Captain America: The First Avenger (2011)

Ben hem nu op dit moment voor de tweede keer aan het kijken .
En de eerste keer vond ik ook saai .
Maar dat zegt wel wat over hoe verwend we zijn , o.a door het marvel universum .
Het eerste half uur gebeurd er van alles , het instaan van een super Hero . Inc. Indrukwekkend special fx zie een magere evans . En het ontstaan van de villain .
De hele sfeer rond WW2 .
Het is niet mis,,,maar zoals ik al zei, we ( in ik ) zijn verwend . Ik gaf dit een 2,5 en daar laat ik het bij .
Maar het is een indrukwekkend original story .

We zijn nu aardig wat films verder in deze Marvel Cinematic Universe en deze eerste Captain America had ik, samen met de twee Thor films, nooit hoog zitten; vond het maar een karig filmpje. Maar herziening heeft me deze First Avenger wel iets meer doen waarderen. Het is nog steeds geen niveau Iron Man, maar in vergelijking met de mindere Marvel superheldenfilms als Thor of Ant-Man is Captain America: The First Avenger behoorlijk prima.

In de MCU zijn ze inmiddels behoorlijk ver qua effecten; zo kunnen ze zonder problemen een Michael Douglas, Robert Downey Jr of Kurt Russell geloofwaardig jong maken. Die effecten zijn in ieder geval overtuigender dan hoe men in deze film een iets te groot hoofd van Chris Evans op een iets te smal lichaam heeft geplakt. Was Evans Christian Bale geweest, dan waren special effects waarschijnlijk niet eens nodig. Alsnog is Evans wel een goede castingkeuze. Dat blijkt uit deze film, maar dat heeft de man vooral in de volgende delen uitstekend bewezen. Vooral in het vervolg op deze film - Captain America: The Winter Soldier - bewijst hij één van de coolste Avengers te zijn. Dat had ik gebaseerd op deze film niet helemaal verwacht, want met z’n helmpje en felgekleurde pak straalt de titelheld niet enkel puur stoerheid uit. Scheelt dat de grote schurk waar hij het tegen op moet nemen ook wel een tikkeltje knullig is.

Qua casting zitten er voldoende leuke rollen in de film; Stanley Tucci, Toby Jones, Dominic Cooper, Tommy Lee Jones, Hayley Atwell; stuk voor stuk prima in hun rol. Daarnaast bevat de film veel meer lucht dan ik had verwacht. Captain America zelf is dan wellicht een vrij humorloze held, maar de film zelf is nog aardig geestig. Wederom geen niveau Iron Man, maar de luchtige momenten zijn erg welkom als de film dreigt iets te dramatisch te worden. Daarnaast zorgt regisseur Joe Johnston voor prima actie. Ook hier wordt het niet baanbrekend, maar het is allemaal erg netjes en soms ook spannend qua uitvoering. Dat is ook eigenlijk deze eerste Captain America in een notendop; geen pionier of spectaculaire hoogvlieger, maar in alles een prima middle of the road superheldenfilm.

3 sterren.

Ik ben een mens van 'kleine' projectjes. Nieuwste in de rij: proberen zo veel mogelijk Marvelfilms te bekijken zodat ik met een gerust hart kan gaan naar Endgame. Mijn meningen post ik zowel op Twitter als hier.

MCU mening #1: Captain America
Oké film. De montage waarin hij aan het publiek wordt geïntroduceerd was heel tof gedaan. Helaas lijdt de film aan cheesy dialogen en cliché-momenten. Entertaining, zonder meer. 3/5

Herziening nummer 5 in het kader van mijn traag vorderende Marvel-films-op-'volgorde'-project. En duidelijk de minste tot nu toe. Want saaaaaai...

Op één of andere manier heeft iedereen die deze film maakte kunnen vergeten dat een hoofdpersoon in een fatsoenlijke (superhelden)film niet alleen een - in dit geval volkomen oninteressante - schurk moet overwinnen, maar ook zichzelf. Captain America heeft totaal geen persoonlijkheid en zijn film is er één zonder conflict. Steve Rogers' enige probleem is dat hij klein en niet bijzonder sterk is. Maar hé, daar is een - ook al weer oninteressante - Duitse dokter in ballingschap die wel een magisch serum heeft liggen waardoor dat probleem volledig wordt opgelost. Dat Rogers vervolgens wordt ingezet als levend reclamebord is op zich leuk gevonden, en het had kunnen werken als men de zelfspot had omarmd (zoals in Iron Man bijvoorbeeld wel prima lukt). Dit gebeurt echter niet, en ook levert het geen enkel conflict op. Op het moment dat Rogers besluit dat hij er klaar mee is en nu eens een echte held wil zijn, zijn daar een aantal mensen die hem enthousiast helpen en zijn eerste missie verloopt natuurlijk ook nog eens vlekkeloos. Al zijn volgende missies ook trouwens, tot de laatste. Dat had wat spanning, conflict of karakterontwikkeling kunnen bieden, maar ook dat lukt niet. Het schip crasht, Captain America wordt decennia later wakker, is even wat in de war en daar is de film alweer afgelopen.

Ik zei al dat de schurk volkomen oninteressant was (terwijl ik toch wel een hoge dunk heb van Hugo Weaving), daar moet ik nog bij zeggen dat zijn meesterplan behoorlijk vaag is. Hij wilde iets met die blauwe kubus, dat angstaanjagend en magisch zou moeten zijn, maar het is vooral vaag en ontgoochelend.

Dominic Cooper als Howard Stark en Hayley Atwell als Agent Carter doen het best aardig. Steve Rogers heeft nog niet half hun charisma. Ik geloof dat Agent Carter later haar eigen serie heeft gekregen, misschien dat ik die maar eens moest gaan kijken. Ze verdient in ieder geval beter dan deze slappe film. En voor mezelf hoop ik dat de volgende herzieningen in dit project me wat beter gaan bevallen, want een film als Captain America doet mijn motivatie niet veel goeds.