plaatjes laten deze film nog net naar de positieve kant overhellen. Prachtige geabstraheerde shots die soms wel in studio opgenomen lijken. Altijd in het ijle licht.

Het drama laat echter te wensen over. De acteurs lijken gevangen in een strak keurslijf en lijken ook nergens oprecht. De vrouw lijkt wel een kat en muis spel te spelen. Enerzijds terecht verbolgen, daarna doet ze dan weer net of er niks gebeurd is. De man is een saaie droplul waar ik geen greintje sympathie voor kan opvatten. De enigen die een beetje normaal lijken te denken en functioneren zijn de twee bezoekers.

En een einde dat uitloopt op een dubbel sisser. Eerst de episode op de berg. Zwak in scène gezet, zowel door het paar als door de regisseur. Dan het rare staartje met de bus… het spoor bijster.

Ik ben zeer positief verrast. Ik vind 'm veel beter dan ik had verwacht. Veel aparter en artistieker. De huilscène vind ik passend in de sfeer van deze film, evenals de busrit op het eind. Zeer mooie, vloeiende beelden van het skiën in de sneeuw en goed geacteerd. De kinderen spelen wat mij betreft heel sterk. Wel was de boodschap mij soms onduidelijk. Desalniettemin 4*.

Een film waarvan je meteen denkt: dit kan beter.
Wat dat betreft wel mooi dat het opnieuw verfilmd wordt.
Een verhaal waar meer in had gezeten, maar zeker zijn mooie momenten kende. Zelf vond ik het aangenaam dat ze zich niet lieten verleiden om teveel richting komedie te gaan,
Goede en zwakke momenten wisselen elkaar af, ik rond het af op een voldoende. *3.0

Oei.

Soms vraag ik me oprecht af of ik de goede film heb gezien, en dit heet ook gewoon Turist, dat laatst op NPO 2 was. Goede geluiden, prijzen gewonnen, een meeslepende en aangrijpende film genoemd door mensen links en rechts, maar ik vind dit heel heel matig.

Om positief te starten, de film begint wel sterk. De scene met de lawine was best eng en om voor te stellen met wat voor een snelheid dat ding soms naar beneden komt is ook wel een beetje bijzonder. Al vond ik het al verdacht dat zo'n lawine "plots" stopt voor het restaurant. Nog erger, waarom ze hem laten komen terwijl mensen zitten te lunchen.

Maar zo zit de film ook bomvol fouten en ongeloofwaardigheden. Het leek wel alsof het gesticht even een skivakantie was gaan houden, wat een abnormale mensen hier en daar. De film blinkt uit in de ongeloofwaardigheid soms, de enige andere mensen op de piste waren 2 zeikertjes in de skilift, om zo maar even door te gaan. En dat terwijl het hotel / restaurant bomvol mensen zit.

Daarnaast is de traagheid soms ook behoorlijk hinderlijk. Ik vind het normaal niet erg, als de ellendig lange shots iets toevoegen. Ik hoef niet 2 minuten lang naar slapende mensen op bed te kijken, of 5 minuten naar een drone die uiteindelijk niets toevoegt.

Hier en daar een prachtige shot van de alpen, maar ik heb het idee dat de cameraman soms gewoon wegliep. Ik heb hem nauwelijks zien bewegen, alsof hij hem gewoon ergens neerlegt en wegloopt. Stoelen klaar, acteurs voor de camera en draaien maar. Dit levert enkele hele lelijke scenes op.

Richting het einde is het dan weer net iets pakkender, de bus was wel beklemmend. Dan heb ik wel weer genoeg gezegd over deze film. Grote teleurstelling voor een prijzenwinnende film.

Het verhaal over een relatie en hoe verschillende personen anders om gaan met een situatie. Word alleen allemaal wat makkelijk gebracht (vooral het eind) en dat maakt dit een redelijk saaie zit. De psychologie erachter is wel mooi.

Vreemde film.

Normaal gesproken ben ik helemaal voor dialoog-gedreven films, gepsychologiseer en taferelen uit het dagelijks leven, maar hierin werkte het niet zo voor me.

Driekwart van de speelduur blijven dooremmeren over een gebeurtenis die nu ook weer niet zó boeiend of dramatisch was? Voor de personages is het blijkbaar allemaal nogal een heet hangijzer, prima, maar kan niet zeggen dat ik al die gesprekken en het vage onderhuidse gedoe boeiend genoeg vond om naar te zitten kijken.

Het laatste half uur gooit de film het een beetje over een andere boeg door daadwerkelijk wat dingen te laten gebeuren, maar dat vond ik, net als de rest van de film eigenlijk, vrij gekunsteld overkomen allemaal.
Die huilbui-scène vond ik typisch zo'n (Scandinavisch) arthouseding en echt zo'n momentje dat je zuchtend denkt 'waar kijk ik naar'.

Qua cinematografie e.d. wat aparte keuzes die het nog wel oké maken, zo'n wintersportsetting is op zich natuurlijk wel vermakelijk om te zien, maar voor de rest is dit toch vooral een lange en wat vreemde zit.

kleine 2,5*

Vond dit eigenlijk best een goede film, ondanks wat ik hier lees.

De psychologie erachter vond ik wel interessant en ook goed geacteerd. De film is vrij traag en moet het vooral hebben van de onderhuidse relatiecrisis die ontstaat vlak na de lawine die in het restaurant tijdens een gesprek én later bij op de kamer met vrienden tot uitbarsting komt.
Hoe de vrouw zich realiseert dat hij wegrende en daardoor op hem afknapt; niet alleen omdat hij zich niet om zijn gezin bekommerde maar vooral dat hij later ontkende te zijn gevlucht en de man die in denial is (uit schaamte) en geconfronteerd wordt met zijn eigen 'gebrek aan mannelijkheid'. De pijnlijke gesprekken worden sterk gebracht en hoe de man probeert om te gaan met zijn afstandelijk geworden vrouw zijn ook prima gedaan.

Jammer alleen dat het einde erg teleurstellend is; de "reddingsscène" (een soort final test van de vrouw) vond ik een gekunstelde manier om de man een soort overwinning te geven en de busscène was eigenlijk totaal overbodig en dubbelop, omdat we niet per se hoeven te zien hoe de vrouw achteraf 'fout' zat omdat zij óók vluchtte zonder haar kinderen.

De huilscene was trouwens (onbedoeld?) grappig en pathetisch. Ik kon in ieder geval weinig sympathie voor hem opbrengen.

Je moet hiervan houden, niet echt mijn ding.

Hollywood heeft kennelijk besloten dat je zelfs van een Zweedse arthousehit een remake kunt maken.
Dit voorjaar op Sundance

Buitengewoon vervelende en irritante film.

Vreemde film en toch ook goed. Wij zijn Scandinavië-liefhebbers (vooral Noorwegen) en komen er vaak en al lang. Het is zó herkenbaar: de omgangsvormen die rammelen, het onbeholpen gedrag en het verstoppen van gevoelens. Zoek op internet: de wet van Jante, dan weet je hoe mensen in het hoge Noorden worden opgevoed, nog steeds, ook nu.
Heb deze film al een keer gezien, vanavond is deze weer op Canvas.
Die lawines zijn wel verrekte goed gefilmd, met zo'n knallende Vivaldi eronder....