Cadillac Records (2008)

Dat ik het kan nalezen besef ik zelf natuurlijk ook wel, ik doelde op het feit dat ik moest herinneren hoe de situatie juist was toen ik dat bericht schreef. Waarom een collega crewlid wordt betrokken bij deze berichten weet ik niet. Ik was het iig niet die vandaag jouw bericht van 4 jaar geleden heeft gecorrigeerd maar als die collega dat dan met een bericht van mij zou doen, dan is de reactie nog altijd dezelfde natuurlijk. Bon, dit is allemaal serieus naast de kwestie en heeft totaal geen link met deze film.

Jammer, gemiste kans.

Niet echt een juiste weergave van de geschiedenis.

Little Walter die iemand door z'n kop schiet??

Laten we hopen dat Martin Scorsese er eens zijn tanden in zet.

Hoogtepuntje was Beyonce haar uitvoering van Rather Go Blind.

Veel te veel historische informatie voor een veel te korte speelduur, maar de briljante muziek maakt veel goed, en het blijft altijd leuk om al die legendes tot leven te zien komen. De mooiste momenten waren die met mijn idool Howlin' Wolf, zeer sterk gespeeld door Eamonn Walker, die hier een grote waardigheid met een ijzingwekkende latente dreiging weet te combineren. Kortom, ik heb deze film met veel plezier bekeken, en misschien worden er nog wel een paar jongere muziekliefhbbers toe aangezet om eens de originele opnames op te gaan snorren...

Goede film met hele mooie muziek!

De oprichting en teleurgang van platenmaatschappij 'Chess Records'. Of de ware feiten in beeld komen , laat ik in het midden, want voornoemde platenlabel werd niet alleen door Leonard Chess opgericht (volgens de film) maar ook door zijn broer Phil Chess. Dankzij hen kwamen heel wat zangtalenten tot hun recht en was de optocht van de rock ‘n roll een feit...

De karakters van heel wat muziektalenten worden in de film te oppervlakkig uitgewerkt. De film raast door de artiesten heen, met een overrompeling tot gevolg. Te veel ineens om te verteren Het acteerwerk is dikwijls ondermaats (met grote uitzondering van Beyoncé Knowles, de rol van Etta James), maar gelukkig zijn er heel wat bekende songs te beluisteren.

De blues, Muddy Waters, Chuck Berry en de mooie evergreen "At last" zijn me wel bekend, maar een kenner van de materie ben ik niet en enige kennis van dit gebeuren is er evenmin, zodat de film mij alleen overkomt als het klassieke verhaal van het succesvol ontstaan van een muzikale combinatie en de teleurgang ervan, met daartussenin de ups en de downs, de liefdesrelaties, de trouw en de ontrouw, de vriendschap, de vetes....
Wat wel is blijven hangen zijn de accenten op het racisme die massaal aanwezig zijn met als uitschieter de bedenking dat beroemdheid en sukses, rassenonderscheid overstijgt ( de naar sensatie hunkerende blanke meisjes die zich tot alles bereid voelen met de zwarte sterren, de massahysterie op het podium, ondanks de agenten die hun opdracht uitvoeren : zwarten van de blanken scheiden.

Dat niet iedereen het me me eens is wat betreft deze film, daar kan ik wel begrip voor tonen, en ze hebben ook wel een punt.

Ik heb ooit beelden gezien van de echte Muddy Waters samen het The Stones, en het is inderdaad wel iemand die pretoogjes heeft. Maar is dit voor of na al de gebeurtenissen die je in deze film ziet.

Dat laat ik in het midden, wil er ook geen ellenlange discussie om voeren,.

Feit is wel dat de muziek uit deze film velen heeft beïnvloed, vroeger en nu nog.

Heb de prent opnieuw bekeken en vooral veel genoten van de prachtige muziek !!