Filth (2013)

Haha zelfde hier wat een slechte film, beetje vunzig gedoe en slechte humor heb de eerste 15 minuten geen enkele keer kunnen glimlachen toen maar afgezet.

Ik sluit me aan bij Laurel.

Slaat nergens op als meningen/stem verwijderd worden als je eerlijk zegt dat je een film maar deels gezien hebt omdat het begin gewoon te slecht was.

Ik ken geen film die 20 minuten bagger is, en daarna opeens een klasse beter wordt.

Geen alledaagse kost deze film. Beetje weirdo, maar Filth blijft wat mij betreft aan de goede kant van de lijn. Ondanks dat er voortdurend gekke dingen gebeuren, is de film vrij toegankelijk en begrijpbaar. Makers zoeken de grens op, maar weten goed hoe ze daar niet overheen moeten. Blijft emotioneel wel wat te veel op afstand op een of andere manier. Als zich aan het eind een grote twist aandient, zit je niet bepaald op het puntje van je stoel, maar onderga je het gelaten. Jammer dat Bell maar zo'n kleine rol heeft(hilarisch hoogtepunt van de film is trouwens dat dat niet het enige aan hem is wat klein is), de sterke hoofdrol van McAvoy is daarentegen werkelijk op zijn lijf geschreven. Wellicht niet de topfilm geworden die men voor ogen had, maar voor mij erg amusant.

Een redelijk komedie/misdaad/drama film...

Redelijk verhaal...

Redelijk acteerwerk...

Komedie is mijn ding niet...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Prima achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)..

Bekende acteur James McAvoy...

Niet te moeite waard...

Haha, flikker toch op met een laffe 3,08 score! Dit was een steengoede, rauwe en stylistische film en McAvoy is goud.

4,0.

Met deze Misdaad/Drama (met inktzwarte humor) film, wist ik me in eerste instantie geen raad mee en ik ben ik er zelfs na circa 20 minuten wat bij in slaap gedommeld (beter gezegd, mijn ogen vielen regelmatig dicht), maar toen ik weer bij mijn positieven kwam (circa 10 minuten later), wist de film me toch wel te boeien en te vermaken.

In dit verhaal draait het om rechercheur Bruce Robertson (gespeeld door James McAvoy), die met de Kerst voor de deur nog wordt belast met een moordzaak van een Aziatische jongen in een tunnel, waarbij hij kans maakt op promotie, waar hij naar hunkert. Om deze promotie te krijgen probeert hij de concurrentie uit te schakelen die ook azen op deze promotie en bovendien moet hij zijn persoonlijk demonen zien te overwinnen waaronder alcoholverslaving, drugsverslaving en seksverslaving. Dit heeft een dramatische invloed op zijn gezondheid en zijn relaties, waaronder een aantal buitenechtelijke affaires (vrouwen van collega's en vrienden).

Het is zeker geen alledaagse film vanwege zijn rauwheid (wordt naarmate het verhaal vordert ook steeds erger en zelfs donkerder) en je moet je er in eerste instantie ook wat doorheen worstelen. Maar zodra je dat doet, komt het ook wel goed, want vanaf dan weet deze film je waarschijnlijk ook te interesseren, te boeien en te vermaken. Het einde (behoorlijk zwart) van het verhaal mocht er zeker wezen en bevat ook een verrassende wending na circa 75 minuten, m.b.t. Bruce Robertson (die dan tevens de identiteit heeft aangenomen van zijn inmiddels gescheiden vrouw Carole en er dan ook verkleed bijloopt als Carole), die ik eigenlijk niet zag aankomen.

Wat je in deze film te zien krijgt is vooral ellende, vunzigheid (zoals o.a. masturbatie op toilet en het kopiëren van penissen op een kopieapparaat en een vrouw, in dit geval de secretaresse, moet dan raden welke penis bij wie hoort), seks (o.a. als Bruce het regelmatig doet met Chrissie, die de vrouw is van een collega van hem. Overigens ook met de zekere Bunty die een vrouw is van een vriend van hem en haar valt hij regelmatig telefonisch lastig, door zich voor te doen als een seksistische "Frank Sidebottom", waarover ook een goede film is gemaakt, te weten "Frank (2014)"), drugs, alcohol, geweld, waanzin (vooral als het met Bruce steeds slechter gaat en wat vooral te maken heeft met zijn verleden en dan m.b.t. zijn overleden broertje Davie en zijn gezin welke hem verlaten heeft) en veel gepraat.

De film wordt gedragen door James McAvoy in de rol van rechercheur Bruce Robertson en hij deed dat best goed en overtuigend. Ook de overige Britse cast (met zeker een aantal bekenden) deed het goed en vooral dan Eddie Marsan (in de rol van registeraccountant Clifford Bladesey, met wiens vrouw Bruce het doet en Bruce valt haar ook regelmatig telefonisch lastig "Bruce: Zou jij mijn lul willen zien, Bunty ? Bunty: Ik zou meer dan dat willen doen, Frank. Ik zou graag jouw lul in mijn mond willen nemen. Dat zou ik graag willen doen. En dan zou ik willen dat jij je lul in mijn prachtige lijf steekt." ), Imogen Poots (in de rol van rechercheur Drummond) en Jamie Bell (in de rol van rechercheur Lennox, die maar een kleine penis heeft. Grappig daarbij was de scene waar hij samen met Bruce een hoer zitten te neuken en de hoer dan tegen hem zegt "Ben je al begonnen, wormpje ?" ).

Hun rol is misschien niet al te groot, maar Kate Dickie (in de rol van Chrissie, de vrouw is van een collega van Bruce, te weten de racistische rechercheur Dougie Gillman, en waar hij regelmatig wilde seks mee heeft, zoals wurgseks) en Pollyanna McIntosh (in de rol van de sexy secretaresse) vond ik leuke verschijningen, waarbij de eerste ook regelmatig topless was te bewonderen. Degene die overigens Pollyanna McIntosh bloot willen zien, moeten maar eens kijken naar de goede Horror / Drama film "The Woman (2011)".

Al met al best een aardige Misdaad / Drama film (gezien overigens via "Film 1 On Demand"), waarmee ik een soort van haat/liefde verhouding mee had.

Leuke Welsh boekverfilming met McAvoy als een erg vies mannetje alias agent.

Wat is de toppunt van hypocrisie: Agent Bruce Robertson... voornamelijk tijdens zijn werktijd houdt hij zich totaal niet aan de regels en lijkt het erop alsof hij erop kickt om andere mensen te beschadigen... soms alsof hij het zelf niet doorheeft. Daarnaast veel zuipen, neuken, drugs gebruiken en voornamelijk zijn collega's belazeren en pathologisch liegen. Voornamelijk die telefoon-stuntjes van hem zijn pijnlijk doch grappig.

Maar zoals je weet komt de karma steeds dichterbij en krijgen we een hele andere kant van deze gestoorde man te zien.

Filth is een prima tussendoortje dat lekker weghapt en waarbij de boel nog wel redelijk sterk weet te blijven.

3,5*

Ik heb het boek gelezen en die is echt veel naarder, kouder en viezer dan de film in het boek is Bruce nog gemener en gekker dan in de film. Ook word er meer verteld over de traumatische en dramatische jeugd van Bruce en is het ook wel begrijpelijk dat Bruce z'on rotzak is geworden, ook het einde is veel killer dan in de film nobody wants to die alone, but it is always better than live alone

Voor een boek die redelijk onbekend is, was deze film wel zeer goed gemaakt. Mooie soundtracks van Clint Mansell, en een schitterende acteer presentatie van James Mcavoy.

Zeker een aanrader voor mensen die van drama en zwartgallige humor houden.

Inderdaad. Dit geldt overigens ook voor Trainspotting.

Eerlijk gezegd....de film is me tegen gevallen. Ik weet niet echt goed wat ik er van moet denken, maar het belangrijkste feit is dat de film me niet wist te boeien. Het eerste stuk is nog behoorlijk, maar op de één of andere manier verslapte mijn aandacht gaandeweg ondanks dat de film in het verdere verloop van het verhaal toch nog heel wat te bieden had. Zoals al de verslavingen van de hoofdrolspeler die voorbij komen. Een leuke twist die je niet ziet aankomen. Maar al dat zuipen, seks, drugs, pesten en zwartgallige humor wisten mijn aandacht niet vast te houden. De soundtrack vond ik in bepaalde scènes totaal mis plaats overigens. 5/10

Ja, lekker hoor.

Niet het meest voor de hand liggende werk om te verfilmen maar het cynisme, de lompheid, het tempo en het oer-Schotse karakter van Welsh' Filth is in essentie goed weergegeven.

Er wordt leuk gespeeld met de (bijtijds surrealistische) toon in het boek en daar zit altijd meer ziel in dan in het klakkeloos van medium overschuiven van gebeurtenissen. Dat de lintworm bijvoorbeeld tot cameo wordt gereduceerd is misschien jammer, maar getuigt ook van een goede inschatting. Te veel risico op misstappen en niet zo belangrijk als de sfeer.

Ik heb McAvoy heel hoog zitten - hij was meer reden om deze prent te kijken dan Welsh, wiens werk ik toch ook fervent tot mij genomen heb - maar was sceptisch of hij niet te lief is om de zelfzuchtige hoofdpersoon neer te zetten. Qua uitstraling blijf ik bij mijn scepsis; gelukkig heeft hij genoeg talent in huis om je gaandeweg te overtuigen.

Verder geen ultieme hoogvlieger maar een trouwe verfilming die in vele opzichten uiterst adequaat zijn bronmateriaal weet te vertalen. Vermakelijk, snel, flitsend en op momenten dat melodrama op de loer ligt toch tijdig achterbaks goed, zo ook het einde. Jammer van de soundtrack, die iets teveel leentjebuur speelt bij fameuze voorganger Trainspotting. Maar al met al uiterst genietbaar. Hopelijk ook voor mensen die niet bekend zijn met Welsh' werk, maar dat vraag ik me af.

Bommetje! Verrassend goed uitgevoerd zwart komisch drama. Had er weinig van verwacht. Terwijl ik de film bekeek wist ik nog niet eens dat het een boekverfilming van Welsh betreft. Van de regisseur had ik ook nog nooit gehoord en de gemiddelde waardering is niet al te best. De film verdient beter, maar smaken verschillen uiteraard en deze productie smaakt het merendeel blijkbaar niet.

Geinig cult filmpje, beetje Snitch-style.

Hoe kun je een film beoordelen wanneer je alleen de eerste 15 minuten hebt gezien. Stem dan niet, je stem vertekent immers de totaalscore voor de film terwijl je die niet gezien hebt. Met een beetje uithoudingsvermogen was je score misschien hoger geweest. Maar ja, sommige mensen trekken conclusies op basis van halve informatie.

Zeker wanneer je, zoals in dit geval, van doen hebt met een film die wat rommelig begint, moeilijk te volgen, maar die gaandeweg groeit naar een hoger niveau en met een zeer sterk laatste kwartier. Glansrol voor McAvoy, maar ook de rol van Eddie Marsan vond ik goed.

Dat verbaast me niet. Als je een film die je slecht vindt al na 20 minuten afzet kun je ook niet weten niet of ie wel of niet beter wordt; je kijkt immers niet meer.

Maar ze bestaan wel degelijk!

Leuk.

Filth is een film waar je eventjes aan moet wennen. Al vroeg katapulteert regisseur Baird je namelijk in een setting die zo bizar te noemen is dat het uiteraard niet iedereens ding kan zijn. In het begin zat ik er nog een beetje tussenin, maar toen de film effect begon te krijgen steeg het aantal positieve gedachtes die ik erover had in een rap tempo.

McAvoy past erg goed in dit soort films. Hij moet wel een van de weinige acteurs zijn waarvan ik nooit zal denken dat zijn bekendheid de film minder pakkend maakt. De manier waarop hij met zijn personages omgaat heb ik niets meer dan respect voor. Ook steeds weer iets anders. Erg fijn hoe McAvoy steeds de juiste projecten weet uit te kiezen, want met films als Filth schiet hij de bal namelijk weer volop in de kruising.

Een beetje jammer tijdens het eerste halfuur is het gebrek aan structuur. Veel komedie, veel dwaze sequenties, maar weinig materiaal dat doeltreffend is. Wat mij betreft had Baird iets meer de rust mogen nemen om zijn stilering te kiezen, want er gaat werkelijk van alles door elkaar. Zelfs in de tweede helft kan de film nooit een echt vaste stijl kiezen waardoor de beelden soms als chaotisch en verwarrend ervaren kunnen worden. Dat is wat minder.

Wel een lekker gestoorde en losgeslagen tweede helft waar de film een tempo inzet waar je voor buigt. Het verhaal wordt iets moeilijker om te volgen door de enorme laag onzin en het snoeiende tempo, maar onmogelijk is het niet. Overweldigend wellicht, maar Baird lijkt uiteindelijk goed te weten waar hij mee bezig is als het op 't verhaal zelf aankomt. Daarnaast wordt het visueel sterk in beeld gebracht met een mooie focus.

Prettige film. Gek wanneer het moet, grappig wanneer het kan en absorberend wanneer het loopt. Films als Filth behoren tot de soort waar ik doorgaans graag naar kijk en tegenwoordig steeds meer behoefte aan heb. Wel jammer dat voor een film die zo'n wirwar aan verschillende tonen kent het toch niet aandurft om er eentje echt helemaal door te trekken. Dan had er misschien iets meesterlijks kunnen staan. Verder een vermakelijke, audiovisueel bevredigende en snelle film. Heerlijk voor een keertje.

Eerlijk gezegd sprak de premisse van 'Filth' (1998) al tot mijn verbeelding toen ik eens een boekrecensie las over dat er een lintworm werd ingezet als vertelinstantie. Een parasiet om de staat van verrotting te aanschouwen van het contemporaine Schotland in al haar groezelige lelijkheid. Toch ben ik nooit aan de roman van Irvine Welsh toegekomen, dus eigenlijk ging ik best blanco deze verfilming in. 'Filth' (2013) is een tour-de-force van immer charismatische James McAvoy als rechercheur Bruce Robertson, die steeds verder uit de band springt wanneer zijn venijnige trucjes ontmaskerd dreigen te worden. Met een moordonderzoek als aanleiding om dieper te graven in zijn moreel discutabele zelf i.p.v. dat de wereld er een stukje beter van wordt. Zijn ontluikende gekte gepersonifieerd met de eerder genoemde lintworm en andere (symbolisch geladen) substituten voor zijn turbulente gevoelsleven. Het maakt 'Filth' (2013) tot een fragmentarisch geheel waarin de personageschets belangrijker is dan het uiteindelijke plot. Spannend wordt het nauwelijks, en soms voelt de Freudiaanse symboliek een tikkeltje vergezocht om de platheid te voorzien van een intellectueel cachet. Maar het is zeker geen straf om McAvoy bezig te zien in deze hallucinante ontrafeling van een discutabel mens.

Beetje flauw

3*

Damn wa ne zalige film was dit, met ne sublieme James McAvoy. Verhaal, zwarte humor, heerlijke muziek, puur genot

Tof.

Kolderiek filmpje. Erg plat en ongemanierd, maar wel sappig Brits. Dat het niet iedereen z'n ding is, kan ik best begrijpen. Ik heb er best om kunnen lachen. Ook te danken aan het tempo dat erg hoog ligt. Een minder geslaagde scène is dan zo weer vergeten.

Een uur lang blijft het erg goed, dan kakt het wat in. Het ontrafelen van de clou (nu ja) is niet bepaald verassend en hoewel je wéét dat het de dramatische toer op gaat, zat ik daar niet bepaald op te wachten. James McAvoy als pafferige foute agent is sterk. Wellicht de beste rol die ik hem tot dusver heb zien neerzetten.

3,5

Dit is een film die je haat of echt helemaal te gek vindt. De film is banaal en het verhaal over de moordzaak is eigenlijk maar bijzaak. De hoofdlijn is het geestelijk gestel van politieagent Ray Lennox. Een asociaal, verslaafde junk die zich primitief door het leven heen worstelt als een soort Charles Bukowski. De film was voor mij onvoorspelbaar, zoekt randjes op en zeker in deze tijd gaat de film daar overheen. Homohaat, sexistisch, vrouwonvriendelijk, racistische uiting. Dit komt allemaal voor in de film. Met een prachtig eind was ik minimaal een kwartier stil en na te denken wat ik nu eigenlijk gezien heb. En ik kan niet anders zeggen dan dat dit een waar meesterwerk is. De grofheid komt op mij over dat de makers het belachelijk maken en juist het tegenovergestelde bedoelen. Mcavoy is geweldig en draait op een meesterlijke manier door in deze achtbaan attractie waarbij je uitstapt en echt alle emoties tijdens de rit hebt gevoeld. Prachtig!

Wat een flauwe hap, goede acteurs natuurlijk maar voor de rest, wel uitgekeken maar wat was ik blij dat deze ellende voorbij was...

een geweldige verfilming van dezelfde schrijver van cult hit Trainspotting (Irvine Welsh's boek Filth uit 1998).. speelt af in Edinburgh, ook met veel bekende Schotse acteurs.. misschien niet voor iedereen (erg donker humor), maar ik vond het geweldig! McAvoy en Marsen zijn allerbij in top form, en ook leuke cameos van o.a. Shirley Henderson, Martin Compston (line of duty), en dan David Soul in die taxi!? (Hutch van jaren 70 serie Starsky & Hutch)