Door Shane ben ik een fan van Alan Ladd geworden. Voor mij is Shane de beste western die ik ooit gezien heb. Via Shane kwam ik terecht bij "The Proud Rebel" , voor mij ook een western die ik zeer waardeer door de goede acteerprestatie's van de cast. Vooral het spel van de jonge David, de zoon van Alan, vond ik zeer sterk. Als jong kind met een spraakgebrek, veroorzaakt door traumatische ervaringen i.v.m. de burgeroorlog. Het is meer een halve feelgood Disneyfilm, maar dat stoort mij het allerminst. Ook de 2 hoofdrolspelers zetten sterke rollen neer. De Havilland als een ietwat stoere no nonsens boerin en Ladd als vreemdeling, mannetjesputter en bezorgde vader.
De film draait om de genezing van de jongen, de hulp van De Havilland die voor Ladd een schuld betaald, die door Ladd wordt terugbetaald door werk op de boerderij. De relatie die langzaam maar zeker ontstaat tussen Ladd en De Havilland. En een hond die in de film ook een niet onbelangrijke rol speelt. Het dier en de jongen zijn onafscheidelijk. Wijdse landschappen, actiescènes en goed spel van de rest van de cast (waaronder Henry Hull als rechter) maken de film tot een aangename zit.
Voor mij 5 sterren voor deze film en voor David Ladd een 10 met een griffel en een kus van de juffrouw, om het met eertijdse pluimen weer te geven.