Kelly's Heroes (1970)

De prent eens opnieuw bekeken omdat ik hem voor 1 € heb kunnen aankopen.

Het blijft een leuke en doldwaze film, inmiddels bijna 50 jaar oud !!

Na Where Eagles Dare moest natuurlijk Kelly"s Heroes komen. De eerste zat bij vlagen nog in mijn hoofd de tweede niet. Kelly's Heroes vol met bekende sterren is vooral een leuke oorlogsfilm geworden die ook nog bij tijd en wijle serieus overkomt. Met name op het mijnenveld. Trouwens mooi in beeld gebracht. De film ziet er na 48 jaar schitterend uit op bd en het verbaast me steeds dat juist oudere films vaak beter eruit zien dan films pak weg jaren 80. Misschien te maken met de filters die later veel meer gebruikt werden. Het geluid is soms in onbalans al komen de vele explosies nog vaak denderend je huiskamer binnen. De film heeft een mooie opbouw tot het eind. Absolute hoofdrolspeler is Donald Sutherland. Prachtrol weer van hem. Ook grappig is dat Clint Eastwood eigenlijk zelf nooit komisch is of het moet zijn droge humor zijn. De rust zelve bijna in elke film. Alle twee nog springlevend! De gekozen muziek is ook leuk om naar te luisteren met op het eind een western tintje. Die Karl Otto Alberty op het eind is ook nog in ons midden. In deze film is trouwens gebruik gemaakt van echte Duitsers al is hun rol een stuk kleiner dan in Where Eagles Dare.

Minpuntjes zijn er ook te vinden. Telly alias Kojak blijft de hele tijd doorschreeuwen. Verpest een beetje de film en wat "Archie Bunker" in deze film moest doen is mij een raadsel. Kennelijk moest ie een rolletje hebben als bekend persoon. Zag JR ook eens in Eagle has Landed. Maar Connor had van mij uit de film gemogen. Hadden we verder ook niet gemist in Kelly's Heroes.

Ondanks de minpunten een zeer leuke vermakelijke oorlogsfilm die nog weinig worden gemaakt!!

Heerlijke fantastische over the top, Amerikanen zijn the good guys en the Germans the bad ofcourse, film. In één woord; heerlijk! Op en top jeugdsentiment en hoewel natuurlijk een stuk luchtiger wat mij betreft vergelijkbaar met 'avonturen' oorlogsfilms als the guns from Navarone en Where Eagles dare.

Prima sfeertje, leuke en afwisselende muziek, actie ziet er prima uit, het materiaal ook net als de Shermans en de Tigers, geen nep tanks of shit die nooit in de oorlog gebruikt is zoals die tanks die ze in de The battle of the Bulge gebruikten. Verder heerlijke rollen van de knorrige Telly Savales en de complete gekke Sutherland. Van zijn rol als OddBall komt hij nooit weer af. Sterker nog, mijn vader kan geen tank zien of hij begint over Oddball, gewoonweg legendarisch.

Inmiddels al 10 misschien wel 15 keer gezien, verveelt nooit wat mij betreft.

Deze film niet recent gezien. Vermoedelijk begin jaren 80 toen ik 12 was en net oorlogsfilms mocht zien. Nou ja, oorlogsfilm? Het is een humoristische film. Fijne herinneringen aan. Die Duitse tank die vast komt te zitten in een smalle straat zodat de koepel met loop niet kan draaien toch? Oddball / Donald Sutherland met tanks voorzien van luidsprekers. Bizar dat je op die leeftijd een soort geromantiseerde kijk op oorlog hebt door de wat softe oorlogsfilms en ja, ook door deze. Het is allemaal goed gekomen en ik weet intussen hoe gruwelijk oorlog is en het slechtste in de mens boven kan halen.

4 sterren voor het fijne gevoel!

-edit- nee sorry 3 sterren...

Deze had ik ook nog nooit gezien. Op de één of andere manier verwar ik deze altijd met The Dirty Dozen. Maar nu dan toch eindelijk. Het heroïsme van de oorlogsfilm is hier wel wat verdwenen met de jaren 60 net achter de kiezen. Feitelijk ook een heistfilm midden in WW2. Donald Sutherland als hippie op de Shermantank. Nog even iets verder en dan zitten we al weer in M*A*S*H*. Oorlogsfilms zijn ook niet mijn favoriete genre, dit is gewoon lekker afwijkend, vlotte actie, beetje humor en zo vliegt deze tweeëneenhalf uur voorbij.

“Stop calling me Barbara!”

Prachtige tweede wereldoorlog film waar ik me constant mee heb weten te vermaken. De film is best een lange zit en keek hem daarom ook in twee delen eigenlijk helemaal uit (dit kwam ook omdat ik moe was en eerder wou gaan slapen, dan maar een dag later kijken). Deze film heb ik eigenlijk uitgekozen voor ‘De 70s challenge’ wat nu gaande is in de ‘Filmgames’ forum hier op deze website. En uiteraard kwam hij mooi uit om te kijken als thema voor de dodenherdenking en Bevrijdingsdag die wij nu hebben (vier en vijf mei), zo vallen de puzzelstukjes mooi bij elkaar en is de keuze al erg snel gemaakt waar ik gelukkig geen spijt van had.

Deze tweede wereldoorlog film speelt zich af in Frankrijk, bij het dorpje ‘Nancy’ dit bij de Duitse grens in het noorden van Frankrijk. Hier ligt volgens informatie voor zestien miljoen dollar waard aan goudstaven waar ‘Kelly’ wel oor naar kreeg en hier met een zooitje ongeregeld op af gaat. We ontmoeten dit team eerst nog in een basis, waar ‘Kelly’ een Duitse geheime spion meeneemt (en daar dus de informatie vandaan haalt). Hij trommelt een groep soldaten op, waaronder de geinige ‘Oddball’ die een infanterie aan tanks tot zijn beschikking heeft. Samen met dit team vertrekt ‘Kelly’ richting ‘Nancy’ en komt onderweg veel obstakels tegen onder meer vijanden (Duitsers) maar ook eigen troepen die hun beschoten, mijnenveld en vooral veel Duitsers.

Het verhaal is niet realistisch maar wel heel leuk gedaan. Zoals hierboven (in de spoilertags dat wel) is er genoeg in de film te vinden, van leuke humor momenten waar ik echt wel om heb moeten lachen maar ook genoeg actie is er te beleven in deze film. Daarnaast is de film best onrealistisch en het verhaal daardoor ook, het doortrekken door vijandelijk gebied is altijd gevaarlijk zo nu ook, daar past de film zich niet echt aan: “Amerika is de sterkste en de grootste” dus die kunnen dat, jaja.

De cast is erg leuk en vermakelijk. Met onder andere de eerder benoemde ‘Donald Sutherland’ zat de film al echt goed en hij maakte een leuk deel uit van de film, wellicht ook wel de meest hilarische rol in de film waar hij na de bankroof de Duitse ‘Tiger’ tank had gekocht en hun uniformen had verwisseld, heerlijke scene. Maar, nog veel meer scenes die hij erg leuk deed kwamen voor in de film, toffe acteur die je ook wel in veel andere leuke films tegenkomt. Samen met ‘Clint Eastwood’ en ‘Telly Savalas’ de leukste in de film ongetwijfeld. Ook deze twee heren deden het erg gaaf, ‘Telly Savalas’ toch wat meer terughoudend en de serieuzere rol van alles en ‘Clint Eastwood’ zoals gewoonlijk, wat stijfjes en langzaam pratend, wel een typerende rol overigens voor hem.

Vond het ook mooi dat het moment waar de Duitser tank commandant na een gesprek met de Amerikanen (die met een soort wilde westen theme naar hem toe kwamen gelopen met z’n drieën) besluit de Amerikanen te helpen om de bank te overvallen. Deze de deuren kapotschiet en zelf ook wat goudstaven meeneemt naar huis. Tijdens dit soort momenten is het wel erg duidelijk dat de film de komische hoek in slaat en we het niet altijd even serieus moeten nemen.

Dus ik heb me echt enorm vermaakt met deze film en ga hem zeker weten vaker terug kijken. Het leuke verhaal sleurt je gemakkelijk door de gehele film heen gepaard met leuke humor en mooie actie scenes die mooi in beeld zijn gebracht, prachtige oorlogsfilm!

4.5*

Maar weer eens kostelijk genoten van deze film, en ik kan het niet laten weer een berichtje te schrijven voor deze fantastische oorlog/avonturen klassieker. En wat heb ik deze film onhanderhand vaak gezien, loopt in de tientallen keren, en wat is de film toch een fijn brok jeugdsentiment.

Opvallend aan de film vind ik toch altijd weer de grote hoeveelheid kloppend materiaal met Shermans, Tigers en tevens de M5 artillerie tractor, het voertuig waar mijn vader als 19-jarige in leerde rijden tijdens zijn diensttijd. Ik blijft het bijzonder vinden dat er in een film als The Battle Of the Bulge weinig tot geen kloppende voertuigen rond rijden en het tegendeel het geval is in Kelly's Heroes. Zou dit budgeter zijn? Ligt dit aan de productie maatschappij? Of aan de locatie waar opgenomen werd, Joegoslavië in dit geval, dat daar dat spul massaal voor handen is? De aanwezigheid van al dit machtige materiaal is al een eerste groot pluspunt voor de film.

Het verhaal moge duidelijk zijn rond het goudtransport achter de vijandelijke linies en Kelly die trek krijgt deze te stelen. De rest van zijn mannen zijn gemakkelijk te overtuigen, Big Joe iets minder, waarna het slechts een kwestie van organisatie en nog wat ondersteuning regelen betreft, iets dat zichzelf aanbied in de vorm van Oddball. Men gaat onderweg, loopt nog tegen de nodige problemen aan waar men zich creatief of met het nodige geweld van ontdoet en komt uiteindelijk voor een fraaie apotheose aan in het dorp en de bank zelf.

Het moet gezegd dat de actie meer dan uitstekend is. De middernacht toer door het Duitsers bezette dorpje, de hinderlaag bij het mijnenveld, de Shermans op het rangeerterrein en vooral de eind slag rondom de bank is gewoonweg heerlijk en voor een film uit 1970 erg goed te noemen. Dan is er de toon van de film die een niet te serieuze toon wil aan slaan zonder te vervallen in te flauwe toestanden, een wankel evenwicht die gezocht wordt en gehandhaafd. Maar het voornaamste aan Kelly's Heroes is toch wel de schare kleurrijke karakters die haast de indruk wekt dat je eerder met een circus te maken hebt dan een leger. Sutherland zet natuurlijk met zijn Oddball een legendarisch karakter neer waar hij voor altijd mee verbonden wordt. Toch vind ik persoonlijk Savalas als sarcastische, opvliegende en recht voor zijn raap sergeant Big Joe net zo goed. Je zou al bijna vergeten dat Clint Eastwood nog mee doet.

Kelly's Heroes is de ultieme jaren '70 mix van humor, actie en oorlog te noemen, niet te vergeten dat er nog prima in geacteerd wordt en Lalo Schifrin de boel van prima muziek voorzien heeft.

Al heel lang geleden gezien, en in mijn herinnering geen hoogvlieger. Maar toen ik vanwege het overlijden van Donald Sutherland op zoek was naar een passende film om hem mee te herdenken kwam deze bovenop het stapeltje te liggen en dat bleek toch een erg goede keuze. Wat ik me herinnerde bleek grotendeels niet te kloppen, de film uiteindelijk erg vermakelijk, en Sutherland speelt wat achteraf wellicht een van zijn leukste rollen is. En dat zegt nogal wat, met zijn carriere.

Het verhaal is overduidelijk niet bedoeld om geloofwaardig te zijn, aan de andere kant, er zijn gekkere dingen gebeurd in de tweede wereldoorlog. Narratief leent en steelt het plot van talloze andere films zonder er een ode of verwijzing van te maken - het trucje wat we tegenwoordig ad nauseam langs krijgen. Ook vermijdt het plot de valkuil van de karmatische balans aan het einde, en ook dat is een goede keuze. Toch is het grotendeels niet meer dan een bijzaak, want de film draait vooral om de absurditeit - niet zozeer van de oorlog zelf, maar van wat daar als bijzaak bij meekomt. En om de karakters die daardoor gevormd worden of boven komen drijven.

Daar zit de film dan ook vol mee, en elk wordt gespeeld door een acteur die daar een energie in legt alsof het van te voren al gekend was dat dat de rol van zijn leven zou blijken te zijn - daar vermoed je dan toch de hand van de regisseur in, en inderdaad heeft Brian G. Hutton een aantal memorabele films op zijn naam staan.

Waar te beginnen. Telly Savalas wellicht, die alleen voluit als stand kent, met als onuitgesproken motto 'win de oorlog door harder te schreeuwen'. Brengt me in herinnering iemand op mijn vroegere werk, die bekend stond als 'de bek op wieltjes'. Don Rickles, de spullenbaas die een magazijn vol bij elkaar geroofde en gesjoemelde spullen beheert. Gavin Macleod als de geplaagde monteur van Oddbal, en waar kennen we hem ook alweer van. Carroll O'Connor als de generaal die opportunistisch meelift op de 'doorbraak', en heerlijk overacterend een persiflage op talloze echte generaals uit die tijd neerzet. Harry Dean Stanton, Stuart Margolin. Clint in wellicht zijn meest kleurloze rol ooit, die wel de titel van de film op zijn naam heeft maar kennelijk was dat al genoeg kleur voor zijn karakter.

En Oddball. Donald Sutherland. Zonder enige twijfel de mooiste rol van de film, en ook een die hem op het lijf geschreven zou kunnen zijn, zo goed als het hem past, van de schijnbaar willekeurig rondtollende ogen, het warrige haar, de maffe teksten die hij uit te spreken krijgt, tot de slungelige houding van zijn bovenlichaam. Niemand die over de hele filmgeschiedenis ooit zo'n laidback hippie heeft gespeeld, en wellicht zal dat ook nooit meer komen. R.I.P.

Leuk om een keer gezien te hebben.