The Maze Runner (2014)

Toen ik laatst een beetje door YouTube zat te scrollen kwam ik de trailer van deze film tegen. Werd toen aangenaam verrast door de trailer en wilde hem toen toch is aanzetten.

Zo doende vandaag dus eens bekeken en de film kon mij zeker wel bekoren. Het concept vond ik erg interessant en de decor sets zagen er erg goed uit. Ook qua cast waren de acteer prestaties prima. O’Brien heeft absoluut wel talent, maar was destijds nog niet op het niveau om de hele film te dragen. Will Poulter was wel de beste in dat opzicht.

De film is op zekere momenten ook echt wel spannend alleen op sommige momenten ook langdradig. De film duurt nog geen 2 uur maar af en toe voelde het alsof ik naar een film van 2,5 uur zat te kijken.

Ik ben wel benieuwd hoe deze serie afloopt en ik ga dus binnenkort aan deel 2 beginnen.

7/10

Grappig .... ik zie in deze film een jonge Andre Hazes (sr) in

en een jonge Erik Meijer. (ex voetballer)

ik heb 300dvd's gekocht voor 35e en deze zit er bij..wilde hem kijken vanavond maar al lezend hier , heb hem gezien

Teenerfilm, zeer matig, langdradig en oervervelend weet ik nog. Dus maar niet.

Een groep jongens overleeft in “The Glade” waar Alby [Aml Ameen] aanvankelijk de scepter zwaait. De komst van een nieuweling [Dylan O’Brien] zorgt voor vernieuwde onrust, zeker wanneer deze nieuweling zich begint te beseffen waar hij terecht is gekomen en wat zijn eigen rol daarin is. En dan worden de jongens ook nog eens opgeschrikt door de komst van Teresa [Kaya Scodelario] en de boodschap dat zij “de laatste” zal zijn. Dat maakt duidelijk dat het de hoogste tijd is om te proberen te ontsnappen zonder te worden gedood door de Grievers die de enige doorgang naar een andere plaats versperren. Eén van de betere futuristische tienerfilms uit de periode met een boeiend centraal mysterie en vooral goed spel van Will Poulter als de opruiende Gally en Thomas Brodie-Sangster als de terughoudende Newt. Eerste deel van een trilogie. Vervolg: The Maze Runner: The Scorch Trials.

Positief verrast over deze drie films. Zaten allemaal goed in elkaar. Muziek, sfeer en omgeving waren goed. Acteurs goed, je creëert een band met de personages persoonlijk vind ik dat er prettig. Het trekt je de film in. Score voor de drie verschillende delen:

1 - 4 *

2 - 3,5 *

3 - 4,5 *

Interessant begin van de trilogie van The maze runner. Een dystopisch verhaal met een vleugje mysterie en vele onbeantwoorde vragen. Ik kon de drie delen nu wel naar elkaar zien. Ik kan me best voorstellen dat je destijds met het einde op je honger bleef zitten. Het gebeuren van the maze en de afgesloten Glade doet wel wat denken aan diverse andere formats, maar het was wel prima gedaan.

Het hele labyrint gebeuren en de reden waarom het open en dicht ging, ontgaat me wel een beetje. Bizar ook om de 'kids' als erg waardevol te beschouwen, maar ze wel aan vreetvoer te zien bij die mechanische spinnen.

Mede door het einde smaakt de film wel naar meer, dus in dat opzet is men alvast geslaagd. O'Brien doet het niet slecht, maar slecht er ook niet in om de film geheel te dragen, maar misschien hoefde dat ook niet.

Een beetje erg tamme SF actie.
Thomas spatte niet echt van het scherm en die Gally was zo voorspelbaar met op alle acties van Thomas een felle tegenreactie geven oftewel bordkartonnen karakters. Dat meisje leek even voor wat pit te zorgen, maar die huppelde voornamelijk doelloos rond.
Het eigenlijke labyrinth was wel enorm mooi (had wel nog veel akeliger gemogen) en dit was in een bioscoop waarschijnlijk wel lekker overbluffend geweest. Toch leek het of ze er niet uithaalden wat eventueel had gekund.
Wat dan weer dom/vervelend is is dat de regels gaandeweg de film steeds veranderen: eerst kunnen de "Runners" blijkbaar overdag veilig door het labyrinth hollen, als ze maar voor het donker terug zijn. Dan later blijken die Grievers ook overdag rond te dwalen en is het dus overdag wel gevaarlijk.
En er werd tot in den treure gezegd dat het labyrinth constant veranderd van opzet, maar toch is er een enorme maquette waarover men planningen en een eindplan maakt, terwijl die maquette volgens hun eigen regels dus nooit kan kloppen. Maar ik zoek er nu te diep in

Minimale voldoende. Best een interessant verhaal dat net iets te lang voort sleept. Paar voorspelbare momenten maar ook een aantal bizarre momenten zoals wanneer Gally opeens in zijn eentje verschijnt in het laboratorium. We hebben notabene net gezien hoe moeilijk het was om dat lab te bereiken als groep. Maar Gally wandelt even voorbij al die reuze spinnen, weet de sleutel te vinden (als deze al achtergelaten was door de groep) en weet óók nog eens de code te kraken. Zo slim als Gally richting het eind was is hij in zijn totale drie jaar in de maze nog niet geweest.

Desondanks best interessant genoeg om vanavond het tweede deel een kans te geven. Het deel dat overigens het laagst scoort, dus waarschijnlijk geef ik deel drie ook wel gewoon een kans.

Mwah....voor een senior is dit toch wel wat teveel jeugdige fantasie. Neem nou die spinachtige monsters. Dit soort gedrochten vond ik in mijn jongere jaren best wel eng (The Thing bijvoorbeeld), nu werkt het meer op de lachspieren. Maar okay, voor jongeren zal dit heerlijk wegkijken. Go, go, go.....run, run, run..... come on, come on, come on...... Gevechten met spinmonsters uiteraard in het donker zodat het nauwelijks te volgen is. Je moet wel over verbeeldingskracht beschikken wil je daar nog iets fatsoenlijks van maken.

De hoge steile muren zien er wel goed uit. Maar die stenen wanden zie ik toch meer als een metafoor voor onze eigen maatschappij. Ook in de echte wereld is er haast geen ontsnapping mogelijk uit het dagelijkse bestaan en worden er symbolisch hoge muren opgetrokken door overheden en captains of industry, vooral in dictatoriale regimes. En burgers in zogenaamd democratische landen krijgen net voldoende toegeworpen om redelijk tevreden te leven. En ook net genoeg om het bestaan lijdzaam te ondergaan en zich niet te verzetten.

Eigenlijk zie ik The Maze Runners als een van die survival-programma's waarin (meestal jonge) mensen het aanvankelijk met elkaar moeten zien te redden maar waarin het uiteindelijk de bedoeling is dat er één overblijft die er met de pot met goud vandoor gaat.

Niet echt aan mij besteed, kortom 2,5* voor de moeite en de decors.

Survival of the smartest i.c.m. apocalyptisch moment van de aarde. Zoals vaak in Amerikaanse films gaat t om overleven en teamspirit en vechten tegen iets of iemand. Gelukkig hoefde de hoofdrolspeler zichzelf niet te hechten om zijn huid bij elkaar te houden. Al met al een interessante opzet die beter uitgewerkt had kunnen worden gezien de gaten die er in her verhaal zitten.

Herzien. Geen topper, maar tussen de nogal makkelijk ingevulde young adult-films vormt The Maze Runner toch wel één van de betere binnen zijn soort. Vooral Will Poulter en Dylan O'Brien spelen hun rollen met verve, ook al geeft het scenario ze allesbehalve eigenzinnigheid mee. Regisseur Wes Ball schept een mooie, ietwat brave sciencefictionwereld die sterk leunt op het conceptuele vlak. Alhoewel ik denk dat ze het allemaal wat gedurfder en gevarieerder aan hadden kunnen pakken (er loopt bijvoorbeeld maar een enkel wezen in het doolhof) levert het degelijk vermaak op. De actiescenes zijn wat onoverzichtelijk en de speciale effecten te duidelijk geanimeerd, maar het tempo zit er lekker in en het verloop bleef zelfs tijdens een herziening enigszins onvoorspelbaar. Knap dat Ball deze wereld tot leven wist te brengen met enkel 34 miljoen als budget, maar jammer dat hij gebonden was aan dit bronmateriaal.

The Maze Runner

Interessante film over een jongen genaamd Thomas die op een dag wakker wordt in een gigantisch labyrint. Niet alleen dat, er zijn ook nog zo'n 60 andere jongens die hetzelfde als Thomas hebben meegemaakt, alleen die zitten er al langer. En stuk voor stuk weten ze niet hoe ze daar terecht zijn gekomen. Thomas, die een geheim met zich meedraagt, maar het zich eerst nog niet kan herinneren, moet zorgen dat ze uit dit labyrint ontsnappen. Maar ze zijn niet alleen, want er lopen ook gevaarlijke 'Grievers' rond.

Ik heb wel genoten van de film. Scheelt dat de film direct begint in het labyrint waar Thomas wakker wordt. Dan zit je er direct in. De film duurde bijna 2 uur, maar zo lang voelde hij niet. Het labyrint zag er prachtig uit, de personages deden het prima en de muziek was goed. En met de Grievers erbij werd het soms nog spannend ook. Het einde vertelt natuurlijk al dat er een 2e 'test' komt voor de jongens die zijn ontsnapt, dus ben benieuwd hoe de volgende film gaat worden.

3,5 sterren.