Smurfs: The Lost Village (2017)

Vanaf 5 april 2017 in de bioscoop (Universal Pictures)

Mja, met de kinderen eens naar de cinema. De kinderen vonden het natuurlijk leuk. Ik iets minder ...
Beetje uitgemolken die blauwe gedrochten. Zo kun je er nog een honderdtal maken. Allemaal wel vrij ok geanimeerd, maar geen hoogvlieger.
Het verhaal draait geheel om Smurfin, heyhey, wederom een vrouw als local hero, waar zagen we dat nog in de animatiewereld? De humor was ook van een dramatisch niveau. De conversaties tussen Asraël de kat en Gargamel bvb irriteerden. Soit, voor de kinderen best vermakelijk, maar hoe die klomp klei terug tot leven kwam, neen, dat begreep ik niet. Zolang de kinderen het maar begrijpen. Dat volstaat.

Leuke kinderfilm die lekker vlot is en vol met actie zit. Mijn dochter vond het fantastisch en ik heb me niet verveeld. Verder is de film erg mooi gemaakt.

Veel beter dan de vorige films die niet volledig animatie waren,ik vind nu het weer animatie geworden is veel beter en voelt aan als de echte vertouwde smurfen.

Leuke voice overs en leuke grappen...en niet te vergeten een erg grappige Gargamel.

Prima film voor de kleintjes en ik vond hem ook vermakelijk.

3d voegt weer niet toe in deze film.

Deze een paar weken geleden in Antwerpen op een groot scherm gaan zien.

Geinige tekenfilm, die stukken beter uit de verf komt dan de vorige twee films, waarbij animatie en speelfilm samen waren gebracht, maar de magie uit de oorspronkelijke boeken grotendeels afwezig was. Vond ook niet dat de Smurfen eigenlijk in onze wereld thuis horen, in de boeken zitten we immers in de Middeleeuwen.

Gelukkig zijn de Smurfen hier weer gewoon in hun oude vertrouwde wereld, is de animatie top, zien de Smurfen zelf er fantastisch uit, zeker in 3-D en is het verhaal alleraardigst, zeker voor kinderen.

Alleen jammer dat Katy Perry niet meer de stem van de Smurfin doet en was de muziek hier en daar mij iets te modern en niet passend.

Een zes, ofwel drie sterren.

Mijn aandacht is gewekt! De trailer ziet er alvast kleurrijk en geestig uit. Gelukkig is het volledig geanimeerd en is er niet gekozen voor een combinatie live-action en animatie. Dat is toch een combinatie die voor mij nooit helemaal lekker werkt (uitzonderingen daargelaten). Ben ook wel benieuwd naar de mysteries die men zal ophelderen in deze film. Heb jarenlang de strips gelezen en de tekenfilm reeks gezien, daarin werd niet altijd even veel losgelaten over de geschiedenis en het verleden van de smurfen.

Zoals wel vaker het geval is met animatiefilms allerhande, heb ik dit project van begin af aan op de voet gevolgd. Mijn enthousiasme was dan ook groot wanneer regisseur Kelly Asbury aankondigde een volledig geanimeerde film te willen maken. Geen hybride-toestanden, wat een opluchting. Hij stond er ook op dat de wereld van Peyo gerespecteerd zou worden. En toen het eerste artwork vrijgegeven werd, bleek dat de belofte behouden werd. Het zag er best wel veelbelovend uit.

Bij het zien van de eerste teaser, was ik nog steeds hoopvol. De trailers brachten daar wel verandering in. Hevige drukdoenerij gemonteerd op popsongs, ugh. Toen kwamen de eerste recensies binnen. Over het algemeen positiever dan de live-action versies, maar het merendeel nog steeds vrij negatief. Een slecht voorteken. Terecht? Ja en neen ...

Op zich is The Lost Village een respectabele poging. We zullen het natuurlijk nooit zeker weten, maar op visueel vlak zou Peyo vermoedelijk wel trots geweest zijn. Zowel de blauwe als andere wezens en de omgevingen zijn uiterlijk loyaal aan zijn geesteskind. Ook de spirit zit min of meer juist. Iedere Smurf heeft zijn rol, Gargamel is typisch zichelf. Daar zijn ze niet van afgeweken. Het avontuur dat ze beleven is nieuw bedacht, maar sluit wel ietwat aan op wat we in de strips beleven. Er valt op het eerste zicht weinig te klagen. Het zit er wel allemaal in, maar dan in een soort van 'light' versie. Alsof alle scherpe kantjes er af geschaafd zijn, op alle mogelijke vlakken. Het komt er nooit helemaal uit.

En nu kan ik me best voorstellen dat iemand luidop denkt : "Zeg, zaag, het zijn máár Smurfen hé, voor kinderen, weetjewel!" En dat is het hem net. Néén, het zijn niet 'máár' Smurfen. Het zijn dé Smurfen. Wie echt bekend is met het originele bronmateriaal, die allereerste stripverhalen, weet maar al te goed dat Peyo niet zomaar flauwe verhaaltjes bedacht met onnozele wezentjes. Deze albums bevatten zoveel meer dan je aanvankelijk zou vermoeden. Wie zich enkel nog de animatieserie kan herinneren, zal dat misschien niet meteen beseffen, maar die Smurfen hadden echt wel wat om het lijf.

De avonturen van Peyo (eigenlijk ook iemand anders, maar daar gaan we nu niet op in) hadden een perfecte balans tussen pure satire en slapstick, iets wat doorgaans moeilijk te combineren valt. Ze waren slim geschreven, gelaagd en waren aantrekkelijk voor élke leeftijd. Wat ook niet zo evident is overigens. Het was scherp en alsnog geschikt voor het jonge publiek. Niet alleen waren de personages verdomd goed uitgedacht, de belevenissen van de Smurfen waren vaak groots en verrassend op verscheidene gebieden, zonder de aandacht voor subtiel meegegeven levenslessen te verliezen. Het bronmateriaal leent zich perfect voor epische avonturen die voor alles en iedereen énorm veel in petto hebben.

En dat heeft The Lost Village niet. Het komt nu en dan wel eens om de hoek loeren, dat wel. Momenten waarop muziek, beeld en inhoud helemaal samen komen en een mooi geheel vormen om dan plots ... te vervallen in een extreem flauwe montage op ongeïnspireerde popmuziek, als een tang op een varken. Iets wat toch verscheidene keren het geval is. Echt doodzonde. Het zijn de momenten waarop je beseft wat dit had kúnnen zijn. Als het op zich wel fijne einde dan ook nog eens verlengd is met een dansfeest vol hipdoenerij, voelt dat nog wranger aan. Zoveel potentieel, een klein beetje verpest door gebrek aan zekerheid. Terzijde; Ze moeten bij Sony Animation ook eens leren dat personages niet constant met hun gezicht op het scherm hoeven te kleven. Een beetje afstand houden en gevoelsmatig ruimte creëren zou de kadrering goed doen. De film zou ook een pak rustiger over komen.

Het is wat het is. Deze Smurfs is ongetwijfeld de beste (moderne) versie die we tot op heden al gekregen hebben. Daarover geen twijfel. En uiteindelijk ook helemaal geen slechte film an sich. De film heeft genoeg binnen gehaald om een vervolg te verantwoorden. Ik kan alleen maar hopen dat ze ditmaal de kwaliteiten van het bronmateriaal als leidraad gaan nemen, er écht voor gaan en wat meer durf tonen. Ze hebben goud in handen, er kan iets fantastisch uit ontstaan. Volgende keer raak?

De derde poging in een paar jaar tijd om een goede Smufenfilm uit te brengen en weer mislukt het. De 2 vorige delen voelden weinig als een Smurfenfilm aan, door de setting en ook doordat ze een mix maakten tussen animatie en real-life beelden. Dat laatste probleem is hier wel opgelost, aangezien dit 100% animatie is en ook voelt het allemaal vertrouwder aan doordat ze gewoon in het bos blijven, maar het blijft allemaal wel erg suf met een hoop flauwe, onleuke humor en een saai verhaaltje waar wederom Smurfin centraal staat. Verzin eens wat leukers zeg. Ondanks dat het maar anderhalf uur duurt was ik er na een uur alweer echt klaar mee. Ook werd dat geroep om ''Papa'' (Grote Smurf) best wel hinderlijk. Vermoedelijk zullen veel jongere kijkers zich er beter mee vermaken dan ik heb gedaan. Wel is het de beste van de 3 Smurfenfilms, maar dat was niet echt lastig.

2,5*

Voor een volwassene heeft deze film wat mij betreft heel weinig te bieden. De humor is veelal totaal niet grappig, tot in vervelens toe worden dingen herhaald alsof ze dan grappig gaan worden... Gargamel komt soms is grappig uit de hoek maar voor de rest is het vaak vervelend en kinderlijke drukte troef. De muziek is te modern en helemaal niet passend bij de film met oa Alesso - Heroes en Eiffel - Blue (Da Ba Dee) als toppunt en dan vergeet ik er nog een aantal waar ik zo direct de titel niet van ken. Ik snap de keuzes nog wel maar nee dit past er eigenlijk niet zo goed bij. De stem van Grote Smurf vind ik overigens ook niet helemaal passen bij hem.

Het einde is ook erg jammer. Ze hadden beter enkele minuten eerder gestopt zodat Smurfin dood was, al zullen kinderen dit einde beter vinden.

Ontzettend leuke versie van de Smurfen.

Heel leuk voor jong en oud als je van de Smurfen houd.

Prachtige animatie waar hard aan gewerkt is het resultaat mag er zijn en bordenvol leuke muziek.

Zelfs met wat ontroering.

Veel beter als verwacht verassend.

Een echte tip.

Hopen op een vervolg.

Toch een mindere smurfen film of zijn 2 voorgangers. Verveelt wel nergens maar echt op niveau komt hij nergens. Niet zo grappig als de eerste films ook. Vond het spijtig dat het niet afspeelde in de mensenwereld. Goed om 1 keer te zien maar meer niet. 6/10

Wederom een mooi gemaakte Smurfenfilm.

Al heeft men het nu wel over een andere boeg gegooid dan de eerste 2 films, geen life-actie meer, maar een pure animatiefilm.

Maar wel een prachtige animatie !!

Voordeel is denk ik dat de allerkleinsten onder ons meer plezier zullen beleven dan aan beide vorige films.

Maar dat neemt niet weg dat ik me, toch niet zo jong meer (wel van hart), me ook heb vermaakt met deze prent.

I'm stress eating!

De Smurfen lijken de laatste jaren hot stuff te zijn in Hollywood. De blauwe wezentjes kregen in 2011 al hun eigen live-action film en in 2013 volgde onvermijdelijk een sequel. Oorspronkelijk was het dan ook de bedoeling dat de reeks een trilogie ging worden, maar na de tegenvallende box office van deel 2 werden die plannen opgeborgen. Nu is er echter een volledige animatiefilm in de vorm van The Lost Village, de eerste keer dat de Smurfen volledig CGI zijn geworden.

Want La Flûte à Six Schtroumpfs (gebaseerd op het gelijknamige album van Johan & Pirrewiet en tevens het eerste verhaal waar de wezentjes hun intrede doen) dateert ondertussen ook al uit halverwege de jaren '70. Hoog tijd dus om eens een update uit te brengen dachten ze, maar het is jammer dat Kelly Asbury besluit om echt alles in een nieuw jasje te steken waardoor de personages wat hun authenticiteit verliezen. Zo'n scène waar de Smurfen een selfie nemen.. Het zorgt er toch voor dat de sfeer van het bronmateriaal ver te vinden is. Wat op zich vreemd is aangezien dit zich juist in de natuurlijke habitat van de Smurfen afspeelt. De twee live-action films werden afgekraakt om het feit dat ze in de echte mensenwereld afspeelde (wat op zich zever is aangezien ze in de Hanna Barbera reeks door de tijd reizen en zowat overal terechtkomen) maar daar zat meer afwisseling in dan in dit bos. Ook het kenmerkende taaltje is trouwens nergens te bekennen. Betekent dat dat werkelijk alles slecht is? The Lost Village blijft wel zijn vermakelijke stukjes hebben (en ik blijf fan) maar het is overduidelijk de minste film tot nu toe.

Nog een reden waarom de derde film er uiteindelijk niet meer is gekomen was de dood van Jonathan Winters. De acteur nam in die films de rol van Grote Smurf op zich (in de televisieserie van Hanna Barbera deed hij zelfs ook nog mee als Grootvader Smurf!) en nu is zijn rol overgegaan op Mandy Patinkin. Die doet het niet slecht, maar ik mis toch Winters. Sowieso veel veranderingen qua cast. Kate Perry wordt als Smurfin vervangen door een andere zangeres en ook Hank Azaria keert niet meer terug als Gargamel, maar wordt vervangen door Rainn Wilson. Kan er allemaal op zich wel mee door. Qua animatie ligt dit trouwens in het verlengde van de twee voorgaande films. Ik blijf persoonlijk fan van de stijl van Peyo, maar dit heeft bij vlagen toch ook wel zijn charme.

Wel een paar leuke knipogen trouwens. Zo lijkt Monty overduidelijk gebaseerd te zijn op de Krwakakrwa en is het stukje tijdens de credits met Gargamel zowaar nog het leukste aan heel de film. Het probleem is echter dat de film wat zijn link met het bronmateriaal is kwijt geraakt. Hier en daar flakkert de vertrouwde stijl wel op, maar hier had meer in kunnen zitten.

2.5*

Wel aardig, en zeker leuk voor de kids.

2.5 **

Het is bij veel verfilmingen van jeugdnostalgie (zoals de Smurfen) het zoeken naar een evenwicht tussen het bewaren van de oude stijl en de nieuwe tijd. Niet evident en meestal gaat het verhaal zelf dan ook ten onder aan dat evenwicht. Deze animatie mist de magie van de strips en zoals wel de vorige verfilmingen, draait dit rond een 3-4 smurfen in een hoofdrol die een veel te lang avontuur beleven. En dat in een film die vooral mikt op kinderen. Op zich niets mis mee, maar daarmee bereik je alvast niet de mensen mee die net zijn opgegroeid door de smurfen. Bovendien hadden sommige strips nog een onderliggend 'volwassen' thema, dat voor meer diepgang zorgde. Denk aan Zwarte Smurf, Smurführer en de Ruimtesmurf.

De film is best wel mooi gemaakt, maar mist alle charme. Het kan alvast niet tippen aan de animatiereeks van Hanna-Barbera. Misschien ben ik gewoon het verkeerde doelpubliek geworden en is het net een prestatie om nieuwe kijkers aan te trekken die zo de weg naar de strips vinden. Maar daar heb ik zelf niet veel aan natuurlijk.

Leuke in elkaar gezette Smurfenfilm die lekker wegkijkt.

Uitstekend animatie/avontuur/komedie/familie/fantasie film...

Mooi en leuk verhaal...

Leuk gemaakte animatie...

Super mooi 3D breedbeeld...

Uitstekend achtergrond geluid/muziek

met DTS HD met 5.1...

Leuk voor hele familie...

Top...

Drie films over de blauw mensjes in zes jaar tijd is wellicht wat veel, ik was bij deze in ieder geval vrij vroeg uitgesmurft. Redelijke animatie, maar voorspelbaar fantasieloos verhaal waar je de aandacht nauwelijks bij kan houden zorgen ervoor dat dit toch de minste is van de recente smurfenfilms. Te veel formulewerk en weinig hart en ziel, alleen leuk voor kinderen welke voor de eerste keer willen kennismaken met de kleine fenomenen.

het is een leuke film wat ik niet zag aankomen is dat potge smurf verlieft is op Smurfin had ik niet verwacht.

verder een leuk verhaal met humor

Deze eens bekeken en vond het wel een goeie film. Deze voelde veel meer als de originele tekenfilms van vroeger. Het verhaal verveelde ook niet en visueel was het ook wel mooi en magisch. Het is natuurlijk voor voor een jong publiek, maar het einde was toch wel ontroerend.

Deze vond ik eigenlijk wel beter dan de vorige delen.

wel aardig voor een keertje.

Jammer dat er niet de nostalgische liedjes/muziekjes in verwerkt zijn.

" Ik Haat Smurfen ! "

De modernisering van de wifiheersbeestjes enzo had ook niet gehoeven.

Maarja, dat zal de leeftijd zijn.

Verder wel leuk verzonnen, duurde mij net iets te lang.

De betere smurfenfilm, lekker spannend (voor kinderen) en avontuurlijk, en ondanks dat het een 3D-computeranimatie is, en er een lieveheersbeestje rondvliegt dat selfies maakt, is het erg trouw aan de oude TV-serie en bevat het een leuk en avontuurlijk verhaal. Alleen zonde van de moderne muziek die totaal niet past, zoals bijvoorbeeld het bekende nummer "I'm Blue". Daardoor blijft het steken bij 3*.

Leuke film met zeer mooie animatie effecten! Kinderen kunnen de teksten al bijna mee zeggen. Leuke nummers die oom veel via YouTube worden opgezocht.

Ik vond de hybride films leuker. Iets te zoetsappig. In de NL versie sprongen voor mij Johnny de Mol en Diederik Jekel eruit.

Het enige echt leuke is Azrael!

Aardig, veel beter dan de eerste 2 smurf (feature) films die hier verder los van staan.

Zeer kleurrijke en leuke familiefilm over onze blauwe vriendjes die dit maal op zoek gaan naar een verloren dorp, nadat Smurfin door een paar ogen is opgeschrikt tijdens een boswandeling. Leuke vlotte film met prachtige animatie. Wat is 4K toch een geweldig medium voor dit soort films. Het spat gewoon van je beeldscherm af. 3,5*