
Brutti, Sporchi e Cattivi (1976)
Alternatieve titels: Vuil, Lelijk en Gemeen | Ugly, Dirty and Bad
Italië
Komedie / Drama
115 minuten
geregisseerd door Ettore Scola
met Nino Manfredi, Silvana Priori en María Luisa Santella
In een krottenvoorstad van Rome, woont een gezin van vijftien leden in één zelfgebouwde barak. Het gezinshoofd heeft tijdens het werk zijn oog verloren. Dat hij daarvoor een premie van een miljoen lire heeft ontvangen, houdt hij angstvallig voor de rest van de familie verborgen. Wanneer hij verliefd wordt op een prostituee en haar ook nog onderdak verschaft, leidt de afgunst van de familieleden tot drastische daden.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=a59UX2ZS5h8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Die scene dat ze oma's cheque gaan innen is meesterlijk.
De setting, de acteurs, de sfeer: heel sterk. En bovendien komt dit werk bijna 40 jaar na datum nog helemaal niet gedateerd over.
Het heeft ook wel wat weg van Jacques Tati, maar die zie ik toch een heel stuk liever. En daar valt ook nog eens een hoop in te lachen.
Een schokkend beeld van verloedering en demoralisering. De boodschap van de film is net zo hard als het leven van de personages..........
Zeker de moeite van het bekijken waard en juist voor hen die Italië kennen een aanrader.
Dat neemt echter niet weg, dat ik hier bij vlagen best met plezier naar heb zitten kijken. Het bonte gezelschap, dat de familie voorstelt, is al een belevenis op zich. De manier waarop de hele familie zich tegen het gezinshoofd keert, is leuk uitgewerkt. Maar het is niet alleen maar lachen geblazen. Tussendoor komt er ook best wat drama voorbij en manier waarop de hele familie met elkaar leeft, heeft zo op het oog ook best iets tragisch en meelijwekkend. De regie is fijn en Scola brengt het allemaal fijn in beeld, ook al zijn de beelden soms dan juist wat weerzinwekkend, vanwege hetgeen op dat moment in beeld is.
Best geinig dit dus. De belevenissen van een zieke familie, zoals je er niet snel eentje zult tegenkomen. Bij vlagen erg leuk, bij vlagen serieus en best een aanrader als je van de chaotische taferelen en niet alledaagse personages houdt.
3,5*
Hoe dan ook, het absurde gebeuren met de familie en omgeving was hier en daar wel komisch, maar dat ik er nou echt om lachen moest nauwelijks. Het had van mij wel wat meer over the top gemogen eigenlijk. Misschien ook wel het soort verhaal dat niet echt mijn ding is, dat speelt ook wel mee.
De soundtrack was dan wel weer erg fijn, en mooi ondersteunend aan het beeld.

Toch lijkt het mij gezellig ondanks alle rommel, rotzooi en vreemd gedrag van de familieleden. Regelmatig hoorde ik een schaterlach

En dat allemaal in de randen van Rome!

En ik schat dit soort leven met wat ik ervan weet niet in als gezellig, maar meer als verdoemd om samen te leven, allen egoistisch, omdat je dat wel moet zijn in zo een situatie. Is een van mijn lievelingsfilms. Staat in mijn persoonlijke top tien (die ik wilde invullen maar wat niet lukte).
Voor mij 4 sterren als je er 5 mag geven
Vond wel dat e allemaal lekker veel ruimte buiten hadden want normaal gesproken komt er echt geem auto door. Daarom branden die squatter area´s ook zo goed, veel hout en paden ipv wegen waar de brandweer dus nooit doorkomt met hun wagens.
Oftewel, de familie Flodder In Rome.