Mars Attacks! (1996)

Tim Burton maakt wel meerdere odes, zo lijkt het, en die bevallen me stukken beter dan dit.

Ik wil dat niet in mijn huis...

(voelt Slim Whitmanjodel opkomen)

je vindt deze film geweldig..of juist helemaal niet.

Een geweldig eerbetoon aan de films (b-films) uit de jaren 50/60.

Al zo vaak gezien..blijft geweldig! Heel doordacht met zoveel humor!

En alle personages hebben hun functie en vullen elkaar perfect aan! Nicholson op zijn best!

Oei, wat een foute film van Burton.

Niet tot nauwelijks gelachen, en alle zogenaamde specialeffects zijn te fout of blijkbaar te gedateerd.

Zeer laag entertainment gehalte, of beter gezegd: niet leuk!

Dat was ook de bedoeling

dit blijft gewoon een hilarische film; een film die die geweldig vindt of er juist helemaal niets aan vindt. Ik kan er echt naar blijven kijken!

Leuk.

Hilarische film is het wel.

De sciene fiction er in is wel goed in beeld gebracht.

Vrij goede film.

ik vind hem geweldig ,een ode aan de b films !!!

Leuke film van Burton, die na een ode aan de slechtste regisseur aller tijden, hiermee juist een ode maakt aan de films van Ed Wood en consorten.

Mars Attacks! is in alle opzichten natuurlijk hartstikke fout. De marsbewoners, ook wel Martianen genoemd zorgen af en toe wel voor een glimlach. Er zitten wel twee handen vol aan bekende acteurs in, die niet allemaal even goed en leuk zijn. Ik vond vooral Jack Nicholson en Pam Grier het erg leuk doen. Danny DeVito was eerder irritant dan grappig. Ook leuk zijn die momenten dat de bekende acteurs doodgaan. Vooral ook omdat ik het niet altijd verwachtte. Zo zit ik nog naar Michael J. Fox te kijken en twee seconde later is hij alweer vergaan tot groen gruis. Onverwacht, maar wel leuk.

Zo is het eigenlijk de gehele speelduur. Ik zit vaak glimlachend te kijken, maar echt schaterend of echt hilarisch wordt het helaas nooit. Ik moet wel zeggen dat alles erg zorgvuldig gemaakt is, dat kun je wel aan Burton overlaten. De marsmannetjes zien er creatief uit en ook de effecten hebben iets goedkoops en houterigs, zoals het ongetwijfeld ook bedoeld is. Het is een leuk tussendoortje en een aardige ode, maar zo geweldig als Burton’s andere ode, Ed Wood, wordt het helaas nooit.

3,0*

Zo fout! En dat was de bedoeling. Als je dit begrijpt en kan waarderen is het genieten geblazen. Je moet in de mood zijn hiervoor en dat was ik. Marsmannen die als eenden kwaken ik vind het prachtig. James Bond die met zijn hoofd door een ruimteschip zweeft en een hoofd die omgeruild wordt met een hondje. Dit maakt het voor mij compleet, daar geniet ik gewoon van zulke bizarrigheden. 3,5 want we moeten ook niet overdrijven

Hele suffe maar erg leuke film expres lekker fout gemaakt.

Geniaal dat Jack Nicholson hier ook in meedoet niet echt het soort film waarvan je verwacht dat hij erin speelt,maar goed aangezien hij zo goed is maakt het ook niet uit.

Dit is de 2e samenwerking tussen hem en Tim Burton.

Heel leuk ook dat hij een dubbelrol speelt.

De martians zijn nog wel het meest hilarische van de film.

Een van de weinige films met zo'n grote sterrencast.

Deze film heb ik nu pas gezien. Mijn vermoeden dat het een flauwe film was werd bevestigd. Er zitten een paar grappige momenten in de film, verder is het erg flauw en gewoon niet grappig.

Hm. Matig geslaagde parodie. Op een gegeven moment had ik het trucje wel door.

Prima film die lekker wegkijkt, leuk bedacht.

Ik vind flauwe humor wel leuk, denk ik.

... wat is flauwe humor eigenlijk?

Glenn Close was leuk als First Lady. Je zou bijna willen dat zij eens een rol krijgt als presidente. De aliens hadden een hoog knuffelgehalte, zelfs met doorschijnende schedel. Jadzia Dax had er van genoten. *star trek ds9 in-joke*

Leuke one-liners, bizarre oplossing voor het alien-probleem en verder totaal niet tegen de borst-stuitend. Fijne film dus.

Niet elke film hoeft een The Day the Earth Stood Still (origineel) te zijn.

Dat deze Burton zo'n lage waardering krijgt, zowel hier als op imdb deze keer.
Goed, de humor moet een beetje je ding zijn, maar bij mij was het al vanaf het begin raak.
Jack Nicholson in een dubbelrol als de president van de V.S. en een (Southern) zakenman (inclusief een hele rits aan pruiken en foute cowboyhoeden).
Burton ging voor een over-the-top spoof van de jaren '50 scifi flicks en slaagt hier erg goed in.
Van Pierce Brosnan die continu een pijp tussen zijn tanden geklemd heeft tot Sarah Jessica Parker die van hoofd ruilt met haar hondje, ik vind het (bijna) allemaal leuk.
Neem daar nog eens de lekker foute scifi soundtrack van Danny Elfman bij plus belachelijk uitziende aliens die mensen kunnen reduceren tot rood/groen gekleurde geraamtes.
Een oorlog die ontketend word door een vredesduif waaruit blijkt dat de aliens een soort paranoïde angst voor vogels hebben. En dat de jodel van Slim Whitman deze weer moet beëindigen. Je moet er maar op komen, maar ik vind het toch erg grappig/leuk verzonnen.
Het zal mede door het type humor lang niet iedereens ding zijn, maar voor mij is deze film een schot in de roos.

Tja, wat moet ik hier over zeggen......top cast geen garantie voor een goede film. Andere recencies gelezen en inderdaad, je vindt hem leuk of niet. Ik niet dus. Houd eigenlijk niet van sf maar vanwege de cast dacht ik dat dit wel een uitzondering op de regel zou kunnen zijn.

Tim Burton heeft een aantal leuke werken gemaakt maar ik ben geen grote fan van de man. Deze film is echt middelmatig en dat met zo'n cast ter beschikking, Poppy (hondje) was dan nog wel het grappigste.

Een halve ster eraf na deze kijkbeurt aangezien de humor niet gelukt is. Een beetje schraal allemaal.

Dit was een voorbeeld van een film die ik echt eens opnieuw moest gaan kijken. Enkele jaren terug hier aan begonnen, maar kon er helemaal niets van herinneren. Vermoedelijk toendertijd bij in slaap gevallen en achteraf na herziening zou dit inderdaad best wel eens kunnen want er kwam vrijwel niks voorbij wat mij bekend voorkwam.

De intro begint met een flinke tegenvaller. Komt gewoon totaal niet op gang en is ronduit saai. Pas vanaf de eerste ontmoeting met de Martians, en dat laat al een behoorlijk lange tijd op zich wachten, begint de film wat meer op gang te komen. Spannend of grappig vond ik het helaas niet. Wat mij betreft had er best wat meer variatie mogen zijn want na meerdere confrontaties tussen mens en alien, begon de verveling toch enigszins toe te slaan. Gelukkig liep de film daarna nog wel redelijk vlot. Ook de sterrencast kon mij niet dat beetje extra vermaak bieden.

Kolderieke zooi maar wel vermakelijk.

Wat een ode aan de oude s/f films uit de jaren 50 en 60. Ik heb me geen moment verveeld bij deze film. Het gevaar bij een parodie is dat de sterrencast vaak ondermaatse acteerprestaties leveren, dat gebeurt nu dus ook, maar het gekke is dat dit nergens echt stoort. Slechts een paar sterren acteren behoorlijk, maar van bijvoorbeeld Nicholson, Benning en Close mag wel iets meer worden verwacht, dat wordt in mijn ogen wel weer gecompenseerd door Brosnan, heerlijke nerdy professor en door Steiger als de stereotype generaal die alleen maar geweld wil gebruiken. Maar de show wordt door de marsmannetjes gestolen, geweldig wat een karakters. Prachtige special effects en heerlijke dialogen en lekkere muziek maken dat ik deze film vaker wil zien.

mening van dit toch wel behoorlijke mislukte burton project gewijzigd na een erg goede

review van de Nostalgia Critic,,,,

Mars Attacks! - Nostalgia Critic - YouTube

Geinig.

Toch wel opnieuw iets dat we van Burton kunnen verwachtten, maar ook duidelijk een van zijn oudere projecten is. Dit zie je vooral eraan omdat die Aliens er echt hilarisch slecht uitzien, maar dat draagt ook bij aan het charme daaraan.

Nogal een foute film voor de rest, dat nogal een dom en flauw verhaal heeft, maar dat maakt het gelijk ook een stukje leuker. Nogal een goede cast dat me wel verbaasde. De film is wel grappig maar had wel wat meer vaart mogen hebben. Dit soort filmpjes horen eigenlijk rond de 90 minuten te duren.

Voor de rest is het een best komische film die wat te lang duurt. Het leukste stuk is wanneer de Aliens dan eindelijk een keer losgaan en daar scoort de film op. Veel fantasie van Burton vermengt in een flauw maar grappige Sciencefiction / Komedie. Vermakelijk is het wel.

Melige film van Burton met een behoorlijke sterrencast, inclusief een (overbodige) dubbelrol van Jack Nicholson. Om te zeggen dat de acteurs schitteren, nou nee, maar ze hebben er zin in. Het is ook een plezierig filmpje, een fijne tegenhanger voor al die films waarin aliens hoogintelligente wezens zijn met een ondoorgrondelijke wijsheid.

De effecten zijn behoorlijk verouderd maar dat deert niet, geeft de film juist wat charme. De aliens deden me nogal aan de Gremlins denken, niet zozeer in hun uiterlijk, wel met hun kwaadaardige geintjes. Het leukst vond ik de scene met de alien-prostituee, dat loopje vooral. Maar ook het lachen met het Amerikaanse patriottisme en de naïeve wereldleiders die steeds weer uitgemoord worden kon ik wel waarderen.

Halfje extra voor het geweldige originele einde!

Inderdaad een schitterende film. Het leukst van al vind ik misschien wel hoe de spot wordt gedreven met de geleerden en hun waanvoorstelling inzake 'intelligent leven'. Ze koppelen dat aan goedheid en vredelievendheid. Ze wanen zichzelf 'slim en dus goed' en projecteren dat op de marsmannetjes. Maar die zijn volkomen geschift en zeggen: "don't run away, we come in peace", terwijl ze iedereen beginnen af te knallen. Echt hilarisch.

Aardig filmpje met leuk gemaakt marsmannetjes. Wel allemaal een beetje druk allemaal. Doen heel veel bekende acteurs mee, maar alleen Jack Nickolson haalt zijn niveau. Einde vond ik niet echt super gevonden.

Een ode aan de jaren 50 sci-fi films.

Ik vind dat het meer waardering verdiende.

Er komen een hoop bekende acteurs in waaronder Jack Nicholson.

De Marsmannetjes die erin komen zijn leuk bedacht en komisch.

Goede film!

Geniaal.

Hoewel er ook wel iets voor te zeggen is dat dit nou typisch zo'n film die leuker is als je er aan terugdenkt dan wanneer je 'm echt ziet. Maar evengoed, elke kijkbeurt weer vallen me weer een paar details, subtiele grappen op die ik dan de vorige keren kennelijk toch gemist heb. En er zitten natuurlijk ook wel een paar gimmicks in het plot die echt onovertroffen zijn. De muziek bijvoorbeeld.

En iets anders wat echt geniaal is: de maffe karakters die door de film lopen. En vooral de wat kleinere rolletjes. Oma en Richie zijn geloof ik wel mijn favorieten, hoewel de president ook een heel eind komt. En de Martians zelf natuurlijk, heerlijk ongegeneerd evil, en ook heerlijk simplistisch nep. Een erg knappe ode aan het genre.

Mars Attacks! is een enigszins logische vervolgstap voor Burton na Ed Wood, wederom brengt hij een ode aan die oude pulpfilms waar hij zo van houdt. Maar waar hij met Ed Wood een van zijn meesterwerken maakte, behoort Mars Attacks! zeker niet bij zijn beste werk. De film is - grotendeels bewust - een enorme chaos, maar lang niet altijd een leuke chaos. De film heeft een hoog sketch-gehalte, maar helaas met grappen die maar voor de helft van de tijd leuk zijn. De marsmannetjes en de creatieve ongein die ze trappen is geregeld amusant, maar Burton lijkt iets te vaak enkel te leunen op het feit dat hij bekende Hollywoodacteurs wat laat schmieren voor de camera, in de hoop dat dit leuke scènes oplevert. Jammer genoeg is dat maar zelden het geval.

3 sterren

Don't run, we are your friends.

Veel blijft er nooit van deze film hangen en ongetwijfeld heb ik de film vaker gezien dan ik me herinner kan. Tezamen met een zuinig glimlachje kom ik richting het einde van de film, net als de vorige keren dat ik de film gezien heb, al hoofdschuddend tot de conclusie hoe vreselijk fout dit Burton product is.

Kostelijk is toch wel de reeks open deuren die ingetrapt wordt en de scherts betreffende verschillende situaties en karakters. Uiteraard weer een setje trailertrash, een oorlogszuchtige generaal en een kudde hippie's die het bezoek idyllisch ontvangen. De media die we uiteraard boven op zit en ga zo maar door met alles dat verwacht kan worden. De film doet wat dat betreft erg aan Independence Day denken, een film die zich overigens veel te serieus neemt, iets waar Mars Attacks zich in ieder geval niet schuldig aan maakt en wellicht dat dit de bedoeling was. Een behoorlijke reeks aan bekende namen, soms maar met kleine rollen, hebben toch ingestemd met deze film van Tim Burton die toch bekend staat om een andere toon in zijn films.

Slechte punten heeft Mars Attacks in die zin niet, of het moet de aaneenschakeling van foute grappen en momenten zijn die op een gegeven moment naar overkill neigt. Het maakt Mars Attacks tot een absurde ervaring die geweldige momenten heeft en de film over de streep trekt naar een goede voldoende.

Lekker cheesy, met echte klassieke scènes zoals met de duif. Zeker het begin is goed, maar later duurt ‘ie wat te lang - wat ook wel past bij jaren vijftig science fiction films. Al met al een van de leukste Burton-films.

At-at!

Leukste grap: Don’t run, we are your friends!