Como Agua para Chocolate (1992)

vond het boek ook erg goed

Erg grappige film dit, nog maar door weinig mensen gezien zeg. Ik dacht dat hij vrij bekend was.

Ik ken de film vooral via het boek "Rebel Without a Crew" van Robert Rodriguez. De eerste dag dat Rodriguez samen met een vriend in Ciuadad Acuna gaat locatie-scouten voor El Mariachi, komt hij via een kennis op de set van deze film terecht. Ze mogen zelfs de hele dag het reilen en zeilen achter de schermen filmen.

En naderhand mag Rodriguez van Arau de badkuip uit Como Agua Para Chocolate gebruiken voor een aantal scènes in El Mariachi.

Ik heb het boek gelezen, wist niet dat er ook een film was. Het boek vond ik zeker 4*, zal de film in de gaten houden!

Dit is een zeer mooie film. Verhaal is goed, romantiek, maar ook niet zo zoet. Op gepaste wijze heeft de film ook humor. Ik heb de film (op mijn aanraden) gezien met 9 mensen. En iedereen vond het een fantastische film

Deze film is literair en poetisch. Volop symboliek.
Als Latijns Amerika kenner kan ik daarin misschien meer herkennen dan menig ander...maar ik moet zeggen dat ik het erg bijzonder vond!

Goh, laat ik jullie eens tracteren op een lapje achtergrondinfo:

In de Latijns Amerikaanse filmklassieker ‘Como agua para chocolate’ spelen eten, seks en traditie een belangrijke rol. Vrouwen spelen de hoofdrollen in deze film uit 1992, naar het gelijknamige boek van Laura Esquivel.

Dit verhaal speelt zich af in het Mexico van begin twintigste eeuw. Tita wordt geboren in de keuken waar zij opgroeit onder zorg van Nacha, de vrouwelijke bediende die haar alles geeft wat haar moeder haar onthoudt. Volgens de familietraditie mag zij, als jongste dochter, niet trouwen zodat ze voor haar moeder kan zorgen. Haar grote liefde Pedro trouwt daarop met haar zus Rosaura. De verboden liefde tussen Pedro en Tita speelt een centrale rol in de film, wat verklaart dat de film op de zesde plaats staat van best bekeken niet-Engelstalige films in de Verenigde Staten. Het romantische aspect van de film boeit vele kijkers. Al is de dieper liggende symboliek misschien een veel interessanter gegeven.

Tita’s leven speelt zich af in de keuken, het traditionele domein van de Mexicaanse vrouw. Het eten dat ze bereidt is een reflectie van haar ziel; door haar magische krachten oefent ze invloed uit op de levens om haar heen. In het eten stopt zij haar verdriet, frustratie, liefde en lust. Op deze manier verzet ze zich indirect tegen haar lot en haar moeder. We zien Tita’s tranen vallen in het deeg van de bruidstaart voor Pedro en Rosaura, treurende om het verlies van haar geliefde. Alle gasten worden op de bruiloft ziek van verdriet door het eten van de taart, waardoor het feest letterlijk in het water valt. De film is doordrenkt van magisch realisme, waarvan dit slecht een voorbeeld is.

Een aaneenschakeling van lust, geweld, verkrachting, verplichting, verdriet, overspel en liefde zorgt ervoor dat de film de kijker bij de les houdt. Al is het genre niet voor elke kijker geschikt: een liefde voor niet te duiden wendingen is noodzakelijk. De levensloop van moeder Elena en haar drie dochters Gertrudis, Rosaura en Tita zijn beduidend verschillend, evenals hun karakters. Van traditioneel en ondergeschikt tot vrijgevochten en dominant. Verscheidene delen van het verhaal benadrukken het belang van de traditie binnen familie en gemeenschap, maar deze vrouwen komen stuk voor stuk in opstand tegen de bestaande tradities – elk op haar eigen manier. De vrouw oefent op mysterieuze wijze haar macht uit.

Het scenario voor deze film is geschreven door Laura Esquivel, naar haar gelijknamige debuutroman, die in 1989 verscheen en uitgroeide tot het best verkochte fictieboek van de afgelopen twintig jaar in Mexico. Het boek is een parodie op een genre binnen de vrouwenliteratuur dat geschreven werd rond 1850 in Mexico: een genre waarbij fictie werd gepubliceerd in combinatie met onder andere recepten. Elk hoofdstuk van dit boek bevat, naast een liefdesgeschiedenis ten tijde van de Mexicaanse revolutie, een recept uit de traditionele Mexicaanse keuken. De titel verwijst naar een gebeurtenis of relatie die zo gespannen is dat het vergeleken kan worden met kokend water (dat in Mexico wordt gebruikt om warme chocolade mee te maken). Ook beschrijft het de woede die Tita voelt doordat haar leven is beperkt tot de keuken - terwijl ze poogt de obstakels die haar geluk in de weg staan te overwinnen.


Commentaar welkom

Is deze film in Nederland op dvd verschenen? Te huur bij Godzilla?

Geen idee, maar dat betwijfel ik. Ik had een oude vhs n.a.v. van een filmvak dat ik op de universiteit volgde.
Helaas kan ik je niet echt verder helpen.

Het enerverende begin van de film is meeslepend, grappig, fabelachtig...zowel wat betreft het verhaal als de gehele vormgeving van de film.

Het middenstuk vond ik stukken minder. Wellicht was het de gewenning aan het mystieke. Laten we zeggen, dat de gist niet goed was gerezen... Wellicht komt het door het uitermate suffe personage Doctor John Brown, die geen weerstand kan bieden aan de kleurrijke personages die de film rijk is.

Gelukkig is er een knetterend slot, een machtig toetje zoals het hoort. Waardoor ik als kijker toch een voldaan gevoel had.

Jammer van het inkak-middenstuk: 3,5*.

weet iemand waar deze dvd te koop is met nederlandse ondertitels?
heb deze vroeger in de cinema gezien, maar vindt hem niet meer terug.

mvg,

Genomineerd voor een Golden Globe en dat maakt nieuwsgierig: Een heerlijk, zinnelijk, luchtig, humorvol, sentimenteel liefdesverhaal (culinaire verbeelding gecombineerd met seks en passie), dat je zo en dan met de ogen moet knipperen. Natuurlijk zijn er ernstige emoties, maar deze domineren niet. De cast is speels en levenslustig.

Rijk geschakeerd verhaal over een welgestelde familie ten tijde van de Mexicaanse revolutie (begin 20e eeuw). Een despotische moeder heerst met strakke hand over haar drie dochters: de conservatieve Rosaura, die gedwee de familietradities wil voortzetten; de schier onverschillige Gertrudis, die het benauwende milieu ontvlucht en zich aansluit bij de rebellen; de gevoelige Tita, die klem zit tussen het verdict van haar tirannieke moeder en een onfortuinlijke liefde. Die liefdesgeschiedenis vormt in feite de rode draad van deze film, die rijkelijk gevuld is met hartstocht, plichtsbesef, humor en verdriet.
Een buitengewoon mooie film.

Hem een "soap" noemen ware hem veel onrecht aandoen, maar ik vind er voor een stuk de (melo)dramatiek in terug van films als "Pride and Prejudice", "Wuthering Hights" en "Jane Eyre" e.a. maar dan veel directer, concreter en realistischer, maar eigenlijk even mooi op zijn manier. Kunnen natuurlijk de Mexicaanse film niet vergelijken met de Britse.
Die Lumi Cavazos is een uitstekende actrice die de verschillende gemoedsgesteltenissen die het hoofdpersonage beleeft zeer goed weergeeft en dit in een film die, ondanks het in wezen trieste verhaal, niet zwaar aan de hand is. Eigenlijk een romantische drama-komedie die een avondje bijzonder filmgenot waarborgt. Verzorgde beeldvorming en eenvoudige, rechtuit, rechtaan dialogen.

Mooie, aangename verrassing, maar ik had gehoopt op meer magisch-realisme: de film werd na een tijdje ietwat te soapy. Het laatste kwartier maakte gelukkig weer erg veel goed.

3,5*

Goeie film waarin de jongste dochter niet kan trouwen met haar geliefde omdat ze voor haar moeder moet zorgen. Een romantisch sprookje dat zich afspeelt in het Mexico van de jaren '20. Een film waarin liefde en eten voor een aantal sensuele scenes zorgen en ook nauw met elkaar verbonden zijn.

Prima vermaakt.

Een interessante blik op een familie gedurende de Mexicaanse revolutie. De hele familieverwikkelingen zijn natuurlijk erg smeuïg en de magisch realistische elementen smaken mij sowieso wel en hadden wat mij betreft nog wel prominenter aanwezig mogen zijn.

Het is alleen jammer dat de film zo gedateerd oogt. De beelden lijken bijvoorbeeld opgenomen te zijn met een wel erg zachte lens. De muziek klinkt ook nogal blikkerig. De muziek tijdens de openingscredits is overigens een bewerking van de Prelude van Wagners Tristan und Isolde, en klinkt aan het einde nogmaals. Wel een toepasselijke keuze gezien het plot.

Aardig, maar omdat de film audiovisueel tekort schiet blijft de film uiteindelijk op 2,5* steken.