Burlesque (2010)

Dit is een musical en kan je niet beoordelen als een film.
Want als film is het mager verhaal en dus matig.

Maar de muziek is geweldig, ook al is het mijn stijl niet.

Dan nog een technisch iets: De geluidskwaliteit is subliem.
Als je hier thuis van wil genieten, moet je wel een geweldige geluidsinstallatie hebben,
en dus niet zo'n goedkoop 5.1 apparaat (ja, en ik ben een van de gelukkige met een prachtige
installatie).

Alles bij mekaar opgeteld vind ik dit een geweldige film, 5 sterren dus!

Een verfilmde musical kun je prima beoordelen als film. Een vermusicalde film kun je toch ook beoordelen als musical? Je beoordeelt het gebruikte medium voor een verhaal.

Niets aan toe te voegen!

God wat is die Cam Gigandet sexy!
Ik hoop hem nog vaker te zien, vooral zonder shirt...

het verhaal van de muzikale drama's, de regelrechte musicals en de dansfilms is ondertussen wel al bekend. Een hoofdpersonage die het huidig leven achter zich laat en volledig de kans waagt om het talent te ontplooien. Het is dan nog kiezen of het om het redden van een zaak gaat (zoals hier of Rock Of Ages) of er een wedstrijdje moet gewonnen worden. Geen enkele film uit dit genre probeert daar eigenlijk nog moeite in te steken om het origineel aan te pakken. Deze films staan of vallen dus met het acteren, het camerawerk en de muziek en dans.
Burlesque slaagt erin het cliché verhaaltje naar de achtergrond te duwen door een best leuk spelende cast waarin Aguilera toont dat ze iets kan als actrice, Cher haar botox best passend was bij het personage en Tucci altijd zijn kunnen toont, zelfs met de vlakste personages. Kirsten Bell viel misschien nog het meeste tegen maar tov sommige andere gelijkaardige films deed ze het nog beter. Waar de film het vooral van moet hebben is de muziek. Niet elk muzikaal intermezzo is van hetzelfde niveau maar de film heeft toch een paar kippenvelmomenten. Vooral Aguilera (en meestal de momenten dat er geen ondersteunende muziek was) en 1 maal Cher die plots een laagje minder botox had en zowaar emoties toonde bij haar solonummer. Camerawerk was in orde. Enerzijds de rauwe stijl die in drama's vaak te bewonderen is en anderzijds het gelikte spektakel tijdens de shownummers. De finale is dan wel zeer rommelig en snel afgewerkt en het slotnummer is misschien niet de muzikale apotheose die je had verwacht of wou maar de 100 minuten ervoor waren onderhoudend genoeg om dat te vergeven.

Burlesque vind het water zeker niet uit maar pakt het cliché-verhaal wel solide aan op een paar schoonheidsfoutjes na en kan muzikaal enkele malen de top bereiken. Dat Aguilera de helft van de film in sexy niemendalletjes rondloopt zorgt ook wel voor een punt extra

Damn, die laatste uitvoering van Show Me How You Burlesque!

Wat een beest van een zangeres/performer is Christina toch. Vreemd genoeg kende ik deze film helemaal niet. En dat terwijl die tweede disc (die met de shownummers) van Back To Basics altijd al m'n favoriet is.

Het straalt er aan alle kanten vanaf dat ze zich hier als een vis in het water voelt en het acteren gaat haar bovendien verrassend goed af. Dat het verhaaltje eromheen zo cliché is als het maar kan zijn, vind ik niet zo belangrijk. Wel vind ik het jammer dat dat hier te veel ruimte krijgt, het liefst zie ik anderhalf uur lang performances.

Zoals zovelen doet Burlesque me nog het meest denken aan Moulin Rouge!. Qua visueel spektakel doet hij daar niet eens voor onder en muzikaal is het bovendien een klap beter. Zelfs Cher is hier goed te doen.

Een iets betere (of eigenlijk slechtere) balans tussen verhaal en optredens en de film had een nog hogere score van me gekregen, maar in deze vorm heb ik er nog steeds een dikke 7 voor over. Erg leuke ontdekking, in het kader van "beter laat dan nooit".

Dance-, show- and songfilm.
Heel vlot, met knappe dialogen en behoorlijk acteerwerk.
Het verhaal houdt het simpel maar het is het muzikale dat het moet doen.
Christina Aguilera schittert en ook de expressieve look van Cher gaat niet ongemerkt voorbij.