Genre: Drama / Mystery
Speelduur: 105 minuten
Alternatieve titels: The Fifth Season / Het Vijfde Seizoen
Oorsprong:
België / Nederland / Frankrijk
Geregisseerd door: Peter Brosens en Jessica Woodworth
Met onder meer: Sam Louwyck, Aurélia Poirier en Django Schrevens
IMDb beoordeling: 6,8 (1.476)
Gesproken taal: Frans
Releasedatum: 21 februari 2013
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot La Cinquième Saison
In ‘Het Vijfde Seizoen’ wordt de wereld getroffen door een allesomvattende natuurramp. Na de winter weigert de natuur op gang te komen: de lente blijft uit, insecten verdwijnen, koeien weigeren melk te geven en door het gebrek aan gewassen dreigt er hongersnood. De bevolking van een klein dorpje zoekt een schuldige.
Externe links
Acteurs en actrices
Octave
Alice
Thomas
Octave
Marcel
Luc
Marianne
Corinne
Louis
Anoush
Video's en trailers
Reviews & comments
Malick
-
- 9014 berichten
- 0 stemmen
Een profetische film!
"Dan steelt La cinquième saison ook nog eens onbeschaamd van Robin Hardy's horrorklassieker The Wicker Man (1973)"
Zoiets schreef ik hier onlangs nog over De wederopstanding van een klootzak en kreeg tot mijn verbazing een hele horde over me heen.
Steelt? Waarschijnlijk de enige associatie die de recensent kon maken. Dat die Tarkovski niet genoemd heeft. Of een Antonioni. Zegt genoeg.
Steelt. Jatwerk. Het zegt meestal meer over de persoon zelf dan de regisseur.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Het op een na laatste shot voelde als een samenballing van de eindshots van Tarkovsky's Het offer en Stalker. Dit shot is veelzeggend voor het wereldbeeld dat de film schetst. Het enige dat overblijft is met de mutant/misvormde op de schouders (net als in Stalker) de wereld in te trekken, op zoek naar een beter leven. Waar de boom bij Tarkovsky nog een beeld van hoop was in Het offer, is de boom in La Cinquième Saison geveld: waarschijnlijk komen ze elders in een minstens zo verderfelijk oord terecht.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
Het enige dat overblijft is met de mutant/misvormde op de schouders (net als in Stalker) de wereld in te trekken, op zoek naar een beter leven.
Misschien ook een verwijzing naar Aeneas .
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Ik moest ook aan The Wicker Man denken. Daar kun je eigenlijk gewoon niet omheen. Nog meer werd ik echter herinnerd aan Songs from the Second Floor. Een zelfde soort stijl met vergelijkbare humor en ook een plot dat naar het apocalyptische neigt en kijkt hoe mensen daar mee omgaan. Ik vond La Cinquième best een goede film, maar doordat ik bijna iedere minuut moest denken aan die andere twee films bleef het gevoel constant knagen dat ik het allemaal al eens gezien heb en beter. Op zich is het niet erg, want deze film is goed genoeg om er redelijk mee weg te komen, maar aan de andere kant is het ook niet handig voor een film die het van vervreemding moet hebben om wat te bekend voor te komen.
In feite vond ik het nogal voorspelbaar. Als je eenmaal door hebt dat de ellende met de natuur steeds groter wordt en dat het weer zo'n film is waarin beschaving wegvalt weet je welke kant het op gaat. De meeste films met een apocalyptische invalshoek laten een zelfde soort blik op de mensheid zien. Na tien minuten vermoedde ik al dat het zou eindigen met een menselijk offer en welk mens ervoor gekozen werd wist ik ook meteen: de buitenstaander. Vooral jammer is dan dat er voor een gehandicapt jongetje gekozen is als symbool voor het geluk, één van de grootste clichés van alle symbolen. Dat soort ideeën maken geen indruk meer op me.
Maar de stijl kan nog wel indruk maken. Ik mis een beetje het oog van detail dat zo'n Roy Andersson wel aan zijn film weet te geven, maar de manier waarop de shots gefilmd zijn is bijzonder fraai en het zorgt ervoor dat de nare sfeer goed overkomt. Zo'n bijna plotselinge verschijning van zo'n groep gemaskerde mannen in shots die al lang bezig zijn, dat soort dingen zijn erg knap uitgevoerd. Je kijkt je ogen uit. Daarbij is de film ook wel echt grappig op momenten, al ligt de nadruk niet specifiek op humor. De belangrijkste personages blijven ook iets menselijks hebben, waardoor ook meeleven mogelijk is, al is de mix tussen afstandelijkheid en momenten die wat dichter bij de personages staan niet altijd even handig.
Hoe dan ook, dit soort films liggen me wel en ik vond het dan ook boeiend. Maar ik had er meer van verwacht. Het is niet zo uniek als het lijkt.
3,5*
P.S.: Kregen anderen hier ook een cd met de soundtrack na de vertoning van de film? Helaas is het originele deel daarvan niet echt bijzonder en moet deze cd het hebben van bestaande nummers van onder andere Bach.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
In feite vond ik het nogal voorspelbaar. Als je eenmaal door hebt dat de ellende met de natuur steeds groter wordt en dat het weer zo'n film is waarin beschaving wegvalt weet je welke kant het op gaat. De meeste films met een apocalyptische invalshoek laten een zelfde soort blik op de mensheid zien. Na tien minuten vermoedde ik al dat het zou eindigen met een menselijk offer en welk mens ervoor gekozen werd wist ik ook meteen: de buitenstaander. Vooral jammer is dan dat er voor een gehandicapt jongetje gekozen is als symbool voor het geluk, één van de grootste clichés van alle symbolen. Dat soort ideeën maken geen indruk meer op me. [...]Het is niet zo uniek als het lijkt.
Verder vind ik dat je de werking van symboliek in deze film (of in film in het algemeen) te simpel voorstelt. Alsof een symbool een soort code is die je moet zien te ontcijferen en waarmee je de film vervolgens begrijpt. Voor mij is bijvoorbeeld de gehandicapte jongen niet zomaar een symbool voor geluk. Het gedrag van de jongen werkt eerder als manier om een gevoel van hoop/geluk op te roepen: zijn mimiek, zijn stem, zijn humeur etc. Op die manier is het symbool niet meer abstract, maar juist heel menselijk.Ik snap op zich dat dit voor individuele kijkers wel of niet kan werken.
P.S.: Kregen anderen hier ook een cd met de soundtrack na de vertoning van de film? Helaas is het originele deel daarvan niet echt bijzonder en moet deze cd het hebben van bestaande nummers van onder andere Bach.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
en ook een plot dat naar het apocalyptische neigt en kijkt hoe mensen daar mee omgaan.
Dat betreft moest ik tijdens de screening aan Le Temps du Loup denken. IMHO een onderschatte film van Haneke.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Door het bekende net iets te vervreemden, door een gegeven net in een andere context te plaatsen, kan kunst je opnieuw doen kijken.
Het probleem is dat in plaats van vervreemding clichés juist vaak het tegenovergestelde bereiken. in plaats van het gevoel te krijgen iets te herontdekken, heb je het gevoel het allemaal al eens gezien te hebben. En dat is nou net het grote probleem dat ik had bij deze film. Een enorm cliché is de film misschien niet, maar juist omdat er zo duidelijk geprobeerd wordt een vreemde sfeer neer te zetten zijn de clichés die de film heeft jammer.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
La Cinquième Saison is een magisch realistische verbeelding van de menselijke conditie in tijden van crisis
In dit afsluitende deel van de filmtrilogie(samen met Khadak en Altiplano) van het Belgisch-Amerikaanse filmmaker-echtpaar Brosens en Woodworth wordt, door een betoverende stroom van beeld en muziek, een apocalyptische wereld opgeroepen. La Cinquième Saison toont een vreedzame plattelandsgemeenschap die op haar fundament schudt door een natuurramp. In de film wordt de schaduwzijde van de beschaving zinnenprikkelend belicht.
Het verhaal gaat over de gevolgen van een natuurramp voor een dorpsgemeenschap waarvan de bindende structuur scheuren begint te vertonen, tot op het punt dat de dorpsbewoners in een uiterste poging door een resolute daad de noodlottige teloorgang proberen te stoppen. Relaties komen zodoende onder druk te staan. De kijker begint een naderend onheil te vermoeden wanneer het vreugdevuur dat koning winter moet verjagen, met geen mogelijkheid vlam wil vatten. Als de ramp zich vervolgens steeds verder voltrekt, reageren de mensen heel herkenbaar door vingerwijzend elkaar, het lot of de vreemdeling als schuldige aanwijzen. Tot op het breekpunt, waarna een dramatische ontknoping volgt.
Dankzij de bedwelmende digitale cinematografie van Hans Bruch jr. is de film een grauw, door mist omgeven sfeerbeeld van een plattelandsomgeving. Opvallend zijn de scherpe, heldere close-ups van de mensen, soms in slow motion. Een van de filmische hoogtepunten is een scène aan het begin, waarin de aantrekkingskracht tussen twee jonge geliefden verbeeld is in een ongelooflijk tedere zoen. Andere sfeerelementen zijn de observerende cameravoering en kristalheldere geluid die het beeld een realistisch uiterlijk geven, terwijl de gebeurtenissen voor een steeds magischer en absurdere sfeer zorgen. Zo kijkt men er bijvoorbeeld niet meer van op, als het in de zomer begint te sneeuwen.
Naast de thematiek van de moeizame relatie van de mens met de natuur, valt dit afsluitende deel ook als een mythische vertelling over de huidige economische crisis te zien. De film past in een nieuwe traditie van een ander soort apocalypsfilm - zie ook Lars von Triers Melancholia en Béla Tarrs The Turin horse - die verschilt van de Hollywood formule, waarin de mens altijd bedreigingen van buitenaf, zoals natuurrampen of buitenaardse invasies, moet zien te overwinnen (en daar natuurlijk in slaagt). Nu staat de menselijke conditie centraal: de menselijke psyche en de sociale verhoudingen worden blootgelegd, in plaats van het tonen van spektakel en strijd. Een van de oerthema’s van de kunst - het individu versus de gemeenschap – wordt in deze film opnieuw vormgegeven. De verstoorde natuur in La Cinquième Saison functioneert als niet te bevatten of te controleren impuls van buitenaf, die de ‘natuurlijke’ orde van de gemeenschap bedreigt. Het individu wordt geofferd ten gunste van het welvaren van de gemeenschap. Het volksgericht wordt voltrokken door een gemaskerde, gezichtsloze massa, ondersteund door geratel dat de individuele stem van het geweten onhoorbaar maakt. De film is zo een uiterst confronterende spiegel: zie de mens!
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
2* En die gaan dan vooral naar dat briljante eindshot. Wie de film al heeft gezien, weet dat hij zich gelukkig prees dat de film op dat moment niet in 3D was...
Het eindshot omvatte struisvogels die om zich heen kijken. Wat bedoel je?
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Absurd apocalyptisch.
Een apocalyptisch sfeertje wordt hier op soms absurdistische wijze weergegeven. Een dorpje diep in de Ardense bossen komt er tijdens een jaarlijks ritueel, waarbij 'Koning Winter' wordt verbrand, op vreemde wijze achter dat de natuur stopt. Een dorpje dat werkelijk waar prachtig in beeld wordt gebracht door het regisserende echtpaar Brosens-Woodworth. Met liefde en oog voor detail. En met rust, iets wat de arthouse-cinema vaak voor heeft op mainstream. De tijd mag worden genomen. Er wordt ook gespeeld met de focus in dit visuele plaatje. Letterlijk en figuurlijk. Het houdt de kijker des te meer betrokken.
En zo komt een bijzondere vertelling voorbij, die enigszins suggestief een verhaal vertelt in schilderijen. Niet geheel vast gekadreerd om het wat speels te houden, maar oogverblindend statisch bijna en daardoor extra veel kracht bijzettend. Suggestie of niet, uiteindelijk laat men weinig aan de verbeelding van de kijker over en maakt het mysterie steeds meer plaats voor dreigend drama. Wat je er allemaal nog meer in kunt zien ligt aan de eigen fantasie, maar het duo filmmakers wil er verder niets mee zeggen volgens de bijgesloten documentaire. Gelijk hebben ze. Ze zeggen immers meer dan genoeg.
Zeer goed.
Met dank aan Filmfreak voor het recensie-exemplaar.
Pieter Montana
-
- 6630 berichten
- 2183 stemmen
Het eindshot omvatte...Wat bedoel je?
Ik vind het verschrikkelijke dieren. Zeker als ze zo nabij in de lens staren.
houbi
-
- 54 berichten
- 10420 stemmen
Ik houd het identieke gevoel over bij deze film als The One Ring in zijn recensie.
Bij de twee vorige van Brosens & Woodworth (Khadak en Altiplano) zijn hun invloeden duidelijk maar het filmisch geheel oogt vrij uniek en is niet onmiddellijk vergelijkbaar met andere films.
Echter... Bij het zien van deze prent, maakte ik constant vergelijkingen naar andere films en had al vlug het gevoel; mooi, maar dit heb ik al eens gezien.
Zoals vb (het vorige bericht) over het briljante eindshot in “La Cinquième Saison.”
Luis Bunuel’s “La Fantome de la Liberté” uit 1974 heeft een identiek eindshot !
Ondanks deze minpunten, blijf ik ook deze film - dankzij een aantal prachtscènes - een hoogstaand stukje cinema vinden.
Al de filmen van dit cinematografisch talentrijk regisseursduo blijken op mij een soort van hypnotiserend effect uit te oefenen, zodat ik nu al benieuwd ben of hun volgende prent mij nog echt kan verrassen.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Zoals vb (het vorige bericht) over het briljante eindshot in “La Cinquième Saison.”
Luis Bunuel’s “La Fantome de la Liberté” uit 1974 heeft een identiek eindshot !
houbi
-
- 54 berichten
- 10420 stemmen
@ Ik Doe Moeilijk
Het voorbeeldje wat ik gaf slaat op de vorige zin: “mooi, maar dit heb ik reeds gezien””
Zoals TOR schreef:
Ik vond La Cinquième best een goede film, maar doordat ik bijna iedere minuut moest denken aan die andere twee films bleef het gevoel constant knagen dat ik het allemaal al eens gezien heb
houbi schreef:
Zoals vb (het vorige bericht) over het briljante eindshot in “La Cinquième Saison.”
Luis Bunuel’s “La Fantome de la Liberté” uit 1974 heeft een identiek eindshot !
@ Ik Doe Moeilijk
Waarom zou dat zijn, denk je?
Waarom dit eindshot, of...?
Lijkt me duidelijk, niet?
Bij naderend onheil draait de massa gaarne zijn hoofd weg want... het zal wel overwaaien. Hoe lang blijven we onze kop nog in’t zand steken? Wij doen dit zo vaak dat zelfs die struisvogels ons gaan imiteren
Maar een Bunuel in zijn Absurdistanfilm zou zeggen: “Mes Dames et Messieurs, de olifanten hebben via hun woordvoerder laten weten dat ze niet langer wensen mee te spelen in onze film wegens het aanhoudend slechte weder en worden noodgedwongen vervangen door een kudde struise vogels.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Lijkt me duidelijk, niet?
Bij naderend onheil draait de massa gaarne zijn hoofd weg want... het zal wel overwaaien. Hoe lang blijven we onze kop nog in’t zand steken? Wij doen dit zo vaak dat zelfs die struisvogels ons gaan imiteren
houbi
-
- 54 berichten
- 10420 stemmen
Heb even zitten tobben, maar nu begrijp ik je vraag pas
Hier kan eigenlijk enkel het regisseursduo een correct antwoord op geven.
Maar ik vermoed dat je hier teveel achter zoekt, want naar mijn mening willen Brosens&Woodworth in La Cinquième Saison’s einde géén “quote” of link leggen naar Bunuels’ Le Fantôme de la Liberté.
Ze hebben enkel een gelijkaardig eindshot waar de symboliek duidelijk is.
Dit viel mij op en meer zoek ik daar niet achter.
Vandaar mijn opmerking: mooi, maar ik heb het al ergens gezien.
Ik hoop dat dit antwoord je enigszins kan bevredigen
Het zal allicht aan mijn leeftijd liggen, maar ik wil (en zal?) nog zoveel filmen zien zodat er mij nog amper tijd rest om er iets over neer te pennen.
Wil nog ff kwijt: ‘kheb je dijk van een recensie over deze prent nu al een aantal maal (her)lezen... Top!
Blijf ze schrijven! En ik ga door met verslindend kijken
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Heb even zitten tobben, maar nu begrijp ik je vraag pas
Hier kan eigenlijk enkel het regisseursduo een correct antwoord op geven.
Maar ik vermoed dat je hier teveel achter zoekt, want naar mijn mening willen Brosens&Woodworth in La Cinquième Saison’s einde géén “quote” of link leggen naar Bunuels’ Le Fantôme de la Liberté.
Ze hebben enkel een gelijkaardig eindshot waar de symboliek duidelijk is.
Dit viel mij op en meer zoek ik daar niet achter.
Vandaar mijn opmerking: mooi, maar ik heb het al ergens gezien.
Ik hoop dat dit antwoord je enigszins kan bevredigen
Het zal allicht aan mijn leeftijd liggen, maar ik wil (en zal?) nog zoveel filmen zien zodat er mij nog amper tijd rest om er iets over neer te pennen.
Wil nog ff kwijt: ‘kheb je dijk van een recensie over deze prent nu al een aantal maal (her)lezen... Top!
Blijf ze schrijven! En ik ga door met verslindend kijken
Malick
-
- 9014 berichten
- 0 stemmen
Ik bedoelde ook vooral te vragen: waarom denk je dat Brosens & Woodworth Bunuel 'quoten' op deze manier in La Cinquième Saison?
Heb jij er een antwoord op, IDM? (La Fantome de la Liberté heb ik zelf nog niet gezien.)
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Nee, ik heb La Fantome de la Liberté ook nog niet gezien, dus ik kan de films inhoudelijk nog niet precies met elkaar verbinden. Maar de overeenkomst tussen de shots - als het zo letterlijk is als houbi zegt - lijkt me te groot om op een toevalligheid te berusten. Helemaal omdat Brosens & Woodworth filmmakers (lijken te) zijn die zich erg bewust zijn van de filmgeschiedenis. Op zich kan ik de parallellen tussen La Cinquième Saison en het absurde universum van Bunuel in grote lijnen wel herkennen.
Misschien het 'filmisch onbewuste'? D.w.z.: in de uiting van B&W klinkt een polyfonie van stemmen (Bakhtin) door - het geheel aan discoursen waar een mens in zijn leven mee in aanraking komt - waaronder dus die van Bunuel. In wat eenvoudigere taal: misschien waren B&W zich er niet van bewust dat ze Bunuel quoten. Elke film buff kent dat denk ik wel: het gevoel iets te kennen, maar het niet exact te kunnen plaatsen.
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
"Calvaire" meets "The Wicker Man".
Ace Hanlon
-
- 587 berichten
- 502 stemmen
Het is wel wat "off-topic", maar zoekend op "La cinquième saison (2012)" kreeg ik de melding: "Er zijn geen resultaten voor je zoekopdracht". Na het intypen van "Het vij..." (met dus ook het lidwoord voorop) krijg ik als suggestie: "Cinquième Saison, La (2012)". Als ik dit aanklik verschijnt gewoon: "La cinquième saison (2012)". Mag ik dit een vreemde gang van zaken vinden?
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Werkt wel hoor, je moet alleen niet "(2012)" erachteraan plakken
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Allesbehalve spectaculaire rampenfilm. Er gebeurt namelijk NIETS en dat is precies het punt. De aarde is kapot en dat wordt met prachtige, surrealistische fotografie weergegeven. La Cinquième Saison is vooral erg ingetogen en tevens vlijmscherp, zoals wanneer de gevolgen van de natuurramp duidelijk worden. Het fijne laagje beschaving bladdert langzaam maar zeker af en de dorpelingen zoeken een zondebok. Wat dat laatste betreft zijn de parallellen met het heidense The Wicker Man (1973) niet ver te zoeken. Kortom, een kleinschalige, kunstzinnige film die de vele doemscenario blockbusters van de laatste jaren moeiteloos van antwoord dient.
Uitgebreide review: La Cinquième Saison (2012, Peter Brosens & Jessica Woodworth) - dvd - cultmoviesreviewed.com
barcam
-
- 910 berichten
- 896 stemmen
Profetisch visueel meesterwerk. Sfeerschepping, kleurenpracht, lanschappen, alles wordt ontroerend mooi in beeld gebracht. Duister akelig overdonderend sprookje. Topper!
Movsin
-
- 7701 berichten
- 8096 stemmen
Nu eens niet een documentaire of een fictief verhaal dat zich in een verre (of nabije) toekomst afspeelt en die ons waarschuwt tegen de gevaren van een verwaarlozing van onze aardbol, maar een schitterende film met verbluffend cinematografisch geslaagde beelden, indrukmakende scènes en een eigentijds, indringend beeld van hoe de mens zelf ontaardt in barbaarsheid, kleinzierig egoïsme, godsverloochening en uiteindelijk zelf de schuld draagt door alle problemen te ontkennen of te minimaliseren. Van dit laatste is de slotscène een schitterende omschrijving.
Erg origineel en aanbevolen.
Bekijk ook
Modigliani
Drama, 2004
48 reacties
Teresa Venerdì
Komedie, 1941
6 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.