Bai Ga Jai (1981)

Zogenaamd een klassieker binnen het genre, maar op één geweldige scène met Sammo Hung na, was dit misbaksel echt niet om aan te zien. Vreselijk.

1 ster

Leuke film! Vooral voor beoefenaars van Wing Chun, de tak van Kung Fu die centraal staat in deze rolprent.

dit is ook een klassieker,Biao Yuenc zijn personage, is de meester geweest van Bruce lee zijn meester, deze film klopt niet precies maar dat boeit verder niet, want het is en hele goede film met een uitstekende Sammo Hung, die deze film van de regie verzorgde en het verhal schreef.

En inderdaad, het is een klassieker. Alleen al vanwege de gevechten, maar de humor voelt ook anders aan dan normaal gesproken. Zeker die rol van Sammo Hung was vermakelijk en wat zijn broer allemaal wel niet deed is hilarisch gezien het feit dat hij heel erg koel tegen Leung Chang doet.

Het stukje waar ze ruzie hadden, maar ze deden het non verbaal en dat de meester van Leung Chang zo zijn gewaad omhoog deed is onbetaalbaar. Ook sprak die broer met een leuk accentje en een paar grappige woordspelletjes.

Een redelijke goeie kung fu klassieker

Drie avonden, drie keer Sammo Hung gezien. Dit is een meer doorsnee kung fu flick met klassieke opbouw a la Drunken Master. Maar deze keer met Yuan Biao die in training gaat. Vind Yuan toch iets te licht voor een hoofdrol, maar misschien komt het ook wel doordat ik de Wing Chun vechtsstijl wat minder fijn vind om te aanschouwen. Zie het toch liever wat meer acrobatischer denk ik. Yuan Biao speelt iemand in training die er tot de climax nog niks van bakt qua vechtkunst, dus de meeste gevechten zijn weinig spectaculair. Hoogtepunt zit in het midden wanneer een groep ninja's de operaschool aanvallen. Wanneer Sammo Hung ten tonele komt, wordt het wat luchtiger en amusanter. Over het geheel genomen, toch een filmpje waarvan er al veel zijn met te weinig momenten als uitschieters.

Wei, de gevechten hier vind ik persoonlijk toch wel een stuk intenser en realistischer ogen dan de meeste andere kung fu filmpjes die ik tot nu toe heb gezien. Yuan Biao mixt veel acrobatische sprongen in zijn films, maar veel gevechten werden hier ook gedaan door zijn Sifu als ik me niet vergis. Yuen Biao deed alleen het laatste gevecht en misschien nog wat kleintjes, maar iig waren de gevechten wel intensief.

http://uk.youtube.com/watch?v=YJFKcEtAAuU

Dat gevecht met 2 sifu’s, één in het geel, de ander in een grijze pak is één van de mooie gevechten in Prodigal Son imo (bij 1:04 & 1:39). Ik denk overigens ook dat dit de beste Wing Chun film verkrijgbaar is, of weet jij nog een betere dan?

Filmpje waar je nu naar linkt toont clips van verschillende kung fu flicks. Daar ben je je van bewust?

Maar dit is inderdaad een vet filmpje die bij herziening waarschijnlijk wel een halfje omhoog gaat. Pas ook Warriors Two herzien en verhoogd. Is dat ook Wing Chun?

Nee helaas, welke vechtstijlen worden gebruikt in welke films blijven me eerlijk gezegd ook nooit zo bij..Was Warriors Two geen Wing Chun film? Die vond ik wel beter dan deze.

Er zitten inderdaad wel goede gevechten in de film, maar niet zo heel erg veel toch? Yuan Biao speelt een personage in training en zijn personage kan er gewoon nog niet zo veel van.. Ik vind al die trainingen dan een beetje saai worden...

Ramon L: Haha natuurlijk, ik heb het namelijk zelf in elkaar gezet. Prodigal Son is het beginstukje en rond de tijdstippen van 1:04 & 1:39 als ik me niet vergis

Warriors Two heb ik nog niet gezien, maar 't lijkt mij wel een goede Kung Fu flick. Ik heb overigens geen idee of het vooral Wing Chun is, maar waarschijnlijk zitten er wel wat elementen erin. Wing Chun is volgens mij veel met je handen blokken en tegelijkertijd counteren met diezelfde slag: hierdoor word je getraind om de slagen van je tegenstander te anticiperen. En dus is het altijd wel een goede basis, wil je gaan mixen met een ander vechtsport. Bruce Lee deed eerst ook aan Wing Chun. Ip man was zijn sifu en hij staat welbekend als een van de grootste meesters wat betreft Wing Chun.

Ip Man, een semi-biografische film, komt dit jaar nog uit. Wilson Yip die SPL heeft geregisseerd, Donnie Yen die erin speelt met nog vele andere MA acteurs die ik niet ken. Oi, dit wordt hopelijk wel een leuke MA film

Wei: Ik kan me eigenlijk niet zo goed herinneren hoeveel gevechten deze film heeft, maar ik zie liever goede gevechten in mindere mate dan een hoop snel achter elkaar geproduceerde wannabe gevechten. Wat "The Prodigal Son" mij aanbood in verhouding was genoeg

Trouwens geniaal voetenwerk in dat filmpje van je te zien. Twee titels zag ik nog niet (Martial Club, Dirty Ho) maar aangezien ik het als een soort van missie zie om alles van Chia-Liang Liu op dvd te verzamelen komt dat nog wel goed.

Alles van Chia-Liang Liu? Zelf ik ga niet zover, maar thanks voor je comment

Als het even kan wel ja. Vele films van hem zijn op regio 3 uit en ook de Amerikaanse dvdmarkt wordt op het moment met kung fu films overspoeld, dus het is niet een heel overtrokken statement. 11 gezien nu (10 daarvan heb ik op dvd) en zijn debuutfilm vind ik tot nu toe zijn minste. Altijd coole choreografieen in zijn films en hij was destijds schijnbaar ook zo ongeveer de enige cineast met een martial-arts verleden (zijn vader had een school). Misschien dat 't er daarom immer zo goed uitziet. Hij neemt ook bijna immer een personage voor zijn rekening. Ik zie hem dus ook graag als acteur.

Prodigal Son is trouwens weer zo'n typische kung fu film waarin het hoofdpersonage zijn vechtstijl aanpast om te winnen. Dat vind ik meestal leuker dan wat roekeloos gebeuk. Ben het wel met Wei eens dat het aantal fightscenes wat tegenvalt.

Andersom kan trouwens ook. Ben ook wel eens kung fu/swordplay films tegengekomen met te veel vechtscenes. Dan verliest 't wat impact.

Ik heb voor de grap ook even geteld en ik kom op 12 films die ik gezien, net 1 meer De meeste films die ik van hem heb gezien scoren wel hoog op enkele films na die ik gewoon wat vond tegenvallen. Zijn choreografieën zijn inderdaad altijd wel bijzonder. Het zijn indrukwekkende sparrings of gewoon komische Kung Fu taferelen.

Flashpoint was volgens mij ook een film met weinig gevechten, maar toch was het eind gevecht zo verbluffend dat 't gelijk de film goedmaakte waarvoor hij eigenlijk ook diende. Als de sfeer erin zit, de gevechten goed zijn en liefst nog wat (frisse) leuke komedie, dan is de Kung Fu filmpje voor mij meestal wel geslaagd (ook gelieve niet te melodramatisch)

ik vind Wing Chun alijd mooi in dit soort films,omdat Sammo het zo goed kan neerzetten. Er zijn maar weinig films gemaakt met Wing Chun maar dit is wel een goeie in de genre

Leuke film van Hung, die slaagt in de combinatie van humor en kung-fu. Soms een beetje flauw, maar over het algemeen erg vermakelijk.

3,5*

Viel me toch wat tegen. Aan de choreografie ligt het in ieder geval niet, daar kan ik maar weinig kritiek op leveren. Het voornamelijke probleem ligt echter bij de humor die maar zelden lijkt te werken. Ik kan de humoristische toon in dit soort films altijd met gemak appreciëren, sterker nog, ik vind het bij vlagen ook eenvoudigweg erg hilarisch. Maar opmerkelijk genoeg wilde de humor hier gewoon niet werken. Ook de personages stelden mij enigszins teleur. Ik kon niet verder dan een Krappe 3*.

Ik ben een liefhebber van kung-fu of martial arts-films. Maar wat is dit een enorme afknapper met deze balorige kinderachtige humor.

Eén van de meest humoristische kung fu films die ik al ben tegen gekomen

Ik ben nu al een goed jaar ofzo bezig met me eens verder te verdiepen in het kung fu genre. Voornamelijk via het complete oeuvre van Jackie Chan waar ik met een kameraad bijna door ben maar ook via onder andere de Shaw Brothers. Deze The Prodigal Son had ik dan ook eens een tijd geleden gekocht omdat ik er van overtuigd was dat het met Jet Li, toch ook wel een icoon in het genre, was. Ik haalde hem gisteren dan ook tussen al de rest van de films van Li uit en kwam tot de conclusie dat die hier eigenlijk bitter weinig mee heeft te maken.

Ik vermoed dan ook dat ik Yuen Biao op de DVD hoes verwarde met Li maar soit, hier zit ook genoeg vermakelijk kung fu acteergeweld in om mijn interesse te wekken. Zeker door de aanwezigheid van zowel Biao en Sammo Hung is the Prodigal Son een film die meer gezien mag worden. Ik heb ondertussen al wel wat films in het genre verorberd, al beschouw ik me nog altijd als een beginneling, maar er zijn maar weinig films waar de humor er zo dik op ligt en dan ook nog eens geslaagd overkomt. Er wordt veel aan smoelentrekkerij gedaan maar het blijft over het algemeen vrij leuk en dat is niet zo vanzelfsprekend als je zou geloven. Qua verhaal is dit eigenlijk ook nog vrij degelijk. Weliswaar een opzet die redelijk standaard aanvoelt maar het blijft de gehele speelduur boeien. Interessante afwisseling ook tussen humoristische momenten en nogal harde scènes zoals de moorden op praktisch het gehele theatergezelschap.

Maar het aspect waarvoor The Prodigal Son toch eens 1x gezien moet worden door een liefhebber van het genre is de uitmuntende vechtchoreografie. Dat is natuurlijk compleet te wijten aan Sammo Hung die hier een heerlijk gemonteerde vechtfilm van weet te maken. Jammer dat hij dit talent later is kwijtgeraakt als ik op The Medaillon en Mr. Nice Guy moet afgaan. Er zitten hier dan ook een paar legendarische scènes in (zoals het gevecht van Leung Yee-Tai wanneer zijn astma opspeelt) die de film de moeite waard maken. Yuen Biao ken ik eigenlijk alleen maar van een handvol films met Jackie Chan maar daar was hij me praktisch altijd positief opgevallen. Deze keer neemt hij de hoofdrol op zich en het gaat hem meer dan goed af. Hij heeft in ieder geval een heerlijke stijl. Datzelfde geldt voor Sammo Hung natuurlijk maar dat was wel te verwachten. Interessante rol ook voor Ching-Ying Lam. Ben hem denk ik nog niet eerder tegen gekomen, hier ziet hij er dan ook vrij raar uit zo zonder wenkbrauwen en dan dat optreden als travestiet, maar het is in ieder geval een geslaagde rol en de wisselwerking met Biao en Hung is geslaagd.

Interessante film die wel eens kans maakt op een verhoging naar 4,5* met een herziening. De choreografie is één van de beste die ik tot nu toe ben tegengekomen, de humor lag me vrij goed en met de tandem Biao en Hung heb je twee degelijke acteurs. Tel daar ook nog eens onder andere Lam bij en je bent vertrokken voor een geslaagde avond.

4*

Die typische Hong Kong humor zorgt voor een reeks amusante gevechten. Die speelsheid en inventiviteit maakt een film als deze met gemak bovengemiddeld goed. Helaas zijn 'grootse' duels wat dungezaaid, wat wel een gemis is in een film als deze.

De introductie van Sammo Hung zorgt meteen voor de beste scene uit de film. De film, die op dat moment gevoelsmatig wat is ingezakt krijgt hierdoor weer een frisse impuls. Hoewel de hoofdrolspeler ook wel een bepaald charisma heeft, is zo iemand als Hung iemand die je meteen volledig weet in te pakken.

Hopelijk is er nog een film van de regisseur die de geweldig uiteenlopende choreografieën van Lin Shi Rong (1979) weet te overtreffen.

De gevechten zijn wel tof, maar de humor komt deze keer niet op me over. Dit resulteert in een door de goed gechoreografeerde gevechten nog aardig toffe zit, maar verder heeft de film wat mij betreft niet heel veel meer te bieden.

Best oké.

Oude Sammo Hung, volgens de oude formule. Dat wil zeggen een eerste helft die bijna een film op zich is, daarna een dramatische gebeurtenis die alles op z'n kop gezet. Tweede deel richt zich dan vooral op trainingen met een groots eindgevecht als finale. En daarna is het ook meteen gedaan.

Leukste vond ik uiteindelijk nog de introductie van Hung zelf. Lompe komische scenes, maar welgekomen. De gevechten zelf vond ik namelijk een beetje droog en niet echt talrijk genoeg. Wel wat mooi voetenwerk, ook de scene met de brandende vlag mocht er zijn, maar met de Chinese opera als setting en iets teveel plot zit zo halverwege de film er toch al wat sleet op.

Duurt ook eigenlijk iets te lang, had wel een kwartiertje afgekund naar mijn gevoel. Plot van dit soort films is toch altijd hetzelfde, dus daarvoor hoeven ze het allemaal niet te rekken. Biao vind ik ook de minste van het trio Hung - Chan - Biao, laat hij ook hier wel weer merken.

Maar dankzij de humor en een paar knappe gevechten toch wel de moeite. Ondertussen bijna alles van Hung gezien, zeker niet de beste martial arts regisseur, maar heeft toch een fijne oeuvre bij elkaar gewerkt.

3.0*

Tegenvaller. Degelijke actiescènes, maar een te hoog komediegehalte. En dat komediegehalte had naar mijn idee teveel de overhand waardoor deze film de verwachtingen voor mij niet konden waarmaken.

Een leuke kung fu klassieker die lekker wegkijkt.

Het is natuurlijk allemaal vrij infantiel maar de speelse vechtscenes zijn leuk gedaan en bieden best
wel amusement.

Vermakelijke kung fu film. Luchtig toontje wordt wel onderbroken door een heftige gebeurtenis. Wel hier en daar wat langdradig. Maar in het laatste half uur zit de vaart er weer goed in. Enkele fijn geregiseerde gevecht scènes.

Blijkbaar naar de echte Leung Jan, ze hebben duidelijk wel wat mensen ter inspiratie in China. Het is dan ook maar een uitgangspunt, maar goed meegenomen. Biao Yuen in de hoofdrol die het niet slecht doet, sommige bijacteurs zijn een pak minder, zeker als het op de humor terugvalt. Maar zeker de mix van gevechten en humor zijn de leuk, zoals de scène met de make-up.

Je krijgt wat je kan verwachten van Sammo Hung, al voelt de film best wel weinig geïnspireerd. Gelukkig weten ze achter de schermen hoe ze dit genre moeten maken, zodat het nog wel aangenaam om te zien was. Maar zeker niet de beste uit het repertoire.